Σεβαστιανός & Χριστόδουλος, οι δύο σύγχρονοι Πατρο-Κοσμάδες!

[Μαρκήσιος de Karampa]

Σεβαστιανός και Χριστόδουλος, οι δύο σύγχρονοι Πατρο-Κοσμάδες!
Του ΙΩΑΝΝΗ ΧΡΗΣΤΙΔΗ, Αστυνόμου


Βίοι παράλληλοι, ανεκτίμητη Κοινωνική, Θρησκευτική και Εθνική προσφορά και το επώδυνο τέλος της γήϊνης παρουσίας παράδειγμα ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ μεγαλείου, ΨΥΧΗΣ γεναίας, υπομονής ΙΩΒΕΙΟΥ και ΠΙΣΤΕΩΣ ακραδάντου.

 ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΙ
Δύο ΙΕΡΑΡΧΕΣ Θεόσταλτοι σε εποχή ΗΘΙΚΗΣ καταπτώσεως, ΕΥΤΕΛΙΣΜΟΥ των πανανθρώπων αξιών, της ποικιλότροπης ΒΙΑΣ προς φίμωση κάθε ελευθέρας σκέψεως και αντιθέτου φωνής, σε ώρες επελάσεως του οδοστροτήρα της παγκοσμιοποιήσεως, ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ και ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ανυψώθηκαν σε πνευματικές ΕΠΑΛΞΕΙΣ και ολόφωτους ΔΡΟΜΟΔΕΙΚΤΕΣ της κατά ΧΡΙΣΤΟΝ αλήθειας και του ΕΘΝΙΚΟΥ Χρέους.

  ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΕΣ
Παράστημα επιβλητικό Πρόσωπο, γεμάτο γαλήνη – καλοσύνη κι αγάπη. Οφθαλμοί ολοφώτεινοι και ενίοτε βουρκωμένοι από ανθρώπινο πόνο. Φωνή καθάρια, μελίρρυτη, παλλόμενη από αγωνία, μιλούσε καθ'ευθείαν στις καρδιές των πιστών και συγκλόνιζε τον ψυχικό τους κόσμο.

   ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΙ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΣ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
ΙΕΡΑΡΧΕΣ πολυτάλαντοι, Απόστολοι – Διδάσκαλοι – Πατέρες, αλλά και ΘΕΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ των ΕΘΝΙΚΩΝ ιδανικών και των ιερών και οσίων του Ελληνισμού.
 Εφύλαξαν ως «ιεράν Παρακαταθήκην» την διδαχήν του Αγίου ΚΟΣΜΑ «ΧΡΙΣΤΟΝ και ΕΛΛΑΔΑ να έχετε στην ψυχή σας. Όλος ο κόσμος να πέσει επάνω σας δεν μπορεί να τα πάρει, εκτός και τα δώσετε με τη θέλησή σας.
 Δεν ελύγισαν στις «ποικιλόμορφες επιθέσεις» μικρόνοων, μικρόψυχων, υποκριτών, κακεντρέχων και άλλων ανθών του κακού.
 Δεν τους επτόησαν όσοι, με το πρόσχημα «δήθεν εκκοσμικεύσεως», επιθυμούσαν μια εκκλησία άβουλη, άφωνη, άπραγη, ανίσχυρη, απόμακρη, ασυγκίνητη, τους λειτουργούς της ασχολουμένους μόνο με Θρησκευτικές τελετές και το ποίμνιό της ένα ασήμαντο σύνολο ατόμων, περιορισμένων διανοητικών ικανοτήτων.
 Δεν τους άγγιξε η λάσπη των «ψευδοκατηγοριών» «ΦΑΣΙΣΤΕΣ – ΡΑΤΣΙΣΤΕΣ – ΣΩΒΙΝΙΣΤΕΣ» τις οποίες απεύθυναν οι αρνητές της ιστορίας και των Εθνικών παραδόσεων, αυτοί που ΔΕΝ θεωρούν την ιστορία ως κληρονομιά και κειμήλιο των προγόνων μας, ποτισμένη με μαρτυρικό αίμα αγίων και ηρώων.
 Δεν επέτρεψαν σ'αυτούς που με εκφράσεις ασαφείς, αφυδατωμένα ρήματα, ιστορικά παραληρήματα και παχυδερμικές φαντασιώσεις, με γλοιώδη υποκρισία και υπονομευτική κρυψιβουλία εστόχευαν σε νεολαία χωρίς αυτοσυνειδησία, αλλά κινούμενη σε ομιχλώδη τοπία, χωρίς πυξίδες προσανατολισμού, χωρίς σημαίες και εθνικούς ύμνους, χωρίς παρελάσεις.
 Αντιστάθηκαν στους αρνητές του «κρυφού σχολείου» όταν όλοι γνωρίζουν ότι, η πνευματική διαπαιδαγώγηση του Ελληνισμού, κατά τα μαύρα χρόνια της Τουρκοκρατίας, εγίνετο αποκλειστικά από το Οκτωήχι και το ψαλτήρι εν ταις εκκλησίας. Σ' εκείνους που αποκαλούν «διχοτόμηση» και όχι «ΚΑΤΟΧΗ» της  Κύπρου, το «αιματοκύλισμα» της Μ. Ασίας «συνωστισμό στο λιμάνι της Σμύρνης» και τους «πατριώτες» «πατρηδοκάπηλους».

    ΕΛΕΓΚΤΕΣ ΣΤΟΥΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥΣ ΠΙΛΑΤΟΥΣ
Δεν άφησαν «τους σημερινούς Πόντιους Πιλάτους»:
 Να κλείσουν τις ΖΩΟΓΟΝΕΣ βρύσες της Ελληνορθοδοξίας.
 Να μετατρέψουν την ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ σ'έναν άχρωμο ΘΕΣΜΟ.
 Να επιβάλουν στην ΚΟΙΝΩΝΙΑ και ειδικά στους ΝΕΟΥΣ πνευματική αιχμαλωσία με ψευδο-ιδεολογήματα – απατηλά συνθήματα κι ανθρωποκτώνες υποσχέσεις. Και οι νέοι τους πίστεψαν και τους ακολούθησαν ανταποδίδοντας άδολο ΣΕΒΑΣΜΟ και ΑΓΑΠΗ.
 Δεν επέτρεψαν «στους σημερινούς Πόντιους Πιλάτους» να μετατρέψουν την ελληνική κοινωνία σ'ένα «απέραντο κοιμητήριο συνειδήσεων» με υπνωτικό το σύνθημα «νοιάσου μόνο για εαυτό σου και άσε άλλους να βγάλουν το φίδι από την τρύπα». Αυτούς που δέχθηκαν την καταπάτηση του ΔΙΚΑΙΟΥ, την ανατροπή της ΗΘΙΚΗΣ και την διαστρέβλωση της ΑΛΗΘΕΙΑΣ.
 Υπήρξαν ΦΩΝΗ συνειδησιακού ελέγχου «στους σύγχρονους Πόντιους Πιλάτους», αυτούς που θυσιάζουν τα πάντα, για διατηρήσουν τη θέση τους, συνθηκολογούν με τη συνείδησή τους και σιωπούν στον στραγγαλισμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τους ισχυρούς. Αυτούς που από αμείλικτοι κριτές των υφισταμένων τους μεταμορφώνονται σε γλοιώδεις κόλακες των ανωτέρων τους.

    ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ - ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΙ
 Ασυμβίβαστοι – Ανυποχώρητοι – Αφιλοχρήματοι – Ανιδιοτελείς Ανύστακτοι φύλακες των διδαχών του ΙΗΣΟΥ – Άοκνοι προστάτες κάθε αδικημένου – κατατρεγμένου – πονεμένου – Ακούραστοι στρατιώτες στον αγώνα του ΚΑΛΟΥ κατά του Κακού. Αφυπνιστές συνειδήσεων.
 Οργάνωσαν σε κάθε γωνιά της Ελλάδος ομιλίες – εκδηλώσεις – συνέδρια – ομίλησαν στα σημαντικότερα διεθνή κέντρα λήψεως αποφάσεων – Υπερασπίστηκαν τα δίκαια του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας σε όλους τους ΤΟΝΟΥΣ, προς κάθε ΑΡΜΟΔΙΟ (ΟΗΕ – Ευρωκοινοβούλιο – άλλες ορθόδοξες χώρες).
 Κι όταν η ΕΥΡΩΠΗ «των μετριοτήτων» αρνούνταν τις ιδεολογικές της ρίζες, ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ και ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ βροντοφώναξαν «οι καταβολές της ΕΥΡΩΠΗΣ ευρίσκονται στον ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ και η καρδιά της στην ΕΛΛΑΔΑ, η πνευματική κληρονομιά του Ελληνισμού είναι το πολυτιμότερο μαργαριτάρι για τον ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΣΜΟ».

    ΠΟΙΜΕΝΕΣ ΑΓΑΘΟΙ
Τους δύο χαρισματικούς ΙΕΡΑΡΧΕΣ συνήχε ο ίδιος φόβος, η ίδια αγωνία, η ίδια ανησυχία «Μήπως η ΕΚΚΛΗΣΙΑ απομακρύνεται από τον ΚΟΣΜΟ, μήπως δεν κρατάει ολάνοικτες τις πύλες της; Μήπως κρίνει τον κόσμο από τον αλαζονικό Θρόνο του «Αφέντη»και όχι από τη «φάτνη» της ταπεινώσεως, της επιείκιας και της αγάπης».

    ΚΑΡΔΙΟΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝ
Ομιλούντες την γλώσσα τους, με αφοπλιστική ειλικρίνεια, ανεπιτήδευτη ευθύτητα και διάθεση αυτοκριτική εκέρδισαν τις νεανικές ψυχές που διψούσαν για πρότυπα ζωής.
Άνοιξαν τις πόρτες των επισκοπείων τους, αγκάλιασαν με στοργή και ζεστασιά τις νεανικές ανησυχίες και επιφυλάξεις, αγωνίστηκαν για την επίλυση των προβλημάτων τους, ζωντάνεψαν τις ελπίδες και τα όνειρά τους για ένα καλύτερο αύριο, σε ένα κόσμο όμορφο και ειρηνικό.
Συγκλονιστικά θα μείνουν τα λόγια του ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ παρόμοια με αυτά του ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΥ «παιδιά μου χρυσά της Ελλάδος παιδιά –Καμάρι του γένους, δαφνοστεφανωμένη απαντοχή μας. Σας πονέσαμε πολύ με την υποκρισία μας, ευτελίσαμε μέσα σας την έννοια του χρέους –Γκρεμίσαμε κάθε ιδανικό σας. Σας χρεώναμε παρεκτροπές, ενώ εμείς είμαστε οι ηθικοί αυτουργοί τους. Κι όμως σας αγαπάμε. Παιδιά μου, σήμερα αυτός που σας ομιλεί, παίρνει επάνω του όλη την ευθύνη για τις αμαρτίες της γενιάς του, απέναντί σας και σας ζητεί ευθύνη».

   ΑΦΙΛΟΧΡΗΜΑΤΟΙ - ΑΚΤΗΜΟΝΕΣ
 «Περιουσία ατομικήν κινητή ή ακίνητον δεν έχω να αφήσω... ότι χρήματα ευρεθούν εις το γραφείο μου, γνωρίζουν οι στενοί μου συνεργάτες ότι ανήκουν εις φιλανθρωπικούς σκοπούς. Τα προσωπικά μου είδη άμφια, βιβλία, ορισμένα να μείνουν εις την Μητρόπολιν και τα άλλα να δοθούν εις τους συνεργάτες μου, ως ενθύμιον» γράφει τον Αύγουστο του 1994, ο ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ.
 «Περιουσία δεν έχω, ότι χρήματα ευρεθούν εις τα θυλάκιά μου να δοθούν εις τον πρωτοσύγγελον. Τα προσωπικά είδη εγκόλπια – βιβλία, άμφια, τινά να μείνουν στην Αρχιεπισκοπή και άλλα να δοθούν ως ενθύμιον εις τους συνεργάτες μου», γράφει τον ΜΑΪΟ 2008, ο ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ.
 Χρονική διαφορά 14 ετών, περιεχόμενο διαθηκών Ταυτόσημο. Κείμενα λιτά, συγκλονιστικά, μεγαλειώδη – Οι δύο αγαθοί ΠΟΙΜΕΝΑΡΧΕΣ εξεδήμησαν προς τον Δημιουργόν γυμνοί από φθαρτά στολίδια, αλλιώς «ελαίαι κατάκαρποι καρπών πνευματικών, δια να εισέλθουν εις την αέναον απόλαυσιν της αδιαπτώτου – διαπύρου και επάπειρης αγάπης του Θεού».

    ΜΕΤΑΘΑΝΑΤΙΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΟΥΣ
Μετά την προς Κύριον εκδημίαν τους, οι επικριτές τους έσπευσαν να αναγνωρίσουν την ΑΞΙΑ τους, το καλοπροαίρετο των ενεργειών τους και την κοινωνική τους προσφορά.
 Κι ο λαός σε ανεπανάληπτες λαοθάλασσες γονάτισε στα «ιερά τους σκηνώματα» και με εκδηλώσεις σεβασμού, λατρείας και ευγνωμοσύνης, αναγνώρισε το έργο τους «ως τεραστίας κοινωνικής – εθνικής και θρησκευτικής σπουδαιότητος».
Και η ομόθυμη σεισμική ιαχή του ποιμνίου κατά την εξόδιο του ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΥ «Η Κόνιτσα έχει Δεσπότη τον ΑΝΔΡΕΑ» επέβαλε «ψήφο λαού και εκκλησίας» ως διάδοχόν του, τον πιστόν και άξιον συνεργάτην του ΑΝΔΡΕΑΝ, το διαμάντι αυτό της Εκκλησίας.  Κι όταν τον Φεβρουάριον του 1995 επεσκέφθην τον αείμνηστο Αρχιεπίσκοπο ΣΕΡΑΦΕΙΜ, μεταξύ των άλλων μου είπε «Αλήθεια ο ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ φύλαγε ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ».
 Ίδιο ήταν και το «βουβό κλάμα» όλων των Ελλήνων, και η Κυριόστομη κραυγή ΑΘΑΝΑΤΟΣ, καθώς τα πλήθη λαού «ακομπούσαν» στο φέρετρο του ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, για να αποχαιρετήσουν τον αγαπημένο τους πατέρα, ανάγκαζαν το Πανελλήνιον να ομολογήσει «όντως τέκνον εκλεκτόν του Θεού υπήρξεν».

    ΔΥΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΣΤΑΘΜΟΙ
Θα κλείσω το αφιέρωμά μου στους σύγχρονους Πατροκοσμάδες με την αναφορά δύο χαρακτηριστικών περιστατικών, με πρωταγωνιστές τους ίδιους:

Α' 10ήμερο ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1994:
Στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων, επισκέπτομαι τον ετοιμοθάνατο γέροντά μου ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟ (πνευματικός μου πατέρας επί 27ετία). Μετά από μια σύντομη αλλά άκρως συγκινητική συζήτηση – κατάθεση ψυχής και αφού επήρα την ευχή του, ψέλισσα δακρυσμένος «θα μας λείψετε – θα λείψετε από την ΕΛΛΑΔΑ».
Τότε ο μακαριστός, αφού σηκώθηκε για λίγο στο μαξιλάρι, μου απάντησε με ήρεμη φωνή «παιδί μου ΙΩΑΝΝΗ, η Θεία Πρόνοια, μέγιστον εμού, εν τη πρώτη επισκοπή της χώρας θα αναδείξει - θα πολεμηθεί αγριότερον εμού. Στο τέλος όμως, όλοι θα αναγνωρίσουν ότι, η φωνή του ήταν φωνή ΧΡΙΣΤΟΥ και ΕΛΛΑΔΑΣ». Ολίγον πριν την εκδημίαν του, ο ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ προεφήτευσε την εκλογή ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ.

24 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1998 – ΚΟΝΙΤΣΑ:
Πολυαρχιερατική Θεία λειτουργία στον εορτάζοντα Μητροπολιτικό Ναό ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ, υπο τον Αρχιεπίσκοπον ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΝ .
Ως υπεύθυνος τύπου και εκδότης της εφημερίδος «πέννα» της ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΑΞ/ΚΩΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ, μέσω του Αρχιδιακόνου Διονυσίου, συνάντησα δια πρώτη φοράν , τον Μακαριώτατον και μεταξύ άλλων του προσέφερα και τα πρώτα φύλλα της εφημερίδος μας. Κάτω από τον τίτλο της υπήρχαν: Εικόνα ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ και η Ελληνική Σημαία και η φράση «ΧΡΙΣΤΟΝ και ΕΛΛΑΔΑ να έχετε στην ψυχή σας».
Βουρκωμένος ο ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ με αγκάλιασε και μου είπε «γι'αυτά τα δύο αγωνίζομαι και εγώ στη ζωή μου –Εύγε παιδιά μου. ΙΩΑΝΝΗ θέλω να γνωρίσω και τα άλλα μέλη του Δ.Σ. της Ομοσπονδίας (συνάντησις εις Αρχιεπισκοπήν 19-09-1998)» -Εκτοτε συνεδέθην μαζί του και τα 10 έτη έως την προς Κύριον, εκδημίαν του σφράγισαν ΑΝΕΞΙΤΗΛΑ το είναι μου.

***
Άς είναι ευλογημένον το όνομα του Κυρίου, δια την μεγίστην του δωρεάν, να γνωρίσω τις δύο γιγάντιες ΜΟΡΦΕΣ οι οποίες:
 Ποτέ τους δεν επαίνεψεν το φως και τα λουλούδια σε τυφλό.
 Ποτέ τους δεν έκαναν το γενναίο σε δειλό, τον έξυπνο σε φτωχό μυαλό.
 Ποτέ τους δεν πέταξαν λάσπη σε κρίνα ολόλευκα.
 Και το φώς της ψυχής τους Το περίσσιο το μοίρασαν απλόχερα στου κόσμου τα σκοτάδια.  

//www.proinoslogos.gr

[Ξένια]

Αν είναι δυνατόν.... έλεος δηλαδή... από που κι ως που μπήκε αυτό το κείμενο στα αγιολογικά... Ίσως για τον Σεβαστιανό να άξιζε  αλλά θεωρώ ότι οι οι δύο μορφές δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους!!! Αλλοίμονο αν τους βάλουμε στην ίδια μοίρα... Ο ένας ήταν πραγματικά πατροκοσμάς... ο άλλος...δε μιλάω...έχει  κάνει και σωστά και λάθη ..του αξίζει σεβασμός ως αρχιεπίσκοπος αλλά μέχρι εκεί..

[Μαρκήσιος de Karampa]

Η αλήθεια είναι ότι είχα κάποιους ενδοιασμούς επ΄αυτού...
Το άρθρο αυτό μου φάνηε ότι \"κολλάει\" λίγο περισσότερο εδώ...
Γι\' αυτόν τον λόγο ας αποφανθεί ο διαχειριστής της συγκεκριμένης ενότητος...

Αν είναι δυνατόν.... έλεος δηλαδή...

Καλά ντε μη μας φας κιόλας...
Ή τουλάχιστον περίμενε να έρθει το Πάσχα, μιας και διανύουμε περίοδο νηστείας...    :crazy:

[Ξένια]

Η αλήθεια είναι ότι είχα κάποιους ενδοιασμούς επ΄αυτού......

Και λογικό το βρίσκω...

Καλά ντε μη μας φας κιόλας...
Ή τουλάχιστον περίμενε να έρθει το Πάσχα, μιας και διανύουμε περίοδο νηστείας...    :crazy:

Τι είσαι αρτήσιμος? :P  Δεν σας τρώω...
Σέβομαι τα προσωπικά βιώματα αυτού που έγραψε το κείμενο αυτό αλλά είναι εξαιρετικά παράτολμο να χρησιμοποιούμε τον τίτλο \"πατροκοσμάς\"...

Ξέρουμε για ποιον το λέμε στην πραγματικότητα? Αυτό με απασχολεί.. Έχουν γίνει τρομερά λάθη, ακόμα και αν δεν επιτρέπεται να έρθουν στην επιφάνεια..ακόμα και αν γίνονται κακοί όσοι τα φανερώνουν για το καλό της εκκλησίας...Αυτά τα λάθη δεν θα τα κρίνω εγώ..υπάρχουν αρμόδιοι γιαυτό..

Εγώ απλά τα υφίσταμαι μέχρι σήμερα, επειδή ακριβώς τα υπέστησαν αγαπημένα μου πρόσωπα που αδίκως εκδιώχθησαν από την διοικούσα εκκλησία.. Να πω ότι για τον Σεβαστιανό έχω ακούσει τα καλύτερα.. Δεν αναφέρομαι σε εκείνον... εκείνος έκανε \"θαύματα\" - αιματηρούς αγώνες στη Β. Ήπειρο (όπως ξέρεις καλύτερα από μένα)  οπότε είχε πράγματι πατροκοσμική φλόγα μέσα του...
 
Θέλω να σου πω ότι δεν είμαι από τους τύπους που ξεκινούν να κατακρίνουν ιερείς και αρχιερείς για το έργο τους... Τον σεβάστηκα σε μέγιστο βαθμό τον αρχιεπίσκοπο... αλλά ως Χριστόδουλος.... τι να πω... είναι δύσκολα τα πράγματα..

[Μαρκήσιος de Karampa]

Πάντως αν ισχύει το \"είμαστε ότι τρώμε\" τότε καλύτερα όπως προείπα να περιμένεις το Πάσχα! :D

Επί του προκειμένου τώρα είναι γνωστό ότι στην Ελλάδα βασιλεύει η υπερβολή...
Για τον Σεβαστιανό δε διαφωνούμε...
Για τον Χριστόδουλο γενικά, όχι μόνο μεταξύ εμού και σού, διίστανται οι απόψεις...
Όπως είπες και συ, ο καθένας παρουσιάζει τα βιώματά του και καταγράφει την πραγματικότητα από την δική του οπτική γωνία...

[Ξένια]

Ναι συμφωνώ μαζί σου και ως προς την υπερβολή και ως προς την υποκειμενικότητα .... Γι\'αυτό ακριβώς έκανα και την παρέμβαση...

[Μαρκήσιος de Karampa]

Ναι συμφωνώ μαζί σου και ως προς την υπερβολή και ως προς την υποκειμενικότητα ....

Καλό φαίνεται σαν συμπέρασμα αυτό...
Αν και δεν το άρχισες με τις καλύτερες των προϋποθέσεων... (\"γυάλισε\" το μάτι σου και σε \"φοβήθηκε\" το δικό μου)!
Τέλοσπάντων...   :rofl:

[Ξένια]

Πάρε αυτά μήπως και ξεγυαλίσει...    flow:

[staboz]

Τί πήγες και μού ᾿βαλες μες στα Αγιολογικά, βρε Μαρκήσιε...!
Αν είναι δυνατόν.... έλεος δηλαδή...
Δεν τό ᾿βαζες στα ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ τα δικά σου, ή επιτέλους στα ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ ΔΡΩΜΕΝΑ;
Ποιὸς κάθεται τώρα να κάνει τη μεταφορά...
             Στ.

[Μαρκήσιος de Karampa]

ΧΑΧΑ!
Είπα και γω να κάνω κάτι διαφορετικό, αλλά εις μάτην... ;)
Δεν το έβαλα στα Εθνικά γιατί δεν ανήκει 100% εκεί και επίσης δε μου \'κανε για εκκλησιαστικό δρώμενο, μιας και είναι κάτι που αφορά το παρελθόν καθαρά..!

Υ.Γ κάπως ξεγυάλισε... δώσε κάτι παραπάνω, μη κάνεις τσιγκουνιές, μπέχο είναι...

[Ξένια]

flow: flow: flow: flow: flow: flow: flow: flow: flow: flow: flow: flow: flow:

[Μαρκήσιος de Karampa]

ΦΟΒΟΥ ΤΟΥΣ ΒΟΙΩΤΟΥΣ ΚΑΙ ΔΩΡΑ ΦΕΡΟΝΤΕΣ

:)