Το άστρο των Χριστουγέννων

[βίκυ]

(MOY ΤΟ ΕΣΤΕΙΛΑΝ ΜΕ ΜΑΙΛ Κ ΕΙΠΑ ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΤΟ ΣΥΖΗΤΗΣΟΥΜΕ)

                                   Το άστρο των Χριστουγέννων

Ο κ. Σωτήρης Σοφιάς, τοπογράφος μηχανικός και ερασιτέχνης αστρονόμος, κατόπιν σχετικής έρευνας και υποβοηθούμενος από προγράμματα υπολογιστών που κάνουν προσομοίωση την ουράνιο σφαίρα και την κίνηση των πλανητών, (Redshift 5 και Celestron's The Sky), κατέληξε στα παρακάτω σχετικά με την σύνοδο πλανητών που συνέβη το 7 π.Χ.
Το άστρο έπρεπε να πληροί τις κάτωθι προϋποθέσεις που προκύπτουν άμεσα ή έμμεσα από τα ιερά Ευαγγέλια:
•   Εμφανίστηκε στο πρωινό ουρανό της ανατολής
•   Ήταν ένα φαινόμενο πολύ σπάνιο που τους προξένησε μεγάλο ενθουσιασμό
•   Άπαντες συμφωνούν ότι ήταν ένα φαινόμενο μακράς διάρκειας για να μπορούν όχι μόνο να το μελετήσουν αλλά να το αξιολογήσουν και να κάνουν το ταξίδι από τη Περσία ενώ το άστρο ήταν ακόμη υπαρκτό.
•   Ήταν πολύ φωτεινό ορατό ακόμα και στο φως της ημέρας όπως λέει το πρωτευαγγέλιο του Ιακώβου
•   Τους έδειξε τη χώρα  του προορισμού τη Βηθλεέμ
•   Τους καθοδηγούσε στη διαδρομή
•   Ήταν ακίνητο στον ουρανό
•   Στάθηκε επάνω από το σπήλαιο
Σύμφωνα πάντα με τον Ευαγγελιστή Ματθαίο οι Μάγοι γνώριζαν τη περίφημη προφητεία του Μιχαία για τη γέννηση του Χριστού που έλεγε: Και συ Βηθλεέμ ,γη Ιούδα, δεν είσαι ουδόλως ελαχίστη μεταξύ των ηγεμόνων του Ιούδα διότι εκ σου θέλει εξέλθει ηγούμενος, όστις θέλει ποιμάνει τον λαόν μου τον Ισραήλ(!!!)
Αυτή λοιπόν ήταν η προφητεία που είχαν πάντα στο μυαλό τους οι Μάγοι και περίμεναν το γεγονός που θα την επιβεβαίωνε.
Όλες αυτές οι προϋποθέσεις ισχύουν για την ανεπανάληπτη σύνοδο του 7 π.Χ.
1)   Η σύνοδος Δία Κρόνου εμφανίστηκε στον πρωινό ουρανό της ανατολής , στις 23 Μαρτίου του 7 π.Χ.
2)   Ήταν τριπλή και είχε να εμφανιστεί 140 χρόνια
3)   Ήταν ορατή στον νυχτερινό ουρανό για 12 ολόκληρους μήνες χωρίς το φαινόμενο να διακοπεί από το φως της ημέρας. Δηλαδή για το μέγιστο δυνατό χρονικό διάστημα που θα μπορούσε ποτέ να ήταν ορατό.
4)   Ο Δίας βρέθηκε στο περιήλιο του και στις 14 Σεπτεμβρίου του 7 π.Χ. είχε τη μέγιστη λαμπρότητα που θα μπορούσε να έχει ποτέ αφού βρέθηκε ακριβώς απέναντι από την γη(κάτι σαν πανσέληνος). Την ημέρα αυτή ο Δίας έδυσε στις 5.20 π.μ. δηλαδή όταν είχε αρχίσει να ξημερώνει και ήταν το μοναδικό ουράνιο σώμα, ορατό στο φως της ημέρας , λίγο πριν ο ήλιος ανατείλει.
5)   Στις 14 Σεπτεμβρίου του 7 π.Χ. όταν ο Δίας έδυσε, τη στιγμή ακριβώς της δύσης του «έδειχνε» την Βηθλεέμ , επιβεβαιώνοντας την προφητεία του Μιχαία.
6)   Ήταν ορατοί οι πλανήτες συνεχώς και για αυτό θα μπορούσε άνετα να τους χρησιμοποιεί κάποιος για προσανατολισμό τη νύχτα
7)   Στις 12 Νοεμβρίου, ημέρα που γεννήθηκε ο Χριστός, ο Δίας ήταν εντελώς ακίνητος στον ουρανό σε σχέση με τα μακρινά άστρα γιατί τελείωνε η ανάδρομή του πορεία.
8)   Στις 19.30 την ίδια ημέρα διέσχισε τον μεσημβρινό της Βηθλεέμ, δηλαδή «στάθηκε» πάνω από το σπήλαιο.
Ήταν μια σύνοδος που συγκέντρωνε μοναδικά χαρακτηριστικά που δεν υπάρχουν σε καμία άλλη σύνοδο. Εκείνο που απόμενε να υπολογιστεί ήταν η περίοδος του συγκεκριμένου φαινομένου. Φυσικά αυτό δεν μπορούσαν οι Μάγοι να το αγγίξουν .Με τους υπολογιστές όμως σήμερα αποκαλύπτεται ένα πολύ μεγάλο μυστικό κρυμμένο για 2012 χρόνια. Η σύνοδος ήταν ηλιοκεντρική. Δηλαδή δεν είχαμε μόνο ευθυγράμμιση Δία και Κρόνου όπως τους βλέπει ο παρατηρητής από τη γη  αλλά Γης-Δία-Κρόνου όπως θα φαίνονταν από τον ήλιο. Συνεπώς αυτό που ισχυρίζονται ορισμένοι ότι αν ήταν σύνοδος Δία-Κρόνου ο Χριστός θα γεννιόταν κάθε 20  χρόνια δεν ισχύει γιατί η συγκεκριμένη περίοδος ήταν μοναδική στην ιστορία του ηλιακού πλανητικού συστήματος .Έγινε μόνο μια φορά και δεν πρόκειται να ξαναγίνει ποτέ ξανά η ίδια.
Την ανεπανάληπτη χρονιά του 7 π.Χ. είχαμε 8 συνόδους πλανητών μεταξύ των ορατών πλανητών του ηλιακού συστήματος ,μία έκλειψη σελήνης και δύο εκλείψεις ηλίου. Χαρακτηριστικά να αναφέρω  ότι σε εύρος διακοσίων χρόνων πριν και μετά μόνο το 7 π.Χ. έχουμε δύο εκλείψεις ηλίου την ίδια χρονιά.
Το φαινόμενο εξελίχθηκε εξολοκλήρου στον αστερισμό των Ιχθύων, που ως γνωστόν έχουν όνομα συμβολικό για τους χριστιανούς, και το ψάρι ήταν θρησκευτικό σύμβολο των πρώτων χριστιανών. ( ΙΧΘΥΣ = Ιησούς Χριστός Θεού Υιός Σωτήρ ).
Τα παραπάνω χαρακτηριστικά της συνόδου ( δηλαδή  ηλιοκεντρική  και οι πλανήτες στους Ιχθείς) συνιστούν πολύ μεγάλη σπανιότητα.
Υπολογίζεται ότι το φαινόμενο έχει περιοδικότητα περίπου 2.500.000 χρόνια, και μάλιστα χωρίς να λαμβάνεται υπόψη ότι ο Δίας ήταν στο περιήλιο του. Αν ληφθεί υπόψη και η παράμετρος αυτή, η περιοδικότητα του φαινομένου εκτοξεύεται στα 735.000.000 χρόνια.
Το φαινόμενο παρατηρούμενο κατά την δύση του (η σύνοδος Δία - Κρόνου), από την πόλη Σάβε της Περσίας, δείχνει την ... Βηθλεέμ !!!
Την ίδια χρονιά έγιναν 10 σύνοδοι πλανητών( εκ των οποίων οι 8 ορατές ), μεταξύ των 5 ορατών πλανητών, μία έκλειψη σελήνης και 2 εκλείψεις ηλίου, ορατές στην Περσία και στα Ιεροσόλυμα.
Δείχνει σαν να συμμετέχει όλη η φύση στο πανηγύρι της υποδοχής του Σωτήρα στον Κόσμο.
Την σύνοδο Δία – Κρόνου την διαδέχτηκε η σύνοδος Δία – Άρη, μερικούς μήνες αργότερα, η οποία συνέβη επίσης στον αστερισμό των Ιχθύων. Σημειολογικά είναι το τέλος του άστρου των Χριστουγέννων, γιατί ο Κρόνος εξαφανίζεται στο απογευματινό φώς.
Κατά τη διάρκεια της τριπλής ηλιοκεντρικής συνόδου Δία – Κρόνου, ο ήλιος βρισκόταν στον αντι-διαμετρικό αστερισμό του Υδροχόου, τον Οφιούχο, τρόπον τινά θέλοντας να διασκεδάσει τις αστρολογικές ζωδιακές δοξασίες της εποχής εκείνης που δυστυχώς υπάρχουν μέχρι και σήμερα.

Ο Μάρκο Πόλο, κάνει αναφορά στους τρεις Μάγους και λέει ότι
1. τα σώματά τους διατηρούνταν άφθαρτα στους τάφους τους (σαν τα σκηνώματα των αγίων) και
2. ότι οι τάφοι τους διασώθηκαν αν και η πόλη Σάβε μαζί με το «Πανεπιστήμιο - Αστεροσκοπείο» της καταστράφηκε εξολοκλήρου κατά την καταστρεπτική επιδρομή του Τζέγκινς Χαν, 50 χρόνια νωρίτερα.