Έφυγε ο Τάσος Παπαδόπουλος

[mistral]

Έχασε την μάχη με την ζωή στις 11 Δεκεμβρίου
ο πρώην πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Τάσος Παπαδόπουλος.

Σε όλη του την ζωή υποστήριξε με πάθος την πατρίδα.
Πάντα θα τον θυμόμαστε για εκείνο το διάγγελμα με το οποίο
καλούσε του Κύπριους να ψηφίσουν κατά του σχεδίου Ανάν.

«Παρέλαβα Κράτος διεθνώς αναγνωρισμένο.  Δεν θα παραδώσω
«Κοινότητα» χωρίς δικαίωμα λόγου διεθνώς και σε αναζήτηση κηδεμόνα.»

Και μόνο για αυτή του την φράση θα μείνει στην ιστορία σαν ο πρόεδρος που δεν λύγισε στις πιέσεις ούτε των ΗΠΑ, ούτε των εν Ελλάδι υπαλληλίσκων της αμερικάνικης πρεσβείας, ούτε στις απειλές και τους εκβιασμούς κανενός. Και ήταν απ τις ελάχιστες φορές που σαν πατριώτης κάποιος μπορούσε να αισθανθεί  υπερήφανος τα τελευταία 40 χρόνια. Έστω και αν δεν ήταν Ελλαδίτης ο πρόεδρος αλλά Κύπριος.  Και ακόμα περισσότερο αν συγκρίνουμε την στάση του Τάσου Παπαδόπουλου με τους εδώ ριψάσπιδες τον πρωθυπουργό του «ευχαριστούμε την αμερικανική κυβέρνηση» και τον υπουργό των εξωτερικών του «κατεβάστε αυτό το ---πανο» (αναφερόμενος την Ελληνική Σημαία των Ιμίων) και αν επιπλέον αναλογιστούμε και τα πληθυσμιακά μεγέθη της Κύπρου και της Ελλάδος τότε μπορούμε να καταλάβουμε το ύψος του ανθρώπου..

Ήταν ο Πρόεδρος της Κύπρου που, σε δύσκολες συγκυρίες για τα εθνικά μας θέματα και πριν επιλυθεί το Κυπριακό, ενέναξε την Κύπρο στην ευρωζώνη, καταργώντας την «αποικιοκρατική» κυπριακή λίρα και τα σελίνια. Ήταν ίσως ο πιο πεισματάρης Πρόεδρος που πέρασε μετά τον αρχιεπίσκοπο Μακάριο, που δεν δίστασε να ψυχρανθεί με τους βρετανούς όταν η βρετανική κυβέρνηση έκανε προσπάθεια για να αναβαθμίσει τους τουρκοκυπρίους.
Η εμμονή του «να μην παραδώσει κοινότητα», τον οδήγησε σε πλήρη ρήξη με τους τουρκοκύπριους, στον τερματισμό του ενδοκυπριακού διαλόγου και την απομόνωση της Κύπρου από την Ευρώπη, πράγματα τα οποία ο ίδιος θεωρούσε τίτλους τιμής, επειδή με τη στάση του προάσπιζε όπως έλεγε τα εθνικά συμφέροντα. Οι σχέσεις του με την ηγεσία του υπουργείου Εξωτερικών στην Αθήνα πέρασαν από πολλές διακυμάνσεις, θεωρώντας πάντοτε ότι έπρεπε να είχε τον πρώτο λόγο, όσον αφορά τις κυπριακές υποθέσεις, ακόμα και για τις θαλάσσιες έρευνες για πετρέλαιο.
«Ήταν εργασιομανής, δούλευε ασταμάτητα, κάπνιζε ασταμάτητα και ξεχνούσε πότε έπρεπε να φάει», λένε οι συνεργάτες του και στενοί φίλοι του που όλοι θυμούνται ακόμα το περίφημο «μπλοκάκι Παπαδόπουλου» που κατέγραφε τα πάντα ακόμα και τις οδηγίες που έδινε σε υπουργούς και συνεργάτες του. Γεννήθηκε στη Λευκωσία στις 7 Ιανουαρίου του 1934, σπόυδασε νομικά στην Αγγλία (Gray\'s Inn, Barrister_at Law), πήρε ενεργά μερός στον απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ, εν συνεχεία στη Διάσκεψη του Λονδίνου, όπου ψήφισε εναντίον της συμφωνίας της Ζυρίχης και ήταν άμεσος συνεργάτης του αρχιεπισκόπου Μακαρίου. Λέγεται μάλιστα ότι ο Μακάριος σε ιδιωτικές συνομιλίες του τον προόριζε για διάδοχό του. Ήταν επίσης από τους πρώτους και ισχυρότερους διαπραγματευτές για το Κυπριακό. Συνελήφθη στο πραξικόπημα του αρχιεπισκόπου Μακαρίου και φυλακίσθηκε, πιστός πάντα στις δημοκρατικές του πεποιθήσεις. Στις προεδρικές εκλογές της 16ης Φεβρουαρίου 2003 εξελέγη πέμπτος Πρόεδρος της Κύπρου, αλλά στις προεδρικές εκλογές του 2008 απέτυχε να επανεκλεγεί.

Η πηγή της είδησης
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=32&artId=246410

Εδώ το ιστορικό διάγγελμά του
http://www.moi.gov.cy/moi/pio/pio.nsf/All/C83F9AB85B04F40AC2256E6F007518F5?OpenDocument&highlight=%CF%80%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%AF%CE%B4%CE%B1%20%CE%B4%CE%B9%CE%AD%CF%81%CF%87%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9%20%CE%B4%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82%20%CF%8E%CF%81%CE%B5%CF%82%20%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CE%BC%CE%B1%CE%BA%CF%81%CE%B1%CE%AF%CF%89%CE%BD%CE%B7%CF%82%20%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1%CF%82%20%CF%84%CE%B7%CF%82.

και εδώ το βιογραφικό του
http://omogeneia.ana-mpa.gr/press.php?id=4606

Θεός μακαρίση τον!