News:

Η Συνευωχία ξανά στο Διαδίκτυο

Main Menu

Μικρά μεγάλα Άγια

Started by Iaspis, 31 December, 2008, 11:53:33 PM

Previous topic - Next topic
Print
Go Down Pages 1 2 3 4 ... 9
User actions

Ξένια

#25
02 January, 2009, 05:59:54 PM
Γέροντας Παΐσιος

Μετά την νηστεία το ψωμί είναι γλυκό. Μετά την αγρυπνία ο ύπνος είναι γλυκός.
Και μετά την κούραση και η σκληρή πέτρα μας ξεκουράζει καλύτερα και από την πολυθρόνα.
Οι δυσκολίες της ζωής αντιμετωπίζονται με τρείς τρόπους: την ελπίδα, το όνειρο και το χιούμορ. (Καντ Ι.)

Ξένια

#26
03 January, 2009, 09:22:28 PM
Γέροντας Παΐσιος

Μην ξεχνάς σε κάθε δουλειά να παίρνεις το Χριστό μαζί σου.

Να κάνεις κάπου - κάπου διακοπή στη δουλειά σου για να λες την ευχή.

Όταν έχουμε μέριμνα δεν μπορούμε να καταλάβουμε την αγάπη του Θεού (όπως το παιδί όταν παίζει δεν αισθάνεται το χάδι του πατέρα.
Οι δυσκολίες της ζωής αντιμετωπίζονται με τρείς τρόπους: την ελπίδα, το όνειρο και το χιούμορ. (Καντ Ι.)

Iaspis

#27
04 January, 2009, 03:33:15 AM
Τού Αγίου Ισαάκ

Πόσην πνευματικήν ηδονήν προσφέρει είς τήν ψυχήν η συναναστροφή μέ τούς πνευματικούς μας αδελφούς, εάν μαζί μέ αυτήν διατηρήσωμεν καί τήν νοεράν συναναστροφήν μέ τόν Θεόν! Καλόν λοιπόν είναι νά φροντίζωμεν διά τούς αδελφούς, όσον αρμόζει· πρέπει δηλαδή νά προσέχωμεν πάρα πολύ, μή τυχόν εκπέσωμεν από τήν μυστικήν εργασίαν τής ψυχής καί τήν συνεχή νοεράν συνομιλίαν αυτής μετά τού Θεού, μέ τήν πρόφασιν τής πρός τόν πλησίον αγάπης· Διά νά μή συμβή η θανάσιμος αυτή έκπτωσις, πρέπει νά επικοινωνώμεν, μετά διακρίσεως, πρός τούς αδελφούς καί νά ομιλώμεν ελάχιστα, τόν δέ περισσότερον χρόνον νά τόν διαθέτωμεν είς τήν μετά τού Θεού συναναστροφήν καί συνομιλίαν. Διότι εκείνος, όστις υπερμέτρως συνομιλεί μέ τούς αδελφούς, εξασθενίζει τήν συνομιλίαν του μέ τόν Θεόν, επειδή ο νούς μας δέν αντέχει νά συνομιλή πρός δύο συγχρόνως, δηλαδή νά ομιλή, τήν ίδιαν στιγμήν, καί μέ τόν Θεόν καί μέ τούς ανθρώπους.
Τοῦ δὲ πλήθους τῶν πιστευσάντων ἦν ἡ καρδία καὶ ἡ ψυχὴ μία, καὶ οὐδὲ εἷς τι τῶν ὑπαρχόντων αὐτῷ ἔλεγεν ἴδιον εἶναι, ἀλλ᾿ ἦν αὐτοῖς ἅπαντα κοινά. (Πραξ. δ\', 32-33)

Αρτέμης

#28
04 January, 2009, 11:49:50 AM
Quote from: IaspisΠόσην πνευματικήν ηδονήν προσφέρει είς τήν ψυχήν η συναναστροφή μέ τούς πνευματικούς μας αδελφούς, εάν μαζί μέ αυτήν διατηρήσωμεν καί τήν νοεράν συναναστροφήν μέ τόν Θεόν! Καλόν λοιπόν είναι νά φροντίζωμεν διά τούς αδελφούς, όσον αρμόζει· πρέπει δηλαδή νά προσέχωμεν πάρα πολύ, μή τυχόν εκπέσωμεν από τήν μυστικήν εργασίαν τής ψυχής καί τήν συνεχή νοεράν συνομιλίαν αυτής μετά τού Θεού, μέ τήν πρόφασιν τής πρός τόν πλησίον αγάπης· Διά νά μή συμβή η θανάσιμος αυτή έκπτωσις, πρέπει νά επικοινωνώμεν, μετά διακρίσεως, πρός τούς αδελφούς καί νά ομιλώμεν ελάχιστα, τόν δέ περισσότερον χρόνον νά τόν διαθέτωμεν είς τήν μετά τού Θεού συναναστροφήν καί συνομιλίαν. Διότι εκείνος, όστις υπερμέτρως συνομιλεί μέ τούς αδελφούς, εξασθενίζει τήν συνομιλίαν του μέ τόν Θεόν, επειδή ο νούς μας δέν αντέχει νά συνομιλή πρός δύο συγχρόνως, δηλαδή νά ομιλή, τήν ίδιαν στιγμήν, καί μέ τόν Θεόν καί μέ τούς ανθρώπους.
Πολύ ωραία αυτά που παραθέτεις Iaspis,όμως πιστεύω πως αφορούν κυρίως μοναχούς..Για μας που συναναστρεφόμαστε με τόσο κόσμο κάθε μέρα,είναι αδύνατο..Άσε που αν κλεινόμαστε.και δεν μιλάμε με τους γύρω μας πως θα τους δείξουμε(όσο μπορούμε) τον Χριστό?
Ακόμα και τα χαλασμένα ρολόγια,2 φορές την μέρα δείχνουν την σωστή ώρα..

Iaspis

#29
04 January, 2009, 06:25:46 PM
Quote from: Αρτέμηςπως θα τους δείξουμε(όσο μπορούμε) τον Χριστό?
http://sinevohia.gr/forum/viewtopic.php?id=1564
Γέροντας Παΐσιος

«Όσο μπορείτε στις δουλειές σας καρδιά να μη δίνετε. Χέρια, μυαλό να δίνετε. Καρδιά να μη δίνετε σε χαμένα, σε άχρηστα πράγματα. Γιατί μετά πώς θα σκιρτήσει η καρδιά για το Χριστό; Όταν η καρδιά είναι στο Χριστό τότε αγιάζονται και οι δουλειές, υπάρχει και η εσωτερική ψυχική ξεκούραση συνέχεια και νιώθει κανείς την πραγματική χαρά. Να αξιοποιείτε την καρδιά σας, να μην τη σπαταλάτε.» (Γέροντος Παϊσίου Λόγοι Α΄ σ.191)
Τοῦ δὲ πλήθους τῶν πιστευσάντων ἦν ἡ καρδία καὶ ἡ ψυχὴ μία, καὶ οὐδὲ εἷς τι τῶν ὑπαρχόντων αὐτῷ ἔλεγεν ἴδιον εἶναι, ἀλλ᾿ ἦν αὐτοῖς ἅπαντα κοινά. (Πραξ. δ\', 32-33)

Αρτέμης

#30
04 January, 2009, 08:13:07 PM
Βασικά με το όσο μπορούμε που ανέφερα εννοούσα ότι δεν είμαστε εμείς οι αυθεντίες έτσι ώστε να \'δασκαλέψουμε\' και να πούμε στους άλλους περί Θεού.Βέβαια με τις πράξεις μας και την στάση μας τους δείχνουμε μια κατεύθυνση..
Ακόμα και τα χαλασμένα ρολόγια,2 φορές την μέρα δείχνουν την σωστή ώρα..

Iaspis

#31
05 January, 2009, 02:37:21 AM
Τού Αγίου Ισαάκ

Είναι πολύ καλλίτερον διά σέ νά ευρίσκεσαι είς ειρήνην μέ τήν ψυχήν σου καί νά απολαμβάνης τήν ομόνοιαν καί τήν αρμονίαν τού σώματος, τής ψυχής καί τού πνεύματος, παρά, μέ τήν διδασκαλίαν σου, νά ειρηνεύεις όσους φιλονεικούν.

                                                        [font size=4]-->[/fonts]
Τοῦ δὲ πλήθους τῶν πιστευσάντων ἦν ἡ καρδία καὶ ἡ ψυχὴ μία, καὶ οὐδὲ εἷς τι τῶν ὑπαρχόντων αὐτῷ ἔλεγεν ἴδιον εἶναι, ἀλλ᾿ ἦν αὐτοῖς ἅπαντα κοινά. (Πραξ. δ\', 32-33)

Iaspis

#32
05 January, 2009, 02:40:14 AM
«μακάριοι οἱ εἰρηνοποιοί, ὅτι αὐτοὶ υἱοὶ Θεοῦ κληθήσονται.» (Ματθ. ε\', 9)

                                                             [font size=4]  -->[/fonts]
Τοῦ δὲ πλήθους τῶν πιστευσάντων ἦν ἡ καρδία καὶ ἡ ψυχὴ μία, καὶ οὐδὲ εἷς τι τῶν ὑπαρχόντων αὐτῷ ἔλεγεν ἴδιον εἶναι, ἀλλ᾿ ἦν αὐτοῖς ἅπαντα κοινά. (Πραξ. δ\', 32-33)

Iaspis

#33
05 January, 2009, 02:54:01 AM
Τού Αγίου Ισαάκ

»Δέν εφρόντισαν διά τήν υγείαν τής ψυχής των, αλλ\' ερρίφθησαν είς τήν θάλασσαν τού κόσμου διά νά θεραπεύσουν ψυχάς άλλων, ενώ ήσαν ακόμη οί ίδιοι άρωστοι καί εχάθησαν, διότι δέν είχον είς τάς ψυχάς των ισχυράν τήν ελπίδα είς τόν Θεόν»
»Αί αισθήσεις των ήσαν ακόμη ασθενείς καί ευπρόσβλητοι καί ώς εκ τούτου δέν είχον τήν δύναμιν νά αντιμετωπίσουν τήν φλόγα όσων συνηθίζουν νά εξαγριώνουν τά δυσχαλιναγώγητα πάθη, αλλ\' ούτε καί νά αντέξουν είς τούς πειρασμούς, πού διεγείρουν τά πάθη.»
Τοῦ δὲ πλήθους τῶν πιστευσάντων ἦν ἡ καρδία καὶ ἡ ψυχὴ μία, καὶ οὐδὲ εἷς τι τῶν ὑπαρχόντων αὐτῷ ἔλεγεν ἴδιον εἶναι, ἀλλ᾿ ἦν αὐτοῖς ἅπαντα κοινά. (Πραξ. δ\', 32-33)

Ξένια

#34
05 January, 2009, 02:02:47 PM
Από ημερολόγιο

\"Ο άθεος είναι ένα παιδί που προσπαθεί να πείσει τον εαυτό του πως... δεν έχει πατέρα.\"
Οι δυσκολίες της ζωής αντιμετωπίζονται με τρείς τρόπους: την ελπίδα, το όνειρο και το χιούμορ. (Καντ Ι.)

Iaspis

#35
06 January, 2009, 11:15:58 PM
ἰδοὺ ἐντέταλμαί σοι· ἴσχυε καὶ ἀνδρίζου, μὴ δειλιάσῃς, μηδὲ φοβηθῇς, ὅτι μετὰ σοῦ Κύριος ὁ Θεός σου εἰς πάντα, οὗ ἐὰν πορεύῃ.

ΙΗΣΟΥΣ ΝΑΥΗ (1, 9)
Τοῦ δὲ πλήθους τῶν πιστευσάντων ἦν ἡ καρδία καὶ ἡ ψυχὴ μία, καὶ οὐδὲ εἷς τι τῶν ὑπαρχόντων αὐτῷ ἔλεγεν ἴδιον εἶναι, ἀλλ᾿ ἦν αὐτοῖς ἅπαντα κοινά. (Πραξ. δ\', 32-33)

Iaspis

#36
08 January, 2009, 03:15:02 AM
«ἡ γὰρ σὰρξ ἐπιθυμεῖ κατὰ τοῦ πνεύματος, τὸ δὲ πνεῦμα κατὰ τῆς σαρκός·» (Γαλ. ε\', 17)
Τοῦ δὲ πλήθους τῶν πιστευσάντων ἦν ἡ καρδία καὶ ἡ ψυχὴ μία, καὶ οὐδὲ εἷς τι τῶν ὑπαρχόντων αὐτῷ ἔλεγεν ἴδιον εἶναι, ἀλλ᾿ ἦν αὐτοῖς ἅπαντα κοινά. (Πραξ. δ\', 32-33)

Iaspis

#37
08 January, 2009, 03:16:10 AM
Τού Αββά Ησαΐου:

Άς μή λησμονώμεν, ότι είς τήν οδόν διά τήν πραγματοποίησιν τών αρετών υπάρχουν πτώσεις, υπάρχει καί ανόρθωσις, εφ\' όσον είναι πόλεμος τής ψυχής εναντίον τού κακού καί προσπάθεια αλλαγής ζωής· είς τόν αγώνα αυτόν τής ψυχής, διά τήν αρετήν, είναι ενδεχόμενον ο άνθρωπος νά ζημιωθεί, ή νά κερδίση· είς τήν προσπάθειαν αυτήν υπάρχει η επιθυμία τής τελειότητος καί η χαρά διά τόν διεξαγόμενον αγώνα· υπάρχει κόπος, υπάρχει καί ανάπαυσις· υπάρχει σκληραγωγία, υπάρχει καί προκοπή, διότι είναι μία οδοιπορία μέχρις ότου φθάση κανείς είς τόν τελικόν προορισμόν καί νά σταματήση πάσαν προσπάθειαν καί πάντα αγώνα.
Τοῦ δὲ πλήθους τῶν πιστευσάντων ἦν ἡ καρδία καὶ ἡ ψυχὴ μία, καὶ οὐδὲ εἷς τι τῶν ὑπαρχόντων αὐτῷ ἔλεγεν ἴδιον εἶναι, ἀλλ᾿ ἦν αὐτοῖς ἅπαντα κοινά. (Πραξ. δ\', 32-33)

Iaspis

#38
10 January, 2009, 01:00:26 AM
Αββάς Λογγίνος (Γεροντικό):

Δώσε αίμα καί πάρε πνεύμα· δηλαδή αγωνίσου μέ όλας σου τάς δυνάμεις, διά νά γίνης άνθρωπος πνευματικός»
Τοῦ δὲ πλήθους τῶν πιστευσάντων ἦν ἡ καρδία καὶ ἡ ψυχὴ μία, καὶ οὐδὲ εἷς τι τῶν ὑπαρχόντων αὐτῷ ἔλεγεν ἴδιον εἶναι, ἀλλ᾿ ἦν αὐτοῖς ἅπαντα κοινά. (Πραξ. δ\', 32-33)

Iaspis

#39
10 January, 2009, 01:02:11 AM
«οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰμὴ εἷς ὁ Θεός.» (Μάρκ. ι\', 18)
Τοῦ δὲ πλήθους τῶν πιστευσάντων ἦν ἡ καρδία καὶ ἡ ψυχὴ μία, καὶ οὐδὲ εἷς τι τῶν ὑπαρχόντων αὐτῷ ἔλεγεν ἴδιον εἶναι, ἀλλ᾿ ἦν αὐτοῖς ἅπαντα κοινά. (Πραξ. δ\', 32-33)

Iaspis

#40
10 January, 2009, 07:33:54 PM
Αγιος Γρηγόριος επίσκοπος Νύσσης

Των φιλαρέτων ανθρώπων που προαιρούνται να ζουν σύμφωνα με τον θείο Λόγο (πρβλ. Ιωάν. 1, 1) ο βίος τους έχει κανονισθεί με νόμους αγαθούς και προστάγματα, στα οποία φαίνεται καθαρά η γνώμη του νομοθέτη, που αποτείνεται γενικώς σε δύο σκοπούς: ο ένας μεν που απαγορεύει αυτά που δεν πρέπει να γίνονται, ο άλλος δε που επιβάλλει την ενέργεια των καλών. Διότι δεν είναι δυνατό διαφορετικά να κατορθωθεί βίος με καλή πολιτεία και φρόνιμος, παρά μόνον αν αποφύγει με όλη του την δύναμη την κακία και επιδιώξει την αρετή, όπως ο υιός την μητέρα του.
Τοῦ δὲ πλήθους τῶν πιστευσάντων ἦν ἡ καρδία καὶ ἡ ψυχὴ μία, καὶ οὐδὲ εἷς τι τῶν ὑπαρχόντων αὐτῷ ἔλεγεν ἴδιον εἶναι, ἀλλ᾿ ἦν αὐτοῖς ἅπαντα κοινά. (Πραξ. δ\', 32-33)

Iaspis

#41
10 January, 2009, 07:34:43 PM
Αγιος Γρηγόριος επίσκοπος Νύσσης

 Ή, λοιπόν, δεν γνωρίζεις ότι η ανάγκη δανείου είναι ευπρόσωπη αίτηση  ελεημοσύνης;
Τοῦ δὲ πλήθους τῶν πιστευσάντων ἦν ἡ καρδία καὶ ἡ ψυχὴ μία, καὶ οὐδὲ εἷς τι τῶν ὑπαρχόντων αὐτῷ ἔλεγεν ἴδιον εἶναι, ἀλλ᾿ ἦν αὐτοῖς ἅπαντα κοινά. (Πραξ. δ\', 32-33)

Iaspis

#42
10 January, 2009, 07:36:49 PM
Αγιος Γρηγόριος επίσκοπος Νύσσης

Διότι εμφανίζονται πάντοτε τα μικρά κοντά στα μεγάλα: η σελήνη, που λάμπει όταν φωτίζει ο ήλιος΄ και όταν το μυριόφορτο (δηλ. πλοίο που φέρει φορτίο άνω των 10 χιλ. μέτρων) πλοίο πλέει και σπρώχνεται με την σφοδρότητα των ανέμων, επακολουθεί η μικρή βαρκούλα, που διαβαίνει τα ίδια βάθη΄ και ενώ πάλιν αγωνίζονται οι άνδρες με τους αθλητικούς νόμους, μετέχουν στον αγώνα στο ίδιο μέρος και τα παιδιά. Αυτή λοιπόν ας είναι η αίτηση της συγγνώμης.
Τοῦ δὲ πλήθους τῶν πιστευσάντων ἦν ἡ καρδία καὶ ἡ ψυχὴ μία, καὶ οὐδὲ εἷς τι τῶν ὑπαρχόντων αὐτῷ ἔλεγεν ἴδιον εἶναι, ἀλλ᾿ ἦν αὐτοῖς ἅπαντα κοινά. (Πραξ. δ\', 32-33)

Iaspis

#43
10 January, 2009, 07:38:07 PM
Αγιος Γρηγόριος επίσκοπος Νύσσης

»Διότι, εάν νομίζουν οι αντιρρησίες ότι δεν υπάρχει πουθενά η ψυχή, εφόσον δεν έχει την ίδια φύση με τα στοιχεία, πρέπει αυτοί πρώτα πρώτα να δεχτούν ότι και η ζωή του σώματος είναι άψυχη. Διότι το σώμα δεν είναι τίποτε άλλο παρά σύνθεση στοιχείων. Ας μη λένε, λοιπόν, ότι η ψυχή υπάρχει μέσα στα στοιχεία και ότι από μόνη της δίνει τη ζωή στο σύνθετο σώμα· διότι εάν, όπως νομίζουν, δεν είναι δυνατό μετά (τη διάλυση) να υπάρχει η ψυχή, εφόσον υπάρχουν μόνο τα στοιχεία, τότε οι ίδιοι αποδεικνύουν ότι η ζωή μας είναι νεκρή.»
Τοῦ δὲ πλήθους τῶν πιστευσάντων ἦν ἡ καρδία καὶ ἡ ψυχὴ μία, καὶ οὐδὲ εἷς τι τῶν ὑπαρχόντων αὐτῷ ἔλεγεν ἴδιον εἶναι, ἀλλ᾿ ἦν αὐτοῖς ἅπαντα κοινά. (Πραξ. δ\', 32-33)

Iaspis

#44
12 January, 2009, 02:50:23 AM
«τί προσευξώμεθα, καθὸ δεῖ, οὐκ οἴδαμεν, ἀλλ᾿ αὐτὸ τὸ Πνεῦμα ἐντυγχάνει ὑπὲρ ἡμῶν στεναγμοῖς ἀλαλήτοις» (Ρωμ. 8. 26)
Τοῦ δὲ πλήθους τῶν πιστευσάντων ἦν ἡ καρδία καὶ ἡ ψυχὴ μία, καὶ οὐδὲ εἷς τι τῶν ὑπαρχόντων αὐτῷ ἔλεγεν ἴδιον εἶναι, ἀλλ᾿ ἦν αὐτοῖς ἅπαντα κοινά. (Πραξ. δ\', 32-33)

Iaspis

#45
14 January, 2009, 06:18:40 PM
«χείμαρροι ἀνομίας ἐξετάραξάν με» (Ψαλμ. ιζ\', 5)

«Ο ΘΕΟΣ ἡμῶν καταφυγὴ καὶ δύναμις, βοηθὸς ἐν θλίψεσι ταῖς εὑρούσαις ἡμᾶς σφόδρα. διὰ τοῦτο οὐ φοβηθησόμεθα ἐν τῷ ταράσσεσθαι τὴν γῆν» (Ψαλμ. με\', 2-3)
Τοῦ δὲ πλήθους τῶν πιστευσάντων ἦν ἡ καρδία καὶ ἡ ψυχὴ μία, καὶ οὐδὲ εἷς τι τῶν ὑπαρχόντων αὐτῷ ἔλεγεν ἴδιον εἶναι, ἀλλ᾿ ἦν αὐτοῖς ἅπαντα κοινά. (Πραξ. δ\', 32-33)

Iaspis

#46
16 January, 2009, 12:18:05 AM
Γεροντικό

Ένας αδελφός είπε είς ένα Γέροντα:
-Πάτερ μου, κανέναν πόλεμον δέν βλέπω είς τήν καρδίαν μου.
Καί ο Γέρων απήντησε στοχαστικώτατα:
-Σύ ομοιάζεις μέ φρούριον, πού έχει τέσσαρας πύλας, όλας ανοικτάς· όποιος λοιπόν θέλει εισέρχεται καί εξέρχεται είς τήν ψυχήν σου, χωρίς δυσκολίαν. Σύ αυτό δέν τό καταλαβαίνεις. Εάν όμως τοποθετήσης είς τάς εισόδους τής ψυχής σου θύραν, πού νά κλείνη ασφαλώς καί δέν επιτρέψης είς τούς πονηρούς λογισμούς νά εισέλθουν είς αυτήν, τότε θά ιδής ότι αυτοί οί πονηροί λογισμοί θά σταθούν έξω τής θύρας καί θά σέ πολεμούν.
Τοῦ δὲ πλήθους τῶν πιστευσάντων ἦν ἡ καρδία καὶ ἡ ψυχὴ μία, καὶ οὐδὲ εἷς τι τῶν ὑπαρχόντων αὐτῷ ἔλεγεν ἴδιον εἶναι, ἀλλ᾿ ἦν αὐτοῖς ἅπαντα κοινά. (Πραξ. δ\', 32-33)

Iaspis

#47
16 January, 2009, 12:19:24 AM
Γεροντικό
 
Ένας Μοναχός ηρώτησε τόν Αββάν Σισώην:
-Διατί, Πάτερ μου, δέν αναχωρούσιν από επάνω μου τά πάθη;
Ο Αββάς Σισώης απήντησε:
-Πώς νά αναχωρήσουν, εφ\' όσον ευρίσκονται μέσα είς τήν καρδίαν σου αί αποσκευαί των; Δώσε τους οπίσω τήν προκαταβολήν, τήν οποίαν σού έδωσαν, καί τότε ασφαλώς θά αναχωρήσουν.
Τοῦ δὲ πλήθους τῶν πιστευσάντων ἦν ἡ καρδία καὶ ἡ ψυχὴ μία, καὶ οὐδὲ εἷς τι τῶν ὑπαρχόντων αὐτῷ ἔλεγεν ἴδιον εἶναι, ἀλλ᾿ ἦν αὐτοῖς ἅπαντα κοινά. (Πραξ. δ\', 32-33)

Iaspis

#48
16 January, 2009, 12:20:36 AM
Γεροντικό

Ο Αββάς Ησαΐας παρεκάλεσε τόν Αββάν Ποιμένα νά τόν πληροφορήση περί τών ρυπαρών λογισμών.
Καί ο Αββάς Ποιμήν τού απήντησε:
-Μή ανησυχής διά τούς ρυπαρούς λογισμούς· βάλε κατά νούν ένα κοφίνι γεμάτον από ρούχα βρεγμένα. Εάν αφήσωμεν επί πολύν χρόνον τά ρούχα μέσα είς αυτό τό κοφίνι, ασφαλώς θά σαπίσουν· τοιουτοτρόπως θά συμβή καί μέ τούς λογισμούς ημών· εάν δέν τούς μετατρέψωμεν είς συγκεκριμένας πράξεις, θά εξαφανισθώσι μόνοι των σύν τώ χρόνω.
Τοῦ δὲ πλήθους τῶν πιστευσάντων ἦν ἡ καρδία καὶ ἡ ψυχὴ μία, καὶ οὐδὲ εἷς τι τῶν ὑπαρχόντων αὐτῷ ἔλεγεν ἴδιον εἶναι, ἀλλ᾿ ἦν αὐτοῖς ἅπαντα κοινά. (Πραξ. δ\', 32-33)

Iaspis

#49
17 January, 2009, 01:01:13 AM
Μέγας Ἀντώνιος - Παραινέσεις, περὶ Ἤθους καὶ Χρηστῆς Πολιτείας

Η ΛΟΓΙΚΗ ΤΗΣ ΘΕΟΣΕΒΕΙΑΣ

Οἱ ἄνθρωποι καταχρηστικὰ λέγονται λογικοί. Δὲν εἶναι λογικοὶ ὅσοι ἔμαθαν ἁπλῶς τὰ λόγια καὶ τὰ βιβλία τῶν ἀρχαίων σοφῶν, ἀλλ᾿ ὅσοι ἔχουν τὴ λογικὴ ψυχὴ καὶ μποροῦν νὰ διακρίνουν ποιὸ εἶναι τὸ καλὸ καὶ ποιὸ τὸ κακὸ καὶ ἀποφεύγουν τὰ πονηρὰ καὶ βλαβερὰ στὴν ψυχή, τὰ δὲ ἀγαθὰ καὶ ψυχωφελῆ, τὰ ἀποκτοῦν πρόθυμα μὲ τὴ μελέτη καὶ τὰ ἐφαρμόζουν μὲ πολλὴ εὐχαριστία πρὸς τὸν Θεό. Αὐτοὶ μόνοι πρέπει νὰ λέγονται ἀληθινὰ λογικοὶ ἄνθρωποι.


                                                 [font size=4]      --->[/fonts]
Τοῦ δὲ πλήθους τῶν πιστευσάντων ἦν ἡ καρδία καὶ ἡ ψυχὴ μία, καὶ οὐδὲ εἷς τι τῶν ὑπαρχόντων αὐτῷ ἔλεγεν ἴδιον εἶναι, ἀλλ᾿ ἦν αὐτοῖς ἅπαντα κοινά. (Πραξ. δ\', 32-33)
Print
Go Up Pages 1 2 3 4 ... 9
User actions