Αντιμετώπιση αιρέσεων

[staboz]

αρχονταρις έγραψε:
Ερώτημα,προβληματισμός: Πως αντιμετωπίζουμε τις αιρέσεις, πόσο είμαστε δυνατοί να μην πέσουμε στην παγίδα τους;

Μετέφερα εδώ το ερώτημα του Αρχοντάρη. Αλλά επειδή είμαι αυτές τις ημέρες πολύ πιεσμένος, δεν ευκαιρώ τώρα να απαντήσω.
Ελπίζω σε καμμιά εβδομάδα να βρω το χρόνο.
Όποιος όμως έχει κάτι να καταθέσει, νομίζω θα είναι βοηθητικό για όλους μας.
                                       Στ.

[ρωμηός]

Πολύ σπουδαίο ερώτημα. Αλήθεια πόσο είμαστε δυνατοί να μην πέσουμε στην παγίδα τους;

Βεβαίως έχω την εντύπωση ότι οι περισσότεροι από μας ίσως να μην αντιλαμβάνονται τη σπουδαιότητα του ερωτήματος, διότι έχοντας διδαχθεί την πίστη μας από μικρή ηλικία πλέον δύσκολα θα παγιδευόμασταν σε δίκτυα κάποιας αίρεσης, όχι τόσο εξαιτίας της ζέσης της πίστεώς μας όσο κυρίως από νωθρότητα να την βιώσουμε, να την μελετήσουμε, να την κάνουμε καθημερινή αγωνία και πρακτική! Απλά, τις περισσότερες φορές φοβόμαστε το \"άλλο\", το ξένο!

Νομίζω το σημαντικότερο όπλο του χριστιανού απέναντι στην αίρεση είναι να ζει σύμφωνα κατά πάντα με τη διδασκαλία της Εκκλησίας μας. Αυτό ίσως μετράει περισσότερο από τις όποιες θεωρητικές γνώσεις κι αν κατέχουμε. Η αλήθεια της Εκκλησίας μας αντανακλάται κυρίως στον τρόπο ζωής μας! Εξ άλλου αυτός ο τρόπος ζωής, με τη συμμετοχή μας στα Μυστήρια της Εκκλησίας, μας οπλίζει και μας περιφρουρεί από τον Διάβολο, ο οποίος επιδιώκει να \"δια-βάλει\" την πίστη μας και να μας αποξενώσει από το Θεό και κατ\' επέκταση της σωτηρία μας.

Ύστερα (μερικές σκέψεις κάνω) ένα βασικό όπλο απέναντι στην αίρεση είναι και η καλλιέργεια της ταπείνωσης και η ταπείνωση του εγωϊσμού μας. Άλλωστε όλες οι αιρέσεις (οι περισσότερες τουλάχιστον) είχαν ως αφετηρία τον ανθρώπινο εγωϊσμό! Ας είμαστε ταπεινοί λοιπόν κι ας υπακούουμε στους διδασκάλους και τους πνευματικούς μας, και ζώντας εν Χριστώ και σύμφωνα με τις εντολές του, η Χάρις του Θεού θα μας αποκαλύπτει τους κινδύνους των αιρέσεων καλύτερα κι από τον πιο καλλίγραφο και οξυδερκή Θεολόγο!

Έπειτα ας μελετούμε το λόγο του Θεού και πνευματικά βιβλία τα οποία δεν θα είναι αποκυήματα διανοητών και φιλόδοξων Θεολόγων αλλά βιβλία εγνωσμένων πνευματικών ανθρώπων και αγίων! Κι όλα αυτά πάντοτε υπό την καθόδήγηση του πνευματικού μας!

Τέλος (αλλά ίσως από εκεί έπρεπε να αρχίσω) ας προσευχόμαστε όλοι να μας διατηρεί ο Κύριος σε εγρήγορση και σε πνευματική νηφαλιότητα (κι όχι νηφάλια μέθη!!!, που λέω εγώ... :) )! Η προσευχή είναι το δυνατότερο όπλο των χριστιανών. Διότι η πλάνη εύκολα συμβαίνει και σε ανθρώπους σπουδαγμένους, σπουδαίους ακόμα και σε γεροντάδες, όταν αυτοί αρκεσθούν στις δικές τους δυνατότητες και στη δική τους σοφία! Διότι χωρίς τη βοήθεια του Θεού \"εις μάτην\" θα οικοδομήσουμε!!!

Αλλά πείτε κι οι υπόλοιπο τη γνώμη σας. Εϊναι σπουδαίο το ζήτημα!

[staboz]

Καίριες και ουσιαστικές παρατηρήσεις. Ιδίως η πρώτη παράγραφος!
Ποιός είναι σε θέση να αντιμετωπίσει θεολογικά έναν χιλιαστή, άς πούμε;
Όντως μας σώζει δυστυχώς μόνο ο φόβος του άγνωστου, του ξένου, όχι η συνειδητή γνώση και βίωση της πίστης μας.

Υπάρχει κίνδυνος μεγάλος και σήμερα!
Πιστεύω κυρίως από την παναίρεση του Οικουμενισμού!
Θα επανέλθω.
                          Στ.