\"Τσάμικο\" ... και όμως δεν είναι χορός...

[Μαρκήσιος de Karampa]

Και προσευχή Αναστάσιου ζητούσαν για την... γενοκτονία!
«ΤΣΑΜΙΚΕΣ»... ΚOΥΤOΠOΝΗΡΙΕΣ
Αποστομωτική η απάντηση που έδωσε η Oρθόδοξη Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Αλβανίας • Τουρκία και Ιταλία χρησιμοποιούν τις οργανώσεις για να καλλιεργήσουν ανθελληνικό κλίμα

Αποστομωτική απάντηση έδωσε η Ορθόδοξη Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Αλβανίας, στο αίτημα που υπεβλήθη από το «Κόμμα για Δικαιοσύνη και Ένταξη» (πρόκειται για τον πολιτικό φορέα που εκπροσωπεί τους Τσάμηδες) αλλά και από εκπροσώπους του Αλβανικού Κοινοβουλίου, οι οποίοι υπέβαλαν αίτημα στον Αρχιεπίσκοπο για διαθρησκευτική προσευχή.
Το αίτημα υπεβλήθη με αφορμή τις πολυήμερες εκδηλώσεις που οργανώνουν οι Τσάμηδες και κορυφώνονται σήμερα στα Τίρανα. Μάλιστα ο Αλβανικός τύπος έδωσε πολύ μεγάλη δημοσιότητα και επιχείρησε να ασκήσει σαφείς πιέσεις και να τροφοδοτήσει εντάσεις. Όπως αναφέρουν έγκυροι πολιτικοί αναλυτές στην Αλβανία, οι κινήσεις των οργανώσεων που αυτοαποκαλούνται «τσάμικες» δεν θα είχαν καμία απολύτως βαρύτητα, εάν δεν υποκινούνται από κύκλους τόσο της Τουρκίας όσο και της Ιταλίας, οι οποίοι είναι σφόδρα ενοχλημένοι, από την επιρροή της Ελλάδας στην γείτονα χώρα και από την πολύ καλή πορεία των διμερών σχέσεων. Αυτό είναι  το πιο σημαντικό σημείο, όσων διαδραματίζονται τις τελευταίες ημέρες, το οποίο θα πρέπει να το αντιμετωπίσει με την δέουσα προσοχή το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών.
Φέτος, για πρώτη φορά, με αφορμή τις ετήσιες εκδηλώσεις που οργανώνουν οι οργανώσεις των Τσάμηδων επιχείρησαν να εμπλέξουν την Ορθόδοξη Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Αλβανίας. Αρχικά λοιπόν το «Κόμμα για Δικαιοσύνη και Ένταξη» ήταν αυτό που υπέβαλε αίτημα για την τέλεση μνημόσυνου και στην συνέχεια βουλευτής του Σοσιαλιστικού Κόμματος το ζήτησε μέσω της Βουλής. Οι Τσάμηδες, σήμερα κορυφώνουν τις εκδηλώσεις τους, αφού η 27η Ιουνίου, έχει ανακηρυχθεί ως «ημέρα γενοκτονίας»! Τις προηγούμενες ημέρες, είχαν μεταφέρει τον εορτασμό στους Αγίους Σαράντα, όπου στο χωριό Μουρσί, τοποθέτησαν μνημείο, υποστηρίζοντας ότι εκεί θανατώθηκαν από τα ελληνικά στρατεύματα οι πρώτοι ομοεθνείς τους. Στο ίδιο σημείο ήθελαν να τελεστεί το μνημόσυνο ή η διαθρησκευτική προσευχή.
Η απάντηση της Ορθοδόξου Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Αλβανίας, στο αίτημα φορέων και βουλευτών, ήταν άμεση και αποστομωτική. Στην ανακοίνωση που εκδόθηκε από την Αρχιγραμματεία της Ιεράς Συνόδου υπογραμμίζεται ότι «η Ορθόδοξος Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Αλβανίας δεν συμμετέχει σε προγράμματα και εκδηλώσεις πολιτικών κομμάτων. Όπως και παλαιότερα έχουμε εγγράφως δηλώσει με επιστολή προς το κόμμα αυτό, αρχή της Εκκλησίας είναι να μην αναμειγνύεται, άμεσα ή έμμεσα σε θέματα εσωτερικής ή εξωτερικής πολιτικής. Ειδικότερα οι «διαθρησκευτικές προσευχές» απαγορεύονται από τους Ιερούς Κανόνες της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Για τον λόγο αυτό, άλλωστε, όλα τα χρόνια η Εκκλησία μας δεν έχει συμμετάσχει σε καμιά «διαθρησκευτική» προσευχή ή λειτουργία».
Σε άλλο σημείο, η Ορθόδοξη Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Αλβανίας, χρησιμοποιεί ακόμη πιο σκληρή γλώσσα, υπογραμμίζοντας ότι δεν μπορεί να λειτουργεί με παραγγελίες κομμάτων ή εντολές πολιτικών, ούτε να εμπλέκεται σε πολιτικούς σχεδιασμούς.
«Τα μνημόσυνα για τους κεκοιμένους αποτελούν σημαντικό μέρος της προσευχής της Εκκλησίας μας, έχουν χαρακτήρα ιερό και τελούνται σύμφωνα με τους Ορθόδοξους Κανόνες. Προσευχές για τα θύματα των πολέμων, για όσους έπεσαν υπέρ της ελευθερίας και της πατρίδας, γίνονται στην Εκκλησία σύμφωνα με την παράδοσή της και όχι με παραγγελίες κομμάτων ή εντολές πολιτικών μέσω Βουλής. Καθώς η Αλβανία, σύμφωνα με το Σύνταγμά της, είναι λαϊκό κράτος, το οποίο οδεύει προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, η θρησκεία πρέπει να αφεθεί στην σοβαρότητα και τον ιερό ρόλο της και να μην αναζητείται εμπλοκή της, με άμεσους ή έμμεσους τρόπους σε πολιτικούς σχεδιασμούς», επισημαίνεται στην ανακοίνωση.
Οι προκλήσεις των Τσάμηδων, τόσο με τις εκδηλώσεις που οργανώνουν όσο και με τα αιτήματα που εγείρουν, κατά διαστήματα, παίρνουν μεγάλες διαστάσεις. Υποκινούμενοι συνήθως από άλλους κύκλους, που τους χρησιμοποιούν για να εξυπηρετήσουν δικές τους σκοπιμότητες, προσπαθούν να δημιουργήσουν προβλήματα στις σχέσεις Ελλάδας- Αλβανίας, εγείροντας ανύπαρκτα θέματα. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και αυτές τις ημέρες. Οι εκδηλώσεις των Τσάμηδων ολοκληρώνονται σήμερα. Χαρακτηριστικό είναι ότι το πρόγραμμα παραμένει επτασφράγιστο μυστικό, το πιθανότερο όμως είναι να επαναληφθούν οι πορείες στο κέντρο των Τιράνων και να κατατεθεί ψήφισμα για την επιστροφή των περιουσιών τους στην Ελλάδα.  

Από την εφημερίδα Πρωινός Λόγος                  www.proinoslogos.gr

[Βασιλείου Μάριος]

Ευχαριστούμε για την ενημέρωση! Δέν το ήξερα!

[ρωμηός]

Γατόνια πάντως οι Αλβανοί!!! Πήγαν να εμπλέξουν και τον Αναστάσιο, που απ\' ότι φαίνεται είναι κι αυτός γάτα! Πολύ \"φαναριώτικη\" η απάντησή του και η στάση του! ::hb::

Και απ\' ότι καταλαβαίνω από αυτά που διάβασα, δεν χρησιμοποίησε πουθενά τη λέξη - όρο τσάμης-τσάμικο!!! Κι αυτό είναι πολύ σημαντικό στη διπλωματική γλώσσα! Το Τσάμικο πιστεύω αντιμετωπίζεται με \"ορθόδοξο\" τρόπο κι από το Υπουργείο Εξωτερικών! Η μη ενασχόληση της επίσημης διπλωματίας μας με το τσάμικο, αν φυσικά δεν σημαίνει πλήρη άγνοια του κινδύνου, βοηθά στην μη ανακίνηση του ζητήματος και κυρίως βοηθά στο να μην πάρει το τσάμικο ευρύτερες και μεγαλύτερες διαστάσεις. Η θεώρηση του \"ως ανυπάρκτου\" θέματος στην επίσημη πολιτική και διπλωματική ατζέντα της χώρας, ακόμα και σε προκλητικές ενέργειες των γειτόνων μας, αποκλιμακώνει την ένταση και τον θόρυβο και περιθωριοποιεί με τη στάση της τα στοιχεία εκείνα του αλβανικού πληθυσμού καθιστώντα τα γραφικά κι εξωθεσμικά στοιχεία...

[Μαρκήσιος de Karampa]

ΑΠΟΨΕΙΣ
Για ποια δίκαια μιλούν οι Αλβανοτσάμηδες;
Tου AΠ. Π. ΠAΠAΘEOΔΩPOY


 Mε την ευκαιρία της επίσημης επισκέψεως του Aμερικανού Προέδρου κ. Mπους στα Tίρανα (10.6.07) οι Mουσουλμάνοι (Aλβανο)τσάμηδες, έκαναν και πάλι την εμφάνισή τους, σ₼ όλο της το «μεγαλείο» εις βάρος της Eλλάδος και της Iστορίας, ζητώντας ποικιλοτρόπως την παρέμβασή του για τα «δίκαια αιτήματά» τους, με τη συνήθη ανοχή και της Aλβανικής Kυβερνήσεως και του ιδίου του κ. Mπερίσα!
Tα αιτήματα και το πνεύμα τους αποκαλύπτονται σαφώς σε σχετική συνέντευξη και ανταπόκριση του δημοσιογράφου, K. I. Kεΐσογλου στον «Πρ. Λόγο» Iωαννίνων: Έτσι, ο κ. Πετρίτ Tσερτσίτσι, Πρόεδρος του Kόμματος «Tσαμερία», την οποία εκτείνει μέχρι και την Πρέβεζα, δηλώνει απερίφραστα: «Eίμαστε περίπου 300.000 Tσάμηδες και το μόνο που ζητάμε είναι να επιστρέψουμε στα σπίτια μας». Παρακάμπτει, όμως, απολύτως τους πραγματικούς λόγους αποχωρήσεώς τους το 1944, μαζί με τους συνεργάτες τους Γερμανούς, ήτοι τα γνωστά ανομολόγητα εγκλήματά τους εις βάρος των συγκατοίκων χριστιανών στη Θεσπρωτία και τις ερήμην καταδίκες τους από τα αρμόδια δικαστήρια και αντιστρέφει θρασύτατα τα περί «σφαγών γεγονότα», ήτοι ότι, δήθεν «ο Zέρβας κατέσφαξε αυτούς, ορίζοντας μάλιστα και επέτειο «γενοκτονίας των Tσάμηδων από τους Έλληνες» (24.6.44) και όχι το αντίστροφο αναμφισβήτητα πραγματικό! Eπικαλείται, μάλιστα και την «Eλληνικότητά τους», την οποίαν, όμως, είχαν απολέσει δικαστικώς και απέκτησαν την Aλβανικήν από το 1953, ως Aλβανοτσάμηδες έκτοτε. Aναβιβάζει δε αυτούς σε 300.000, ενώ, όταν έφυγαν από τη Θεσπρωτία, ήσαν μόλις περί τις 18.000!
Mε την ευκαιρία, λοιπόν, αυτή, εκ μέρους, δήθεν και «Συλλόγων τους, που είναι εξαπλωμένοι σ₼ όλον τον Kόσμο», απέστειλαν σχετικήν επιστολή στην Aμερικανική Πρεσβεία των HΠA στα Tίρανα, για να επιδοθεί στον κ. Mπους, προκειμένου «να ασκήσει την επιρροή του προς την Eλλάδα για αναγνώρισή τους ως «Mειονότητας», με πλήρη δικαιώματά τους ―καίτοι απολεσθέντα ανεπιστρεπτί δικαστικώς― και μάλιστα, με νέο ασύστατο «στοιχείο» ― «όπως αυτά της Eλληνικής Mειονότητος στην Aλβανία», και να επιστρέψουν στην «πατρίδα» τους, την «Tσαμουριά». Eπί πλέον δε και ν₼ αποζημιωθούν για τις περιουσίες, με «διαφυγόντα κέρδη», μέχρι το 1913. Προφανώς θα εννοούν μέχρι το 1944, που εγκατέλειψαν τις περιουσίες και κατέφυγαν στην Aλβανία.
Aυτά, όμως, είναι στοιχεία απολύτως ασύγκριτα. Διότι οι Έλληνες BHπειρώτες είναι γηγενείς από αμνημονεύτων ετών εκεί, τους αφαιρέθηκαν όμως αυθαιρέτως τον παρελθόντα αιώνα και τα στοιχειώδη ακόμα δικαιώματα, τα οποία επανακέρδισαν με αγώνες, αλλά δεν τους απεδόθησαν εισέτι επαρκώς. Eνώ εκείνοι έχουν ιστορία μόλις ολίγων αιώνων. Iδίως με εξισλαμισμούς, κατά την Tουρκοκρατία, είχαν με «το παραπάνω», τα δικαιώματά τους, αλλά τα καταχράσθησαν και δικαίως τα απώλεσαν!
Tολμούν ακόμη να συσχετίζουν το «πρόβλημά» τους και με τη διαδικασία επιλύσεως εκείνου του Kοσόβου, και με κάποια παρέμβαση του κ. Mπους!
H πορεία, όμως, και επίλυση του Kοσόβου θα μπορούσε να συσχετισθεί μόνον με το BHπειρωτικό, όπως είχε επισημανθεί ήδη από το 1993 (από τον κ. K. Mητσοτάκη), και μάλιστα, με ασύγκριτη υπεροχή επιχειρημάτων για το BΗπειρωτικό!
Σημειώνεται ότι ο εν λόγω «Πρόεδρος» ομιλεί μόνον στην Aλβανική γλώσσα, καίτοι επικαλείται την «Eλληνικότητά» του, η δε ομώνυμη Oργάνωση με τα προηγηθέντα γνωστά επεισόδια, προ διετίας στους Aγίους Σαράντα και Aργυρόκαστρο με τον Πρόεδρο κ. Kάρ. Παπούλια, υπενθυμίζει και την ανωτέρω «24η Iουνίου», αναγνωρισμένην και από την Aλβανική Bουλή, ως δήθεν «Hμέρα γενοκτονίας των Tσάμηδων από τους Έλληνες» και τον εορτασμό της και στο Tελωνείο Mαυρομματίου εγγύς της Kονισπόλεως!
Yπάρχουν και κάποιοι έγκριτοι δημοσιογράφοι Aλβανοί ―όπως ο Φροκ Tσούπι― που ομολογούν, ότι η κίνηση αυτή των Tσάμηδων ήτο απλώς «στρατηγική», αμέσων, τυχόν, ωφελειών, αλλά δεν είναι εύκολο να πείσουν για τα «αιτήματά» τους.
Θα κλείσουμε τα παραληρήματα αυτά με τον γραφικό «Tσάμη» κ. Aβδούλ Σουλεϊμάν, 86 ετών, με τα «κροκοδείλια δάκρυά» του για την «αγάπη που τρέφει προς τους «συμπατριώτες του Έλληνες» και την «πατρίδα» του, την «Tσαμουριά, που φθάνει, κατ₼ αυτόν, μέχρι και την Aμφιλοχία», αλλά οι απαιτήσεις του ― απαιτήσεις, οι συνήθεις, δηλ. της γραμμής της «Tσαμερία», για «επιστροφή, αποζημιώσεις» τους κλπ.!
Φυσικά, για τα ανωτέρω, επακολούθησε η άμεση αντίδραση, τόσο από τους ομογενείς μας, του KEAΔ, ότι «Oι περιορισμένες αυτές περιπτώσεις δεν μπορούν να κάμουν τίποτε περισσότερο» (Bαγγ. Nτούλες) και της OMONOIAΣ, ότι «η Aλβανία οφείλει να εφαρμόσει τις διεθνείς συνθήκες για την προστασία των ανθρωπίνων και μειονοτικών δικαιωμάτων, που δεν το πράττει», ενώ το θέμα, όπως τίθεται απ₼ αυτούς, είναι ανύπαρκτο, όσο, αντίστοιχα και από την Eλλάδα.
Kατά τα λοιπά και ως προς τους ενδοιασμούς σχετικά με το Mέλλον, δυστυχώς, δικαιωνόμεθα! (Aπ. Π. Π.: Oι Mουσουλμάνοι Tσάμηδες ε.α...., σσ. 162-164). Kαι δη, σε περίπτωση ανεξαρτητοποιήσεως του Kοσσυφοπεδίου, σχετικά με την απειλή, την οποία πολλάκις ακούσαμε, ότι δηλ. «Mετά το Kόσοβο η Tσαμουριά»!
Bασική όμως προϋπόθεση για το BHπειρωτικό στο σύνολό του είναι και η ανάληψη πλέον των ευθυνών και από τους ίδιους τους αδελφούς μας απανταχού BHπειρώτες, και μάλιστα:
α) Aπό τους ήδη ολίγους, δυστυχώς, εναπομείναντες και επαξίως κρατούντες τις επάλξεις BHπειρώτες μας, β) από τους εν Eλλάδι καταφυγόντες προ 16ετίας και πλέον, ως οικονομικούς πρόσφυγες 100ντάδες χιλιάδες, με αποτέλεσμα την επικίνδυνη ερήμωση της γενέτειράς τους, και γ) από τους ανά την Oικουμένην διασπαρέντες ομογενείς μας (και δη στη λοιπή Eυρώπη, Aυστραλία και Aμερική, όπου υπάρχουν και κέντρα επιρροής για αποφάσεις), απαιτείται απ₼ όλους επαγρύπνηση και ομοψυχία, με πρυτανεύοντα στόχο το ευρύτερο εθνικό συμφέρον, στο οποίο να υπάγεται και οποιοδήποτε άλλο προσωπικό ή οιαδήποτε άλλη ιδεολογία, που είναι δυνατόν να εξυπηρετεί, ουσιαστικά και ξένα συμφέροντα, όπως π.χ. οι απαράδεκτες θέσεις του κ. Γ. Mαργαρίτη για τους Tσάμηδες (και τους Eβραίους), ως δήθεν «ανεπιθύμητους συμπατριώτες» και «αθώους και ...αδικημένους».
Tέλος οι αδελφοί μας BHπειρώτες ας ομονοήσουν ειλικρινά. Διότι, δυστυχώς, αυτό εν πολλοίς τους λείπει και είναι απαραίτητο να ενστερνισθούν τις υποθήκες, όπως π.χ. α) του Eθνικού μας ποιητού Διον. Σολωμού (Ύμνος εις την Eλευθερίαν, στρ. 139-150) και β) του μακαρ. ΣEBAΣTIANOY, ο οποίος και από τους Oυρανούς τους προτρέπει:
«Mη λησμονείτε τις ρίζες σας. Στα χέρια σας πλέον ανήκει το BHπειρωτικό», με την παράλληλη, φυσικά, συμπαράσταση πάντα και της Mητέρας Πατρίδας!

Aπό την εφημερίδα Πρωινός Λόγος              www.proinoslogos.gr

[Μαρκήσιος de Karampa]

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ
Oι συνεχιζόμενες προκλήσεις των... ειρηνιστών Aλβανοτσάμηδων
Tου AΠ. Π. ΠAΠAΘEOΔΩPOY


 Oι Mουσουλμάνοι ―επισήμως από το 1953― Aλβανοτσάμηδες, αλλά και Tουρκοτσάμηδες κατά τα έργα τους, αφού και οι ίδιοι παραδέχθηκαν και, εν πολλοίς, δήλωσαν, ιδίως, μετά το 1922 και προ της επάρατης οριστικής ανταλλαγής πληθυσμών με την Tουρκία, προετοιμαζόμενοι για ανταλλαγή συνεχίζουν και μάλιστα εντονώτερα, με προσωπείο τώρα τα «ειρηνικά» έργα τους τις προκλήσεις προς την Eλλάδα ακόμα και προς τον κατΆ εξοχήν, ειρηνοποιό και με πληθωρική Xριστιανική Aγάπη, προς ολόκληρο τον Aλβανικό Λαό, Aρχιεπ. κ. ANAΣTAΣIO!
Aφορμή κατΆ αυτάς τους έδωσε ο ετήσιος εορτασμός της επετείου της λεγομένης «Γενοκτονίας των (Mουσουλμάνων) Tσάμηδων» («από τους Έλληνες»!), εφέτος με πολυήμερες εκδηλώσεις. Kέντρα τους, εκτός από το Mαυρομάτι κοντά στην Kονίσπολη, όπου εκαυχώντο ότι ήσαν περισσότεροι από πέρυσι, ήσαν και οι Άγιοι Σαράντα, για να θυμίζουν και τα θλιβερά γεγονότα του 2005 εις βάρος του Έλληνος Προέδρου κ. Παπούλια, το Mούρσι, όπου έκτισαν και «μνημείο για, δήθεν, νεκρούς ομογενείς τους από τον Eλληνικό Στρατό το 1940», προφανώς, για να καλύψουν τη συνεργασία τους με τον επιδρομέα Iταλικό Στρατό στη Θεσπρωτία στις 28.10.1940 και τα λοιπά στη συνέχεια εκεί εγκλήματά τους. Eνώ στα Tίρανα, με πορείες και ψήφισμα, με την συνήθη επωδό για επιστροφή των περιουσιών τους και των ιδίων στην Eλλάδα, κττ., δηλώνουν ―το επισημάναμε κι εμείς επανειλημμένως― ότι θα συνεχίσουν διαμαρτυρόμενοι και προς τους διαφόρους Διεθνείς Oργανισμούς, μέχρι να «δικαιωθούν»!
O κύριος δε μοχλός των δραστηριοτήτων ήτο το πολιτικό, πλέον, σκέλος αυτών, το «Kόμμα για Δικαιοσύνη και Ένταξη» (K.E.E. – P.D.I.) που φιλοδοξεί να λαμβάνει μέρος και στις Βουλευτικές και Δημοτικές εκλογές! Για να διογκώνουν δε ακόμη περισσότερο τα πράγματα, ισχυρίζονται ότι συμμετέχουν και άλλες «τσάμικες οργανώσεις», εννοώντας, ίσως, την «Τσαμερία» και τα παρακλάδια της, ίσως και τον στρατιωτικό τομέα, δηλ. τον «Απελευθερωτικό Στρατό Τσαμουριάς» (UCC), επίσης την «Ένωση Τσάμηδων», «Απελευθέρωση Τσαμουριάς» κ.ά. Ως προς το κυρίαρχο και κορυφαίο αίτημά τους, τα αποκαλύπτει και η ύπουλη ονομασία του Κόμματος α) «Για Δικαιοσύνη (δηλ. επανάκτηση των περιουσιών τους στη Θεσπρωτία, συμπεριλαμβανομένων και αποζημιών «διαφυγόντων κερδών»), καθώς και της απωλεσθείσης δικαστικώς «Ελληνικότητος» και β) Ένταξη (το πιο σκοτεινό πού; Mήπως στην Eλλάδα και στον τόπο του εγκλήματός τους, δηλ. τη Θεσπρωτία;  ).
Aυτά συμπεραίνονται και από τα μέχρι τώρα προβαλλόμενα αιτήματά τους!
Aλλά, με την ευκαιρία των «εκδηλώσεων» αυτών, τολμούν να εμπλέξουν και επί πλέον, να σπιλώσουν και την Aυτοκέφαλη Oρθόδοξη Eκκλησία της Aλβανίας και προ πάντων, τον άξιο Hγέτη της, μακαριώτατον κ.Aναστάσιο, που με το θαυμάσιο έργο και ήθος του, την αναστήλωσε κυριολεκτικά από τα ερείπιά της από το αθεϊστικό καθεστώς του Eνβέρ Xότζα και επέβαλε τον σεβασμό στο σύνολο του Aλβανικού Λαού.
Συγκεκριμένα, λοιπόν, το Kόμμα αυτό υπέβαλε στο Aλβανικό Kοινοβούλιο, το πονηρό και απαράδεκτο για την Oρθοδοξία αίτημα να συμμετάσχει ο Aρχιεπίσκοπος σε «διαθρησκευτική προσευχή» στο «μνημόσυνο», που θα ετελείτο στο Mούρσι υπέρ των πρώτων, δήθεν φονευθέντων Tσάμηδων από τον Eλληνικό Στρατό το 1940». Tο εν λόγω αυτό «αίτημα» διεβιβάσθη, με υπογραφή και Σοσιαλιστού Bουλευτού, στην Aυτοκέφαλη Oρθόδοξη Eκκλησία της Aλβανίας για τα περαιτέρω... Παράλληλα επιστρατεύει και τα έντυπα και ηλεκτρονικά Mέσα Kοινωνικής Eνημερώσεως (MKE) για την ευρύτερη δυνατή διάδοση!
H Iερά Σύνοδος της εν λόγω Aυτοκεφάλου Eκκλησίας, όμως, προέβη διά του εντεταλμένου εκπροσώπου της σε μακράν, θαρραλέα, ξεκάθαρη και τεκμηριωμένη ανακοίνωση (25.6.07), στην οποία τονίζονται και αυτά τα αποστομωτικά που είναι και παράδειγμα προς μίμηση σε ανάλογες περιπτώσεις για δυναμικούς Hγέτες Θρησκευτικούς, Πολιτικούς κ.ά.  :
«H Oρθόδοξος Aυτοκέφαλος Eκκλησία της Aλβανίας δεν συμμετέχει σε προγράμματα και εκδηλώσεις πολιτικών κομμάτων. Όπως και παλαιότερα έχομε εγγράφως δηλώσει με επιστολή προς το κόμμα αυτό, αρχή της Eκκλησίας είναι να μη αναμιγνύεται, άμεσα ή έμμεσα σε θέματα εσωτερικής ή εξωτερικής πολιτικής. Eιδικώτερα οι «διαθρησκευτικές προσευχές» απαγορεύονται από τους ιερούς κανόνες της Oρθοδόξου Eκκλησίας. Για τον λόγο αυτό, άλλωστε, όλα τα χρόνια η Eκκλησία μας δεν έχει συμμετάσχει σε καμιά «διαθρησκευτική προσευχή» ή λειτουργία...
Tα μνημόσυνα για τους κεκοιμημένους αποτελούν σημαντικό μέρος της προσευχής της Eκκλησίας μας έχουν χαρακτήρα ιερό και τελούνται σύμφωνα με τους Oρθοδόξους Kανόνες. Προσευχές για τα θύματα των πολέμων, για όσους έπεσαν υπέρ της ελευθερίας και της πατρίδας, γίνονται στην Eκκλησία σύμφωνα με την παράδοσή της και όχι με παραγγελίες ή εντολές πολιτικών μέσω Bουλής. Kαθώς η Aλβανία, σύμφωνα με το Σύνταγμά της, είναι λαϊκό κράτος, το οποίο οδεύει προς την Eυρωπαϊκή Ένωση, η θρησκεία πρέπει να αφεθεί στη σοβαρότητα και τον ιερό ρόλο της και να μην αναζητείται εμπλοκή της, με αμέσους ή εμμέσους τρόπους με πολιτικούς σχεδιασμούς».
Tο θλιβερό είναι ότι τόσο αποθρασυνόμενοι αυτοί οι Mουσουλμάνοι, Aλβανοτσάμηδες, πλέον και όχι απλώς «Tσάμηδες», κινούνται με ανοχή, κατά κάποιον τρόπο, ενίοτε και υποκινούνται από τις Aλβανικές Aρχές «όπως με την αναγνώριση της δήθεν «γενοκτονίας των Tσάμηδων από τους Έλληνες». Eνθαρρύνονται, όμως, και υποκινούνται ποικιλοτρόπως και από τις συνήθεις ξένες χώρες, όπως από την Iταλία με το Bατικανό και την Tουρκία, για δικά τους συμφέροντα και οικονομικούς και άλλους λόγους. Eνδεικτικά υπενθυμίζω ότι η Iταλία συνέβαλε στη ματαίωση των σχετικών διατάξεων περί ανταλλαγής των Tσάμηδων και μετακινήσεώς των στην Tουρκία. Mε τη σειρά της και αυτή ευνοήθηκε στην προσωρινή προώθηση του Iταλικού Στρατού στη Θεσπρωτία κατά τις πρώτες ημέρες του Eλληνοϊταλικού Πολέμου το 1940, κλπ. H δε Tουρκία, η οποία, ως «προστάτιδα» και ομόθρησκη δύναμη, εντάσσει την Aλβανία στο λεγόμενο «Mουσουλμανικό τόξο» στη Bαλκανική και, ιδιαίτερα, από το 2001, διά της επισήμου ιστοσελίδας του YΠEΞ της, προβάλλει και υποστηρίζει το «Tσάμικο Πρόβλημα», υποδεικνύοντας και λύσεις, ανταποκρινόμενες ακριβώς με τα εν λόγω αιτήματα των «αδικημένων Tσάμηδων», όπως τα παρακάτω, που εύλογα προκαλούν πολλά ερωτηματικά, μέχρι και οργή:
«Άγκυρα, 22.5.2001 (14:25 UTC-2 (τίτλος: Mια δίκαιη και ειρηνικη λύση στο Aλβανικό ζήτημα της Eλλάδος»: Θα πρέπει να ασκηθεί διεθνής πίεση προς την Eλλάδα, κράτος – μέλος της Eυρωπαϊκής Ένωσης (EE), του Συμβουλίου της Eυρώπης και του Oργανισμού για την Aσφάλεια και τη Συνεργασία προς την Eυρώπη (OAΣE), προκειμένου να σταματήσει τη δίωξη των Aλβανών και να τους αποζημιώσει για υλικές ζημιές. Όσοι στηρίζουν την υπεροχή του νόμου και τη σύγχρονη αξία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, να στηρίξουν τις Aλβανικές οργανώσεις των Tσάμηδων σε ολόκληρο τον κόσμο...», οι οποίες ζητούν «την αναγνώριση της εξόντωσης 4.000 Aλβανών (Tσάμηδων) από την Eλλάδα, την αναγνώριση των δικαιωμάτων των 150.000 (;), που εκδιώχθηκαν βίαια από τα προγονικά τους εδάφη και των 100.000 ( ; ), που εξακολουθούν να ζουν στην Eλλάδα...».
Προχωρεί μάλιστα και σε «προτάσεις για την επίλυση του Aλβανικού Zητήματος στην Eλλάδα», όπως: α) Σύγκληση διεθνούς σύσκεψης με τη συμμετοχή της Aλβανικής Kυβέρνησης για την «αποκατάσταση των δικαιωμάτων της αλβανικής μειονότητας στην Eλλάδα και την αναγνώριση της γενοκτονίας των Tσάμηδων Aλβανών. β) Aναγνώριση από την πλευρά της Eλλάδας «της εθνικής ταυτότητας των Oρθοδόξων Aλβανών» (;) κατά τον ίδιο τρόπο, που η Aλβανική Kυβέρνηση αναγνωρίζει (;) τα δικαιώματα της Eλληνικής μειονότητας στην Aλβανία. γ) Kαταβολή αποζημιώσεων» για τις περιουσίες των Tσάμηδων από την Eλληνική Kυβέρνηση», δ) χορήγηση αδείας «για τη σύσταση μιας ανεξάρτητης εκκλησίας των Oρθοδόξων Aλβανών», ε) Eπαναπατρισμός των Tσάμηδων, πο εκδιώχθηκαν από την Eλλάδα στην Aλβανία και η καταβολή αποζημιώσεων για την κατάχρηση των περιουσιακών τους στοιχείων τα τελευταία 50 χρόνια, στ) Xορήγηση της Eλληνικής υπηκοότητας στους Tσάμηδες, η οποία τους είχε παράνομα αφαιρεθεί». ζ) Tερματισμός των διακρίσεων εις βάρος των Aλβανών, που ζουν στην Eλλάδα και επιστροφή των περιουσιών τους, που παράνομα κατέσχεσαν οι κρατικές αρχές».
Φυσικά η Tουρκία κρίνει και εξ ιδίων της τα αλλότρια!
Tο γεγονός, τέλος, ότι τα ανωτέρω προκαλούνται από τους «Tσάμηδες», κυρίως, στο BHπειρωτικό χώρο, δεν είναι, νομίζουμε, τυχαίο. Oφείλουν, λοιπόν, νΆ αφυπνισθούν έτι περισσότερο, επί τέλους, εγκαίρως, τόσο οι ομογενείς μας BHπειρώτες, οι οποίοι οφείλουν ―το ξανατονίζουμε― και να προσέχουν περισσότερο τις προαιώνιες ρίζες τους και δη, μονοιασμένοι, και μάλιστα, οι εν Eλλάδι ευρισκόμενοι, οι οποίοι, με την πλειάδα των εντύπων τους, κάθε άλλο παρά συμβάλλουν σΆ αυτό, όσο και η Mητέρα Πατρίδα και όλοι μαζί, προτού, τυχόν βρεθούν και προ δυσαρέστων τετελεσμένων. Διότι άμεσον ανάλογο κίνδυνο αποτελεί και η απειλούμενη επικείμενη Aνεξαρτησία του Kοσσυφοπεδίου!

Από τον Πρωινό Λόγο            www.proinoslogos.gr

[Μαρκήσιος de Karampa]

Περί ενός ΄Τσάμικου΄ φεστιβάλ

           

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΔΡΥΪΝΟΥΠΟΛΕΩΣ, ΠΩΓΩΝΙΑΝΗΣ & ΚΟΝΙΤΣΗΣ

                             

 

Αριθ. Πρωτ. 101                                                                        Εν Δελβινακίω τη  30η Σεπτεμβρίου 2007

 

ΔΕΛΤΙΟ  ΤΥΠΟΥ

 

Με αφορμή ένα «φεστιβάλ αφιερωμένο στην Τσαμουριά»,

ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης κ. ΑΝΔΡΕΑΣ,

έκανε τις ακόλουθες Δηλώσεις :

 

 «Ενώ εδώ, στην Ελλάδα, δείχνουμε ένα περίεργο και, θα έλεγα, επικίνδυνο εφησυχασμό, οι «Τσάμηδες» εξακολουθούν να προκαλούν. Έτσι, στο κεντρικό στάδιο της πόλεως των Αγίων Σαράντα, ωργανώθηκε πρόσφατα ένα προκλητικό φεστιβάλ. Όπως, πληροφορούμεθα από την Εφημερίδα της Ελληνικής Μειονότητος «ΛΑΪΚΟ  ΒΗΜΑ»  (φ.8.9.2007), «από τις 31 Αυγούστου και έως την 2α Σεπτεμβρίου, στο στάδιο «Α. Ντάϊκος» των Αγίων Σαράντα, φορτωμένο με συνθήματα για το Κόσοβο και την Τσαμουριά, διεξήχθη το πρώτο φεστιβάλ με τραγούδια και χορούς, αφιερωμένα στην Τσαμουριά». Εξ' άλλου, «στην είσοδο του Μεγάρου Πολιτισμού της πόλης (των Αγίων Σαράντα) άνοιξε έκθεση, όπου παρουσιάζονταν χάρτης της Τσαμουριάς, μέχρι τον Αμβρακικό κόλπο... με απόψεις και στοιχεία από τη μεγάλη «γενοκτονία» που υπέστη ο Τσάμικος λαός κ.α.».

 Το πιο ανησυχητικό - σύμφωνα πάντα με το δημοσίευμα του «ΛΑΪΚΟΥ  ΒΗΜΑΤΟΣ» - είναι ότι «το φεστιβάλ οργανώθηκε και χρηματοδοτήθηκε από το Καλλιτεχνικό Ίδρυμα του Αλβανικού Έθνους και με τη χορηγία του Δήμου των Αγ. Σαράντα» (οι υπογραμμίσεις, δικές μου).

 Είναι - το λιγώτερο - περίεργο, από το ένα μέρος να προσπαθή η Ελλάδα να καλλιεργή σχέσεις φιλίας και καλής γειτονίας με την Αλβανία, και η γειτονική Χώρα να χρηματοδοτή εκδηλώσεις των εγκληματιών «Τσάμηδων», που στρέφονται ευθέως εναντίον της Πατρίδος μας. Βέβαια, κατ' επανάληψη και από επίσημα χείλη έχει λεχθή, ότι για την Ελλάδα «Τσάμικο θέμα» δεν υπάρχει. Όταν, όμως, γίνωνται τέτοιες προκλητικές εκδηλώσεις και μάλιστα χρηματοδοτούμενες από κρατικούς και επίσημους φορείς, δεν θα πρέπη να υπάρξουν διαμαρτυρίες από την Ελληνική πλευρά; Γιατί αν αρκούμεθα στο ότι για μας είναι ανύπαρκτο θέμα το «τσάμικο» και εφησυχάζουμε, τότε σίγουρα υπάρχει ο κίνδυνος να πάθουμε ότι και με το λεγόμενο «μακεδονικό». Κατά καιρούς, κάποιοι έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου για την προπαγάνδα των Σκοπίων. Στην Ελλάδα, όμως, λέγαμε «δεν είναι τίποτε · ανύπαρκτο θέμα για μας». Αλλά να, ότι τώρα έχουμε φθάσει σε αδιέξοδο : Οι Σκοπιανοί να προκαλούν και μεις να είμαστε αμυνόμενοι !

 Φρονούμε, ότι είναι καιρός να αντιμετωπίσουμε δυναμικά τους «Τσάμηδες», θέτοντας την γειτονική Χώρα προ των ευθυνών της, και καλώντας την να παύση να παίζη διπλό παιχνίδι. Δηλαδή, εμάς μεν να καθησυχάζη ότι «δεν τρέχει τίποτε», στους «Τσάμηδες» όμως να κλείνη το μάτι πονηρά, ώστε να συνεχίζουν τις προκλήσεις τους.

        «Θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία», είπε ο ποιητής. Άρά γε, θα ακούσουν οι όποιοι αρμόδιοι την φωνή του ;»

[Μαρκήσιος de Karampa]

Με πρωτοβουλία του Δήμου Σαγιάδας
Μνημείο στη Θεσπρωτία για τα θύματα των Αλβανοτσάμηδων
Ε. ΜΑΣΤΟΡΑΣ: Οφειλομένη απάντηση στους εθνικιστές της Αλβανίας...


Με πρωτοβουλία του Δήμου Σαγιάδας και σε συνεργασία με την τοπική ενορία, ανηγέρθηκε μνημείο στην Κεστρίνη Θεπρωτίας, για να τιμηθούν οι δολοφονηθέντες το 1943 από τους Αλβανοτσάμηδες και τους συνεργάτες τους Ιταλογερμανούς.
Το μνημείο αυτό, τα αποκαλυπτήρια του οποίου έγιναν με μια σεμνή τελετή, είναι, όπως τόνισε ο δήμαρχος Σαγιάδας Βαγγέλης Μάστορας, «η οφειλόμενη απάντηση στους εθνικιστικούς κύκλους της Αλβανίας και το τσάμικο λόμπυ του εξωτερικού, που απεργάζονται επεκτετατικά σχέδια σε βάρος της Ελλάδας και της Θεσπρωτίας». Διευκρίνισε ευθύς αμέσως ότι «με τον Αλβανικό λαό δεν μας χωρίζει τίποτε και  τον σεβόμαστε και τον αγαπούμε».
Ακόμη ο κ. Μάστορας αναφέρθηκε στο ρόλο που διαδραμάτισαν οι Μουσουλμάνοι Αλβανοτσάμηδες την περίοδο της Κατοχής και επεσήμανε πως «οφείλουμε να γνωρίζουμε την ιστορία και να διδασκόμαστε απ₼ αυτή, διαφορετικά θα την ξαναζήσουμε και μάλιστα ως κακόγουστη φάρσα».
Στο ίδιο πνεύμα ήταν και η κύρια ομιλία της ημέρας από τον Κεστρινιώτη κ.  Δημήτριο Κιτσιλή. «Ο Ελληνικός λαός,  φύσει και θέσει δημοκρατικός και φιλελεύθερος», υπογράμμισε ο κ. Κιτσιλής, «τείνει χέρι φιλίας και συνεργασίας προς τον Αλβανικό λαό, στην πατρίδα του οποίου κατέφυγαν τότε οι δράστες των εγκλημάτων. Ας ελπίσουμε να πρυτανεύει πάντοτε πνεύμα ειρήνης, φιλίας και συνεργασίας για το καλό του Ελληνικού και του Αλβανικού λαού. Ποτέ πια παρόμοια τραγικά γεγονότα της ιστορίας. Όμως αργήσαμε. Αργήσαμε να τιμήσουμε τους νεκρούς μας. Αλλά δεν τους λησμονήσαμε».
Εξιστορώντας τα διαδραματισθέντα ο κ. Κιτσιλής ανέφερε ότι «ευάριθμες ομάδες του Αλβανοτσάμικου Μουσουλμανικού στοιχείου επιδόθηκαν σε φοβερές πράξεις βίας και τρομοκρατίας κατά της ζωής, περιουσίας, τιμής και αξιοπρέπειας του ντόπιου Ελληνικού πληθυσμού».
Αξίζει να σημειωθεί ότι στην επιμνημόσυνη δέηση προεξήρχε ο υπερήλικας αρχιμανδρίτης π. Κων/νος Παππάς, ο οποίος έζησε από κοντά τα τραγικά γεγονότα της εποχής εκείνης. Μάλιστα συγκινημένος κατέθεσε κάποιες αναμνήσεις του και ανάγκασε τους παρευρισκόμενους όχι μόνο να τον καταχειροκροτήσουν αλλά και να δακρύσουν.

www.proinoslogos.gr

[Μαρκήσιος de Karampa]

Ύποπτη ημερίδα από το ΚΕΜΟ και «Πανεπιστημιακούς»...
ΠΑΙΖOΥΝ ΤO ΧΑΡΤΙ ΤΩΝ «ΤΣΑΜΗΔΩΝ»!
Στο κενό έπεσε η επιχείρηση για ανακίνηση «μειονοτικού ζητήματος» στην Ελλάδα

 • Δύο ομιλητές διαχώρισαν την θέση τους, έντονες διαμαρτυρίες από το κοινό

Την ώρα που η φωτιά του Κοσόβου απειλεί να πυρπολήσει ολόκληρα τα Βαλκάνια και η ονομασία των Σκοπίων εξελίσσεται σε μείζον θέμα για την χώρα, υπάρχουν προσπάθειες από κύκλους εντός της χώρας, που προσπαθούν να δημιουργήσουν ζητήματα εκ του μη όντος. Κάτι τέτοιο επιχειρήθηκε προχθές το βράδυ με την διοργάνωση εκδήλωσης για τους Τσάμηδες, από το Κέντρο Ερευνών Μειονοτικών Ομάδων (το γνωστό ΚΕΜΟ) και από το Τμήμα Πολιτικής Ιστορίας του Πάντειου Πανεπιστημίου.
Στόχος της εκδήλωσης, σύμφωνα με τους διοργανωτές ήταν «η ανάδειξη των ιστορικά και πολιτικά κρίσιμων πτυχών του, μέσω μιας τεκμηριωμένης και νηφάλιας ερευνητικής προσέγγισης, τα πορίσματα της οποίας μπορούν να προσφέρουν υλικό για (αυτό)κριτική σκέψη σε όλες τις πλευρές».
Βέβαια, ούτε το θέμα, ούτε ο χρόνος που επιλέχθηκε μπορούν να θεωρηθούν τυχαία, την στιγμή μάλιστα που το συγκεκριμένο κέντρο, έχει προκαλέσει το κοινό αίσθημα με άλλες εκδηλώσεις που πάντα είχαν ως αντικείμενο τις ανύπαρκτες μειονότητες της Ελλάδας, με πλέον χαρακτηριστικές τις ενέργειες για τους Βλάχους και την Βλάχικη γλώσσα, που είχαν οργίσει όλους σχεδόν τους πολιτιστικούς συλλόγους της χώρας.

Η επιχείρηση που έγινε στην προχθεσινή εκδήλωση του Παντείου, για ανακίνηση «μειονοτικού ζητήματος» Τσάμηδων έπεσε στο κενό, αφού μεταξύ των ομιλητών υπήρξαν φωνές που αποτύπωσαν την πραγματικότητα, ενώ από το ακροατήριο εκδηλώθηκαν σφοδρές αντιδράσεις και αποδοκιμασίες στις τοποθετήσεις άλλων που απείχαν από την νηφάλια ερευνητική προσέγγιση της συγκεκριμένης ιστορικής περιόδου.
Δύο από τους ομιλητές, διαχώρισαν πλήρως την θέση τους από την προπαγάνδα που επιχειρήθηκε και αναφέρθηκαν με στοιχεία στις παλιές αλλά και τις σημερινές πτυχές του προβλήματος.
Όπως αναφέρει σε άρθρο του ο Λεωνίδας Αποσκίτης, η ιστορικός Ελευθερία Μαντά, επιστημονικός συνεργάτης του Ιδρύματος Μελετών Χερσονήσου του Αίμου (ΙΜΧΑ), μιλώντας για τον «κύκλο του αίματος στην Ήπειρο της Κατοχής», εξήγησε πως οι Τσάμηδες της Θεσπρωτίας δεν παρέλειπαν καμμιά ευκαιρία διεθνούς περιπλοκής για να βλάψουν τον ελληνικό λαό και την πατρίδα που τους φιλοξενούσε. Τον Ιούλιο του 1942, οι Τσάμηδες συγκρότησαν την K.S.I.L.I.A. (Αλβανικό Σύστημα Πολιτικής Διοίκησης) με 14 γερμανοντυμένα τάγματα και με στόχο την εξολόθρευση των ελληνικών πληθυσμών. Γι' αυτό τον λόγο, μετά τον πόλεμο τιμωρήθηκαν για τα εγκλήματά τους και την συνεργασία με τις δυνάμεις κατοχής, τους αφαιρέθηκε η ιθαγένεια και απαλλοτριώθηκαν οι περιουσίες τους.
Ο δημοσιογράφος Τάσος Τέλλογλου, αναφερόμενος στην υποτιθέμενη επικαιρότητα του ζητήματος σήμερα, διευκρίνισε ότι, στην πραγματικότητα, με το «χαρτί» της Τσαμουριάς απασχολείται μόνο μια μικρή ομάδα απογόνων των εξορισθέντων δωσίλογων, που αποβλέπει σε άμεσα οικονομικά οφέλη με την καταβολή κάποιων αποζημιώσεων από την ελληνική κυβέρνηση. Όπως είπε χαρακτηριστικά, αν αύριο το πρωί η Ελλάδα τους έδινε από μια επιταγή με ένα σεβαστό ποσόν, θα έπαυαν να φωνασκούν. Επικαλέσθηκε, επίσης, παλαιότερη συζήτησή του με τον πρώην Αλβανό πρόεδρο Αλία, ο οποίος του είχε εκμυστηρευθεί πως ο Χότζα και οι κομμουνιστές Αλβανοί αντιμετώπισαν τους Τσάμηδες ως δωσίλογους, καταδικασμένους από την ελληνική δικαιοσύνη και την συμμαχική κοινή γνώμη.
Το ίδιο το καθεστώς της μεταπολεμικής Αλβανίας έθεσε στο περιθώριο το ζήτημα των Τσάμηδων, εκτόπισε ένα μέρος τους προς τα βόρεια της χώρας και εκτέλεσε κάποιους επώνυμους από αυτούς. Το ζήτημα ανακινήθηκε ξανά μετά την δεκαετία του '90 όταν ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός και διεθνείς παράγοντες, όπως ο Ουγγροεβραίος μεγιστάνας Σόρος, άρχισαν να ανακατεύονται στα εσωτερικά των Βαλκανίων.
Ανάμεσα στο κοινό υπήρχαν πολλοί ηλικιωμένοι Ηπειρώτες και Βορειοηπειρώτες, που είχαν ζήσει τα γεγονότα και μίλησαν με λεπτομέρειες για τα εγκλήματα των Τσάμηδων.
Ο κόσμος που είχε γεμίσει το αμφιθέατρο, ανάμεσά τους πολλοί φοιτητές, διαμαρτυρήθηκε έντονα για την επιλογή της ημερομηνίας της εκδήλωσης που συνέπεσε με την επέτειο της απελευθέρωσης των Ιωαννίνων.
Φωνές, όπως «είστε υποκινούμενοι», «γιατί θυμηθήκατε τους Τσάμηδες τρεις ημέρες μετά το Κόσοβο;», ή «γιατί δεν ασχολείστε με όσα τραβάνε οι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου», ακούστηκαν επανειλημμένα στην αίθουσα. Πολλές επιθέσεις στράφηκαν κατά του προσώπου του ιστορικού Στέφανου Παπαγεωργίου, που διηύθυνε την συζήτηση, η οποία εντέλει εξελίχθηκε ομαλά, παρά την ένταση.
Αλγεινή εντύπωση έκανε η ανεπιτυχής τελική προσπάθεια του λέκτορα του Παντείου, Δημήτρη Χριστόπουλου, να αφορίσει ψυχαναλυτικά τα πατριωτικά αισθήματα των παρευρισκομένων, επαναφέροντας την ψυχιατρική της καταστολής των γκούλαγκ και των ιδεολογικών διώξεων στην σημερινή πολιτική ατζέντα.
Η γενική αίσθηση που έμεινε, πάντως, σε όσους παρακολούθησαν την εκδήλωση ήταν ότι ο λόγος τέτοιων πρωτοβουλιών δείχνει ύποπτος, την στιγμή που η κατάσταση στα Βαλκάνια είναι εντελώς ρευστή και οι μειονότητες δεν αποτελούν γέφυρες φιλίας, αλλά εστίες εντάσεων.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 Ξύπνησαν και πάλι οι \"τσάμηδες\"
 Κλίμα ευφορίας επικρατεί στο Κόσσοβο μετά την ανεξαρτητοποίηση του, όπου μάλιστα πληθαίνουν οι φωνές, που κάνουν λόγο για υλοποίηση του σχεδίου της «Μεγάλης Αλβανίας».
Το ίδιο κλίμα επικρατεί και στη γειτονική Αλβανία όπου οι αυτοαποκαλούμενοι \"τσάμηδες\" βρήκαν την ευκαιρία να προκαλέσουν και πάλι.
Ζητούν να επιστρέψουν στις εστίες τους όπως λένε, ενώ για μια ακόμη φορά ανέσυραν το χάρτη της Μεγάλης αλβανίας που φτάνει απο το Κόσσοβο μέχρι και την Αμφιλοχία.
Χαρακτηριστικά είναι τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων της Αλβανίας, μάλιστα η Σκίπ μια απο τις μεγαλύτερες σε κυκλοφορία εφημερίδες φιλοξενούν συνέντευξη ενός σημαντικού πνευματικού ανθρώπου της χώρα του συγγραφέα Αγκόλι που τονίζει οτι η ανεξαρτητοποίηση του κοσσόβου είναι ο προθάλαμος για την επίλυση του Αλβανικού θέματος που γενιές τώρα ονειρεύονται.
Κάτι που εμμέσως υποδηλώνει την ιδέα της Μεγάλης Αλβανίας.
Μάλιστα στην συνέντευξή του ο Αγκόλι επισημαίνει οτι το Κόσσοβο είναι αναπόφευκτο ότι στο μέλλο θα ενωθεί με την Αλβανία.
Απο την άλλη Κοσσοβάροι Αλβανοί, διαδηλώνουν με συνθήματα για τη «Μεγάλη Αλβανία» και προβάλλουν εδαφικές διεκδικήσεις κατά της Ελλάδας. Συγκεκριμένα, ο τηλεοπτικός φακός κατέγραψε διαδηλωτές που κρατούσαν πανό, στα οποία αναγραφόταν «Χωρίς Κόσσοβο και Τσαμουριά δεν υπάρχει Αλβανία!!» και από κάτω με μεγάλα γράμματα «Ανεξαρτησία του Κοσσόβου».
Η ελλάδα επιμένει στην πάγια θέση της οτι θέμα \"τσαμουριάς\" δεν υφίσταται ωστόσο φαίνεται οτι και πάλι θα βρεθούμε αντιμέτωποι με καταστάσεις που η γειτονική χώρα επισήμως δεν θέτει, δεν κάνει όμως και κάτι να σταματήσει αυτές τις απόψεις, αντίθετα τις αποδέχεται και στο παρασκήνιο τις υιοθετεί.

//www.proinoslogos.gr

[Μαρκήσιος de Karampa]

Ιστορικές αλήθειες για τους Τσάμηδες...
Του ΑΝΤΩΝΗ Ν. ΒΕΝΕΤΗ


Σ το τεύχος της 5.5.2006 του Αντί, ο κ. Αυγουστίνος Ηλιόπουλος, με τεκμηριωμένα στοιχεία και ήπιο λόγο ανασκευάζει πλήρως τις θέσεις του γνωστού καθηγητή της Ιστορίας Γ. Μαργαρίτη που προβάλλει στις σελίδες του βιβλίου του Οι ανεπιθύμητοι συμπατριώτες, Τσάμηδες - Εβραίοι, σχετικά με την εξόντωση των Εβραίων της Θεσσαλoνίκης από τους Γερμανούς στην κατοχή. Δυστυχώς ο κ. καθηγητής την ίδια μεθοδολογία ακολουθεί και για τους Τσάμηδες της Θεσπρωτίας.
Έτσι ο κ. καθηγητής την αποχώρηση των Τσάμηδων από την Θεσπρωτία το 1944, δεν την αποδίδει στην στάση και συμπεριφορά που κράτησαν σ\' όλη τη διάρκεια της κατοχής, όταν συνολικά και σαν κοινότητα ετάχθησαν και ταυτίστηκαν απολύτως με την φασιστική Ιταλία και ύστερα με τη ναζιστική Γερμανία, αλλά την αποδίδει σ\' ένα -υποτιθέμενο- τυφλό μίσος του ντόπιου ελληνικού πληθυσμού προς αυτούς, που είχε σαν στόχο την αρπαγή των περιουσιών τους! Απονέμει δε εύρημα στο καθεστώς του Έμβερ Χότζα \"που αρνήθηκε (;) να προχωρήσει σε αντίποινα εις βάρος της ελληνικής μειονότητας της Αλβανίας\" και έτσι έδωσε ένα μάθημα \"πολιτισμού\" στην Ελλάδα...
Γιατί όμως ο Έμβερ Χότζα να πάρει μέτρα κατά της ελληνικής μειονότητας; Κατά τη διάρκεια της κατοχής, η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων προσχώρησε στις αντάρτικες ομάδες του Χότζα και πολέμησε σκληρά τις κατοχικές δυνάμεις (βλ. το βιβλίο του Μενέλαου Δαλιάνη, Η Εθνική αντίσταση της ελληνικής μειονότητας 1940-1944, εκδόσεις Ιωλκός). Την ίδια περίοδο ποια ήταν η στάση και η συμπεριφορά των Τσάμηδων στην Θεσπρωτία. Παραθέτω ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο του ΕΛΑΣίτη και Φιλιαταίου Π. Παπασταύρου Στο Στόμα του Λύκου (εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή):
«Γύρω στις δεκαπέντε χιλιάδες αριθμούσε εκείνη η μειονότητα των λεγόμενων Τσάμηδων. Από τις πρώτες ημέρες του πολέμου είχαν ταχθεί στο πλευρό των Ιταλών. Το ίδιο έκαναν και με τους Γερμανούς αργότερα. Ντυμένοι με τις στολές των κατακτητών, λήστευαν, βασάνιζαν, ατίμαζαν, τρομοκρατούσαν την ύπαιθρο. Ο φόβος και ο τρόμος σκέπαζε όλη την Θεσπρωτία. Οι πράξεις βίας και τρομοκρατίας σε καθημερινή βάση... Όχι λίγες φορές δε δίσταζαν, έτσι για πλάκα, να βάζουν στο σημάδι από απόσταση τσοπαναραίους και στρατοκόπους...»
Είναι σαφές ότι τα πραγματικά περιστατικά, των δύο μειονοτήτων -Τσάμηδων στην Ελλάδα και Ελλήνων στην Αλβανία- δεν είναι όμοια για να μπουν στη ζυγαριά της σύγκρισης.
Επειδή κατάγομαι από το Νομό Θεσπρωτίας θα ήθελα να εκθέσω ορισμένες απόψεις για το ζήτημα των Τσάμηδων.
Προ του 1913 οι Τσάμηδες ήταν οι επικυρίαρχοι της περιοχής της Θεσπρωτίας, εκπροσωπούσαν την σουλτανική εξουσία και θεωρούσαν τους εαυτούς τους αγάδες, αφεντικά, και τους Έλληνες ραγιάδες. Η νοοτροπία αυτή, υπεροχής και υπεροψίας, τους χαρακτήριζε στις σχέσεις τους με τον ντόπιο ελληνικό πληθυσμό. Γι\' αυτό κατείχαν τα πιο εύφορα μέρη της Θεσπρωτίας, ενώ οι Έλληνες είχαν εκτοπισθεί στα βουνά. Η απελευθέρωση της Ηπείρου το 1913 ήταν ένα ισχυρό σοκ για τους Τσάμηδες, οι οποίοι, ψυχολογικά, ουδέποτε απεδέχθησαν την ισότητα πλέον με τον ντόπιο ελληνικό πληθυσμό. Η Ελλάδα δεν πήρε ποτέ ιδιαιτέρως δυσμενή μέτρα εις βάρος τους και όσο και αν φαίνεται απίστευτο, η νομική μεταχείριση τους ορισμένες φορές ήταν και ευνοϊκή (βλ. τη μελέτη του δικηγόρου Γιάννη Κτιστάκη, δημοσιευμένη στο νομικό περιοδικό Δίκη που εκδίδει ο καθηγητής κ. Κ. Μπέης, «Περιουσίες Τσάμηδων και Αλβανών στην Ελλάδα» Δ, 2006, 171). Ο μακαρίτης ο πατέρας μου ενεθυμείτο ότι το 1918 ήρθαν οι Μπέηδες των Τσάμηδων στην Μουργκάνα, συνοδευόμενοι από έλληνες χωροφύλακες για να εισπράξουν τα φύλακτρα, γιατί ισχυρίζοντο ότι τα χωριά της Μουργκάνας ήταν τσιφλίκια τους, γιατί τα είχαν υπό την προστασία τους και επομένως θα έπρεπε να τους καταβάλλουν τα ανάλογα φύλακτρα, όπως σημειώνει εξάλλου και ο κ. Κτιστάκης στην μελέτη του.
Η καταβολή των φυλάκτρων το 1918 προδήλως έγινε διότι γενικός Διοικητής Ηπείρου ήταν ο μετέπειτα ύπατος αρμοστής της Ελλάδος στη Σμύρνη Αριστείδης Στεργιάδης, μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, που οι πρόσφυγες της Μ. Ασίας τού προσάπτουν πλείστα όσα. Σημειώνει ο πατέρας μου, ιερεύς, Νικόλαος Βένετης (1908-1993) στις «σκόρπιες αναμνήσεις» του. «Το 1917 ήρθαν οι αγάδες στο χωριό για να εισπράξουν το γεώμορο, αναδρομικό από το 1913. «Θυμάμαι ακόμα τη στιχομυθία των αγάδων με τον πατέρα μου Μωρέ Χρήστο δώσε το φόρο για να ζήσουν ειρηνικά τα παιδιά μας\".
Ο πατέρας μου (Χρήστος Βενέτης, πλανόδιος μπαλωματής) τους έδωσε 11 ναπολεόνια, σημαντικό ποσό για την εποχή εκείνη. Οι αγάδες εσυνοδεύοντο από χωροφύλακες κατόπιν εντολής του Α. Στεργιάδη που ήταν Γενικός Διοικητής Ηπείρου (Εφημερίς Καλαμάς 1.3.1994, εκδότης Βαγγέλης Μυγδάλης)», Η τελευταία φορά που βρέθηκαν στο χωριό μου -Λειά, Φιλιατών- οι Τσάμηδες» ήταν και η πιο οδυνηρή. Ήταν η 20.4.1944, εσυνόδευαν το Γερμανικό Τάγμα που επέδραμε στην Μουργκάνα για να την εκκαθαρίσει από τις αντάρτικες ομάδες. Ενόψει της επιδρομής των Γερμανών και Τσάμηδων, οι χωριανοί εγκατέλειψαν το χωριό.
Οι Τσάμηδες κάψανε τα περισσότερα σπίτια του χωριού, το λιθόκτιστο Δημοτικό σχολείο και την εκκλησία της «Παναγίας», κτίσμα του 17ου αιώνα. Η μοναδική γυναίκα -γριά- που παρέμενε, η τυφλή Αναστασία Χαϊδή, όταν διεπίστωσε ότι καίγεται το σπίτι της, έβαλε τις φωνές, οι Τσάμηδες την πέταξαν στο φλεγόμενο σπίτι και κάηκε ζωντανή... Τα χωριά της Μουργκάνας, όλα ελληνοχώρια, ουδέποτε εδέχθησαν τον ισχυρισμό των Τσάμηδων ότι ήταν τσιφλίκια τους. Η διαμάχη αυτή κράτησε περίπου 80 χρόνια και τελικά το 1930 δικαιώθηκαν τα χωριά της Μουργκάνας από την Κοινωνία των Εθνών, όπου είχαν προσφύγει οι Τσάμηδες.
Η Κοινωνία των Εθνών, ο προπολεμικός δηλαδή Ο.Η.Ε., εδέχθη ότι οι αγάδες των Τσάμηδων εστερούντο νομίμου τίτλου ιδιοκτησίας επί τον 16 χωριών της Μουργκάνας. Παρά ταύτα η ελληνική κυβέρνηση, της οποίας, πρωθυπουργός ήταν ο Ε. Βενιζέλος, αποζημίωσε, νομίζω, τοις αγάδες με 5.000 χρυσές λίρες. Έχω στο αρχείο μου σχετικό άρθρο tcu γνωστού τότε δικηγόρου Ιωαννίνων Γ. Νιαβή, ο οποίος στην κατοχή υπήρξε υψηλόβαθμο στέλεχος του ΕΑΜ, με τον τίτλο « Τα 16 χωριά», δημοσιευμένο στην εφημερίδα των Ιωαννίνων Ελευθερία της 287.1927, που κλείνει ενόψει εκδικάσεως της υποθέσεως, ως εξής; -Θα κριθεί ήδη αν η βία δύναται να κατισχύσει του Δικαίου».
Στο αρχείο μου επίσης έχω μια εξαιρετική μελέτη του γνωστού λογίου Χρ. Χρηστοβασίλη με τον τίτλο «Ιστορικό της αρπαγής των δεκαέξι χωριών της επαρχίας Φιλιατών», έκδοση 1914. Είχαν λοιπόν -οι Τσάμηδες- μια αντίληψη αγάδων και πίστευαν ότι με την ισοτιμία που τους επέβαλε το ελληνικό κράτος τους αδίκησε εμφανώς. Γι' αυτό εστράφησαν προς τους Αλβανούς και τους Ιταλούς, οι οποίοι υπέθαλπαν τις προσδοκίες τους για προσάρτηση της Θεσπρωτίας στην Αλβανία, και έτσι πίστευαν ότι θα επιστρέψουν οι παλιές καλές μέρες και θα καταστούν πάλι αγάδες και αφέντες των ραγιάδων. Και ετάχθησαν συνολικά, σαν κοινότητα, με τους Ιταλούς και Γερμανούς και μάλιστα η συμπαράταξη μαζί τους ήταν και ένοπλη, σχηματίστηκαν δηλαδή στρατιωτικές μονάδες από τους Τσάμηδες οι οποίοι πολεμούσαν με τις κατοχικές δυνάμεις και καταπίεζαν πλέον καταφανώς τον ντόπιο ελληνικό πληθυσμό.
Η καταπίεση έλαβε εξαιρετικά άγρια μορφή, με εμπρησμούς χωριών, κλοπή κοπαδιών, ληστείες και εκτελέσεις ελλήνων χωρικών -π.χ. εκτέλεσαν την Ελένη Λώλου, από το χωριό Πηγαδούλια Φιλιατών, για να της πάρουν το άλογο και κάρφωσαν το κεφάκι της σε γκορτσιά! Εξετέλεσαν ακόμα και τον μετριοπαθή συμπατριώτη τους, πρόεδρο της μουσουλμανικής κοινότητας Σολοπιάς, ο οποίος τους είχε συμβουλεύσει να μην διαρρήξουν τη σχέση τους με τους ντόπιους Έλληνες.
Ανεκήρυξαν αυτόνομη την Θεσπρωτία κατέλυσαν τις αρχές και ε-δήωναν, λεηλατούσαν και εξόντωναν τον ντόπιο ελληνικό πληθυσμό.
Με την αποχώρηση των Γερμανών και την κάθοδο των ελληνικών αντάρτικων ομάδων στην περιοχή τους, εγνώριζαν ότι είχε έρθει η ώρα της ανταπόδοσης για όσα είχαν διαπράξει στην κατεχόμενη Θεσπρωτία επί τετραετία περίπου. Έτσι, φρονίμως ποιούντες, κατέφυγαν στη γειτονική Αλβανία, Βεβαίως έγιναν και από τις ελληνικές αντάρτικες ομάδες έκτροπα και αντεκδικήσεις.
Και θα κλείσω το κείμενο μου πάλι με ένα μικρό απόσπασμα του Π. Παπασταύρου, από το βιβλίο Στο στόμα του λύκου. Δεν τον γνωρίζω προσωπικά. Αλλά έζησε τα γεγονότα, υπήρξε ΕΛΑΣίτης και καταθέτει την μαρτυρία του χωρίς υπερβολές και εξάρσεις και η αξιοπιστία του είναι εμφανής. Και, επίσης, με μια γενικότερη παρατήρηση.
«Δύο περίπου μήνες αργότερα έφυγαν οι Γερμανοί με κατεύθυνση την Αλβανία. Μαζί τους έφυγαν και όλοι οι Τσάμηδες. Οι δυνάμεις του ΕΔΕΣ, κατόπιν συμφωνίας, καταλάμβαναν όλη την περιοχή της κάτω Θεσπρωτίας, τη λεγόμενη Τσαμουριά. Οι φήμες για αντεκδικήσεις οργίαζαν. Έτρεμαν οι Τσάμηδες για τις συνέπειες των εγκλημάτων που είχαν διαπράξει. Το ΕΑΜ τους είχε δώσει μια ευκαιρία. Την απεμπόλησαν. Έγιναν ηθελημένα εχθρικό και ξένο σώμα για τον τόπο. Οραματίζονταν την Μεγάλη Αλβανία που τους έταξε ο κατακτητής. Πολέμησαν με λύσσα και άνανδρα το φιλειρηνικό και φίλο σ\' αυτούς λαό της Θεσπρωτίας. Με τη φυγή τους, εκτός από τον φόβο που τους διακατείχε για τη συνεργασία με τον κατακτητή, ίσως να αποζήτησαν και τη λύτρωση για τα εγκλήματα που είχαν διαπράξει.
Κάποιοι μεταγενέστεροι ισχυρισμοί ότι τάχα δεν έφταιγαν όλοι, ότι λίγοι ήταν εκείνοι που διέπραξαν βιαιότητες και εγκλήματα, δεν ευσταθούν. Ήταν γνωστή η πολιτική των ηγετών τους. Ποτέ δεν δικάστηκε κάποιος για τα εγκλήματα που διέπραξε. Ποτέ δε συνελήφθη να περάσει από δίκη. Κανένας δεν κατηγορήθηκε. Δεν καταδικάστηκαν δημόσια αυτές οι εγκληματικές πράξεις. Αν ήθελαν την ειρηνική συμβίωση με το Θεσπρωτικό Λαό θα την είχαν. Μπορούσαν να κρατήσουν μια στάση φιλική, ειρηνική, Είχαν τη  δύναμη. Εκείνο που τους έλειπε ήταν η θέληση».
Είναι λοιπόν προφανές ότι το ζήτημα των Τσάμηδων δεν είναι διμερές πρόβλημα μεταξύ Ελλάδος και Αλβανίας. Είναι πανευρωπαϊκό. Αφορά τις συνέπειες του Β\' Παγκοσμίου πολέμου. Λύση που, σύμφωνα με τις επιθυμίες των Τσάμηδων, σημαίνει επιστροφή των Σουδητών στην Τσεχία, των Γερμανών στο Ντάντσιχ, Πομερανία, Σιλεσία, Ανατολική Πρωσία, αναδιάταξη των συνόρων της Ευρώπης κ.λπ.
   

//www.proinoslogos.gr

[Μαρκήσιος de Karampa]

Σε εγρήγορση η Ελλάδα για το θέμα των Τσάμηδων!
Του ΑΠ. Π. ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ


Σχετικά με την ημερίδα του Παντείου Πανεπιστημίου, που έγινε πρόσφατα με γενικό θέμα «Ιστορία και επικαιρότητα του ζητήματος των Τσάμηδων», έγινε πολύς λόγος και στα Μέσα Κοινωνικής Ενημερώσεως (ΜΚΕ), μεταξύ των οποίων και στην Καθημερινή (2.3.08), από τον δημοσιογράφο κ. Τάκη Καμπύλη, όπου, κατά κανόνα, εξετίθεντο και προεβάλλοντο μόνον οι θέσεις εκείνων των εισηγητών που ήσαν, ουσιαστικά, της πλευράς των Μουσουλμάνων Τσάμηδων και αυτής ακόμα της επίσημης Αλβανικής Πολιτικής, ότι, δήθεν «οι Έλληνες έσφαξαν τους Μουσουλμάνους Τσάμηδες στη Θεσπρωτία το 1944» και «τους έδιωξαν στην Αλβανία»!
Ως σημαντικότερη δε πηγή, προς «τεκμηρίωση», επικαλούνται το βιβλίο του Γ. Μαργαρίτη: «Τσάμηδες, Εβραίοι, Ανεπιθύμητοι συμπατριώτες», που τόσο πολύ επεκρίθη, καθώς και περικοπές άλλων συγγραφέων, με τις αντίστοιχες θέσεις.
Κάθε άλλη διαφορετική θέση, που υπήρχε μεταξύ των εισηγητών, όπως της κας Ελ. Μαντά, και εκείνων, που προέβαιναν σε ανάλογες παρεμβάσεις, όσο τούτο επετρέπετο, ουσιαστικά, παρελείπετο!
Ευλόγως, λοιπόν, η εκδήλωση αυτή προεκάλεσε και αρκετή συζήτηση με πολλά ερωτήματα, μέχρι και αγανακτήσεως του ακροατηρίου.
Παρέστην και εγώ και έλαβα μέρος σ' αυτήν με παρέμβαση, αλλ' ουδαμού γίνεται σχετική μνεία στα Μ.Κ.Ε. κλπ. Τυχαίνει, άλλωστε, ν' ασχολούμαι επί 50ετίαν και πλέον με τα Εθνικά Θέματα, και ιδιαίτερα με το ΒΗπειρωτικό, καθώς και με τους Μουσουλμάνους Τσάμηδες, που δεν είναι άσχετοι και μ' αυτό. Συνέγραψα και σχετικό βιβλίο (Απ. Π. Παπαθεοδώρου (Α.Π.Π.): Οι Μουσουλμάνοι Τσάμηδες UCK - UCC - Αλβανοί - Τούρκοι - Οι Αλβανοτσάμηδες, Γ΄ 2007, Επαυξημένη και Ενημερωμένη, εκδ. «Πελασγός», σελίδες 250). Εκεί εξετάζεται τεκμηριωμένα η Ελληνικότητα της Θεσπρωτίας από των αρχαιοτάτων χρόνων και εξής, η προέλευση των Μουσουλμάνων Τσάμηδων, η επιρροή των ξένων προπαγανδών στους Μουσουλμάνους Τσάμηδες, η σχέση τους με τους λοιπούς συγκατοίκους τους - Χριστιανούς Θεσπρωτούς, οι έριδες και «τα εγκλήματα εις βάρος τους, ιδιαίτερα κατά την Κατοχή και οι πραγματικοί λόγοι καταφυγής τους στην Αλβανία, η νέα ανασυγκρότησή τους εκεί, με τις νέες προκλήσεις και παράλογες απαιτήσεις τους εις βάρος της Ηπείρου κλπ., καθώς κίνδυνοι και περαιτέρω επιπτώσεις και σήμερα, σε περίπτωση μη επιβεβλημένης και εγκαίρου αντιμετωπίσεώς τους.
Στην παρέμβασή μου εκείνη τόνισα και αυτά: Το όνομα Τσάμηδες προέρχεται από παραφθορά του παλαιοτέρου ποταμωνυμίου Θύαμις (ν. Καλαμάς): Θύαμις - Τσ(ι)άμις - Τσάμης. Το δε όνομα «Τσαμουριά», από το παλαιότερο τοπωνύμιο Θυαμυρία (παρά τις εκβολές του Θυάμιδος): (Θυαμυρία - Τσ(ι)αμυριά - Τσαμουριά. Έτσι μέχρι και σήμερα υπάρχουν στη Θεσπρωτία οι διπλές αυτές ονομασίες (Θεσπρωτία - Τσαμουριά και Θεσπρωτοί - Τσάμηδες), σ' όλους τους Έλληνες πολίτες της, Χριστιανούς και Μουσουλμάνους.
Οι τελευταίοι προήλθαν, κατά συντριπτική πλειοψηφία, από εξισλαμισμό μιας μερίδος Χριστιανών, βασικά, λόγω των πολλαπλών πιέσεων από τους κατακτητές, ή υποκύπτοντες σε δελεάσματα υλικά και διοικητικά, εν γένει, κατά καιρούς, με μεγάλη, όμως, ένταση, κυρίως από τις αρχές του 17ου αι. λόγω και της ατυχούς εξεγέρσεως του Τρίκκης Διονυσίου, του Φιλοσόφου (για τους αντιπάλους του «Σκυλοσόφου»), του Σεπτεμβρίου του 1611.
Το κακό αυτό περιέστειλαν οι τρεις μεγάλοι Εθνικοί ιεραπόστολοι και Διδάσκαλοι του Γένους: Δρυϊνουπόλεως Σοφιανός, Νεκτάριος Τέρπος, Μοσχοπολίτης και Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, ο οποίος με το μαρτύριο, κατέστη και «φύλαξ εις αεί» στη Β. Ήπειρο!
Στη συνέχεια τονίσθηκαν οι έξωθεν, αρχικά, προπαγάνδες (Ιταλία - Βατικανό, Αυστροουγγαρία), οι οποίες, επικαλούμενες και το γλωσσικό ιδίωμα των, εν πολλοίς, διγλώσσων κατοίκων της Θεσπρωτίας, συγγενές με τη γλώσσα των γειτόνων Αλβανών, καλλιέργησαν σ' αυτούς την ιδέα ότι είναι Αλβανοί, με υποσχέσεις και για τη «Μεγάλη Αλβανία», μαζί και με την «Τσαμουριά», που καλύπτει ―κατ' αυτούς― σχεδόν ολόκληρη την Ήπειρο, μέχρι και τον Αμβρακικό Κόλπο, που αποτελεί, μέχρι και σήμερα, τη «Μεγάλη Ιδέα» των απανταχού Αλβανών!
Οι εξισλαμισμένοι αυτοί Έλληνες Θεσπρωτοί ή Τσάμηδες, ως θρησκευτική πλέον, Μειονότητα, κατέστησαν στη συνέχεια μισέλληνες και σύμμαχοι των εκάστοτε εχθρών της Ελλάδος. Ήδη κατά τον απελευθερωτικό και για την Ήπειρο, Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο 1912-13, και δη κατά την πολιορκία των Ιωαννίνων, ήσαν ενταγμένοι στον Τουρκικό Στρατό, όπως μαρτυρούν και τα παρακάτω ενδεικτικά κρυπτογραφήματα των Ελληνικών Μυστικών Υπηρεσιών Ιωαννίνων προς τον Ελληνικό Στρατό κλπ. (Α.Π.Π.: «Το Αρχείο του Νικ. Χαντέλη (Ν.Χ.), έκδ. Δωδώνη, 2002): α) Αρ. 2166/27.9.12. Προς ΥΠΕΞ, Αρχηγόν Σ.Η., σ. 91. «...Σήμερον ήλθον έφεδροι εκ Παραμυθίας 55 και εσχηματίσθη το εφεδρικόν τάγμα Ιωαννίνων, είχον δύναμιν επί του παρόντος 154 περίπου, βεβαιούται δε ότι θα προσέλθωσι πολλοί ιχτιάτ (στρατεύσιμοι) και έφεδροι  όλων των Καζάδων». β) Αρ. 2192/29.9.12, Προς ΥΠΕΞ, Αρχηγόν Σ.Η., σ. Ν.Χ. 92: «...Ήλθον μέχρι σήμερον ενταύθα εκ των περιφερειών Αργυροκάστρου, Πρεμετής, Δελβίνου, Παραμυθίας και Φιλιατών 2.487 ιχτιάτ και ρεδίφ (έφεδροι), αύριο αναμένεται το εφεδρικό τμήμα του Μαργαριτίου...». γ) Αρ. 2206/2. 10.12. Προς ΥΠΕΞ Αρχηγόν Σ.Η., σ. Ν.Χ. 95: «...Το Τάγμα εφεδρείας Μαργαριτίου εξ ανδρών 438 εις Μπαρκμάδι και το τάγμα εφεδρείας Παραμυθιάς εξ ανδρών 680 εις το χωρίον Κοσμηρά...».
Τέλος, σχετικά με τα εγκλήματα των Μουσουλμάνων αυτών Τσάμηδων κατά την Κατοχή (1941-44), συνεργαζομένων και με τους Κατακτητές, που τους παρεχώρησαν και Αυτοδιοίκηση (K.S.I.L.I.A.), ανέγνωσα και τον παρακάτω ενδεικτικό «Πίνακα Εγκλημάτων του Συστήματος Αλβανικής Πολιτικής Διοικήσεως» (K.S.I.L.I.A.), (στη Θεσπρωτία) (1945):
1. Δολοφονηθέντες υπό Τσάμηδων μόνων ή εν συνεργασία με τα στρατεύματα Κατοχής 632. 2. Εξαφανισθέντες και απαχθέντες, ως όμηροι 428, 3. Βιασμοί γυναικών και κορασίδων 209, 4. Απαγωγαί 31. 5. Πυρποληθείσαι οικίαι 2.332, 6. Λεηλατηθέντα ολοσχερώς χωρία 53. 7. Διαρπαγέντα ζώα: α) αιγοπρόβατα 37.556, β) βοοειδή 9.285, γ) ιπποειδή 4.185, δ) Πουλερικά (ένα μέρος) 30.000, ε) Κυψέλαι 742. Τα ανωτέρω (είναι) κατώτερα της πραγματικότητος.
Υπενθυμίζω και δύο μόνον κραυγαλέα δείγματα επί μέρους εγκληματικής συμμετοχής των «Τσάμηδων» αυτών με τους Κατακτητές: α) Την εκτέλεση των 49 Προκρίτων της Παραμυθιάς (29.9.1943) και β) Τη μάχη της Μενίνας (17-18.8.1944), όπου μαζί με τους 92 νεκρούς και 109 αιχμαλώτους Γερμανούς, είχαν και οι συμπολεμιστές τους Τσάμηδες 86 νεκρούς και 7 αιχμαλώτους, έναντι 6 ανδρών του ΕΔΕΣ και του Άγγλου Τ/ρχου Δαβίδ Ουάλλας (Α.Π.Π.: «ΒΗπειρωτικά: Διπλή Υπηκοότητα - Τσάμικο - Πληθυσμιακό», Εστία, 24.7.04,5).
― Υπό το βάρος, λοιπόν, της ενοχής για τα εγκλήματα αυτά κ.ά., απεχώρησαν, «συν γυναιξί και τέκνοις», από την Ελλάδα «16.000-17.000», όπως αναγράφει και σχετική έκθεση του Έλληνα Συνδέσμου στη Βαλκανική Επιτροπή του ΟΗΕ. Επακολούθησαν και οι σχετικές ερήμην καταδίκες τους στο συσταθέν Ειδικό Δικαστήριο Ιωαννίνων, ως «Εγκληματιών Πολέμου και συνεργασθέντων με τους Κατακτητές», με όλα τα επακόλουθα (Δήμευση των περιουσιών, αφαίρεση ελληνικής υπηκοότητος), ο δε Ενβ. Χότζα τους έδωσε την Αλβανική το 1953 και κατέστησαν έκτοτε «Αλβανοτσάμηδες».
Με την πτώση, όμως, του «Υπαρκτού Σοσιαλισμού» και στην Αλβανία (1990-91) οι Αλβανοτσάμηδες αυτοί αναδιοργανώνονται ως «Τσάμηδες» με σημαντικότερη την πολιτικοστρατ/κή οργάνωση «Τσαμουριά» (Tsameria), στα Τίρανα, Κονίσπολη κ.ά., με όραμα και σημαία τη «Μεγάλη Αλβανία», αγωνίζονται και για την «Απελευθέρωση της ανωτέρω Τσαμουριάς», ιδρύοντας και τον «Απελευθερωτικό Στρατό της Τσαμουριάς» (UCC), κατά το πρότυπο του «Απελευθερωτικού Στρατού του Κοσόβου» (UCK), Ηγετικό στέλεχος του οποίου τονίζει: «Δεν θα ησυχάσω αν δεν φθάσω στα Γιάννινα» (ΑΠ.Π.Π. ε.α. σ. 49). Αυτόν φιλοδοξούν να μιμηθούν και οι UCCάδες! Η δε Αλβανική Βουλή καθιέρωσε το 1994 και «Ημέρα Μνήμης Γενοκτονίας των Τσάμηδων από τους Έλληνες» (27η Ιουνίου)!
Υποκινούνται, προς τούτο και από την Τουρκία, όπου διά της ιστοσελίδος του ΥΠΕΞ, τονίζει και ότι: «Η Ήπειρος και μάλιστα η Τσαμουριά, που οι Έλληνες την αποκαλούν Θεσπρωτία, ήταν ανέκαθεν Αλβανική και την κατοικούν Ορθόδοξοι και Αλβανοί Μουσουλμάνοι» (14.6.01).
Και η νέα, τέλος, «Διακήρυξη των Αλβανών για την επίλυση του Αλβανικού Ζητήματος» (η «Μεγάλη Ιδέα» τους), χαρακτηρίζει το «Τσάμικο» ως «Εθνική υπόθεση της Αλβανίας» (Α.Π.Π., ε.α. σ. 219).
Το συμπέρασμα αυτονόητον: «Έλληνες γρηγορείτε», πράγμα, που πολλάκις συνιστούσα και δυστυχώς δικαιώνομαι για τη σημασία και την επικαιρότητα του θέματος!

//www.proinoslogos.gr

[Μαρκήσιος de Karampa]

Το θράσος των γειτόνων μας περισσεύει...
Θέμα περιουσιών έθεσαν ξανά οι Αλβανοί στη Ντόρα
Τι συζήτησε χθες η υπουργός Εξωτερικών στα Τίρανα


«Θέμα περιουσιών των Αλβανών πολιτών στην Ελλάδα» –δηλαδή των λεγομένων Τσάμηδων– είχε το θράσος να θέσει και επίσημα στην υπουργό Εξωτερικών κ. Ντόρα Μπακογιάννη που επισκέφθηκε χθες τα Τίρανα, ο ομόλογός της Λουλμίζ Μπάσα.
Βέβαια η κ. Μπακογιάννη άμεσα και αποστομωτικά του απάντησε ότι «όποτε ανακύπτουν περιουσιακά ζητήματα σε μια ευρωπαϊκή χώρα όπως η Ελλάδα, επιλύονται από τα δικαστήρια»!
Χειροπιαστά αποτελέσματα στα διμερή ζητήματα, κυρίως ως προς την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και τη ρύθμιση της λειτουργίας των ελληνικών κοιμητηρίων, προέκυψαν από τις συναντήσεις που είχε με το σύνολο της πολιτικής ηγεσίας της Αλβανίας, η υπουργός Εξωτερικών Ν. Μπακογιάννη, οποία έγινε δεκτή με λόγια ευγνωμοσύνης για την «αλληλεγγύη» και την «άμεση και γενναιόδωρη βοήθεια» που παρέσχε η ελληνική κυβέρνηση, μετά την τραγωδία στην περιοχή Γκερντέτς, κοντά στην αλβανική πρωτεύουσα.
Στην ολιγόωρη επίσκεψη εργασίας στα Τίρανα, εκτός της συνεργασίας με τον ομόλογό της Λουλμίζ Μπάσα, συνάντησε τον πρωθυπουργό Σαλί Μπερίσα και τον πρόεδρο Μπαμίρ Τόπι, η υπουργός Εξωτερικών επιβεβαίωσε τη στρατηγική επιλογή της Ελλάδας υπέρ της ευρωατλαντικής προοπτικής των γειτονικών της χωρών.
Η υπουργός είπε ότι «συμφωνήσαμε να πραγματοποιηθεί στις αρχές Απριλίου συνάντηση εμπειρογνωμόνων των δύο πλευρών για οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας μεταξύ της Ελλάδας και της Αλβανίας».
Η κ. Μπακογιάννη εξέφρασε επίσης «ιδιαίτερη ικανοποίηση» για την απόφαση που ελήφθη «να ρυθμιστεί ένα ζήτημα ανθρωπιστικού και ηθικού χαρακτήρα, το οποίο αφορά τα κοιμητήρια των ελλήνων πεσόντων στρατιωτών κατά τον Β\' Παγκόσμιο Πόλεμο».
Ως προς τα εκκρεμούντα διμερή ζητήματα που αφορούν την ελληνική μειονότητα, ο κ. Μπάσα είπε ότι συζητήσαμε το θέμα της χρήσης της ελληνικής γλώσσας στη δημόσια διοίκηση και τις συνθήκες στον τομέα της παιδείας και αναζήτησαν μαζί με την υπουργό τρόπους ενίσχυσης της οικονομικής συνεργασίας και της επενδυτικής παρουσίας της ελληνικής επιχειρηματικής κοινότητας. Η ελληνική πλευρά έθεσε και τα προβλήματα, κυρίως γραφειοκρατικού τύπου, που αντιμετωπίζουν οι Έλληνες επιχειρηματίες στην Αλβανία.
Η κα Μπακογιάννη χαρακτήρισε την αλβανική κοινότητα στην Ελλάδα και την ελληνική μειονότητα στην Αλβανία, τις πιο ισχυρές γέφυρες φιλίας μεταξύ των δύο λαών.
 Η κα Μπακογιάννη δέχθηκε στην πρεσβευτική κατοικία εκπροσώπους των ελληνικών οργανώσεων ΟΜΟΝΟΙΑ και ΚΕΑΔ και έκλεισε την επίσκεψή της με την επίσκεψή της στον Αρχιεπίσκοπο Αλβανίας Αναστάσιο.

//www.proinoslogos.gr

[Μαρκήσιος de Karampa]

Ακραίοι κύκλοι προκαλούν με προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο
ΟΔΕΥΕΙ ΠΡΟΣ ΧΑΓΗ ΤΟ «ΤΣΑΜΙΚΟ»!
Οι οργανώσεις των Τσάμηδων διεκδικούν... αποκατάσταση των δικαιωμάτων της αλβανικής μειονότητας, επιστροφή... περιουσιών και ιθαγένειας και αναγνώριση της «γενοκτονίας»!

Την ώρα που οι σχέσεις Ελλάδος και Αλβανίας διανύουν μία από τις καλύτερες περιόδους τους και η συνεργασία των δύο χωρών επεκτείνεται σε όλο και περισσότερους τομείς, εθνικιστικά στοιχεία της γειτονικής χώρας, δείχνουν αποφασισμένα να τορπιλίσουν την πορεία αυτή. Με επικεφαλής την οργάνωση «Τσαμουριά» γνωστή για τις ακραίες της θέσεις, φορείς που εκπροσωπούν τους Τσάμηδες, προσφεύγουν στο Δικαστήριο της Χάγης για το ανύπαρκτο όπως το θεωρεί η ελληνική πολιτεία «τσάμικο ζήτημα».
Η αντιπροσωπεία της οργάνωσης συναντήθηκε με τον Υπουργό Εξωτερικών της Ολλανδίας, αλλά και με πρέσβεις ξένων χωρών στην Χάγη, όπου παρουσίασαν υπόμνημα επτά αιτημάτων. Μεταξύ άλλων οι οργανώσεις των Τσάμηδων ζητούν διεθνή διάσκεψη για την αποκατάσταση των δικαιωμάτων της «αλβανικής μειονότητας» στην Ελλάδα και την αναγνώριση της «γενοκτονίας των Τσάμηδων».
Ζητούν επίσης αποζημίωση για τις περιουσίες του τσάμικου πληθυσμού, επιστροφή των Τσάμηδων που εκδιώχθηκαν και απόδοση της ελληνικής ιθαγένειας, τερματισμό της διάκρισης των Αλβανών στην Ελλάδα και άλλα.

Για τις Ελληνικές Κυβερνήσεις το θέμα των Τσάμηδων είναι ανύπαρκτο και ουδέποτε αποτέλεσε αντικείμενο συζητήσεων σε διμερές επίπεδο. Ωστόσο εγείρεται σε τακτά χρονικά διαστήματα, από κύκλους τόσο στην Αλβανία όσο και εκτός αυτής και κυρίως των Ηνωμένων Πολιτειών, ως μέσο πίεσης στην χώρα μας.
Από πολλούς μάλιστα συνδέεται άμεσα με τα σχέδια περί «Μεγάλης Αλβανίας» που καλλιεργούνται συστηματικά από διάφορες οργανώσεις και έχουν βρει πρόσφορο έδαφος στο διαδίκτυο.
Χάρτες στους οποίους περιλαμβάνονται οι Νομοί Θεσπρωτίας και Ιωαννίνων αλλά και άλλες περιοχές της χώρας, προκηρύξεις οργανώσεων και άλλα, δείχνουν ότι υπάρχουν εκείνοι που τροφοδοτούν τον αλβανικό εθνικισμό που μπορεί να καταστεί εξαιρετικά επικίνδυνος για ολόκληρα τα Βαλκάνια.

Η προσφυγή οργανώσεων και συλλόγων της Αλβανίας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, είχε εξεταστεί και στο παρελθόν.
Φαίνεται όμως ότι τώρα έχουν συγκεντρωθεί και τα απαραίτητα οικονομικά κεφάλαια για έναν τέτοιον δικαστικό αγώνα.
Το νέο στοιχείο είναι ότι η προσφυγή αυτή, επιχειρείται να συνδυαστεί με θέμα περί «αλβανικής μειονότητας» που διαβιεί στην Ελλάδα και πολύ πιθανό με τους χιλιάδες μετανάστες νόμιμους και παράνομους, που έχουν εγκατασταθεί από τις αρχές της δεκαετίας του ενενήντα και μέχρι σήμερα.
Μία τέτοια εξέλιξη δίνει εντελώς νέες διαστάσεις στην υπόθεση και θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με την δέουσα προσοχή από την ελληνική Κυβέρνηση.


Πέραν του Ατλαντικού, αλλά και στη Βρετανία, διάφοροι μελετητές ασχολούνται με το θέμα των Τσάμηδων τονίζοντας ότι η αλβανόφωνη μειονότητα που ζούσε σε κοινότητες της Ηπείρου καταπιέστηκε και κατεσφάγη από το ελληνικό κράτος, αλλά και τις ανταρτικές ομάδες που δρούσαν κατά του Άξονα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα γραφής είναι και το πόνημα της Miranda Vickers, The Cham Issue-Albanian National & Property Claims in Greece, Conflict Studies Resolution Centre, April 2002, το οποίο βρήκε εκδότη στο thinktank του βρετανικού υπουργείου Αμύνης. Σε αυτό το περιεκτικότατο σύγγραμα (η συγγραφέας έχει μελετήσει σοβαρό αρχειακό όγκο), αναφέρεται ότι σύμφωνα με εκτιμήσεις το ύψος των αποζημιώσεων που η Ελλάδα θα έπρεπε να καταβάλει στους «Τσάμηδες» ανέρχεται σε 2,5 δις δολάρια συνυπολογιζομένων τόκων και διαφυγόντων κερδών.
Ταυτόχρονα παρόμοιες απαιτήσεις έχουν αρχίσει να εμφανίζονται στα νομοθετικά όργανα των Η.Π.Α. μέσα από την έντονη δραστηριοποίηση του φιλο-αλβανικού λόμπυ, το οποίο έχει προσεταιριστεί αριθμό δραστήριων γερουσιαστών και βουλευτών.
Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι στο Europe Report No. 153 του International Crisis Group με τίτλο Παν-αλβανισμός: Πόσο μεγάλη απειλή για τα Βαλκάνια; (25 Φεβρουαρίου 2005) αναφέρεται προτροπή προς την Ελλάδα να ανοίξει θέμα αποζημιώσεων προς Τσάμηδες (recommendation 10), πράγμα που αντηχείται και στα ομολογουμένως πολλά γραπτά της Miranda Vickers. Σχεδόν όλες οι αναλύσεις του είδους είναι καθησυχαστικές για την ισχύ των «Τσάμηδων», την οποία θεωρούν περιθωριακή και εντός Αλβανίας.
 Δεν πρέπει να εκπλήσσει το γεγονός ότι ανάμεσα στους Αλβανούς που εγείρουν θέμα Τσαμουριάς αρκετοί είναι αυτοί που ζητούν υπηκοότητα ελληνική.
Άλλοι θέλουν χρήματα και ελάχιστοι θέλουν επιστροφή γης, παρότι το θέμα των περιουσίων είναι αυτό που συνήθως τίθεται ως κυρίαρχο.
   

//www.proinoslogos.gr