Οι Έλληνες στην αληθινή τους διάσταση!

[staboz]

Πού βρισκόμαστε σήμερα;

«Σὲ κάθε ἐποχὴ οἱ ἑκάστοτε πολιτισμοί, προσπάθησαν μὲ ὀργὴ καὶ ἀγανάκτηση,
ν\' ἀποσείσουν τὸν ζυγὸ τῶν ἑλλήνων, γιατὶ οἱ δημιουργίες τους φαίνονται
ἀδέξιες μιμήσεις τῶν ἑλληνικῶν δημιουργιῶν καὶ ξέσπασαν μὲ ὀργὴ ἐναντίον
τοῦ λαοῦ αὐτοῦ, ποὺ τόλμησε νὰ χαρακτηρίση βάρβαρο, ὅτι ἦταν ξένο πρὸς αὐτοὺς.

Ποιοὶ εἶναι οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ ποὺ διεκδικοῦν πάνω ἀπ\' ὅλους τοὺς λαοὺς τὴν μεγαλοφυία;

Δυστυχῶς δὲν εἴχαμε τὴν τόλμη ν\' ἀνακαλύψουμε τὸ Κώνειο,
ποὺ θὰ μᾶς γλύτωνε μιὰ γιὰ πάντα ἀπὸ ἕνα τέτοιο φαινόμενο.

Γιατὶ οὔτε τὸ δηλητήριο, οὔτε ὁ φθόνος, οὔτε ἡ ἀχαλίνωτη συκοφαντία,
δὲν κατόρθωσαν ν\' ἀγγίξουν τὴν αὐθάδη τους Γαλήνη.

Γι\' αὐτὸ μπροστὰ στοὺς Ἕλληνες, δοκιμάζουμε ντροπὴ & δέος
καὶ κάθε ἄντρας ποὺ τιμᾶ τὴν ἀλήθεια, ἄς διαλαλήσει αὐτὴν τὴν ἀλήθεια:

«Παρόμοιοι μὲ τὸν Ἠνίοχο ποὺ ὁδηγεῖ τὸ ἅρμα,
οἱ Ἕλληνες κρατοῦν στὰ χέρια τους τοὺς χαλινοὺς τῆς Τέχνης μας καὶ κάθε Τέχνης»

Φ.Νίτσε - Die gebour der tragoede (κεφ.15)




"Καταραμένε Έλληνα,
Όπου να γυρίσω τη σκέψη μου, όπου και να στρέψω τη ψυχή μου, μπροστά μου σε βρίσκω.
Τέχνη λαχταρώ, ποίηση, θέατρο, αρχιτεκτονική, εσύ μπροστά μου, πρώτος κι αξεπέραστος.
Επιστήμη αναζητώ, μαθηματικά, φιλοσοφία, ιατρική, κορυφαίος και ανυπέρβλητος.
Για δημοκρατία διψώ, ισονομία και ισοπαλία, εσύ μπροστά μου, ασυναγώνιστος κι ανεπισκίαστος.
Καταραμένε Έλληνα, καταραμένη γνώση.
Γιατί να σ\' αγγίξω;
Για να αισθανθώ πόσο μικρός είμαι, ασήμαντος, μηδαμινός;
Γιατί δεν μ\' αφήνεις στη δυστυχία μου και στην ανεμελιά μου;"

(Ο Σίλλερ για τους Έλληνες)

[Iaspis]

Αναρωτιέμαι γιατί οι άνθρωποι τής λεγομένης ιστορίας τού πνεύματος, θαυμάζοντας τόν Έλληνα προχωρούν σέ μία τρόπω τινά αυτομεμψία;

Τί είναι αυτό πού μεταστρέφει τόν θαυμασμό τους σέ εντροπή γιά τόν εαυτό τους καί δέος γιά κάτι πού τό βιώνουν σάν...αξεπέραστο; Υπάρχει άραγε μία γνώση ή μία τέχνη, πού νά είναι απρόσιτη γιά κάθε άνθρωπο πού δέν είναι Έλληνας;

Φυσικά εννοούμε ανθρώπους πού διψούν γιά γνώση, αφιερώνονται, εργάζονται μέ συνέπεια καί συνέχεια καί έχουν αποτελέσματα. Τί είναι λοιπόν αυτό πού, παρόλη τήν συνέπειά τους, παραμένει απρόσιτο, καί τούς δημιουργεί αυτό τό, τόσο πολυειπωμένο, υπαρξιακό ζήτημα, πού φθάνει τήν θεώρησή τους, μά καί τήν πρακτική τους, στήν θλιβερή αυτοκατάργησή, κάτι πού γιά τόν Έλληνα (ακόμα καί γιά τούς έλληνες) είναι αδιανόητο!;

[mistral]

Γνωστός ο θαυμασμός του Νίτσε για τον αρχαίο ελληνικό (και ρωμαϊκό) πολιτισμό.