Ο Ρωμανίδης και η θεολογική του συμβολή

[Ἰωάννης]

Kύριε Σταύρο καλησπέρα! Πρίν από λίγο προμηθεύτηκα από το βιβλίο του Σωτήρα στη Σόλωνος το βιβλίο σας <<ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΦΡΟΝΗΜΑ>>!  Διάβασα να πάρω μία ιδέα τα πρώτα δύο κεφάλαια και το μόνο που έχω να πώ είναι συγχαρητήρια! Το συστήνω ανεπιφύλακτα ως μία μικρή εισαγώγη στην Ορθόδοξον Εκκλησιολογίαν...!!! Πολύ σπουδαίο βιβλιαράκι!

[staboz]

[font size=3]Ξένια, ἂς μείνει καὶ κάτι ἀπὸ τὰ φάουλ τῶν συζητήσεων... Ζωντανεύουν τὸ φόρουμ!
Διαφορετικὰ θὰ εἶναι πληκτικὴ καὶ μονότονη ἡ παρακολούθησή του![/fonts]

[staboz]

[font size=3]Ἰωάννη, τὸ πρόβλημα μὲ σένα εἶναι ὅτι ἐσὺ ἔχεις ἄπειρο χρόνο, ἐνῶ ἐγὼ  ἄπειρες ὑποχρεώσεις...
Συνεπῶς δὲν διαφαίνεται λύση στὰ ζητήματα ποὺ συζητοῦμε...
Κατ᾿ ἀνάγκην, ἀφοῦ σημειώσω κάποιες σκέψεις μου πρόχειρα καὶ βιαστικά, θὰ σταματήσω...
Καὶ νομίζω ἀντιλαμβάνεσαι ὅτι αὐτὸ δὲν σημαίνει κάποιου εἴδους περιφρόνηση.[/fonts]

[Ἰωάννης]

[font size=3]Ἰωάννη, τὸ πρόβλημα μὲ σένα εἶναι ὅτι ἐσὺ ἔχεις ἄπειρο χρόνο, ἐνῶ ἐγὼ  ἄπειρες ὑποχρεώσεις...
Συνεπῶς δὲν διαφαίνεται λύση στὰ ζητήματα ποὺ συζητοῦμε...
Κατ᾿ ἀνάγκην, ἀφοῦ σημειώσω κάποιες σκέψεις μου πρόχειρα καὶ βιαστικά, θὰ σταματήσω...
Καὶ νομίζω ἀντιλαμβάνεσαι ὅτι αὐτὸ δὲν σημαίνει κάποιου εἴδους περιφρόνηση.[/fonts]

ΦΥΣΙΚΑ...

[staboz]

[font size=3]Προτιμότερο θὰ ἦταν κάποτε νὰ συναντηθοῦμε καὶ νὰ συζητήσουμε ἀπὸ κοντά.[/fonts]

[Ξένια]

[font size=3]Ξένια, ἂς μείνει καὶ κάτι ἀπὸ τὰ φάουλ τῶν συζητήσεων... Ζωντανεύουν τὸ φόρουμ!
Διαφορετικὰ θὰ εἶναι πληκτικὴ καὶ μονότονη ἡ παρακολούθησή του![/fonts]

Δεκτό!

[Ἰωάννης]

[font size=3]Προτιμότερο θὰ ἦταν κάποτε νὰ συναντηθοῦμε καὶ νὰ συζητήσουμε ἀπὸ κοντά.[/fonts]

Αυτό σκεφτόμουν  μόλις κύριε Σταύρο! Θα σας στείλω σε μηνυμα  το τηλεφωνό μου έτσι ώστε όποτε βρίσκεστε στην Αθήνα και έχετε χρόνο να βρεθούμε! Ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον!

[Ἰωάννης]

ΛΟΓΟΣ Ε\'
Περί των οιομένων αγνώστως έχειν εν εαυτοίς το Πνεύμα το Άγιον, μη επαισθανομένων δε καθόλου της ενεργείας αυτού· και περι των λεγόντων μη δύνασθαι τινά των ανθρώπων κατα την παρούσαν ζωήν οράν την δόξαν αυτού, και απόδειξις δια χρήσεων περί τούτου. Και ότι φθόνος ουδείς εν τοις αγίοις, όταν δια πάσης σπουδής εναρέτου τούτοις συνεξισώμεθα. Και ποίω τρόπω ορά τις τον Θεόν και ότι ο εις τοιαύτα μέτρα πεφθακώς, ώστε οράν κατά το εφικτόν τον Θεόν, ένθεν ήδη μυείται και την μέλλουσαν δοθήναι εν τω μέλλοντι τοις αγίοις απόλαυσιν. Και ότι όσα αν ο τοιούτος λέγη ή ποιή ή γραφη, ουκ αυτός, αλλα το Πνεύμα το Αγιον το λαλούν εν αυτώ ταύτα λέγει και γράφει· και ο τους λόγους αυτού αθετών ή παραλογιζόμενος, εις το Πνεύμα του Θεού, το ενεργούν και λαλούν εν αυτώ, αμαρτάνει και βλασφημεί.
Ότι δε δυνατόν ημίν εστί το κατιδείν τον Θεόν, ως ανθρώπω ιδείν εφικτόν, άκουσον αυτού Χριστού του Υιού του Θεού πάλιν λέγοντος· "Μακάριοι οι καθαροί τη καρδία ότι αυτοί τον Θεόν όψονται". Τι ούν ερείς προς ταύτα; Αλλ᾿ οίδα, ο τα εν χερσίν απίστων αγαθά και λαβείν ταύτα μη προθυμούμενος επι τα μέλλοντα μεταβήσεται και αποκριθείς ερεί· "Ναι, όντως οι καθαροί τη καρδία τον Θεόν όψονται, αλλ᾿ εν τω μέλλοντι τούτο και ουκ εν τω νύν αιώνι γενήσεται". Δια τι ή πως τούτο εσταί, αγαπητέ; Ει γαρ δια της καθαράς καρδίας τον Θεόν είπεν όψεσθαι, πάντως ότε η καθαρότης προσγένηται, και η  θεωρία συνέπεται αυτή. Και ει ταύτην ποτέ εκαθάρισας, έγνως αν ως αληθή τα λεγόμενα· επει δε ουκ έθου τούτο εν τη καρδία σου ουδέ είναι αληθές επίστευσας, δια τούτο και της καθάρσεως κατεφρόνησας και της θεωρίας διήμαρτες. Ει γαρ ενταύθα η κάθαρσις, και ενταύθα έσται η όρασις· ει δε μετά θάνατον ειπής την όρασιν είναι, θήσεις πάντως και την κάθαρσιν μετα θάνατον, και ούτω σοι γενήσεται το μηδέποτε ιδείν τον Θεόν εν τω μη είναι σοι εργασίαν μετα την έξοδον δι᾿ ης ευρήσεις την κάθαρσιν. Αλλά και ο Κύριος τι φησίν; "Ο αγαπών με τας εντολάς μου τηρήσει και εγώ αγαπήσω αυτόν και εμφανίσω αυτώ εμαυτόν". Πότε ουν η εμφάνεια τούτου γενήσεται; Ενταύθα ή εν τω μέλλοντι; Εύδηλον ότι ενταύθα. Οπου γαρ η ακριβής των εντολων φυλακή, εκεί εσταί και η του Σωτήρος εμφάνεια, μετά δε την εμφάνειαν η τελεία εν ημίν αγάπη προσγίνεται. Ει γαρ μη τούτο γένηται, ούτε πιστεύειν, ούτε αγαπάν αυτόν ως χρή δυνάμεθα· γέγραπται γαρ· "Ο μη αγαπών (212) τον αδελφόν αυτού ον ορά, τον Θεόν ον ου βλέπει πως δύναται αγαπάν;" Ουδαμώς.

Πρός επεξήγησιν τών όσων λόγω κάποιας ιδιαιτέρας δυσκολίας με τα αρχαία δέν κατενόηθησαν παραθέτω και την μετάφρασιν των θείων λόγων του Οσίου Πατρός ημών Συμεών του Νέου Θεολόγου.
 
  <<Γιαυτούς που νομίζουν ότι έχουν αγνώστως μέσα τους το Άγιον Πνεύμα, χωρίς καθόλου να αισθάνονται την ενέργεια αυτού. Και γι\'αυτούς που λέγουν ότι δεν ημπορεί κανείς να δεί την Δόξαν Του στην παρούσαν ζωήν, και απόδειξη γι\'αυτό με παραθέματα. Και ότι δεν υπάρχει κανένας φθόνος ανάμεσα στους αγίους,όταν με κάθε ενάρετη προσπάθεια εξισωθούμε μαζί τους. Επίσης με ποιόν τρόπο βλέπει κανείς τον θεόν και ότι εκείνος που έφθασε σε τετοια μέτρα ώστε να βλέπει κατά το δυνατόν τον Θεόν, μυείται ήδη απ\'εδώ  την μελλοντικήν απόλαυσιν που πρόκειται να δοθεί στους αγίους.Και ότι όσα κι αν λέγει ή κάνει ή γράφει αυτός δεν τα κάνει αυτός αλλά το Πνεύμα που ομιλεί μέσα του. Και αυτός που αθετεί τους λόγους αυτού ή παραλογίζεται, αμαρτάνει και βλασφημεί στο Πνεύμα που ενεργεί μέσα του.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

[staboz]

[font size=3]1. Τὰ ὅσα σημείωσες ὡς ἀπάντηση, Ἰωάννη, εἶναι σωστὰ μόνο ὡς πρὸς τὸ ὅτι ἀποδεικνύουν πὼς ἡ Ἐκκλησία εἶναι πνευματικὸ ἰατρεῖο, κάτι τὸ ὁποῖο δεχόμαστε οἱ πάντες ἀνεπιφύλακτα.
Κανένα ἀπὸ τὰ κείμενα δὲν λέει ὅτι ἡ Ἐκκλησία εἶναι μόνο ἢ πρωτίστως καὶ κυρίως τέτοιο ἰατρεῖο. Οὔτε καὶ θὰ βρεῖς κάτι σχετικὸ στοὺς πατέρες τῆς Ἐκκλησίας. Αὐτὸ εἶναι μόνο ἀντίληψη τοῦ Ρωμανίδη. Καὶ αὐτὸ εἶναι ποὺ ἐπικρίνουμε σ᾿ αὐτόν. Διότι στενεύει καὶ περιορίζει ἀσφυκτικὰ τὸ ἀπρόσιτο καὶ ἀόριστο συγκλονιστικὸ μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας.
Συνεπῶς μὴν ταλαιπωρούμαστε χωρὶς λόγο μὲ ἄσχετα πρὸς τὸ καθαυτὸ πρόβλημά μας κείμενα.
2. Ὡς πρὸς τὸ κείμενο τοῦ ἁγίου Συμεὼν ἔκανες κάτι ποὺ συνήθιζε δυστυχῶς ὁ Ρωμανίδης: Νὰ κάνει λανθασμένες καὶ ἀνακριβεῖς παραπομπές, τὴ φρικιαστικότερη ἀπὸ τὶς ὁποῖες θὰ παρουσιάσω σὲ ἑπόμενη τοποθέτησή μου.
Τὸ κείμενο ποὺ εἶχες παραθέσει καὶ σχολίασα προερχόταν ἀπὸ ἄλλη ὁμιλία τοῦ ἁγίου Συμεών, ὄχι ἀπὸ τὸν Ε΄λόγο ποὺ παραθέτεις τώρα καὶ ποὺ μιλάει γιὰ ἄλλο θέμα.
Δὲν θὰ πῶ τίποτε περισσότερο. Μόνο πρόσεχε![/fonts]

[staboz]

[font size=3]Δυὸ λόγια γιὰ τὸν ρωμανιδικὸ στροφαλισμὸ τῆς νοερᾶς ἐνεργείας καὶ τῆς θείας ἐνεργείας στὰ ἱερὰ λείψανα.
Κανένα -μὰ ἀπολύτως κανένα- πατερικὸ κείμενο δὲν μιλάει γιὰ κάτι τέτοιο. Τὰ παρατιθέμενα κείμενα ὁμιλοῦν γιὰ τὴν κυκλικὴ κίνηση τοῦ νοῦ κατὰ τὴν προσευχὴ τῶν ζώντων ὄχι τῶν κεκοιμημένων! Πρόκειται περὶ κορυφαίου θεολογικοῦ ἀτοπήματος![/fonts]
(Θὰ συμπληρώσω κάτι ἀργότερα)

[Ἰωάννης]

[font size=3]1. Τὰ ὅσα σημείωσες ὡς ἀπάντηση, Ἰωάννη, εἶναι σωστὰ μόνο ὡς πρὸς τὸ ὅτι ἀποδεικνύουν πὼς ἡ Ἐκκλησία εἶναι πνευματικὸ ἰατρεῖο, κάτι τὸ ὁποῖο δεχόμαστε οἱ πάντες ἀνεπιφύλακτα.
Κανένα ἀπὸ τὰ κείμενα δὲν λέει ὅτι ἡ Ἐκκλησία εἶναι μόνο ἢ πρωτίστως καὶ κυρίως τέτοιο ἰατρεῖο. Οὔτε καὶ θὰ βρεῖς κάτι σχετικὸ στοὺς πατέρες τῆς Ἐκκλησίας. Αὐτὸ εἶναι μόνο ἀντίληψη τοῦ Ρωμανίδη. Καὶ αὐτὸ εἶναι ποὺ ἐπικρίνουμε σ᾿ αὐτόν. Διότι στενεύει καὶ περιορίζει ἀσφυκτικὰ τὸ ἀπρόσιτο καὶ ἀόριστο συγκλονιστικὸ μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας.
Συνεπῶς μὴν ταλαιπωρούμαστε χωρὶς λόγο μὲ ἄσχετα πρὸς τὸ καθαυτὸ πρόβλημά μας κείμενα.
2. Ὡς πρὸς τὸ κείμενο τοῦ ἁγίου Συμεὼν ἔκανες κάτι ποὺ συνήθιζε δυστυχῶς ὁ Ρωμανίδης: Νὰ κάνει λανθασμένες καὶ ἀνακριβεῖς παραπομπές, τὴ φρικιαστικότερη ἀπὸ τὶς ὁποῖες θὰ παρουσιάσω σὲ ἑπόμενη τοποθέτησή μου.
Τὸ κείμενο ποὺ εἶχες παραθέσει καὶ σχολίασα προερχόταν ἀπὸ ἄλλη ὁμιλία τοῦ ἁγίου Συμεών, ὄχι ἀπὸ τὸν Ε΄λόγο ποὺ παραθέτεις τώρα καὶ ποὺ μιλάει γιὰ ἄλλο θέμα.
Δὲν θὰ πῶ τίποτε περισσότερο. Μόνο πρόσεχε![/fonts]

Kαταρχάς καλησπέρα σε όλους!

  Οσον αφορά το ότι  <<Κανένα ἀπὸ τὰ κείμενα δὲν λέει ὅτι ἡ Ἐκκλησία εἶναι μόνο ἢ πρωτίστως καὶ κυρίως τέτοιο ἰατρεῖο. Οὔτε καὶ θὰ βρεῖς κάτι σχετικὸ στοὺς πατέρες τῆς Ἐκκλησίας. Αὐτὸ εἶναι μόνο ἀντίληψη τοῦ Ρωμανίδη. Καὶ αὐτὸ εἶναι ποὺ ἐπικρίνουμε σ᾿ αὐτόν. Διότι στενεύει καὶ περιορίζει ἀσφυκτικὰ τὸ ἀπρόσιτο καὶ ἀόριστο συγκλονιστικὸ μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας.>> επειδή είναι πράγματι κουραστικό να παραθέτω συνεχώς Πατερικά χωρία τα οποία δίνουν σαφώς την απάντηση πως το πρώτιστο και κύριο έργο της Εκκλησίας είναι η θεραπεία-ίαση από τα πάθη, το επικύρωσε και Οικουμενική σύνοδος ονομάζοντας το έργο της Εκκλησίας <<ΙΑΤΡΙΚΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗΝ>> και τους πνευματικούς <<ΘΕΡΑΠΕΥΤΕΣ>>και  παρ\'όλα αυτά να συνεχίζετε να το αμφισβειτείτε σας παραπέμπω στο δίτομο έργο 1200 σελίδων του Γάλλου Ορθοδόξου Θεολόγου JEAN CLAUDE LARCHET με τίτλο <<Η ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΤΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΝΟΣΗΜΑΤΩΝ>> εκδόσεις Αποστολικής Διακονίας όπου με πλήθος (σε σημείο που κουράζεται ο αναγνώστης) Πατέρικων χωρίων αποδεικνύει του λόγου το αληθές!
  \'Οσον αφορά το ότι κάνω <<λανθασμένες καὶ ἀνακριβεῖς παραπομπές,>> δεν το νομίζω! Είχα παραθέσει τότε το εξής <<Διαβάστε ολοκληρο τον Ε\' ΛΟΓΟ του Οσίου Συμεών του Θεολόγου>> και ότι
<<ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ ΣΑΦΩΣ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΣΤΟ Α\' ΚΟΡ.12,27-28 ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. ΚΑΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΣΥΜΕΩΝ ΛΕΕΙ ΕΠ\'ΑΥΤΟΥ <> (ΒΙΒΛΟΣ ΤΩΝ ΗΘΙΚΩΝ ΣΤ\')>> Εσείς μου ΄γράψατε:
<<Τὸ κείμενο τοῦ ἁγίου Συμεὼν τοῦ Νέου Θεολόγου ἀναφέρεται σ᾿ αὐτοὺς ποὺ θὰ μετέχουν στὴν Ἐκκλησία μετὰ τὴ Δευτέρα Παρουσία, δηλαδὴ στὴ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Τελείως διαφορετικὸ ζήτημα!>> Δεν ξεκαθαρίσατε σε ποιό κείμενο απ\'τα δύο μιλάγατε! Απ\'ότι φαίνετε αναφερόσασταν στον Ηθικό στ\' λόγο.
Αλλά και ο στ\' μιλά για το σώμα του Χριστου στην Δευτέρα Παρουσία??? Λέει ο Συμεών : <<Το ότι όλοι οι άγιοι , όντας μέλη Χριστού (οι άγιοι μόνο είναι μέλη Χριστού ξαναλέει) καταλήγουν σε ένα σώμα αυτού, αλλά και πρόκειται ακόμη τώρα να γίνουν, θα προσπαθήσω να το αποδείξω μέσα από την γραφή.>> Και το αποδεικνύει!
  Για το ίδιο ακριβώς θέμα μιλά και ο ε\' λόγος του <<Γιαυτούς που νομίζουν ότι έχουν αγνώστως μέσα τους το Άγιον Πνεύμα, χωρίς καθόλου να αισθάνονται την ενέργεια αυτού. Και γι\'αυτούς που λέγουν ότι δεν ημπορεί κανείς να δεί την Δόξαν Του στην παρούσαν ζωήν, και απόδειξη γι\'αυτό με παραθέματα. Και ότι δεν υπάρχει κανένας φθόνος ανάμεσα στους αγίους,όταν με κάθε ενάρετη προσπάθεια εξισωθούμε μαζί τους. Επίσης με ποιόν τρόπο βλέπει κανείς τον θεόν και ότι εκείνος που έφθασε σε τετοια μέτρα ώστε να βλέπει κατά το δυνατόν τον Θεόν, μυείται ήδη απ\'εδώ  την μελλοντικήν απόλαυσιν που πρόκειται να δοθεί στους αγίους.Και ότι όσα κι αν λέγει ή κάνει ή γράφει αυτός δεν τα κάνει αυτός αλλά το Πνεύμα που ομιλεί μέσα του. Και αυτός που αθετεί τους λόγους αυτού ή παραλογίζεται, αμαρτάνει και βλασφημεί στο Πνεύμα που ενεργεί μέσα του.>>
 Ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός στο δογματικό του έργο Εκδοσις Ακριβής της Ορθοδόξου Πίστεως αναφέρει για τα λείψανα
  Πρέπει νὰ τιμοῦμε τοὺς ἁγίους ὡς φίλους τοῦ Χριστοῦ, ὡς παιδιά καὶ κληρονόμους τοῦ Θεοῦ, ὅπως λέει ὁ θεολόγος καὶ εὐαγγελιστής Ἰωάννης˙ «Ὅσοι δὲ ἔλαβον αὐτόν, ἔδωκεν αὐτοίς τέκνα Θεοῦ γενέσθαι» «Ὥστε οὔκ εἰσιν ἔτι δοῦλοι, ἀλλ' υἱοί˙ οἱ δὲ υἱοί καὶ κληρονόμοι, κληρονόμοι μεν Θεοῦ, συγκληρονόμοι δὲ Χριστοῦ».

(Οἱ ἅγιοι) ἔχουν γίνει θησαυροφυλάκια τοῦ Θεοῦ καὶ καθαρά καταλύματα. «Ἐνοικήσω γὰρ ἐν αὐτοῖς καὶ ἐμπεριπατήσω», λέει ὁ Θεός, «καὶ ἔσομαι αὐτῶν Θεός».

Λέει βέβαια ἡ θεία Γραφή ὅτι «ψυχαί δικαίον ἐν χειρί Θεοῦ, καὶ οὐ μὴ ἅψηται αὐτῶν ὁ θάνατος»˙ γιατί ὁ θάνατος˙ «Ἐκοπίασαν γὰρ εἰς τὸν αἰῶνα καὶ ζήσονται εἰς τέλος». Καὶ˙ «Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τῶν ὁσίων αὐτοῦ». Λοιπόν τὶ πολυτιμότερον «ὑπάρχει ἀπό τὸ νὰ εἶναι κανείς στὸ χέρι τοῦ Θεοῦ; Διότι ὁ Θεός εἶναι ζωή καὶ φῶς, καὶ αὐτοί ποὺ εἶναι μέσα στὸ χέρι τοῦ Θεοῦ, εἶναι μέσα στὴ ζωή καὶ μέσα στὸ φῶς.

Ὅτι πάλι κατοίκησε καὶ μέσα στὰ σώματά των ὁ Θεός διά μέσου τοῦ νοῦ, τὸ λέει ὁ ἀπόστολος˙ «Οὐκ οἴδατε ὅτι τὰ σῶματα ὑμῶν ναός τοῦ ἐνοικοῦντος ἐν ὑμῖν Ἁγίου Πνεύματος ἐστίν; Ὁ δὲ Κύριος τὸ Πνεῦμα ἐστι». Καὶ «Εἰ τις τὸν ναόν τοῦ Θεοῦ φθείρει, φθερεῖ τοῦτον ὁ Θεός». Πῶς λοιπόν δὲν πρέπει νὰ τιμοῦμε τοὺς ἔμψυχους ναούς τοῦ Θεοῦ; Αὐτοί ζωντανοί στέκονται μὲ παρρησία ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.

Ὁ Δεσπότης Χριστός μᾶς χάρισε ὡς σωστικές πηγές τὰ λείψανα τῶν ἁγίων, ποὺ πηγάζουν μὲ πολλούς τρόπους τὶς εὐεργεσίες, ποὺ ἀναβρύουν μύρο εὐωδίας˙ καὶ κανείς νὰ μὴν ἀπιστεῖ. Γιατί, ἄν ἀπό σκληρό καὶ ἀπόκρημνο βράχο πήγασε νερό στὴν ἔρημο, ἐπειδή θέλησε ὁ Θεός, καὶ ἀπό τὴν σιαγόνα ὄνου, ὅταν δίψασε ὁ Σαμψών, εἶναι ἀπίστευτο νὰ αναβλύζει εὐωδιαστό μύρο ἀπό λείψανα μαρτύρων; Καθόλου γι' αὐτούς ποὺ γνωρίζουν τὴν δύναμη τοῦ Θεοῦ, καὶ τὴν τιμή ποὺ ἔχουν οἱ ἅγιοι ἀγιοι ἀπ' Αὐτόν.

Γιά τόν νόμο ἦταν ἀκάθαρτος καθένας ποὺ ἄγγιζε νεκρό, ἀλλά αὐτοί δὲν ἦταν νεκροί νεκροί. Γιατί ἀπό τὴ στιγμή ποὺ ἡ αὐτοζωή, ὁ αἴτιος τῆς ζωῆς, συγκαταριθμήθηκε μὲ τοὺς νεκρούς, δὲν ὀνομάζουμε νεκρούς αὐτούς ποὺ κοιμήθηκαν μὲ τὴν πίστη σ' Αὐτόν. Γιατί πῶς εἶναι δυνατό νὰ θαυματουργεῖ νεκρό σῶμα;

Πῶς λοιπόν ἐκδιώκονται μὲ αὐτά οἱ δαίμονες, ἀπομακρύνονται οἱ ἀρρώστιες, θεραπεύονται οἱ ἀσθενεῖς, ἀποκτοῦν τὸ φῶς των οἱ τυφλοί, καθαρίζονται λεπροί, παύουν οἱ πειρασμοί καὶ οἱ θλίψεις, κάθε καλή δόση κατέρχεται διά μέσου αὐτῶν ἀπό τὸν Πατέρα τῶν φώτων σ' αὐτούς ποὺ τὴ ζητούν μὲ ἀδίστακτη πίστη; Πόσο θὰ κοπίαζες γιά νὰ βρεῖς προστάτη νὲ σὲ παρουσιάσει σὲ θνητό βασιλιά καὶ νὰ μιλήσει σ' αὐτόν γιά χάρη σου; Λοιπόν δὲν πρέπει νὰ τιμοῦμε τοὺς προστάτες ὅλου τοῦ ἀνθρώπινου γένους, ποὺ παρακαλοῦν τὸ Θεό γιά χάρη μας;


Eίδατε σε ποιούς ο μέγας Δαμασκηνός αποδίδει τα χωρία περί ναού του Άγίου Πνεύματος, υιών του θεού και συνεπώς μελών του σώματος του Χριστού? Στους ΑΓΙΟΥΣ οι οποίοι μάλιστα άφησαν μετά θάνατον άφθαρτα λείψανα! Άρα για τους μοντέρνους θεολόγους αφού όλοι ανεξεραίτως γινόμαστε αυτομάτως ναοί του Πνεύματος, υιοί Θεού, μέλη του Χριστού κτλ. όλοι ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ μετά θάνατον θα αφήσουμε ΑΓΙΑ ΛΕΙΨΑΝΑ!!! Η πλήρης διαστροφή της ορθοδόξου θεολογίας! Δηλαδή εγώ που ζω μέσα στην αμαρτία συγκρίνομαι με τήν Οσία Ειρήνη την Μυρτιδιώτισσα που άφησε ακέραιο ευωδιάζων λείψανο  Kαταντήσαμεν λοιπόν την ορθοδοξον θεολογίαν μία ηθικολογία όπου όλοι ανεξαιρέτως οι συμμετέχοντες στα μυστήρια παίρνουμε Αγιο Πνεύμα, θεωνόμαστε και παίρνουμε το εισητήριο για τον παράδεισο!
Διαβάστε όμως την ακολουθία της Θείας Μεταλλήψεως τι λέει συνεχώς!
Ἄρτος ζωῆς αἰωνιζούσης γενέσθω μοι τὸ Σῶμά σου τὸ ἅγιον, εὔσπλαγχνε Κύριε, καὶ τὸ Τίμιον Αἷμα, καὶ νόσων πολυτρόπων ἀλεξητήριον.

Θεράπευσον τῆς ψυχῆς μου τὰ τραύματα, Κύριε, καὶ ὅλον ἁγίασον καὶ καταξίωσον, Δέσποτα, ὅπως κοινωνήσω σου τοῦ μυστικοῦ Θείου Δείπνου ὁ ταλαίπωρος
Λόγε Θεοῦ καὶ Θεέ, ὁ ἄνθραξ γένοιτο τοῦ σοῦ Σώματος εἰς φωτισμὸν τῷ ἐσκοτισμένῳ ἐμοί, καὶ καθαρισμὸν τῆς βεβηλωθείσης ψυχῆς μου τὸ Αἷμὰ σου.

Τὸν Ἄρτον, Χριστέ, λαβεῖν μὴ ὑπερίδῃς με, τὸ Σῶμα τὸ σὸν καὶ τὸ θεῖον νῦν Αἷμά σου· τῶν ἀχράντων, Δέσποτα, καὶ φρικτῶν Μυστηρίων σου μετασχεῖν τῷ ἀθλίῳ, μὴ εἰς κρῖμά μοι γένοιτο· γένοιτο δέ μοι εἰς ζωὴν αἰώνιον καὶ ἀθάνατον.

Πηγὴ ἀγαθῶν ἡ μετάληψις, Χριστέ, τῶν ἀθανάτων σου νῦν Μυστηρίων· γενηθήτω μοι φῶς καὶ ζωὴ καὶ ἀπάθεια, καὶ πρὸς ἀρετῆς θειοτέρας προκοπὴν καὶ ἐπίδοσιν πρόξενος, μόνε Ἀγαθέ, ὅπως δοξάζω σε.

Φρίττω δεχόμενος τὸ πῦρ, μὴ φλεχθῶ ὡσεὶ κηρὸς καὶ ὡσεὶ χόρτος. Ὤ φρικτοῦ Μυστηρίου! Ὤ εὐσπλαγχνίας Θεοῦ! Πῶς θείου Σώματος καὶ Αἵματος ὁ πηλὸς μετέχω καὶ ἀφθαρτοποιοῦμαι;

Ψυχὴν σὺν τῷ σώματι ἁγιασθείην, Δέσποτα, φωτισθείην, σωθείην, γενοίμην οἶκός σου τῇ τῶν Μυστηρίων μεθέξει τῶν ἱερῶν, ἔνοικόν σε ἔχων σὺν Πατρὶ καὶ Πνεύματι, εὐεργέτα Πολυέλεε.

Λίγα από τα πολλά της υπέροχης αυτής Ακολουθίας! Αφού όλοι είμαστε ναοί του Πνευματος κατα τους μοντέρνους θεολόγους γιατί δεν φωτιζόμαστε και δεν θεονόμαστε με την μετάλληψη της Σαρκός και του Αίματος του Χριστου?
 ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΞΕΚΑΘΑΡΟΙ!!!

Οσον αφορά ότι η χάρις του Πνεύματος δια της νοερας ενεργείας (Ὅτι πάλι κατοίκησε καὶ μέσα στὰ σώματά των ὁ Θεός διά μέσου τοῦ νοῦ, ) δεν υπάρχει μετά τον θάνατο στους αγίους λέει ο Χρυσόστομος:
\"Καθάπερ γὰρ τὰ νάματα τῶν πηγῶν βρύοντα, οὐκ εἴσω τῶν οἰκείων κόλπων κατέχεται ἀλλ\' ὑπερβλύζει καὶ ἐπερχεῖται, οὕτω δη καὶ ἡ τοῦ Πνεύματος χάρις, ἡ τοῖς οστέοις παρακαθημένη καὶ τοῖς ἁγίοις συνοικοῦσα, καὶ εἰς ἑτέρους πρόεισι τοὺς μετὰ πίστεως ἐφεπομένους αὐτῇ, καὶ ἀπὸ ψυχῆς εἰς σώματα, καὶ ἀπὸ σωμάτων εἰς ἰμάτια, καὶ ἀπὸ ἰματίων εἰς ὑποδήματα καὶ ἀπὸ ὑποδημάτων εἰς σκιὰς ἐκτρέχει. Διὰ τοι τοῦτο οὐ τὰ σώματα ἐνήργει μόνοντῶν ἁγίων Ἀποστόλων, ἀλλὰ καὶ τὰ σουδάρια καὶ τὰ σιμικίνθια, καὶ οὐ τὰ σουδάρια μόνον καὶ τὰ σιμικίνθια ἀλλὰ καὶ αἱ σκιαὶ τοῦ Πέτρου τῶν ζώντων δυνατώτερα εἰργάζοντο\". (Ιω. Χρυσοστόμου, ΕΠΕ τ. 33ος, σελ. 52)

Και πείτε πως δεν είναι έτσι! Τότε ποιός και με ποιό τρόπο διατηρεί το σώμα άφθαρτο? Πρόκειται περὶ κορυφαίου θεολογικοῦ ἀτοπήματος???

[Ἰωάννης]

Πιστεύω πως δεν θεωρείται και την θεολογία του αειμνήστου Τρεμπέλα <<αρρωστημένη>> παρ\'όλο που στο Μυστικισμός-Αποφατισμός βλασφημεί τους νηπτικούς Αγίους Συμεών τον Θεολόγο, Γρηγόριο τον Παλαμά,Διονύσιο τον Αρεοπαγίτη, Μακάριο τον Αιγύπτιο κ.τ.λ. Παρ\'όλο που δεχόταν την ρωμαιοκαθολική διδασκαλία περι ικανοποιήσεως της Θείας δικαιοσύνης, δεχόταν το προσιτό της θείας ουσίας, το actus purus και ένα σορό άλλα πλήρως αντικρουόμενα με τα  ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΙ της πίστεως μας!!! Αυτό που θέλω να πω είναι πως εκπλήσομαι με την πολεμική που κάνετε στον ρωμανίδη που αν έκανε λάθη δεν τα έκανε σε τόσο σοβαρά ζητήματα και ακολουθούσε τους πατέρες όσο μπορούσε και δεν κάνετε έστω μια μικρη κριτική στα εξωφρενικά αυτά λάθη του Τρεμπέλα!!! Και είναι ακόμη πολλά και σοβαρά! Τέλος πάντων...

[Ἰωάννης]

Kαι ακόμη κάτι: Γιατί επιτέλους δεν κάνετε έστω μία αναφορά στο κορυφαίο των κορυφαίων έργο του Ρωμανίδη <<ΤΟ ΠΡΟΠΑΤΟΡΙΚΟΝ ΑΜΑΡΤΗΜΑ>>?

[panagiota k giannis]

1.ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΝ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ Η ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ ΙΑΤΡΕΙΟ.Ο π. Ρωμανίδης πούθενά δεν είπε οτι η εκκλησια ειναι ΜΟΝΟ ιατρείο ..Απλά οι Πατέρες χρησιμοποιούν αυτό τον όρο πιο συχνά μάλλον γιατί εκφράζει καλύτερα και σε μεγαλύτερο βάθος απο τους άλλους όρους τον ρόλο της εκκλησίας.Αλλωστε αυτον τον όρο εχει επικυρώσει  η ζ οικουμενική σύνοδος και όχι τους υπόλοιπους(χωρις να σημαίνει οτι  οι αλλοι οροι ειναι λανθασμένοι .Απλα  αυτη η επικυρωσίς  αυτού έναντι άλλων καθως και η πιο συχνή χρήση του στα πατερικά κείμενα δείχνει οτι είναι γενικα παραδεκτο απο τους πατέρες οτι αυτος ο όρος εκφραζει σχετικα καλύτερα κ πληρέστερα τον ρόλο της εκκλησιας απο αλλους)
Kατ\'αρχάς σας ευχαριστώ κύριε Σταύρο που μπήκατε στον κόπο να απαντήσετε παρά τον πολύ πιστεύω μειωμένο χρόνο σας.
Αρχικά σωστή η παρατήρηση σας πως η εκκλησία είναι θεραπευτήριο όχι ψυχασθενών με την κλασσική ψυχιατρική έννοια(σχιζοφρενών δηλαδη) αλλά ανθρώπων που πάσχουν από τα πάθη που τα προξενεί η αμαρτία.
   Αυτό το ξεκαθαρίζει και ο παπα-Γιάννης : <<Ο κάθε άνθρωπος είναι ψυχοπαθής κατα την πατερική έννοια. Δεν είναι ανάγκη να είναι κάποιος σχιζοφρενής για να είναι ψυχοπαθής. Ο ορισμός της ψυχοπάθειας απο πατερικής απόψεως είναι ότι η ψυχοπάθεια υπάρχει στον άνθρωπο εκείνο που δεν λειτουργεί  σωστά η νοερά ενέργεια μέσα του (λόγω της κατακυριεύσεως της απο τα πάθη και την αμαρτία)>>. (ΠΑΤΕΡΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΣΕΛΙΔΑ 22-23)
   Η Εκκλησία, έχετε δίκαιο, δέν είναι μόνον ιατρείον, αλλά είναι πρωτίστως ιατρείον σε αυτό επιμένουν όλοι οι πατέρες, η γραφή,τα ιερά μυστήρια της εκκλησίας μας,και οι ακολουθίες:
«Ιατρείον εστίν πνευματικόν η εκκλησία, καί δεί τούς ενταύθα παραγενομένους, κατάλληλα τά φάρμακα λαμβάνοντας καί τοίς οικείοις τραύμασιν επιτιθέντας, ούτως επανιέναι». Μέ άλλα λόγια η Εκκλησία είναι ένα πνευματικό νοσοκομείο καί θεραπεύει όσους τραυματισμένους προσέρχονται σέ αυτήν τοποθετώντας στίς πληγές τους τά κατάλληλα φάρμακα. Τό ίδιο εκφράζει σέ άλλη ομιλία του, όταν λέγη ότι η Εκκλησία δέν είναι δικαστήριο πού δικάζει τούς ανθρώπους, αλλά ιατρείο πού θεραπεύει τίς πληγές τους. «Ιατρείον εστίν ενταύθα, ου δικαστήριον, ουκ ευθύνας αμαρτημάτων απαιτούν, αλλά συγχώρησιν αμαρτημάτων παρέχον». Όσοι αισθάνονται τήν Εκκλησία ως δικαστήριο, σφάλλουν καί διαστρεβλώνουν τό έργο της καί τήν αποστολή της. Αυτό τό βλέπουμε καί σέ άλλη ομιλία του όταν γράφη: «Ιατρείον θαυμαστόν τής Εκκλησίας τό διδασκαλείον εστίν. Ιατρείον ψυχών καί αμαρτήματα διανοίας διορθούται». Αυτό σημαίνει ότι καί όταν οι Ιερείς διδάσκουν τούς ανθρώπους, τούς θεραπεύουν μέ τόν λόγο, απαλύνουν τίς πληγές καί δέν τίς οξύνουν μέ επιθετικότητες καί άστοχες ενέργειες. (ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ)
     
      AΓΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ
       <<Η εκκλησία είναι ένα κοινόν ιατρείόν όπου ιατρέυει όλουςτους αμαρτωλούς...>>
Διαβάστε επίσης τον πρόλογο στο ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΤΑΡΙΟΝ ΤΟΥ τι εμμονή έχει με αυτό το θέμα σε σημείο που χρήσιμοποιει ιατρικήν ορολογία.
     
      Το ότι η εκκλησία είναι πρωτίστως ιατρείον πνευματικόν το έχουν επικυρώσει οι Οικουμενικές Σύνοδοι.
Ο ρβ\' κανών της εν Τρούλω Οικουμενικής Συνόδου ονομάζει ξεκάθαρα το έργο της Εκκλησίας ως <<Ιατρικήν εν Πνεύματι Επιστήμη>> και χρησιμοποιεί ξεκάθαρη ιατρικήν ορολογίαν!
  Κανὼν ΡΒ\'
Δεῖ δὲ τοὺς ἐξουσίαν λύειν καὶ δεσμεῖν παρὰ Θεοῦ λαβόντας, σκοπεῖν τὴν τῆς ἁμαρτίας ποιότητα, καὶ τὴν τοῦ ἡμαρτηκότος πρὸς ἐπιστροφὴν ἑτοιμότητα, καὶ οὕτω κατάλληλον τὴν θεραπείαν προσάγειν τῷ ἀρρωστήματι, ἵνα μή, τῇ ἀμετρίᾳ καθ\' ἑκάτερον χρώμενος, ἀποσφαλείη πρὸς τὴν σωτηρίαν τοῦ κάμνοντας. Οὐ γὰρ ἁπλῆ τῆς ἁμαρτίας ἡ νόσος, ἀλλὰ ποικίλη καὶ πολυειδής, καὶ πολλὰς τῆς βλάβης τὰς παραφυάδας βλαστάνουσα, ἐξ ὧν τὸ κακὸν ἐπὶ πολὺ διαχεῖται, καὶ πρόσω βαίνει, μέχρις ἂν σταίη τῇ δυνάμει τοῦ θεραπεύοντος. Ὥστε τὸν τὴν ἰατρικὴν ἐν Πνεύματι ἐπιστήμην ἐπιδεικνύμενον, πρότερον χρὴ τὴν τοῦ ἡμαρτηκότος διάθεσιν ἐπισκέπτεσθαι, καὶ εἴτε πρὸς τὴν ὑγείαν νεύει, ἢ τοὐναντίον, διὰ τῶν οἰκείων τρόπων προσκαλεῖται καθ' ἑαυτοῦ τὸ ἀρρῶστημα, ἐφορᾷν, ὅπως τε τῆς ἐν τῷ μεταξὺ προνοεῖται ἀναστροφῆς, καὶ εἰ μὴ τῷ τεχνίτῃ ἀντιπαλαίει, καὶ τὸ τῆς ψυχῆς ἕλκος διὰ τῆς τῶν ἐπιτιθεμένων φαρμάκων αὐξάνει προσαγωγῆς, καὶ οὕτω τὸν ἔλεον κατ\' ἀξίαν ἐπιμετρεῖν. Πᾶς γὰρ λόγος Θεῷ καὶ τῷ τὴν ποιμαντικὴν ἐγχειρισθέντι ἡγεμονίαν, τὸ πλανώμενον πρόβατον ἐπαναγαγεῖν, καὶ τρωθὲν ὑπὸ τοῦ ὄφεως ἐξιάσασθαι, καὶ μήτε κατὰ κρημνῶν ὠθῆσαι τῆς ἀπογνώσεως, μήτε τὸν χαλινὸν ὑπενδοῦναι πρὸς τὴν τοῦ βίου ἔκλυσίν τε καὶ καταφρόνησιν· ἀλλ' ἑνί γε τρόπῳ πάντως, εἴτε διὰ τῶν αὐστηροτέρων τε καὶ στυφόντων, εἴτε διὰ τῶν ἀπαλωτέρων τε καὶ πρᾳοτέρων φαρμάκων, κατὰ τοῦ πάθους στῆναι, καὶ πρὸς συνούλωσιν τοῦ ἕλκους ἀνταγωνίσασθαι, τοὺς τῆς μετανοίας καρποὺς δοκιμάζοντι, καὶ οἰκονομοῦντι σοφῶς τὸν πρὸς τὴν ἄνω λαμπροφορίαν καλούμενον ἄνθρωπον. Ἀμφότερα τοίνυν εἰδέναι ἡμᾶς χρή, καὶ τὰ τῆς ἀκριβείας, καὶ τὰ τῆς συνηθείας· ἕπεσθαι δέ, ἐπὶ τῶν μὴ καταδεξαμένων τὴν ἀκρότητα, τῷ παραδοθέντι τύπῳ, καθὼς ὁ ἱερὸς ἡμᾶς ἐκδιδάσκει Βασίλειος

  Το ίδιο και οι κανόνες του Αγίου Γρηγορίου Νύσσης! Oμιλούν συνεχώς για θεραπεία!
Παρακαλώ να ανατρέξετε πάλι είς προαναφερθείσα δημοσιευσή μου για να ξαναδείτε ότι οι πατέρες γενικότερα επιμένουν ότι η εκκλησία είναι πρωτίστως ιατρείον. Για ποιό λόγο διότι ο Ιδρυτής της είναι πρωτίστως Ιατρός όπως επιμένουν στα αποσπάσματα που αναφέρω.
  ΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ, η Εκκλησία είναι μυστήριον διότι την ιατρικήν της επιστήμη την εφαρμόζουν οι ιερείς της (και στο σχήμα και στο πνευμα) διά του ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ! Όταν και όπου ενεργεί το Πνευμά υπάρχει μυστήριον! Αυτά τονίζει κι ο παπα-Γιάννης! Συμφωνούμε απολύτως!
  Όσον αφορά το θέμα της θεραπείας απο την θρησκείαν ο π.Ρωμανίδης είναι ολοσωστος! Διότι η θρησκεία είναι κατασκεύασμα της νοσούσης προσωπικότητος του ανθρώπου! Κλασσικό παράδειγμα είναι οι \'\'θεοί\'\' της Αρχαίας αλλά δυστυχώς και της νέας Ελλάδος καθώς οι αρχαιόπληκτοι αυξάνονται, οι οποίοι έφεραν όλα τα πάθη και τις αδυναμίες των ανθρώπων αφου οι τελευταίοι τους δημιούργησαν συμφωνα με τις δικές τους προδιαγραφές! Είναι πολύ σωστό αυτό που έχει λεχθεί οτι στην θρησκεία δεν πλάθει ο Θεός τον άνθρωπο αλλά ο ανθρωπος τον Θεό ή τους θεούς του!
   Η Ορθοδοξία δεν είναι θρησκεία αλλά Αποκάλυψις του Χριστού στόν ασθενή μας κόσμο διότι <<ΕΠΗΚΟΥΣΕ ΤΗΣ ΔΕΗΣΕΩΣ ΤΩΝ ΠΡΟΦΗΤΩΝ Ο ΚΥΡΙΟΣ. Ο ΠΑΤΗΡ ΟΥΧ ΥΠΕΡΕΙΔΕΝ ΗΜΩΝ ΤΟ ΓΕΝΟΣ ΑΠΟΛΛΥΜΕΝΟΝ. ΕΞΑΠΕΣΤΕΙΛΕΝ ΤΟΝ ΥΙΟΝ ΑΥΤΟΥ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ ΟΥΡΑΝΟΘΕΝ ΙΑΤΡΟΝ. ΟΜΟΛΟΓΗΣΩΜΕΝ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΚΑΙ ΙΑΤΡΟΥ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΝ. Ο ΓΑΡ ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΙΗΣΟΥΣ ΙΑΤΡΕΥΕΙΝ ΜΕΛΛΩΝ ΛΕΝΤΙΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΟΣ ΠΕΡΙΖΩΣΑΜΕΝΟΣ ΕΘΕΡΑΠΕΥΣΕΝ ΤΟ ΝΟΣΟΥΝ>>. (Αγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων)
2.ΣΧΕΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.Αναφέρατε
΄
Αὐτὸ εἶναι ἀναμφιβόλως ἕνα ἀπὸ τὰ πλέον σοβαρὰ θεολογικὰ ἀτοπήματα τοῦ Ρωμανίδη.
Κανένας ἀπὸ τοὺς Πατέρες δὲν διδάσκει κάτι τέτοιο. Δὲν ὑπάρχει οὔτε ἕνα πατερικὸ κείμενο, ποὺ νὰ εὐνοεῖ παρόμοια ἀντίληψη. Τὰ κείμενα ποὺ ἐπικαλεῖται ὁ Ρωμανίδης παρερμηνεύονται πλήρως. Καὶ δυσκολεύομαι νὰ δεχθῶ ὅτι αὐτὸ δὲν γίνεται σκοπίμως.
Τὸ κείμενο τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου, ποὺ παραθέτεις, Ἰωάννη, ἀναφέρεται σ᾿ αὐτοὺς ποὺ σπεύδουν στὴν Ἱεροσύνη ἐπιπόλαια. Μιλάει γιὰ τὴν Ἱεροσύνη, καμία σχέση μὲ τὸ ποιὸς μετέχει στὴν Ἐκκλησία.
Τὸ κείμενο τοῦ ἁγίου Συμεὼν τοῦ Νέου Θεολόγου ἀναφέρεται σ᾿ αὐτοὺς ποὺ θὰ μετέχουν στὴν Ἐκκλησία μετὰ τὴ Δευτέρα Παρουσία, δηλαδὴ στὴ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Τελείως διαφορετικὸ ζήτημα!
Ὀρθοδόξως εἶναι ἀδιανόητο νὰ ὑποστηρίζουμε ὅτι μετέχουν στὴν Ἐκκλησία μόνο οἱ κεκαθαρμένοι. Πρόκειται γιὰ μιὰ ἀπὸ τὶς πλέον ἀντορθόδοξες θέσεις ποὺ ἔχουν διατυπωθεῖ ποτέ!
και σας απαντησαμε

ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ<< ΤΙΣ ΜΗΠΩ ΣΧΟΛΑΣΑΣ,ΜΗΔΕ ΜΑΘΩΝ ΛΑΛΕΙΝ ΘΕΟΥ ΣΟΦΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΕΚΡΥΜΜΕΝΗΝ, ΕΤΙ ΝΗΠΙΟΣ ΩΝ,ΕΤΙ ΤΡΕΦΟΜΕΝΟΣ ΓΑΛΑΚΤΙ,ΕΤΙ ΤΩΝ ΟΥΚ ΑΡΙΘΜΟΥΜΕΝΩΝ ΕΝ ΤΩ ΙΣΡΑΗΛ,
ΟΥΔΕ ΚΑΤΑΛΕΓΟΜΕΝΩΝ ΕΙΣ ΘΕΟΥ ΠΑΡΑΤΑΞΙΝ... Διαβάστε ολοκληρο τον Ε\' ΛΟΓΟ του Οσίου Συμεών του Θεολόγου ΝΑ ΠΑΘΕΤΕ ΤΗΝ ΠΛΑΚΑ ΣΑΣ!!! ΟΛΑ ΤΑ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΕΚΕΙ ΜΕΣΑ ΜΕ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΜΕΣΑ ΑΠ΄ΤΗΝ ΓΡΑΦΗ!!! ΟΥΠΣ!!! ΑΛΛΑ ΞΕΧΑΣΑ ΓΙΑ ΕΣΑΣ Ο ΣΥΜΕΩΝ O ENAΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΡΕΙΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΣΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΔΟΘΗΚΕ ΤΟ ΠΡΟΣΩΝΥΜΙΟ \'\'ΘΕΟΛΟΓΟΣ\'\' ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΜΕΡΗΣ!!! ΑΚΟΥΣΟΝ,ΑΚΟΥΣΟΝ!!! ΤΟΤΕ ΜΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΕΙΤΕ ΤΟΝ ΠΑΠΑ-ΡΩΜΑΝΙΔΗ ΑΛΛΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΣΥΜΕΩΝ!!! ΓΙΑΤΙ Ο ΠΑΠΑ-ΡΩΜΑΝΙΔΗΣ ΓΡΑΦΕΙ ΟΤΙ Ο ΟΣΙΟΣ ΣΗΜΕΙΩΝΕΙ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΣΤΟ ΛΟΓΟ ΠΟΥ ΑΝΕΦΕΡΑ ΛΕΕΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΟΤΙ  <<ΑΜΑΡΤΑΝΕΙ ΚΑΙ ΒΛΑΣΦΗΜΕΙ>> ΟΠΟΙΟΣ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΤΑ ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΚΟΣ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙ!!! <> (ΜΤΘ.26-65) Χρειαζόμαστε άλλα χωρία περί της υψίστης αληθείας αυτού??? Λόγο νοοτροπίας χρειαζόμαστε! Αλλά λογω χρόνου θα παρατεθούν σε άλλη επεξεργασία!!!  Μήπως είναι μονομερής και ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ? ΠΟΥ ΣΑΦΩΣ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΣΤΟ Α\' ΚΟΡ.12,27-28 ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. ΚΑΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΣΥΜΕΩΝ ΛΕΕΙ ΕΠ\'ΑΥΤΟΥ <> (ΒΙΒΛΟΣ ΤΩΝ ΗΘΙΚΩΝ ΣΤ\') Ποίος κάνει λοιπόν <<βαρύτατο σφάλμα>>???

Ιδού και πάλιν εγώ προς τους λέγοντας έχειν αγνώστως Πνεύμα Θεού και οιομένους από του θείου βαπτίσματος τούτο κέκτησθαι εν εαυτοίς και τον μεν θησαυρόν έχειν νομίζοντας, κούφους δε τούτου εαυτούς όλως επιγινώσκοντας, προς τους ομολογούντας μεν μηδέν όλως επαισθανθήναι εν τω βαπτίσματι, αγνώστως δε και ανεπαισθήτως υπολαμβάνοντας την του Θεού δωρεάν εν εαυτοίς από τότε εγκατοίκησασαν και μέχρι του νυν ένδοθεν (208) της εαυτών ψυχής ενυπάρχουσαν· ου μόνον δε, αλλά γαρ και προς αυτούς τους μηδεμίαν λέγοντας πότε αίσθησιν εν θεωρία και αποκαλύψει ταύτης λαβείν, πίστει δε μόνη και λογισμω, αλλ᾿ ου πείρα τούτο παραδεξάμενους και κρατούντας εν εαυτοίς ως εκ της των θείων λογίων ακροάσεως.
Εις το σώμα του Χριστού κατά τον Απόστολον Παυλον μόνον οι κεκαθαρμένοι, οι φωτισμένοι και οι θεούμενοι είναι μέλη του:
<<Ὑμεῖς δέ ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους. 28 Καὶ οὓς μὲν ἔθετο ὁ Θεὸς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ πρῶτον ἀποστόλους, δεύτερον προφήτας, τρίτον διδασκάλους, ἔπειτα δυνάμεις, εἶτα χαρίσματα ἰαμάτων, ἀντιλήψεις, κυβερνήσεις, γένη γλωσσῶν. 29 μὴ πάντες ἀπόστολοι; μὴ πάντες προφῆται; μὴ πάντες διδάσκαλοι; μὴ πάντες δυνάμεις; 30 μὴ πάντες χαρίσματα ἔχουσιν ἰαμάτων; μὴ πάντες γλώσσαις λαλοῦσι; μὴ πάντες διερμηνεύουσι; 31 ζηλοῦτε δὲ τὰ χαρίσματα τὰ κρείτονα. καὶ ἔτι καθ\' ὑπερβολὴν ὁδὸν ὑμῖν δείκνυμι.>>
Οί υπόλοιποι οι οποίοι καίτοι έλαβαν το βάπτισμα δεν τό αξιοποίησαν ώστε να εισέλθουν κι αυτοί εις την χωρίαν των αγίων μελών του Χριστού ονομάζονται απο τον Παύλον <<ιδιώται>> (α\' κορ.14-23)
Μόνον εκείνοι που έφτασαν εις τον φωτισμόν και εις την θέωσιν εις αυτήν την ζωήν είναι μέλη του σώματος του Χριστού γιατί <<εν τω \'Αδη ουκ εστί μετάνοια>>.
  Το ότι μόνον οι άγιοι είναι μέλη το αναφέρει πάλι ο Συμεών:<< Επειδήπερ μέλη Χριστού του επι πάντων Θεού όντως οι άγιοι χρηματίζουσι πάντες και, ως είρηται, εν αυτώ είναι κεκολλημένοι και συνημμένοι οφείλουσι τω σώματι αυτού, ίνα εκείνος μεν η εν αυτοίς κεφαλή>>.

\'Οσον αφορά το ότι κάνω <<λανθασμένες καὶ ἀνακριβεῖς παραπομπές,>> δεν το νομίζω! Είχα παραθέσει τότε το εξής <<Διαβάστε ολοκληρο τον Ε\' ΛΟΓΟ του Οσίου Συμεών του Θεολόγου>> και ότι
<<ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ ΣΑΦΩΣ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΣΤΟ Α\' ΚΟΡ.12,27-28 ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. ΚΑΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΣΥΜΕΩΝ ΛΕΕΙ ΕΠ\'ΑΥΤΟΥ <> (ΒΙΒΛΟΣ ΤΩΝ ΗΘΙΚΩΝ ΣΤ\')>> Εσείς μου ΄γράψατε:
<<Τὸ κείμενο τοῦ ἁγίου Συμεὼν τοῦ Νέου Θεολόγου ἀναφέρεται σ᾿ αὐτοὺς ποὺ θὰ μετέχουν στὴν Ἐκκλησία μετὰ τὴ Δευτέρα Παρουσία, δηλαδὴ στὴ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Τελείως διαφορετικὸ ζήτημα!>> Δεν ξεκαθαρίσατε σε ποιό κείμενο απ\'τα δύο μιλάγατε! Απ\'ότι φαίνετε αναφερόσασταν στον Ηθικό στ\' λόγο.
Αλλά και ο στ\' μιλά για το σώμα του Χριστου στην Δευτέρα Παρουσία??? Λέει ο Συμεών : <<Το ότι όλοι οι άγιοι , όντας μέλη Χριστού (οι άγιοι μόνο είναι μέλη Χριστού ξαναλέει) καταλήγουν σε ένα σώμα αυτού, αλλά και πρόκειται ακόμη τώρα να γίνουν, θα προσπαθήσω να το αποδείξω μέσα από την γραφή.>> Και το αποδεικνύει!
  Για το ίδιο ακριβώς θέμα μιλά και ο ε\' λόγος του <<Γιαυτούς που νομίζουν ότι έχουν αγνώστως μέσα τους το Άγιον Πνεύμα, χωρίς καθόλου να αισθάνονται την ενέργεια αυτού. Και γι\'αυτούς που λέγουν ότι δεν ημπορεί κανείς να δεί την Δόξαν Του στην παρούσαν ζωήν, και απόδειξη γι\'αυτό με παραθέματα. Και ότι δεν υπάρχει κανένας φθόνος ανάμεσα στους αγίους,όταν με κάθε ενάρετη προσπάθεια εξισωθούμε μαζί τους. Επίσης με ποιόν τρόπο βλέπει κανείς τον θεόν και ότι εκείνος που έφθασε σε τετοια μέτρα ώστε να βλέπει κατά το δυνατόν τον Θεόν, μυείται ήδη απ\'εδώ  την μελλοντικήν απόλαυσιν που πρόκειται να δοθεί στους αγίους.Και ότι όσα κι αν λέγει ή κάνει ή γράφει αυτός δεν τα κάνει αυτός αλλά το Πνεύμα που ομιλεί μέσα του. Και αυτός που αθετεί τους λόγους αυτού ή παραλογίζεται, αμαρτάνει και βλασφημεί στο Πνεύμα που ενεργεί μέσα του.>>
Ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός στο δογματικό του έργο Εκδοσις Ακριβής της Ορθοδόξου Πίστεως αναφέρει για τα λείψανα
  Πρέπει νὰ τιμοῦμε τοὺς ἁγίους ὡς φίλους τοῦ Χριστοῦ, ὡς παιδιά καὶ κληρονόμους τοῦ Θεοῦ, ὅπως λέει ὁ θεολόγος καὶ εὐαγγελιστής Ἰωάννης˙ «Ὅσοι δὲ ἔλαβον αὐτόν, ἔδωκεν αὐτοίς τέκνα Θεοῦ γενέσθαι» «Ὥστε οὔκ εἰσιν ἔτι δοῦλοι, ἀλλ' υἱοί˙ οἱ δὲ υἱοί καὶ κληρονόμοι, κληρονόμοι μεν Θεοῦ, συγκληρονόμοι δὲ Χριστοῦ».

(Οἱ ἅγιοι) ἔχουν γίνει θησαυροφυλάκια τοῦ Θεοῦ καὶ καθαρά καταλύματα. «Ἐνοικήσω γὰρ ἐν αὐτοῖς καὶ ἐμπεριπατήσω», λέει ὁ Θεός, «καὶ ἔσομαι αὐτῶν Θεός».

Λέει βέβαια ἡ θεία Γραφή ὅτι «ψυχαί δικαίον ἐν χειρί Θεοῦ, καὶ οὐ μὴ ἅψηται αὐτῶν ὁ θάνατος»˙ γιατί ὁ θάνατος˙ «Ἐκοπίασαν γὰρ εἰς τὸν αἰῶνα καὶ ζήσονται εἰς τέλος». Καὶ˙ «Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τῶν ὁσίων αὐτοῦ». Λοιπόν τὶ πολυτιμότερον «ὑπάρχει ἀπό τὸ νὰ εἶναι κανείς στὸ χέρι τοῦ Θεοῦ; Διότι ὁ Θεός εἶναι ζωή καὶ φῶς, καὶ αὐτοί ποὺ εἶναι μέσα στὸ χέρι τοῦ Θεοῦ, εἶναι μέσα στὴ ζωή καὶ μέσα στὸ φῶς.

Ὅτι πάλι κατοίκησε καὶ μέσα στὰ σώματά των ὁ Θεός διά μέσου τοῦ νοῦ, τὸ λέει ὁ ἀπόστολος˙ «Οὐκ οἴδατε ὅτι τὰ σῶματα ὑμῶν ναός τοῦ ἐνοικοῦντος ἐν ὑμῖν Ἁγίου Πνεύματος ἐστίν; Ὁ δὲ Κύριος τὸ Πνεῦμα ἐστι». Καὶ «Εἰ τις τὸν ναόν τοῦ Θεοῦ φθείρει, φθερεῖ τοῦτον ὁ Θεός». Πῶς λοιπόν δὲν πρέπει νὰ τιμοῦμε τοὺς ἔμψυχους ναούς τοῦ Θεοῦ; Αὐτοί ζωντανοί στέκονται μὲ παρρησία ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.

Ὁ Δεσπότης Χριστός μᾶς χάρισε ὡς σωστικές πηγές τὰ λείψανα τῶν ἁγίων, ποὺ πηγάζουν μὲ πολλούς τρόπους τὶς εὐεργεσίες, ποὺ ἀναβρύουν μύρο εὐωδίας˙ καὶ κανείς νὰ μὴν ἀπιστεῖ. Γιατί, ἄν ἀπό σκληρό καὶ ἀπόκρημνο βράχο πήγασε νερό στὴν ἔρημο, ἐπειδή θέλησε ὁ Θεός, καὶ ἀπό τὴν σιαγόνα ὄνου, ὅταν δίψασε ὁ Σαμψών, εἶναι ἀπίστευτο νὰ αναβλύζει εὐωδιαστό μύρο ἀπό λείψανα μαρτύρων; Καθόλου γι' αὐτούς ποὺ γνωρίζουν τὴν δύναμη τοῦ Θεοῦ, καὶ τὴν τιμή ποὺ ἔχουν οἱ ἅγιοι ἀγιοι ἀπ' Αὐτόν.

Γιά τόν νόμο ἦταν ἀκάθαρτος καθένας ποὺ ἄγγιζε νεκρό, ἀλλά αὐτοί δὲν ἦταν νεκροί νεκροί. Γιατί ἀπό τὴ στιγμή ποὺ ἡ αὐτοζωή, ὁ αἴτιος τῆς ζωῆς, συγκαταριθμήθηκε μὲ τοὺς νεκρούς, δὲν ὀνομάζουμε νεκρούς αὐτούς ποὺ κοιμήθηκαν μὲ τὴν πίστη σ' Αὐτόν. Γιατί πῶς εἶναι δυνατό νὰ θαυματουργεῖ νεκρό σῶμα;

Πῶς λοιπόν ἐκδιώκονται μὲ αὐτά οἱ δαίμονες, ἀπομακρύνονται οἱ ἀρρώστιες, θεραπεύονται οἱ ἀσθενεῖς, ἀποκτοῦν τὸ φῶς των οἱ τυφλοί, καθαρίζονται λεπροί, παύουν οἱ πειρασμοί καὶ οἱ θλίψεις, κάθε καλή δόση κατέρχεται διά μέσου αὐτῶν ἀπό τὸν Πατέρα τῶν φώτων σ' αὐτούς ποὺ τὴ ζητούν μὲ ἀδίστακτη πίστη; Πόσο θὰ κοπίαζες γιά νὰ βρεῖς προστάτη νὲ σὲ παρουσιάσει σὲ θνητό βασιλιά καὶ νὰ μιλήσει σ' αὐτόν γιά χάρη σου; Λοιπόν δὲν πρέπει νὰ τιμοῦμε τοὺς προστάτες ὅλου τοῦ ἀνθρώπινου γένους, ποὺ παρακαλοῦν τὸ Θεό γιά χάρη μας;


Eίδατε σε ποιούς ο μέγας Δαμασκηνός αποδίδει τα χωρία περί ναού του Άγίου Πνεύματος, υιών του θεού και συνεπώς μελών του σώματος του Χριστού? Στους ΑΓΙΟΥΣ οι οποίοι μάλιστα άφησαν μετά θάνατον άφθαρτα λείψανα! Άρα για τους μοντέρνους θεολόγους αφού όλοι ανεξεραίτως γινόμαστε αυτομάτως ναοί του Πνεύματος, υιοί Θεού, μέλη του Χριστού κτλ. όλοι ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ μετά θάνατον θα αφήσουμε ΑΓΙΑ ΛΕΙΨΑΝΑ!!! Η πλήρης διαστροφή της ορθοδόξου θεολογίας! Δηλαδή εγώ που ζω μέσα στην αμαρτία συγκρίνομαι με τήν Οσία Ειρήνη την Μυρτιδιώτισσα που άφησε ακέραιο ευωδιάζων λείψανο  Kαταντήσαμεν λοιπόν την ορθοδοξον θεολογίαν μία ηθικολογία όπου όλοι ανεξαιρέτως οι συμμετέχοντες στα μυστήρια παίρνουμε Αγιο Πνεύμα, θεωνόμαστε και παίρνουμε το εισητήριο για τον παράδεισο!
Διαβάστε όμως την ακολουθία της Θείας Μεταλλήψεως τι λέει συνεχώς!
Ἄρτος ζωῆς αἰωνιζούσης γενέσθω μοι τὸ Σῶμά σου τὸ ἅγιον, εὔσπλαγχνε Κύριε, καὶ τὸ Τίμιον Αἷμα, καὶ νόσων πολυτρόπων ἀλεξητήριον.

Θεράπευσον τῆς ψυχῆς μου τὰ τραύματα, Κύριε, καὶ ὅλον ἁγίασον καὶ καταξίωσον, Δέσποτα, ὅπως κοινωνήσω σου τοῦ μυστικοῦ Θείου Δείπνου ὁ ταλαίπωρος
Λόγε Θεοῦ καὶ Θεέ, ὁ ἄνθραξ γένοιτο τοῦ σοῦ Σώματος εἰς φωτισμὸν τῷ ἐσκοτισμένῳ ἐμοί, καὶ καθαρισμὸν τῆς βεβηλωθείσης ψυχῆς μου τὸ Αἷμὰ σου.

Τὸν Ἄρτον, Χριστέ, λαβεῖν μὴ ὑπερίδῃς με, τὸ Σῶμα τὸ σὸν καὶ τὸ θεῖον νῦν Αἷμά σου· τῶν ἀχράντων, Δέσποτα, καὶ φρικτῶν Μυστηρίων σου μετασχεῖν τῷ ἀθλίῳ, μὴ εἰς κρῖμά μοι γένοιτο· γένοιτο δέ μοι εἰς ζωὴν αἰώνιον καὶ ἀθάνατον.

Πηγὴ ἀγαθῶν ἡ μετάληψις, Χριστέ, τῶν ἀθανάτων σου νῦν Μυστηρίων· γενηθήτω μοι φῶς καὶ ζωὴ καὶ ἀπάθεια, καὶ πρὸς ἀρετῆς θειοτέρας προκοπὴν καὶ ἐπίδοσιν πρόξενος, μόνε Ἀγαθέ, ὅπως δοξάζω σε.

Φρίττω δεχόμενος τὸ πῦρ, μὴ φλεχθῶ ὡσεὶ κηρὸς καὶ ὡσεὶ χόρτος. Ὤ φρικτοῦ Μυστηρίου! Ὤ εὐσπλαγχνίας Θεοῦ! Πῶς θείου Σώματος καὶ Αἵματος ὁ πηλὸς μετέχω καὶ ἀφθαρτοποιοῦμαι;

Ψυχὴν σὺν τῷ σώματι ἁγιασθείην, Δέσποτα, φωτισθείην, σωθείην, γενοίμην οἶκός σου τῇ τῶν Μυστηρίων μεθέξει τῶν ἱερῶν, ἔνοικόν σε ἔχων σὺν Πατρὶ καὶ Πνεύματι, εὐεργέτα Πολυέλεε.

Λίγα από τα πολλά της υπέροχης αυτής Ακολουθίας! Αφού όλοι είμαστε ναοί του Πνευματος κατα τους μοντέρνους θεολόγους γιατί δεν φωτιζόμαστε και δεν θεονόμαστε με την μετάλληψη της Σαρκός και του Αίματος του Χριστου?
ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΞΕΚΑΘΑΡΟΙ!!!

Οσον αφορά ότι η χάρις του Πνεύματος δια της νοερας ενεργείας (Ὅτι πάλι κατοίκησε καὶ μέσα στὰ σώματά των ὁ Θεός διά μέσου τοῦ νοῦ, ) δεν υπάρχει μετά τον θάνατο στους αγίους λέει ο Χρυσόστομος:
\"Καθάπερ γὰρ τὰ νάματα τῶν πηγῶν βρύοντα, οὐκ εἴσω τῶν οἰκείων κόλπων κατέχεται ἀλλ\' ὑπερβλύζει καὶ ἐπερχεῖται, οὕτω δη καὶ ἡ τοῦ Πνεύματος χάρις, ἡ τοῖς οστέοις παρακαθημένη καὶ τοῖς ἁγίοις συνοικοῦσα, καὶ εἰς ἑτέρους πρόεισι τοὺς μετὰ πίστεως ἐφεπομένους αὐτῇ, καὶ ἀπὸ ψυχῆς εἰς σώματα, καὶ ἀπὸ σωμάτων εἰς ἰμάτια, καὶ ἀπὸ ἰματίων εἰς ὑποδήματα καὶ ἀπὸ ὑποδημάτων εἰς σκιὰς ἐκτρέχει. Διὰ τοι τοῦτο οὐ τὰ σώματα ἐνήργει μόνοντῶν ἁγίων Ἀποστόλων, ἀλλὰ καὶ τὰ σουδάρια καὶ τὰ σιμικίνθια, καὶ οὐ τὰ σουδάρια μόνον καὶ τὰ σιμικίνθια ἀλλὰ καὶ αἱ σκιαὶ τοῦ Πέτρου τῶν ζώντων δυνατώτερα εἰργάζοντο\". (Ιω. Χρυσοστόμου, ΕΠΕ τ. 33ος, σελ. 52)

νομίζω οτι αυτα τα χωρία  είναι ξεκαθαρα πανω σε αύτο το θέμα .Μιλαμε για τον ε και τον α λογο (στ παραγραφο)εγινε ενα μπερδεμα καπου εκει. Γενικα παντως τα παραπανω κειμενα ειναι ξεκαθαρα πανω σε αυτο το θεμα.

3. ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΟΤΙ ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΣΤΑ ΑΓΙΑ ΛΕΙΨΑΝΑ.
Οσον αφορά ότι η χάρις του Πνεύματος δια της νοερας ενεργείας (Ὅτι πάλι κατοίκησε καὶ μέσα στὰ σώματά των ὁ Θεός διά μέσου τοῦ νοῦ, ) δεν υπάρχει μετά τον θάνατο στους αγίους λέει ο Χρυσόστομος:
\"Καθάπερ γὰρ τὰ νάματα τῶν πηγῶν βρύοντα, οὐκ εἴσω τῶν οἰκείων κόλπων κατέχεται ἀλλ\' ὑπερβλύζει καὶ ἐπερχεῖται, οὕτω δη καὶ ἡ τοῦ Πνεύματος χάρις, ἡ τοῖς οστέοις παρακαθημένη καὶ τοῖς ἁγίοις συνοικοῦσα, καὶ εἰς ἑτέρους πρόεισι τοὺς μετὰ πίστεως ἐφεπομένους αὐτῇ, καὶ ἀπὸ ψυχῆς εἰς σώματα, καὶ ἀπὸ σωμάτων εἰς ἰμάτια, καὶ ἀπὸ ἰματίων εἰς ὑποδήματα καὶ ἀπὸ ὑποδημάτων εἰς σκιὰς ἐκτρέχει. Διὰ τοι τοῦτο οὐ τὰ σώματα ἐνήργει μόνοντῶν ἁγίων Ἀποστόλων, ἀλλὰ καὶ τὰ σουδάρια καὶ τὰ σιμικίνθια, καὶ οὐ τὰ σουδάρια μόνον καὶ τὰ σιμικίνθια ἀλλὰ καὶ αἱ σκιαὶ τοῦ Πέτρου τῶν ζώντων δυνατώτερα εἰργάζοντο\". (Ιω. Χρυσοστόμου, ΕΠΕ τ. 33ος, σελ. 52)

Και πείτε πως δεν είναι έτσι! Τότε ποιός και με ποιό τρόπο διατηρεί το σώμα άφθαρτο? Πρόκειται περὶ κορυφαίου θεολογικοῦ ἀτοπήματος???
Ελπιζω να λυθηκαν ορισμένα ζήτηματα!!Προσπαθησα να βαλω σε μια ταξη  τα επιχειρηματα σας και τις απαντησεις μας για να βγαλουμε μια ακρη ......ελπιζω να βοηθησα καπως! και οσον αφορα το αν ο π.Ρωμανιδης κανει λανθασμενες παραπομπες περιμενουμε να μας δειξεται ποιες είναι αυτες και ΓΙΑΤΙ ειναι λανθασμενες- αν και απο την μελετη μου στα κειμενα του π.Ρωμανιδη δεν εχω παρατηρησει κατι τετοιο πουθενα .ΘΑ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΕΣΩ ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΤΑΙ ΝΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΤΕ ΣΕ ΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΑΣ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ Π.ΡΩΜΑΝΙΔΗ ΜΕ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΔΙΑΦΩΝΕΙΤΑΙ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΔΙΑΦΩΝΕΙΤΑΙ ΜΕ ΑΥΤΕΣ ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΑΥΤΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΧΘΟΥΝ ΠΑΡΑΝΟΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΠΙΟ ΕΠΟΙΚΟΔΟΜΗΤΙΚΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΔΙΑΛΟΓΟ...ευχαριστω εκ των προτερων....

[staboz]

[font size=3]Ἀγαπητέ μου, Ἰωάννη,
Μέχρι τώρα ἀντιμετώπισα τὶς καταθέσεις σου ὅσο περισσότερο γινόταν ἤπια καὶ ὑποχωρητικά, ἀναλογιζόμενος τὸ νεαρὸ τῆς ἡλικίας σου καὶ τέλος λαμβάνοντας ὑπ᾿ ὄψιν τὴ διάθεση συγγνώμης ποὺ ἐκδήλωσες. Εἶχα τὴν ἐλπίδα ὅτι ὁ ἥπιος καὶ συγχωρητικός μου τρόπος θὰ σὲ βοηθοῦσε νὰ ἐκφραστεῖς καὶ ἐσὺ ἀνάλογα. Φαίνεται ὅμως ὅτι ἔχω πέσει ἔξω. Οἱ τελευταῖες σου παραθέσεις εἶναι ἐνδεικτικὲς αὐτοῦ τοῦ πνεύματος. Ἀντηπαρῆλθα τὸ ὑβριστικὸ καὶ θρασύτατο ὗφος σου τῶν προηγούμενων ἡμερῶν, ἀντηπαρῆλθα καὶ τὶς ἀηδιαστικὲς καυχησιολογίες σου ὅτι μᾶς συνέτριψες μὲ τὰ δῆθεν ἐπιστημονικὰ ἐπιχειρήματά σου. Ἔγραψα ἐπιμόνως μὲ εὐγενικὸ τρόπο, ὅπως ἄλλωστε προσπαθῶ πάντοτε. Στὶς ἀπαντήσεις μου ἀπέφυγα ἐπιμόνως νὰ ὑπογραμμίσω τὰ παιδαριώδη λάθη σου, προκειμένω νὰ μὴν σὲ διασύρω καὶ ἐξευτελιστεῖς.
Θλίβομαι πολὺ ποὺ ἀντὶ νὰ ἐκτιμήσεις αὐτὴ τὴν ἀντιμετώπιση, παρουσιάζεσαι πάλι μὲ τὸν ἴδιο θρασὺ τρόπο: Καυχησιολόγος, ξερόλας, μεγαλομανής.
Μιλᾶς γιᾶ τὰ ἱερότερα τῆς θεολογίας μὲ βέβηλο τρόπο. Δὲν σὲ συγκλονίζει αὐτό; Ὑπάρχει μεγαλύτερη ἀπόδειξη γιὰ τὴν ἀρρωστημένη ρωμανιδικὴ νοοτροπία ἀπὸ τὸν τρόπο ποὺ ἐκφράζεσαι; Ὀρθόδοξη Θεολογία, ἀγαπητέ μου, συνδυασμένη μὲ ὑπερηφάνεια καὶ καυχησιολογία δὲν ὑπάρχει! Δὲν τὸ γνωρίζεις αὐτό; Ποιὸς νομίζεις ὅτι εἶσαι τέλος πάντων;
Θλίβομαι γιὰ τὸ κατάντημά σου... Θλίβομαι πολύ!

Θέλεις νὰ διαπιστώσεις μόνος σου τὴν ἀγραμματοσύνη καὶ ἐπιστημονική σου ἀσχετοσύνη; Ἰδού:
Τὸ χωρίο ποὺ παρέθεσες δὲν εἶναι ἀπὸ τὸν στ΄ ἠθικὸ λόγο τοῦ ἁγίου Συμεών, ὅπως νόμισες χωρὶς νὰ λάβεις τὸν κόπο νὰ τὸ ἐλέγξεις, ἀλλὰ ἀπὸ τὴ στ΄ παράγραφο τοῦ α΄ λόγου. (Στὴν ἔκδοση τῆς«Ὀρθοδόξου Κυψέλης», τόμος 2ος, σελ. 77). Καμία σχέση μὲ τὸν στ΄ λόγο ποὺ διαπραγματεύεται ἄλλο ζήτημα.
Ἐσὺ ἄλλα γράφεις, ἀλλοῦ παραπέμπεις, ἄλλα καταλαβαίνεις. Ἐπιστήμη δὲν εἶναι νὰ ἀντιγράφεις τυφλὰ ὁλόκληρα σεντόνια ἀπὸ τὸν Ρωμανίδη. Ἐπιστήμη εἶναι νὰ ἑρευνᾶς, νὰ ἐλέγχεις, νὰ κατανοεῖς πρὶν γράψεις.
Ἂν δὲν συνέλθεις καὶ δὲν ζητήσεις συγγνώμην καὶ δὲν ἀλλάξεις τρόπο, θὰ ἀναγκαστῶ νὰ φανερώσω καὶ ὄλες τὶς ἄλλες θεολογικὲς ἀνοησίες ποὺ ἔχεις γράψει καὶ θὰ σταματήσω κάθε ἐνασχόληση μαζί σου.
Ἀρκετὰ καὶ μέχρι ἐδῶ! Ἡ Ξένια σὲ κατάλαβε καλύτερα καὶ κακῶς φαίνεται δέχθηκα τὴν παράκλησή σου καὶ ἔσβησα τὰ ὅσα δικαίως σοῦ ἔσυρε...
Θέλω νὰ ἐλπίζω τὸ καλύτερο![/fonts]

[Ἰωάννης]

[font size=3]Ἀγαπητέ μου, Ἰωάννη,
Μέχρι τώρα ἀντιμετώπισα τὶς καταθέσεις σου ὅσο περισσότερο γινόταν ἤπια καὶ ὑποχωρητικά, ἀναλογιζόμενος τὸ νεαρὸ τῆς ἡλικίας σου καὶ τέλος λαμβάνοντας ὑπ᾿ ὄψιν τὴ διάθεση συγγνώμης ποὺ ἐκδήλωσες. Εἶχα τὴν ἐλπίδα ὅτι ὁ ἥπιος καὶ συγχωρητικός μου τρόπος θὰ σὲ βοηθοῦσε νὰ ἐκφραστεῖς καὶ ἐσὺ ἀνάλογα. Φαίνεται ὅμως ὅτι ἔχω πέσει ἔξω. Οἱ τελευταῖες σου παραθέσεις εἶναι ἐνδεικτικὲς αὐτοῦ τοῦ πνεύματος. Ἀντηπαρῆλθα τὸ ὑβριστικὸ καὶ θρασύτατο ὗφος σου τῶν προηγούμενων ἡμερῶν, ἀντηπαρῆλθα καὶ τὶς ἀηδιαστικὲς καυχησιολογίες σου ὅτι μᾶς συνέτριψες μὲ τὰ δῆθεν ἐπιστημονικὰ ἐπιχειρήματά σου. Ἔγραψα ἐπιμόνως μὲ εὐγενικὸ τρόπο, ὅπως ἄλλωστε προσπαθῶ πάντοτε. Στὶς ἀπαντήσεις μου ἀπέφυγα ἐπιμόνως νὰ ὑπογραμμίσω τὰ παιδαριώδη λάθη σου, προκειμένω νὰ μὴν σὲ διασύρω καὶ ἐξευτελιστεῖς.
Θλίβομαι πολὺ ποὺ ἀντὶ νὰ ἐκτιμήσεις αὐτὴ τὴν ἀντιμετώπιση, παρουσιάζεσαι πάλι μὲ τὸν ἴδιο θρασὺ τρόπο: Καυχησιολόγος, ξερόλας, μεγαλομανής.
Μιλᾶς γιᾶ τὰ ἱερότερα τῆς θεολογίας μὲ βέβηλο τρόπο. Δὲν σὲ συγκλονίζει αὐτό; Ὑπάρχει μεγαλύτερη ἀπόδειξη γιὰ τὴν ἀρρωστημένη ρωμανιδικὴ νοοτροπία ἀπὸ τὸν τρόπο ποὺ ἐκφράζεσαι; Ὀρθόδοξη Θεολογία, ἀγαπητέ μου, συνδυασμένη μὲ ὑπερηφάνεια καὶ καυχησιολογία δὲν ὑπάρχει! Δὲν τὸ γνωρίζεις αὐτό; Ποιὸς νομίζεις ὅτι εἶσαι τέλος πάντων;
Θλίβομαι γιὰ τὸ κατάντημά σου... Θλίβομαι πολύ!

Θέλεις νὰ διαπιστώσεις μόνος σου τὴν ἀγραμματοσύνη καὶ ἐπιστημονική σου ἀσχετοσύνη; Ἰδού:
Τὸ χωρίο ποὺ παρέθεσες δὲν εἶναι ἀπὸ τὸν στ΄ ἠθικὸ λόγο τοῦ ἁγίου Συμεών, ὅπως νόμισες χωρὶς νὰ λάβεις τὸν κόπο νὰ τὸ ἐλέγξεις, ἀλλὰ ἀπὸ τὴ στ΄ παράγραφο τοῦ α΄ λόγου. (Στὴν ἔκδοση τῆς«Ὀρθοδόξου Κυψέλης», τόμος 2ος, σελ. 77). Καμία σχέση μὲ τὸν στ΄ λόγο ποὺ διαπραγματεύεται ἄλλο ζήτημα.
Ἐσὺ ἄλλα γράφεις, ἀλλοῦ παραπέμπεις, ἄλλα καταλαβαίνεις. Ἐπιστήμη δὲν εἶναι νὰ ἀντιγράφεις τυφλὰ ὁλόκληρα σεντόνια ἀπὸ τὸν Ρωμανίδη. Ἐπιστήμη εἶναι νὰ ἑρευνᾶς, νὰ ἐλέγχεις, νὰ κατανοεῖς πρὶν γράψεις.
Ἂν δὲν συνέλθεις καὶ δὲν ζητήσεις συγγνώμην καὶ δὲν ἀλλάξεις τρόπο, θὰ ἀναγκαστῶ νὰ φανερώσω καὶ ὄλες τὶς ἄλλες θεολογικὲς ἀνοησίες ποὺ ἔχεις γράψει καὶ θὰ σταματήσω κάθε ἐνασχόληση μαζί σου.
Ἀρκετὰ καὶ μέχρι ἐδῶ! Ἡ Ξένια σὲ κατάλαβε καλύτερα καὶ κακῶς φαίνεται δέχθηκα τὴν παράκλησή σου καὶ ἔσβησα τὰ ὅσα δικαίως σοῦ ἔσυρε...
Θέλω νὰ ἐλπίζω τὸ καλύτερο![/fonts]

TO OTI EKANA ΛΑΘΟΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙ ΝΑ ΠΩ ΣΤ\' ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ ΕΙΠΑ ΣΤ\' ΛΟΓΟΣ ΕΙΝΑΙ ΛΟΓΟΣ ΝΑ ΜΕ ΒΡΙΖΕΤΕ! ΣΥΓΝΩΜΗ ΗΜΟΥΝ ΑΝΑΙΔΗΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΘΕΣΗ ΜΟΥ ? ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑ? ΥΠΟΔΕΙΞΤΕ ΜΟΥ ΠΟΥ ΗΜΟΥΝ ΑΝΑΙΔΗΣ ΚΑΙ ΣΑΣ ΠΡΟΣΕΒΑΛΑ ΚΑΙ ΘΑ ΖΗΤΗΣΩ ΣΥΓΝΩΜΗ!!! ΚΑΛΑ ΨΑΧΝΑΤΕ ΝΑ ΒΡΕΙΤΕ ΜΙΑ ΛΑΘΟΣ ΔΙΑΤΥΠΩΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕ ΠΡΟΣΒΑΛΕΤΕ???
 ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΔΕΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΑ ΑΝΑΙΔΗ ΕΚΦΡΑΣΗ! ΔΕΝ ΣΑΣ ΕΠΙΤΡΕΠΩ ΝΑ ΜΟΥ ΚΑΝΕΤΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ! ΔΕΝ ΜΕ ΞΕΡΕΤΕ! ΚΙ ΑΦΟΥ ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ΟΤΙ ΕΣΕΙΣ ΕΙΣΤΕ ΑΝΩΤΕΡΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΚΑΥΧΗΣΙΟΛΟΓΟΙ ΜΗΝ ΠΕΦΤΕΤΕ ΣΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΜΑΣ ΒΡΙΖΟΝΤΑΣ ΜΑΣ!!!

[staboz]

[font size=3]Ἀπορῶ πῶς μπορεῖς ἀκόμη νὰ μιλᾶς μὲ τὸν ἴδιο τρόπο.
Λοιπόν, μὴν λὲς ὅτι  ἔκανες λάθος καὶ ἀντὶ νὰ πεῖς στ΄ παράγραφος εἶπες στ΄ λόγος.
Δὲν ἔκανες λάθος! Ἀντέγραψες χωρὶς νὰ ξέρεις κἂν ποῦ παραπέμπεις.
Καὶ δὲν καταλαβαίνεις ποῦ ἤσουν ἀναιδής;
Ὅταν γράφεις ὅτι ὁ Τρεμπέλας βλασφημεῖ καὶ κάνει ἐξωφρενικὰ λάθη, δὲν καταλαβαίνεις τί κάνεις;
Εἶσαι πολὺ μικρὸς νάνος, ἀγαπητέ μου, γιὰ νὰ κρίνεις ἕναν τόσο μεγάλο γίγαντα.
Δὲν τὸ καταλαβαίνεις; Τόσο πολὺ ξεμωραμένος εἶσαι;[/fonts]

[Ἰωάννης]

[font size=3]Κατά δεύτερον τα έργα του Αγίου Συμεών δεν τα έχω από την Ορθόδοξη Κυψέλη αλλά από τις Πατερικές Εκδόσεις του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά.Το έχω λοιπόν το βιβλίο και δεν αντέγραψα απ\'τον Ρωμανίδη ! Αν θέλετε και την σελίδα είναι 155 ! Έχω δηλώσει την εκτίμηση και τον θαυμασμό μου στον ογκόλιθο της ακαδημαικής θεολογίας Τρεμπέλα! Αυτό που ήθελα να πω είναι πως ο άνθρωπος όσο μεγάλος κι αν είναι δεν παύει να είναι άνθρωπος και να πέφτει σε λάθη. Γιατί αυτά τα λάθη όντως δεν τα είχε κάνει ο αείμνηστος? Αφου υπάρχουν τα κειμενά του! Είχα σκοπό να πω και για άλλους θεολόγους όπως ο Ζηζιούλας που ξεκίνησε με μία τόσο ωραία διατριβή και τώρα έχει καταλήξει δεξι χέρι του πάπα και εκτρέπεται σε αιρέσεις Τριαδολογικές! Κι ο Γιανναράς κατεβάζει όλες αυτές τις ερωτολογικές βλακείες και ο Ρωμανίδης για τον αξονικό τομογράφο αλλά με πρόλαβαν οι βρισιές σας! Μου είχατε υποδείξει τις προηγούμενες ημέρες ότι ήμουν αναιδής απεναντί σας επειδή με σθένος υπερασπιζόμουν τον Ρωμανίδη και γιαυτό μπορεί να χρησιμοποίησα φράσεις ακατάλληλες! Τώρα όμως εσείς πέσατε στο ίδιο λάθος για το οποίο με μαλώνατε προηγουμένως με την διαφορά ότι εσείς υποστηρίζετε έναν άλλο θεολόγο και ότι χρησιμοποιήσατε πολύ βαριές εκφράσεις που δεν επιτρέπετε να χρησιμοποιεί ένας άνθρωπος αφιερωμένος,στην ουσία μοναχός! Είχατε πει πως δείξατε σε μένα την αγάπη σας και την υπομονή σας! Η αγάπη όμως όπως ξέρετε καλύτερα από μένα <<μακροθυμεί, χρηστεύεται,... η αγάπη ουκ ασχημονεί,ου παροξύνεται,ου λογίζεται το κακόν>> και κυρίως δεν εκπίπτει! Απ\'ότι φαίνεται ξεχάσατε την \'\'αγάπη\'\' σας γιατί είπα κάτι για τον Τρεμπέλα (που δεν είναι και ψέμα) και θεωρήσατε σωστό να με \'\'στολίσετε\'\' κατάλληλα λες και προσέβαλα τον Χριστό και είπα κάτι εναντίον του Χριστού!

Υ.Γ. Βέβαια δεν περιμένω κάποιον απο το φόρουμ να πει κάτι υπέρ μου τώρα που εγώ έχω δίκιο άλλωστε μου δώσατε να καταλάβω απ\'την αρχή πως ήμουν το μαύρο πρόβατο εδώ μέσα επειδή ήθελα να κάνω μία συζήτηση που θα ερχόταν σε αντίθεση με τις απόψεις του κυρίου Σταύρου που όλοι ,δικαίως πιστεύω, τον αγαπάτε! Ποτέ όμως δεν αποκάλεσα αυτόν τον ίδιο ως συκοφάντη αλλά έλεγα πως λασπολογεί χρησιμοποιώντας συκοφαντίες άλλων! Αλλά και διαφορετικά να είναι τα πράγματα εγώ του ζήτησα ταπεινά συγνώμη αν τον στεναχώρησα και τώρα με βρίζει μόνο και μόνο επειδή είπα κάτι για τον καθηγητή Τρεμπέλα![/fonts]

[panagiota k giannis]

Υποκρισια...αυτο εχω μονο να πω..και πιστεψτε με λυπαμε πολυ κ. Σταυρο που το διαπιστωνω γιατι σας συμπαθω...λυπαμαι πολυ..υποτιθετε οτι  θα συζητουσαμε χριστιανικα κ με πνευμα αγαπης θα υποδεικνυαμε στν αλλον τα λαθη του αυτα εσεις τα ειπατε εμμεσως σε προηγουμενες δημοσιευσεις σας .....κ μετα τι?κρεμαμε τον αλλον για μια λαθος διατυπωσηστη παραπομπη τη στιγμη που ειχε παραθεσει το αποσπασμα για το οποιο μιλουσε?κ για πραγματα που ισχυριστηκε για τον Τρεμπελα που οντως ισχυουν?ναι κ.Μποζοβιτη ειναι μεγαλος θεολογος και εμεις ειμαστε νανοι μπροστα του,ναι πραγματι ετσι ειναι αλλα δεν ειναι  αλανθαστος  οπως κ οι αλλοι μεγαλοι θεολογοι που ανεφερε ο Γιαννης...δεν νομιζω να συνεχισω να γραφω σε αυτο το θεμα καθως εχω απογοητευθει πολυ απο την υπαρχουσα καταταση...Λυπαμαι πολυ..........

[Iaspis]

Ἰωάννη ἀδελφέ! Περισσεύει στὰ ἀνθρώπινα λόγια ἡ ἁγιωσύνη, ἡ θεολογία, ἠ κάθαρση, ὀ φωτισμὸς, ἠ θέωση, ἠ ὀμολογία, ἡ πίστη, ὁ σταυρὸς καὶ ἡ ἀνάσταση! Μὰ...σπανίζει στὰ ἒργα! Καὶ ὃπου ἐμφανίζεται κάτι ἀπὸ ὅλα αὐτὰ, μέσα ἀπὸ σκληρὸ ἀγῶνα ζωῆς (ὁλόκληρης) καὶ χάριτι Κυρίου, ἓρχονται μαζὶ του καὶ τὰ δάκρυα ποὺ ἀναλογίζονται τὴν ἀναξιότητα τοῦ ἀνθρώπου ἑμπρὸς στὸν Παντελεήμονα Κύριο καὶ  Θεὸ του, ποὺ χαρίζει πλούσια τὰ ἐλέη του, μόνον σὲ ἐκείνους ποὺ φθάνουν εἰλικρινὰ καὶ ἐκ βάθους καρδίας νὰ πιστέψουν στὴν ἀναξιότητα τους ἐνώπιω τοῦ Θεοῦ!
Ἐσὺ ποὺ μελετᾶς παιδὶ μου, βρῆκες ποτὲ κανέναν Ἅγιο ποὺ νὰ μῆν κλαίει θεωρόντας τὸν ἐαυτὸ του ἀμαρτωλὸ δοῦλο τοῦ Θεοῦ; Βρῆκες ποτὲ κανέναν Ἃγιο νὰ κρίνει ἐκεῖνος γιὰ «χάρη» τοῦ Θεοῦ ποιὰ εἶναι ἡ πίστη ἡ ἀληθινή, καὶ νὰ τὴν διδάσκει σὰν θεὸς, ἢ ἒστω σὰν φίλος τοῦ Θεοῦ;
Γιατὶ ἀδελφὲ ζητοῦμε τὸ ἒλεος τοῦ Θεοῦ, καὶ ὂχι κάτι ἂλλο ἀπὸ τὰ ἂπειρα ἀγαθὰ ποὺ ἒχει γιὰ ἑμᾶς; Θέλησαν οἱ Ἃγιοι τοῦ Θεοῦ δόξα καὶ τιμὲς ἀπὸ τὸν Κύριο, ἥ μήπως Ἐκεῖνος φανέρωσε τὴν Δόξα Του μέσα ἀπὸ αὐτοὺς;

Σοὺ ξαναείπα Ἰωάννη πολεμούμεθα κι ἀπὸ τὶς δυὸ μεριὲς....καὶ δὲν κοστίζει στὸ πνεῦμα τὸ ἀκάθαρτο νὰ μᾶς «θεώσει» γιὰ νὰ μᾶς κάνει νὰ βλασφημήσουμε! Ὁ ταπεινὸς λόγος ποὺ δὲν προσβάλλει οὐτε στὸ ἀπειροελάχιστο (ἂν γίνεται) κανέναν, ποὺ δὲν καυχᾶται  γιὰ τὴν γνῶμη του, μὰ τὴν ἀπαξιώνει γιὰ νὰ μὴν ἒρθει σὲ ὑψηλοφροσύνη, ποὺ δὲν ἐπιζητᾶ τὸ δίκιο του πιστεύοντας ὃτι ἒτσι ὑπηρετεῖ τὸν Θεὸ, εἶναι μερικὰ ἀπὸ τὰ  μέτρα ποὺ μᾶς δείχνουν πὼς νὰ ἐπικοινωνοῦμε ἐν Κυρίω!

Ἀδελφὲ Θεολόγος εἶναι μόνον ὁ Κύριος! Καὶ ὃσοι ἀναδείχθηκαν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία Του σὰν θεολόγοι, τὸ ἒκαναν μὲ καυτᾶ καὶ ταπεινὰ δάκρυα στὰ μάτια πρὸς Δόξαν Θεοῦ, χωρὶς ποτὲ νὰ ὑπερασπισθοῦν τὸν ἐαυτὸ Τους!

Κοίταξε σὲ παρακαλῶ μία φορὰ ὃλες τὶς παραθέσεις σου (μόνον τὶς δικὲς σου), ἐάν θέλεις νὰ διαφωνίσεις μὲ κάποιον γιὰ χάρη τοῦ Κυρίου....!

[Ἰωάννης]

Ἰωάννη ἀδελφέ! Περισσεύει στὰ ἀνθρώπινα λόγια ἡ ἁγιωσύνη, ἡ θεολογία, ἠ κάθαρση, ὀ φωτισμὸς, ἠ θέωση, ἠ ὀμολογία, ἡ πίστη, ὁ σταυρὸς καὶ ἡ ἀνάσταση! Μὰ...σπανίζει στὰ ἒργα! Καὶ ὃπου ἐμφανίζεται κάτι ἀπὸ ὅλα αὐτὰ, μέσα ἀπὸ σκληρὸ ἀγῶνα ζωῆς (ὁλόκληρης) καὶ χάριτι Κυρίου, ἓρχονται μαζὶ του καὶ τὰ δάκρυα ποὺ ἀναλογίζονται τὴν ἀναξιότητα τοῦ ἀνθρώπου ἑμπρὸς στὸν Παντελεήμονα Κύριο καὶ  Θεὸ του, ποὺ χαρίζει πλούσια τὰ ἐλέη του, μόνον σὲ ἐκείνους ποὺ φθάνουν εἰλικρινὰ καὶ ἐκ βάθους καρδίας νὰ πιστέψουν στὴν ἀναξιότητα τους ἐνώπιω τοῦ Θεοῦ!
Ἐσὺ ποὺ μελετᾶς παιδὶ μου, βρῆκες ποτὲ κανέναν Ἅγιο ποὺ νὰ μῆν κλαίει θεωρόντας τὸν ἐαυτὸ του ἀμαρτωλὸ δοῦλο τοῦ Θεοῦ; Βρῆκες ποτὲ κανέναν Ἃγιο νὰ κρίνει ἐκεῖνος γιὰ «χάρη» τοῦ Θεοῦ ποιὰ εἶναι ἡ πίστη ἡ ἀληθινή, καὶ νὰ τὴν διδάσκει σὰν θεὸς, ἢ ἒστω σὰν φίλος τοῦ Θεοῦ;
Γιατὶ ἀδελφὲ ζητοῦμε τὸ ἒλεος τοῦ Θεοῦ, καὶ ὂχι κάτι ἂλλο ἀπὸ τὰ ἂπειρα ἀγαθὰ ποὺ ἒχει γιὰ ἑμᾶς; Θέλησαν οἱ Ἃγιοι τοῦ Θεοῦ δόξα καὶ τιμὲς ἀπὸ τὸν Κύριο, ἥ μήπως Ἐκεῖνος φανέρωσε τὴν Δόξα Του μέσα ἀπὸ αὐτοὺς;

Σοὺ ξαναείπα Ἰωάννη πολεμούμεθα κι ἀπὸ τὶς δυὸ μεριὲς....καὶ δὲν κοστίζει στὸ πνεῦμα τὸ ἀκάθαρτο νὰ μᾶς «θεώσει» γιὰ νὰ μᾶς κάνει νὰ βλασφημήσουμε! Ὁ ταπεινὸς λόγος ποὺ δὲν προσβάλλει οὐτε στὸ ἀπειροελάχιστο (ἂν γίνεται) κανέναν, ποὺ δὲν καυχᾶται  γιὰ τὴν γνῶμη του, μὰ τὴν ἀπαξιώνει γιὰ νὰ μὴν ἒρθει σὲ ὑψηλοφροσύνη, ποὺ δὲν ἐπιζητᾶ τὸ δίκιο του πιστεύοντας ὃτι ἒτσι ὑπηρετεῖ τὸν Θεὸ, εἶναι μερικὰ ἀπὸ τὰ  μέτρα ποὺ μᾶς δείχνουν πὼς νὰ ἐπικοινωνοῦμε ἐν Κυρίω!

Ἀδελφὲ Θεολόγος εἶναι μόνον ὁ Κύριος! Καὶ ὃσοι ἀναδείχθηκαν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία Του σὰν θεολόγοι, τὸ ἒκαναν μὲ καυτᾶ καὶ ταπεινὰ δάκρυα στὰ μάτια πρὸς Δόξαν Θεοῦ, χωρὶς ποτὲ νὰ ὑπερασπισθοῦν τὸν ἐαυτὸ Τους!

Κοίταξε σὲ παρακαλῶ μία φορὰ ὃλες τὶς παραθέσεις σου (μόνον τὶς δικὲς σου), ἐάν θέλεις νὰ διαφωνίσεις μὲ κάποιον γιὰ χάρη τοῦ Κυρίου....!

[font size=3]Αδελφέ μου iaspi σε ευχαριστώ για τον κόπο σου να γράψεις κάτι προς πνευματικήν μου ωφέλεια! Δυστυχώς το ακάθαρτο πνεύμα κυριαρχεί παντού στον κόσμο εξαιτίας της παραχωρήσεως που του έχουμε κάνει! Επειδή δυστυχώς η παραχώρησις αυτή έχει γίνει και σε αυτήν την ενότητα τουλάχιστον από εμένα, δεν είναι στην δικαιοδοσία μου να πω για κανέναν άλλο,δεν πρόκειται να ασχοληθώ ξανά με το θέμα! Αρκετό καιρό σπατάλησα αδίκως, αρκετή κούραση σωματική και πνευματική απέκτησα και κυρίως αρκετή πίκρα και στεναχώρια! Δεν βαριέσαι όλα μέσα στην ζωή είναι! Το μόνο θετικό είναι ότι απέκτησα μια μικρή έτσι ας το πούμε εμπειρία! Αυτή τη στιγμή θελώ να εκφράσω τη μεγάλη μου πίκρα για τις βρισιές που δέχτηκα αλλά επειδή ξέρω πως θα μου έλεγες να μην το κάνω, δεν το κάνω! Το μόνο που θα πω είναι αν ο κύριος Σταύρος ένιωσε καλά που μείωσε τόσο πολύ και τσάκισε την ψυχολογία ένός δεκαοχτάχρονου εμένα μου φτάνει και μου περισεύει! Τέλος πάντων! Τουλάχιστον μαθαίνω και κάτι απο τα λάθη μου![/fonts]

[Iaspis]

Μὴν πικραίνεσαι ἀδελφέ! Τὴν πίκρα μᾶς τὴν βάζει ὁ πονηρὸς γιὰ νὰ μᾶς καταβάλλη, καὶ νὰ καταβάλλη καὶ τὶς σχέσεις μεταξύ μας...Ἐγὼ νομίζω ὅτι ο κ. Σταῦρος σὲ συμπαθεῖ, γιατὶ βλέπει σὲ ἐσένα ἕναν μαχητικὸ καὶ φιλομαθὴ νέο, μὲ ὂμορφα ὂνειρα γιὰ τὴν ζωὴ, καὶ ἀγάπη γιὰ τὸν Κύριο! Τό εἶπε ἐξάλου στὴν πρώτη του ἐπαφὴ μαζί σου!
Νομίζω ὃτι τὸ θέμα σου τὸ πραγματεύθηκες σὲ ἀδόκιμη βάση. Εἶναι ἂλλο νὰ κάνη κάποιος ἕνα ἀφιέρωμα σὲ ἕναν πατέρα τὴς Ἐκκλησίας μας, κι ἂλλο νὰ κάνη ἓνα ἀφιέρωμα στὴν ὁποιαδήποτε διαφωνία ἒχει ἐκφρασθεῖ γιὰ τὸν λόγο καὶ τὴν σκἐψη τοῦ ἐν λόγω πατέρα.
Στὴν πρώτη περίπτωση παραθέτεις τοὺς λόγους καὶ μαθαίνουμε ἀπὸ αὐτὸ...Κι ἐάν κάποιος ἐκφράσει μία διαφωνία, μπορεῖ νὰ γίνει καλοπροαίρετη συζήτηση ἐπὶ θεμάτων ποὺ οὒτως ἢ ἂλλως ὑπερβαίνουν τὴν ἀνθρώπινη σκέψη (καὶ κυρίως τὴν γνώμη..) κατὰ τὴν ..... γνώμη μου. Πάντως μαθαίνει ὁ ἓνας ἀπὸ τὸν ἂλλον καὶ ἀναδεικνύεται ἡ ἐπικοινωνία!
Γιὰ τὴν δεύτερη περίπτωση ἀδελφὲ, τὶ νὰ πεῖ κανείς; Ξεκινᾶ ἀπὸ τὴν διαφωνία καὶ καταλήγει στὴν ἀντιλογία καὶ ἀκόμα παραπέρα...Ἡ ἐν λόγω ἐνότητα προῆλθε ἀπὸ ἀντιλογία ἀνθρώπων ποὺ γράφτηκαν στὸ φόρουμ μόνον γιὰ αὐτὸν τὸν λόγο. Καὶ λυποῦμε ποὺ τὸ ξαναλέω. Ἀντὶ νὰ ξεκινοῦμε ἀπὸ τὴν ἀδελφικὴ ἀγάπη (ἀφοῦ ὃλοι θέλουμε νὰ ἀγαπήσουμε τὸν Χριστὸ), ξεκινοῦμε ἀπὸ τὴν ἀντιπαράθεση, γιὰ νὰ «σώσουμε» τὸν Σωτήρα ἀπὸ «αὐτοὺς» ποὺ «κινδυνεύει» (;!). Δὲν κινδυνεύει ὁ Θεὸς ἀδελφὲ, ἐμεῖς κινδυνεύουμε... Ἐμεὶς χρειαζόμαστε τὴν βοἠθεια καὶ τὸ ἓλεὸς Του, ὂχι Ἐκεῖνος τὴν δικὴ μας! Καὶ τὴν ἒχουμε ὃσο ἐπικοινωνοῦμε ἀδελφικὰ ἐν Κυρίω!  Κάθε ἐπαφὴ χωρὶς τὸν Χριστὸ... ἀσθενεῖ !

Μὴν πικραίνεσαι οὒτε ἐσὺ Ἰωάννη  οὒτε ἡ Παναγιῶτα!

[staboz]

[font size=3]Ξένια, Δημήτρη...
Λάθος τόπος γι᾿ αὐτὴ τὴ συζήτηση...
Δὲν ἔχει καμία θέση στὸ θέμα Ρωμανίδη!
Θὰ πρέπει ἢ νὰ  μεταφερθεῖ στὸ Διαπροσωπικὲς σχέσεις ἢ νὰ διαγραφεῖ.
Πέστε μου τί προτιμᾶτε...[/fonts]

[staboz]

...
Να μεταφερθεί σε ξεχωριστή ενότητα..

Μεταφέρθηκε ἐδῶ:
http://www.sinevohia.gr/forum/viewtopic.php?pid=18028#p18028

[Ἰωάννης]

[font size=3]                                                  
                                                                          Η ΕΚΠΛΗΞΗ ΤΟΥ π. ΙΩΑΝΝΗ ΡΩΜΑΝΙΔΗ                                      
                                                                                    ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΟΛΟΓΙΚΟ "ΜΙΚΡΟΒΙΟ"                                                                    
                                                                               Του Μητροπολίτη Ναυπάκτου  Ιερόθεου                                                              
                                                                                                  =====================  
                                                                                 

                                                       
                                                                                                                       
                                                   
                                                                                                                  =====================
Κατά καιρούς σε κείμενα διαφόρων θεολόγων και θεολογούντων βλέπω να ασκήται μια, λανθασμένη κατά την γνώμη μου, κριτική στην θεολογική σκέψη του π. Ιωάννη Ρωμανίδη, πράγμα το οποίο παρατηρώ και στο κείμενο του π. Βασιλείου Θερμού. Θεωρώ ότι πρόκειται για άδικη κριτική, γιατί ο μακαριστός π. Ιωάννης Ρωμανίδης υπήρξε μεγάλη, θεολογική προσωπικότητα και επαναδιατύπωσε την πατερική παράδοση στην εποχή μας με έναν τρόπο ρωμαλέο και ορθόδοξο. Άλλωστε, το ότι τις βασικές θεολογικές δομές της σκέψεώς του τις έχουν αποδεχθή «οι πείρα μεμυημένοι» αγιορείτες Πατέρες, οι οποίοι έχουν διαπρέψει στην εν Χάριτι πνευματική ζωή, δεν αφήνει κενά για άλλες ερμηνείες.[/color]

Όσοι κρίνουν αρνητικώς τον Ρωμανίδη, νομίζω, το κάνουν εντελώς αποσπασματικά, χωρίς να γνωρίζουν την ολότητα του έργου του και της σκέψεώς του, γι\' αυτό και τον αδικούν. Ήδη έχω ετοιμάσει –και βρίσκεται στο τελευταίο στάδιο– ένα πολυσέλιδο κείμενο, περίπου οκτακοσίων σελίδων, στο οποίο παρουσιάζω την θεολογική σκέψη του π. Ιωάννου Ρωμανίδη σχετικά με την σύνδεση μεταξύ δόγματος και εμπειρίας. Συγχρόνως παραθέτω μερικά βιογραφικά και αυτοβιογραφικά του στοιχεία, τα οποία δείχνουν πώς κατέληξε στην διατύπωση όλου αυτού του θεολογικού οικοδομήματος που θυμίζει αφ\' ενός μεν τους Καππαδόκες Πατέρες του 4ου αιώνος, αφ\' ετέρου δε την νηπτική και ησυχαστική παράδοση που αναπτύχθηκε και βιώθηκε σε όλη την διαχρονική πορεία της Εκκλησίας. Εκεί θα φανή η προσωπικότητα και το έργο το οποίο επιτέλεσε ο π. Ιωάννης Ρωμανίδης και θα φανή ότι όσοι αντιδρούν με επιπολαιότητα στην θεολογική του σκέψη, θα μπορούσαν κάλλιστα να αντιδράσουν και στην διδασκαλία των μεγάλων Πατέρων της Εκκλησίας, του Μεγάλου Βασιλείου, του αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου κ.α., τους οποίους θα τολμούσαν να χαρακτηρίσουν «προτεστάντας» η ωριγενιστές!

Εδώ πρέπει απλώς να τονισθή ότι ο π. Ιωάννης Ρωμανίδης μεγάλωσε στην Αμερική, γνώρισε από πολύ κοντά την σχολαστική θεολογία, αφού τελείωσε την στοιχειώδη εκπαίδευση σε παπικό γυμνάσιο, όπου διδάχθηκε τις θεωρίες του Θωμά του Ακινάτη, τις οποίες απέρριψε, καθώς επίσης γνώρισε και την προτεσταντική θεολογία στις διάφορες Θεολογικές Σχολές του Yale και του Harvard, την οποία αποδοκίμασε. Αυτό τον έκανε να στραφή στους Αποστολικούς Πατέρες για να διαπιστώση ότι αυτοί αποτελούν τον σύνδεσμο που υπάρχει μεταξύ της αποστολικής και πατερικής εποχής και ότι δι\' αυτών μεταφέρθηκε η παράδοση από τους Αποστόλους στους Πατέρες της Εκκλησίας.

Ύστερα από όλη αυτήν την αναζήτηση, όταν ήλθε στην Αθήνα για να ετοιμάση την διδακτορική του διατριβή, αισθάνθηκε βαθυτάτη έκπληξη από την θεολογία που συνάντησε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και αυτό φάνηκε και από τον διάλογο που διεξήχθη και έχει δημοσιευθή από τον π. Γεώργιο Μεταλληνό για την υποστήριξη της διατριβής του.

Στις προφορικές του παραδόσεις, όπως τις έχω απομαγνητοφωνήσει, αναφέρεται πολλές φορές σε αυτήν την έκπληξη την οποία βρήκε στην Ελλάδα. Θα αναφέρω μερικά αποσπάσματα από ομιλίες του.

Σε μια προφορική του ομιλία είπε:

«Το μεγαλύτερο πρόβλημα για την Ελλάδα είναι ίσως η αλλαγή πορείας, η εθνική, που συνοδεύθηκε με μια αλλαγή και στα εκκλησιαστικά πράγματα.

Όταν ήλθα στην Ελλάδα δεν μπορούσα να καταλάβω πως προήλθε η νεοελληνική θεολογία από την θεολογία της Τουρκοκρατίας, επειδή μεταξύ των δύο αυτών θεολογιών δεν βλέπει κανείς πολλές γέφυρες. Άλλο είναι η θεολογία της Τουρκοκρατίας και άλλο είναι η θεολογία της Χάλκης».

Σε άλλη ομιλία του είπε:

«Όταν πρωτοήλθα στήν Ελλάδα, αντιμετώπισα ορισμένες καταστάσεις που δεν μπορούσα να καταλάβω, οπότε αναγκάστηκα να ασχοληθώ και με ιστορικά θέματα, εκτός από τα ιστορικο-δογματικά θέματα. Έπρεπε κανείς να ασχοληθή και με άλλα θέματα, γύρω από την ιστορία, όχι μόνο της Ορθοδοξίας, αλλά της δυτικής παραδόσεως, διότι με την εμφάνιση του νεοελληνικού Κράτους έχουμε ορισμένα δεδομένα με επίσημη απόφαση του Ελληνικού κράτους».

Άλλοτε είπε:

«Εγώ τάχασα όταν ήρθα στην Ελλάδα και έβλεπα Καθηγητάς που έχουν γράψει και βιβλία περί μεταφυσικής να νομίζουν ότι έτσι υποστηρίζουν την Ορθοδοξία, ενώ η Ορθοδοξία δεν έχει καμμιά σχέση με την μεταφυσική».

Και άλλοτε είπε χαρακτηριστικά:

«Όταν πάρουμε τον Νικόδημο τον Αγιορείτη και τον διαβάσουμε και μετά διαβάσουμε και τον Ζήκο Ρώση θα δούμε τι απόσταση υπάρχει. Καλά, αυτός ο Ζήκος Ρώσης, που τα βρήκε όλα αυτά τα πράγματα; Πρέπει να βρούμε τις πηγές· πού θα τις βρούμε; Βέβαια για τον Ζήκο Ρώση θα τις βρούμε στην Γερμανία. Εκεί που σπούδασε κανείς.

Υπάρχουν θεολόγοι σήμερα στην Ελλάδα, εάν κανείς κάνη μια τέτοια μελέτη επάνω στα συγγράμματά τους, θα δη ότι περνάει στην ορθόδοξη θεολογία η θεολογία του Karl Barth. Δεν είναι ορθόδοξη θεολογία. Αυτές είναι απόψεις του Karl Barth.

Όποιος έχει διαβάσει Karl Barth αμέσως κάνει διάγνωση και βλέπει από που είναι η ασθένεια, δηλαδή από πού κόλλησε την ασθένεια αυτή, από πού πήρε αυτό το μικρόβιο. Αυτό το μικρόβιο δεν υπήρχε στην Ελλάδα και ποιός ήξερε τον Karl Barth; Είναι κάποιος που σπούδασε στον Karl Barth μερικά χρόνια και τώρα είναι καθηγητής στην Ελλάδα και δεν ξέρει και τίποτε άλλο...

Και μετά είναι το θέμα της αξιολογήσεως: κακώς επηρεάσθη, καλώς επηρεάσθηκε, διότι ίσως καλώς επηρεάσθηκε. Μήπως σ' ορισμένα πράγματα για τον Ορθόδοξο δεν είναι εντάξει και πρέπει να τα διορθώσουμε και καλό είναι σ' ορισμένα πράγματα να μιμηθούμε τους άλλους. Γιατί, όμως, δεν είναι εντάξει, γιατί να μιμηθούμε τους άλλους;».

Τα αίτια της έκπληξης που αισθάνθηκε ο π. Ιωάννης την δεκαετία του \'50 δυστυχώς και το θεολογικό «μικρόβιο» που συνάντησε τότε εξακολουθούν και σήμερα να υπάρχουν, αφού μεταφέρονται αβασάνιστα απόψεις ξένων θεολόγων που είναι αντίθετες με την πατερική παράδοση, και διδάσκονται αυτές οι απόψεις από μερικούς Καθηγητές στις Θεολογικές Σχολές και έτσι διαμορφώνεται μια γενιά θεολόγων που θα αναλάβη εκκλησιαστικές θέσεις τα επόμενα χρόνια με απρόβλεπτες συνέπειες. Έτσι δημιουργείται ένας χριστιανικός συγκρητισμός και μια άμβλυνση του ορθοδόξου εκκλησιαστικού φρονήματος.

Επειδή δε η θεολογία του π. Ιωάννου Ρωμανίδη, που είναι θεολογία της Ορθοδόξου Εκκλησίας, κρίνει όλες αυτές τις συγκρητιστικές θεολογικές απόψεις, γι\' αυτό και μερικοί καταφέρονται, ευκαίρως-ακαίρως, εναντίον του π. Ιωάννου Ρωμανίδη, κυρίως τώρα που δεν υπάρχει στην ζωή για να απαντήση.

Έτσι, είναι πολύ άδικο να υποστηρίζεται από τον π. Βασίλειο Θερμό ότι ο π. Ιωάννης Ρωμανίδης «διετύπωσε κάποιες προτεσταντίζουσες θέσεις σε εκκλησιολογικά θέματα» και ότι θεωρούσε τα Μυστήρια απλώς επιβεβαιώσεις της νοεράς προσευχής, εισήγαγε δηλαδή «έναν λειτουργισμό των μυστηρίων και της Εκκλησίας» και ότι εγώ «παρασύρθηκα» σε «έναν ολισθηρό δρόμο που εγκαινίασε ο π. Ιωάννης Ρωμανίδης». Απορώ πως γράφονται τέτοιες απόψεις!

Απλώς θέλω να τονίσω ότι δεν είχα Καθηγητή τον π. Ιωάννη τον Ρωμανίδη, αλλά γνώρισα τον ίδιο και την θεολογία του ύστερα από τις πολυχρόνιες μελέτες μου σε Πατέρες του 4ου αιώνος, στις διδασκαλίες του αγίου Μαξίμου του Ομολογητού, του αγίου Συμεών του νέου Θεολόγου, του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, των Φιλοκαλικών Πατέρων και του αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου και διαπίστωσα ότι η διδασκαλία του π. Ιωάννου Ρωμανίδη συγγενεύει με την πατερική παράδοση, όπως την εξέφρασαν οι πιο πάνω Πατέρες. Και διαπίστωσα, όχι μόνον από την μελέτη των έργων του, αλλά και από την προσωπική επικοινωνία που είχα μαζί του – άλλωστε προς το τέλος της ζωής του ανήκε στην Ιερά Μητρόπολή μου ως Κληρικός – σεβόταν απόλυτα τα Μυστήρια της Εκκλησίας και έτρεφε μεγάλο σεβασμό στο Μυστήριο της Ιερωσύνης.
 [/fonts]