News:

Η Συνευωχία ξανά στο Διαδίκτυο

Main Menu

Δεν θα ξαναγαπήσω

Started by Θεοδώρα, 21 June, 2009, 01:22:53 AM

Previous topic - Next topic

Θεοδώρα


[font size=2]Αφιερωμένο στην παρέα αυτού του Σαββατόβραδου και σε όλες τις μόνιμα ερωτευμένες καρδιές του φόρουμ  
   
Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Μάνος Λοΐζος
Πρώτη εκτέλεση: Στέλιος Καζαντζίδης
Άλλες ερμηνείες: Κώστας Σμοκοβίτης || Ελευθερία Αρβανιτάκη || Σωκράτης Μάλαμας || Γιάννης Κότσιρας || Χαρούλα Αλεξίου

Το μερτικό μου απ\' τη χαρά
μου το \'χουν πάρει άλλοι
γιατί είχα χέρια καθαρά
και μια καρδιά μεγάλη

Θεέ μου τη δεύτερη φορά
που θα \'ρθω για να ζήσω
όσο η καρδιά κι αν λαχταρά
δε θα ξαν\' αγαπήσω

Σαν θαλασσόδαρτο σκαρί
σαν βράχος ρημαγμένος
ήρθα σαν ξένος στη ζωή
και ξαναφεύγω ξένος


Θεέ μου τη δεύτερη φορά
που θα \'ρθω για να ζήσω
όσο η καρδιά κι αν λαχταρά
δε θα ξαν\' αγαπήσω[/fonts]
[color=#CC0000][font size=2]Τον μόνον που μπορεί ν΄αγαπήσεις είναι ο Χριστός.
Τους ανθρώπους τους αγαπάς γιά να τους πας ή για να σε πάνε στο Χριστό.[/fonts][/color]

Θεοδώρα

[font size=2]Αφιερωμένο σε μένα, που τσακωνόμαστε μέρα-νύχτα!
[/fonts]

[font size=2]Στίχοι: Πυθαγόρας
Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Στέλιος Καζαντζίδης
Άλλες ερμηνείες: Χαρούλα Αλεξίου || Γιάννης Κότσιρας

Μη με λυπάσαι διώξε με απόψε
σαν να \'μαι αγριολούλουδο
και τη ζωή μου κόψε
Εγώ γυμνός ξεκίνησα
εγώ πηγαίνω μόνος
Σπίτι μου είναι ο δρόμος
και τραγούδι μου ο πόνος

Διώξε με και μη λυπάσαι
τι θα γίνω μη φοβάσαι
κι αν χιονίζει και αν βρέχει
τ\'αγριολούλουδο αντέχει
(και που να δεις ο χριστιανός αντοχή..................... ! )
Μη με κρατήσεις μονάχα από συμπόνια
το κρύο το συνήθισα θ\'αντεξω και τα χιόνια
Εγώ γυμνός ξεκίνησα
εγώ πηγαίνω μόνος
Σπίτι μου είναι ο δρόμος
και τραγούδι μου ο πόνος
Διώξε με και μη λυπάσαι
τι θα γίνω μη φοβάσαι
κι αν χιονίζει και αν βρέχει
τ\'αγριολούλουδο αντέχει[/fonts]
[color=#CC0000][font size=2]Τον μόνον που μπορεί ν΄αγαπήσεις είναι ο Χριστός.
Τους ανθρώπους τους αγαπάς γιά να τους πας ή για να σε πάνε στο Χριστό.[/fonts][/color]

Ξένια

Quote from: theodoraΑφιερωμένο στην παρέα αυτού του Σαββατόβραδου και σε όλες τις μόνιμα ερωτευμένες καρδιές του φόρουμ  
Όπα Theodora δεν μας έχεις συνηθίσει σε τέτοια :)
Ήθελα να ξερα ποιος σε στενοχώρησε Σαββατοβραδιάτικα και ανεβάζεις τραγούδια του πόνου...
Οι δυσκολίες της ζωής αντιμετωπίζονται με τρείς τρόπους: την ελπίδα, το όνειρο και το χιούμορ. (Καντ Ι.)

Θεοδώρα

[font size=2]Όχι και τραγούδια του πόνου Ξένια μου!!!!
Και τα 2 είναι τραγούδια που με εμπνέουν με αισιοδοξία και ελπίδα, γιατί αναφέρονται σε ανθρώπους \"ψημένους\" (και ουχί καρβουνιασμένους) μέσα στις δυσκολίες της ζωής (όχι της πνευματικής, εκεί είναι άλλος τομέας)
και σε ανθρώπους που μαθαίνουν και προχωράνε πιό δυνατοί, πιό προσεκτικοί και πιό \"ώριμοι\" μέσα από τις διάφορες δύσκολες καταστάσεις.
Μου φτιάχνουν την διάθεση για χορό, παρεούλα,  διασκέδαση, ίσως και για κάποιες υλικές καταστροφές!!!!!! χαχαχα (ξέρεις ότι βρεθεί.......... πιάτα, ποτήρια, μπουκάλια, φωτιές κτλ κτλ -ωραίο πράγμα η εκτόνωση............- ):weirdo: :weirdo: :weirdo:
Και στα 2 χαίρομαι την ΜΟΥΣΙΚΗ τους κυρίως, παρά τους στίχους (αν και δεν πάνε πίσω)
\"ήρθα σαν ξένος στη ζωή
και ξαναφεύγω ξένος\"

[/fonts]
[color=#CC0000][font size=2]Τον μόνον που μπορεί ν΄αγαπήσεις είναι ο Χριστός.
Τους ανθρώπους τους αγαπάς γιά να τους πας ή για να σε πάνε στο Χριστό.[/fonts][/color]

Ξένια

Ε όχι και αισιοδοξία το \"τη δευτερη φορά δε θα ξανα αγαπήσω!\"
Υπάρχουν και πιο αισιόδοξα τραγούδια! Αυτό είναι μόνο για να αλλάξεις τα κουζινικά σου, όταν έχεις ντέρτια!
Οι δυσκολίες της ζωής αντιμετωπίζονται με τρείς τρόπους: την ελπίδα, το όνειρο και το χιούμορ. (Καντ Ι.)

staboz

Από κεκτημένη ταχύτητα και από την κακή εμπειρία μου από άλλα τραγούδια (για τα οποία οι κρίσεις μου δημιούργησαν σάλο), πήγα να γράψω και εδώ: megali blakeia! Αλλά σκέφτηκα ας τα δω πρώτα. Τελικά κάτι λένε.
Ιδίως αυτό το: \"ήρθα σαν ξένος στη ζωή και ξαναφεύγω ξένος\"!
Κάπου ταιριάζει με το ασκητικό: \"Εάν μη είπη άνθρωπος εν τη καρδία αυτού, εγώ μόνος και ο Θεός εσμέν εν τω κόσμω τούτω ουχ έξει ανάπαυσιν\"!
Και το άλλο: \"Εγώ γυμνός ξεκίνησα εγώ πηγαίνω μόνος. Σπίτι μου είναι ο δρόμος...\"
Θυμίζει διά Χριστόν σαλούς...
Αλλά όχι βέβαια για να σπάμε τα πιάτα του σπιτιού...
Εκτόνωση; Λίγη προσευχή καλύτερα...
Ρωμ. ε΄6-10

Θεοδώρα

[font size=2]Ο αδελφός staboz με εξέφρασε...............
και ξένος είμαι
και γυμνός είμαι

και η προσευχή είναι η πρώτη μου διαρκής προτεραιότητα, και οι ζημιές αραιές και που (αλλά υπαρκτές)
Είμαι ένα ανθρωπάκι που ζω στον κόσμο και παλεύω με τον εαυτό μου, γι΄αυτό σας παρακαλώ συγχωρέστε τις
μουσικές εκτονώσεις μου.
Σας ευχαριστώ για όλα και κυρίως γιατί δεν με πήρατε με τις λεμονόκουπες......
ΝΑΙ, ΣΑΣ ΑΓΑΠΩ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΤΗΝ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΣΑΣ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ.....
[/fonts]
[color=#CC0000][font size=2]Τον μόνον που μπορεί ν΄αγαπήσεις είναι ο Χριστός.
Τους ανθρώπους τους αγαπάς γιά να τους πας ή για να σε πάνε στο Χριστό.[/fonts][/color]

Θεοδώρα

Quote from: XeniaΕ όχι και αισιοδοξία το \"τη δευτερη φορά δε θα ξανα αγαπήσω!\"
Υπάρχουν και πιο αισιόδοξα τραγούδια! Αυτό είναι μόνο για να αλλάξεις τα κουζινικά σου, όταν έχεις ντέρτια!
[font size=2]Ξένια μου όπως φαίνεται και ακούγεται ναι έτσι είναι όπως τα λες.
 Όμως η καυμένη η αγάπη για την οποία πολύς λόγος γίνεται σε όλα αυτά τα κοσμικά τραγουδάκια, δεν είναι η αγάπη του Χριστού μας.
Πρόκειται για μιά αγάπη κοσμικότατη, γεμάτη πάθη και λάθη.........όχι αναγκαστικά προς το αντίθετο φύλο αλλά και προς τους συγγενείς, τους φίλους, τον κόσμο όλο, από την οποία δεν νομίζω πως γλύτωσε κάποιο ανθρώπινο όν........!!!
Οπότε.......... ? Ναι, την 2η φορά δεν θα ξαναγαπήσω, (εάν ξαναγεννιόμουν) με μιά «αγάπη» εγωϊστική και παντελώς έξω από το πνεύμα της αληθινής αγάπης που είναι ο ίδιος ο Χριστός μας. (εκεί επιτρέπεται το σπάσιμο του οικιακού εξοπλισμού....... πλάκα κάνω φυσικά........χαχαχα αλλά το εννοώ...... :laugh: )


Ξέρεις, όσο κοσμικό και αταίριαστο στην ζωή ενός χριστιανού κι αν φαίνεται ένα τραγούδι (οι στίχοι του εννοώ), όταν το τραγουδά, το μυαλό του κάνει συναρτήσεις με την μετάνοια για τα λάθη και τα πάθη του.
Είναι η άλλη μεριά του ίδιου νομίσματος. Σαν τον πρόσκαιρο θάνατο.......... άλλος κλαίει από πόνο (απιστία) για τον «πεθαμένο» κι άλλος κλαίει από χαρά για την προσδοκία της Ανάστασης και την καταπάτηση του θανάτου. (και οι 2 κλαίνε για διαφορετικούς λόγους, όπως και 2 άνθρωποι \"διασκεδάζουν\" με ένα τραγούδι για εντελώς διαφορετικούς λόγους)

Αισθάνομαι (και επειδή πρόκειται για αίσθηση άρα μπορεί να είναι και λάθος) πως σε όλα υπάρχει ο Χριστός μας, ακόμα και στους στίχους κοσμικών τραγουδιών.
Εκεί που δεν υπάρχει είναι στην αμαρτία...... Στην αμαρτία του μυαλού μας, των σκέψεων μας, των διαθέσεων μας, των καταστάσεων που δεν αποφύγαμε.
[/fonts]
[color=#CC0000][font size=2]Τον μόνον που μπορεί ν΄αγαπήσεις είναι ο Χριστός.
Τους ανθρώπους τους αγαπάς γιά να τους πας ή για να σε πάνε στο Χριστό.[/fonts][/color]

Ξένια

Theodora μου, να ξέρεις λόγω του μαγαζιού που συντηρεί ο πατέρας μου, ξέρουν οι περισσότεροι εδώ,
με αυτά τα τραγούδια έχω μεγαλώσει... τα συγκεκριμένα τα ακούω σχεδόν κάθε μέρα! Εδώ και χρόνια όμως.
Για να αστειευτώ και λίγο, προχτές με το που μπήκα στο μαγαζί, πάλι άκουσα να παίζουν τα ίδια και τα ίδια τραγούδια του
Καζαντζίδη! Οπότε λέω στον πατέρα μου: \"Μπαμπά καινούριο είναι αυτό το cd? Πρώτη φορά το ακούω, δεν το έχεις ξαναβάλει!\"
Τέλος το αστείο τώρα.
Σέβομαι τις μουσικές επιλογές του καθενός ειδικά όταν εξηγεί το γιατί του αρέσει αυτό που του αρέσει. :)
Οι δυσκολίες της ζωής αντιμετωπίζονται με τρείς τρόπους: την ελπίδα, το όνειρο και το χιούμορ. (Καντ Ι.)

Iaspis

Δέν λέει  «δέν θά ξαναγαπήσω», λέει «Όσο η καρδιά κι άν λαχταρά......δέν θά ξαναγαπήσω»! Καί μιλά μάλιστα στόν Θεό μέ τά λόγια αυτά, γιατί αρχίζει: «Θεέ μου τήν 2η φορά πού θάρθω γιά νά ζήσω...»

Αυτό τό θαλασσόδαρτο σκαρί  καί ο βράχος ο ρημαγμένος, ό άνθρωπος δηλαδή, ο οποίος περνά σάν ξένος από αυτήν τήν ζωή καί «φεύγει»  μέ τρόπο ξένο γιά τήν φύση του, άν θά ξαναγεννιόταν θά άφηνε τήν αγάπη στήν καρδιά του νά τόν αγιάζει, καί δέν θά τήν αναζητούσε μέ τίποτα σέ ξένο τόπο.....

Πολλά όμορφα τραγούδια, σάν τό «μερτικό», είναι εμπνευσμένα! Δηλαδή πηγάζουν από...τήν πηγή, εκφράζοντας τόν κάθε άνθρωπο.

Γι αυτό φυσικά μένουν!
Τοῦ δὲ πλήθους τῶν πιστευσάντων ἦν ἡ καρδία καὶ ἡ ψυχὴ μία, καὶ οὐδὲ εἷς τι τῶν ὑπαρχόντων αὐτῷ ἔλεγεν ἴδιον εἶναι, ἀλλ᾿ ἦν αὐτοῖς ἅπαντα κοινά. (Πραξ. δ\', 32-33)

Ξένια

Quote from: IaspisΔέν λέει  «δέν θά ξαναγαπήσω», λέει «Όσο η καρδιά κι άν λαχταρά......δέν θά ξαναγαπήσω»! Καί μιλά μάλιστα στόν Θεό μέ τά λόγια αυτά, γιατί αρχίζει: «Θεέ μου τήν 2η φορά πού θάρθω γιά νά ζήσω...»
Καταρχήν, όπως έχω ήδη πει, το γνωρίζω πολύ καλά το τραγουδάκι...και αυτό και όλα τα συναφή.
Δεν τα προτιμώ βέβαια σαν μουσικό είδος. Παρόλα αυτά ξέρω πολύ καλά τί λέει.
Αλλά αφού παρέθεσες όλη τη φράση, να σου πω πως τουλάχιστον στη δική μου καρδιά αυτοί οι στίχοι αποπνέουν μια
απαισιοδοξία. Μάλιστα η όλη φράση πάει κόντρα στη φύση του ανθρώπου, η οποία δεν είναι άλλη από το να αγαπά..
Συμπληρωματικά να πω ότι το είδος της αγάπης που επεχείρησε την πρώτη φορά (που ήρθε για να ζήσει) δεν προσδιορίζεται σε κανένα σημείο
ως αγάπη αμαρτωλή. Αντιθέτως μάλλον αγάπη αληθινή ήταν αλλά προδομένη από κάποιον άλλον.
Γι\' αυτό εισπράττω απαισιοδοξία στους στίχους αυτούς.
Και τελικά, δεν λέει: \"αν θα ξαναγεννιόμουν\" παρά λέει όπως σωστά γράφτηκε: \"τη δεύτερη φορά που θαρθω για να ζήσω\", το οποίο
παραπέμπει τουλάχιστον σε πιθανότητα μετενσάρκωσης.. Ένας αχταρμάς δηλαδή μεταξύ προσευχής ορθοδόξου και Ινδουιστικής θεώρησης
του κόσμου.
Δεν είχα σκοπό να το αναλύσω αλλά βλέπω ότι χρειάζεται καμιά φορά...
Αλλά βέβαια το πως μιλάει ένα τραγούδι στην καρδιά του καθενός είναι σεβαστό απόλυτα!
Οι δυσκολίες της ζωής αντιμετωπίζονται με τρείς τρόπους: την ελπίδα, το όνειρο και το χιούμορ. (Καντ Ι.)

Iaspis

Δέν ξέρω Ξένια μου, ο κάθε άνθρωπος τό ακούει διαφορετικά. Μπορεί νά έχεις καί εσύ τό δίκαιο σου...
Εμένα πάντως μού αρέσει αυτό τό τραγούδι. Πάντα μού άρεσε!
Τοῦ δὲ πλήθους τῶν πιστευσάντων ἦν ἡ καρδία καὶ ἡ ψυχὴ μία, καὶ οὐδὲ εἷς τι τῶν ὑπαρχόντων αὐτῷ ἔλεγεν ἴδιον εἶναι, ἀλλ᾿ ἦν αὐτοῖς ἅπαντα κοινά. (Πραξ. δ\', 32-33)