Νηπιοβαπτισμός

[ρωμηός]

Διαβάζοντας Χρυσόστομο σήμερα ανακάλυψα μια σπουδαία αναφορά που κάνει για το Βάπτισμα αλλά και για το Νηπιοβαπτισμό, το οποίο βέβαια αποδεικνύει (όπως φαίνεται και από τα λεγόμενά του) ότι ήδη την εποχή του ήταν σύνηθες να βαπτίζονται από τη νηπιακή κιόλας ηλικία.

\"3.5 «Εὐλογητὸς ὁ Θεός», πάλιν εἴπωμεν, «ὁ ποιῶν θαυμάσια μόνος», ὁ ποιῶν πάντα καὶ μετασκευάζων αὐτά. Οἱ πρὸ τῆς χθὲς αἰχμάλωτοι, νῦν ἐλεύθεροι καὶ πολῖται τῆς ἐκκλησίας· οἱ πρώην ἐν αἰσχύνῃ ἁμαρτιῶν, νῦν ἐν παρρησίᾳ καὶ δικαιοσύνῃ. Οὐ γὰρ ἐλεύθεροι μόνον ἀλλὰ καὶ ἅγιοι, οὐχ ἅγιοι μόνον ἀλλὰ καὶ δίκαιοι, οὐ δίκαιοι μόνον ἀλλὰ καὶ υἱοί, οὐχ υἱοὶ μόνον ἀλλὰ καὶ κληρονόμοι, οὐ κληρονόμοι μόνον ἀλλὰ καὶ ἀδελφοὶ τοῦ Χριστοῦ, οὐκ ἀδελφοὶ τοῦ Χριστοῦ μόνον ἀλλὰ καὶ συγκληρονόμοι, οὐ συγκληρονόμοι μόνον ἀλλὰ καὶ μέλη, οὐ μέλη μόνον ἀλλὰ καὶ ναός, οὐ ναὸς μόνον ἀλλὰ καὶ ὄργανα τοῦ Πνεύματος. 3.6 Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς ὁ ποιῶν θαυμάσια μόνος.»  Εἶδες πόσαι τοῦ βαπτίσματος αἱ δωρεαί; Καίτοι γε πολλοῖς δοκεῖ ὅτι μόνον ἁμαρτημάτων ἄφεσιν ἔχει ἡ δωρεά, ἡμεῖς δὲ δέκα ἀπηριθμησάμεθα τιμάς. Διὰ τοῦτο γοῦν καὶ τὰ παιδία βαπτίζομεν καίπερ ἁμαρτίας οὐκ ἔχοντα ἵνα προστεθῇ ἁγιασμός, δικαιοσύνη, υἱοθεσία, κληρονομία, ἀδελφότης, τὸ μέλη εἶναι τοῦ Χριστοῦ, τὸ κατοικητήριον γενέσθαι τοῦ Πνεύματος.\"

(Ιωάννου του Χρυσοστόμου, Κατήχησις τρίτη, Ε.Π.Ε. τομ. 30ος, σελ. 388)  

Αυτό όμως που είχα πάντοτε απορία είναι τα αβάπτιστα νήπια, που δεν πρόλαβαν, λόγω αιφνιδίου θανάτου, να βαπτισθούν, αν θα απολαύσουν τον Παράδεισο ή όχι. Έχει κανείς να προτείνει κάτι?

[staboz]

Π. Τρεμπέλα ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ τόμος Α\' σελ.558-9, τόμος Γ\' σελ. 112 - 114 και σημ. 59

[ρωμηός]

Ναι, τα είχα διαβάσει αυτά. Τα είδα και το πρωϊ πριν γράψω το κείμενό μου, διότι έχω αποδελτιώσει τη Δογματική του Τρεμπέλα. Με αφήνει όμως με μια απορία και δεν το ξεκαθαρίζει. Άλλωστε οι κατεβατές παραθέσεις Πατέρων και Εκκλησιαστικών συγγραφέων, με πολλές φορές και αποκλίνουσες γνώμες, ειδικά σε αυτό το ζήτημα, που ως εκ της φύσεώς του είναι πολύ δύσκολο να βγάλει κανείς αφαλή συμπεράσματα, δυσχεραίνει τη κατανότηση!

Απ\' ότι κατάλαβα πάντως, η ουσία και το κέντρο βάρος πρέπει να δοθεί στο μετρημένο λόγο του Γρηγορίου του Θεολόγου: \"μήτε δοξασθήσεσθαι, μήτε κολασθήσεσθαι...ως ασφραγίστους μεν, απονήρους δε\" ! Το οποίο όμως τι είναι τελικά? Μια μέση κατάσταση? Ούτε παράδεισος, ούτε κόλαση? Αλλά τι?

Άλλωστε, αν δεν κάνω λάθος, η διάκριση μεταξύ κόλασης και παραδείσου δεν είναι τοπική αλλά έχει ως μέτρο (μέτρημα) τη θέα της δόξας του Θεού, και πόσο θα είμαστε τότε σε θέση να αγαλλόμαστε από αυτή τη θέα ή να κολαζόμαστε! Αν ισχύει αυτό, μέση κατάσταση δεν υπάρχει.

Πιστεύω, όμως, ότι κρίνουμε με ανθρώπινα δεδομένα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αποψιλώνει οποιοδήποτε μυστήριο, ιδίως αυτό της Βαπτίσεως. Πιστεύω περισσότερο στη φιλανθρωπία του Θεού και στη Δίκαιη Κρίση του. Και έχω βαθιά μέσα μου την αίσθηση ότι όχι μόνο δεν θα κολασθούν αλλά θα απολαύσουν και τη χαρά της Βασιλείας του Θεού, ιδίως εκείνα τα νήπια που θανατώθηκαν εκ προθέσεως (βλέπε εκτρώσεις).

[staboz]

μέση κατάσταση δεν υπάρχει.

Υπάρχει!
\"Και τα φύλλα του ξύλου εις θεραπείαν των εθνών\" ( Ἀποκ.κβ\'2)

[ρωμηός]

μέση κατάσταση δεν υπάρχει.

Υπάρχει!
\"Και τα φύλλα του ξύλου εις θεραπείαν των εθνών\" ( Ἀποκ.κβ\'2)

Πω πω...λες και απευθύνομαι στην Πυθία!!!

Δεν μπορείται να το κάνετε πιο λιανά αυτό???

[arhaggelos]

Πιστεύω πως:
Άλλο καλός άνθρωπος και άλλο καλός Χριστιανός άνθρωπος
Δεν θα απολαμβάνουν και οι μη βαπτισμένοι (αλλά αγαθοί) εξ\' ολοκλήρου την άφατη χαρά γιατί δεν θα έχουν τη σφραγίδα του Χριστού. Αν απολάμβαναν όλοι ανεξαιρέτως δεν θα υπήρχε λόγος ύπαρξης της βάπτισης αφού όλοι οι άνθρωποι θα ήταν ένα με το σώμα Χριστού. Έτσι όμως θα καταργούνταν το αυτεξούσιο.
 

Ούτε παράδεισος, ούτε κόλαση?

Νομίζω πως και γι' αυτούς παράδεισος θα είναι, αλλά δεν θα γεύονται τον παράδεισο όπως τον γεύεται ένας σφραγισμένος με το Όνομά Του. Όπως πολύ σωστά παραπέμπει ο κ. Σταύρος

Και τα φύλλα του ξύλου εις θεραπείαν των εθνών

. Όχι τον καρπό, αλλά το ξύλο, όχι ολόκληρο το Χριστό, αλλά όσο μπορούν να λάβουν.
Ούτε κι εμείς (βαπτισμένοι) θα  τον γευόμαστε το ίδιο....ανάλογα των μέτρων που έχει φτάσει ο καθ' ένας μας.

ιδίως εκείνα τα νήπια που θανατώθηκαν εκ προθέσεως (βλέπε εκτρώσεις).

Τώρα για τα νήπια δε ξέρω, νομίζω όμως πως θα έχουν καλύτερη θέση από τους αγαθούς αβάπτιστους για το λόγω του ότι δεν μπορούν ούτε καν να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους

[staboz]

Δεν μπορείται να το κάνετε πιο λιανά αυτό???

Σωστά, Αρχάγγελε!
Διάβασε την ερμηνεία του Τρεμπέλα. Είναι ξεκάθαρο.
                Στ.

[parmenas]

Το συγκεκριμένο κείμενο δεν κάνει καθόλου λόγο για εξάλειψη προπατορικής ενοχής (είναι σημαντικό ότι αναφέρεται στο νηπιοβαπτισμό, όπου θα μπορούσε κανείς πραγματικά να βρει χώρο να αναφερθεί σε εξάλειψη ενοχής). Νομίζω ότι αυτό το κείμενο μαζί με αντίστοιχο του Αγ. Κυρίλλου Αλεξανδρείας κάνει ξεκάθαρο ότι η έννοια της εξάλειψης προσωπικής προπατορικής ενοχής από το βάπτισμα δεν υφίσταται στους Πατέρες, πλην Ι. Αυγουστίνου.

Γνωρίζω το θέμα είναι λεπτό και κάποιος μπορεί να εγκλωβιστεί σε λεκτικά.  
Υπάρχει διαφωνία Τρεμπέλα Ρωμανίδη στο θέμα? Δεν έχω μελετήσει τα αντίστοιχα κείμενά τους.

Ευχαριστώ για τη φιλοξενεία στο φορουμ.  Εχω σπουδασει και θεολογια, αλλα κυρίως ασχολουμαι με εκκλησιαστική ιστορία. Τη συστηματικη δογματικη την εχω αφησει.  Συγχαρητηρια για την προσπαθεια θα τα λέμε.