Περί Αγάπης

[ρωμηός]

Στη χριστιανική μας πίστη δεν υπάρχει το άν.
Όποιος και άν είναι ο άλλος είσαι υποχρεωμένος να τον αγαπάς. Η αγάπη στο Ευαγγέλιο δεν είναι προαιρετική, είναι υποχρεωτική. Θέλεις δεν θέλεις, σού ᾿ρχεται δεν σού ᾿ρχεται, είσαι υποχρεωμένος να τον αγαπάς. Η αγάπη είναι εντολή, και είναι η κορυφαία εντολή, η εντολή των εντολών. Και μάλιστα εντολή αγάπης και των εχθρών: \"αγαπάτε τους εχθρούς υμών\"!

Ασύλληπτο μεγαλείο και απίστευτη δύναμη!
Κανείς εκτός του Χριστού δεν τόλμησε να ζητήσει κάτι παρόμοιο. ¨Οχι μόνο δεν σκέφθηκε να το προτείνει κανείς προ Χριστού, αλλά και μετά Χριστόν δεν τόλμησε κανείς ούτε κάν να το επαναλάβει. Πολύ περισσότερο δεν θα τολμούσε να το θέσει ως εντολή και μάλιστα την κορυφαία εντολή. Γι\' αυτό το Ευαγγέλιο θα παραμένει πάντοτε το πιο τολμηρό και επίκαιρο κείμενο απ\' ό,τι έχει ποτέ γραφεί ή πρόκειται να γραφεί πάνω στη γη.
                         Στ.

[ρωμηός]

Σταμποζ, λέτε: \"είσαι υποχρεωμένος να τον αγαπάς\" Μήπως όμως όταν έχεις την αίσθηση της υποχρεώσης τοτε δεν αγαπας πραγματικά, δεν μπορείς να νιώσεις  ότι η αγαπη σου είναι προιον προσωπικής επιλογής?

Διαβάζοντας το σχολιο σας θυμηθηκα και κατι που είχα ακούσει από τον Σεβασμιώτατο π.Ιερεμία Φούντα. Είχε πει ότι  ο Χριστός έδωσε 3 εντολές μόνο: 1. \"Ταύτα εντελλομαι ινα αγαπατε αλλήλους...\"   2. \"τουτο ποιείτε εις τήν εμήν ανάμνησιν...\"  3. \"Λάβετε, φάγετε..\"

[ρωμηός]

Η αγάπη που προέρχεται από την καρδιά του ανθρώπου είναι εφήμερη. Σήμερα οι αγαπώμενοι δίνουν όρκους αιώνιας αφοσίωσης και σε λίγο διάστημα χωρίζουν αλληλοϋβριζόμενοι. Η αγάπη που πηγάζει από το Ευαγγέλιο του Χριστού μας δεν είναι ανθρώπινο κατόρθωμα, είναι έργο της Θείας Χάριτος, γι\' αυτό και δεν έχει ούτε όρους ούτε όρια. Ούτε κάνει διάκριση συγγενών, φίλων, γνωστών, ομοεθνών, θρησκείας, φύλου, ιδεολογίας κ.τ.λ. Είναι αγάπη μόνιμη και αναφαίρετη και δεν εξαρτάται από την ανταπόκριση του αγαπώμενου προσώπου. Στον ύψιστο βαθμό της, αυτόν που κατακτούν οι άγιοι, είναι \"καύσις καρδίας υπερ πάσης της κτίσεως\" (αββάς Ισαάκ), αυτό που έλεγε ο απόστολος Παύλος ότι θα προτιμούσε να πάει ο ίδιος στην κόλαση αρκεί να σώζονταν οι Εβραίοι.

Διάβασε τον ύμνο της αγάπης στο ιγ΄ κεφάλαιο της Α΄ προς Κορινθίους επιστολής και θα τα καταλάβεις όλα. Θα δείς τί κάλπικες δεκάρες πουλάμε για αγάπη εμείς και τι ατόφιο χρυσάφι εντέλεται να έχουμε και μας χαρίζει ο Χριστός μας.
                                 Στ.

[ρωμηός]

Ο ΥΜΝΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ
ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ (Α' ΚΟΡΙΝΘ. ΚΕΦ. 13)

--------------------------------------------------------------------------------
1. Εάν ταις γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ και
των αγγέλων, αγάπην δε μη έχω, γέγονα
χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον·

2. και εάν έχω προφητείαν και ειδώ τα μυστήρια πάντα και
πάσαν την γνώσιν, και εάν έχω πάσαν την πίστιν, ώστε
όρη μεθιστάνειν, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ειμι·

3. και εάν ψωμίσω πάντα τα υπάρχοντά μου, και εάν παραδώ
το σώμα μου ίνα καυθήσομαι, αγάπην δε μη έχω,
ουδέν ωφελούμαι·

4. Η αγάπη μακροθυμεί, χρηστεύεται, η αγάπη ου ζηλεί, η αγάπη
ου περπερεύεται, ου φυσιούται,

5. ουκ ασχημονεί, ου ζητεί τα εαυτής, ου παροξύνεται, ου λογίζεται το κακόν,

6. ου χαίρει επί τη αδικία, συγχαίρει δε τη αληθεία·

7. πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει·

8. η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει, είτε δε προφητείαι, καταργηθήσονται· είτε γλώσσαι, παύσονται· είτε γνώσις, καταργηθήσεται·

9. εκ μέρους δε γινώσκομεν και εκ μέρους προφητεύομεν·

10. όταν δε έλθει το τέλειον, τότε το εκ μέρους καταργηθήσεται.

11. ότε ήμην νήπιος, ως νήπιος ελάλουν, ως νήπιος εφρόνουν, ως νήπιος ελογιζόμην. ότε δε γέγονα ανήρ, κατήργηκα τα του νηπίου.

12. βλέπομεν γαρ άρτι δι΄εσόπτρου εν αινίγματι, τότε δε πρόσωπον προς πρόσωπον.άρτι γινώσκω εκ μέρους, τότε δε επιγνώσομαι καθώς και επεγνώσθην.

13. νυνί δε μένει πίστις, ελπίς, αγάπη, τα τρία ταύτα. μείζων δε τούτων η αγάπη.


Aκόμα κι αν ήξερα να μιλώ όλες τις γλώσσες των ανθρώπων μα και των αγγέλων, χωρίς όμως να έχω αγάπη, θα είχα γίνει χαλκός που βγάζει σκέτους ήχους ή τύμπανο που δημιουργεί μόνο φασαρία.

Kι αν είχα το χάρισμα της προφητείας και κατανοούσα όλα τα μυστήρια και κατείχα όλη τη γνώση, κι αν είχα όλη την πίστη, έτσι που να μετατοπίζω βουνά, χωρίς όμως να έχω αγάπη, θα ήμουν ένα τίποτε.

Kι αν ακόμα μοίραζα όλα τα υπάρχοντά μου για να θρέψω τους πεινασμένους, κι αν παρέδιδα το σώμα μου να καεί στη φωτιά, χωρίς όμως να έχω αγάπη, δε θα με είχε ωφελήσει σε τίποτε.

H αγάπη μακροθυμεί, επιζητάει το καλό. H αγάπη δε φθονεί. H αγάπη δεν καυχησιολογεί, δεν αλαζονεύεται,

δε φέρεται άπρεπα, δεν κυνηγάει το δικό της συμφέρον, δεν κυριεύεται από θυμό, δεν κρατά λογαριασμό για το κακό που της κάνουν,

δε χαίρεται για την αδικία, αλλά μετέχει στη χαρά για την επικράτηση της αλήθειας.

Όλα τα καλύπτει, όλα τα πιστεύει, όλα τα ελπίζει, όλα τα υπομένει.

H αγάπη ποτέ δεν ξεπέφτει. Eνώ τα άλλα, είτε προφητείες είναι αυτές, θα καταργηθούν, είτε γλώσσες είναι, θα πάψουν, είτε γνώση, θα καταργηθεί.

Γιατί μόνο ως ένα βαθμό γνωρίζουμε και ως ένα βαθμό προφητεύουμε.

Mα όταν έρθει το τέλειο, τότε το ατελές θα καταργηθεί.

Παιδάκι όταν ήμουνα, σαν παιδάκι μιλούσα, σαν παιδάκι σκεφτόμουν, σαν παιδάκι έβγαζα συμπεράσματα. Mα όταν έγινα άντρας, σταμάτησα να σκέφτομαι και να ενεργώ σαν παιδάκι.

Γιατί, πραγματικά, τώρα βλέπουμε απροσδιόριστα σαν σε θαμπό καθρέφτη. Tότε όμως θα δούμε πρόσωπο με πρόσωπο. Tώρα γνωρίζω μονάχα ως ένα βαθμό, τότε όμως θα γνωρίσω τέλεια, όπως ακριβώς μ᾿ έχει γνωρίσει ο Θεός.

Aυτά, λοιπόν, που μένουν τελικά, είναι η πίστη, η ελπίδα και η αγάπη. Aυτά τα τρία, με κορυφαία τους, όμως, την αγάπη.

[ρωμηός]

Τα κατέβασα πρόχειρα από μια Ιστοσελίδα, δεν έκανα έλεγχο για τυχόν λάθη ή την ακρίβεια των κειμένων.

[ρωμηός]

Η αγάπη που πηγάζει από το Ευαγγέλιο του Χριστού μας δεν είναι ανθρώπινο κατόρθωμα, είναι έργο της Θείας Χάριτος, γι\' αυτό και δεν έχει ούτε όρους ούτε όρια.

Η θεανθρώπινη αρετή της αγάπης

\"Η αγάπη αύτη δεν έχει έχει όρια. Δεν ερωτά: ποίος είναι άξιος και ποίος δεν είναι, αλλά αγαπά τους πάντας...με αυτήν την καθολικότητά της διακρίνεται η χριστιανική αγάπη από τας άλλας αυτοκλήτους και σχετικάς αγάπας...Αποκτάται δε η αγάπη αύτη δια της προσευχής, διότι είναι δώρον του Χριστού...\"

Ιουστίνου Πόποβιτς, \"Άνθρωπος και Θεάνθρωπος\", εκδ. Αστήρ & Παπαδημητρίου, δευτέρα έκδοσις, Αθήνα 1970, σελ.58

[βίκυ]

Αρα όποιος δεν προσευχεται δεν αγαπά? Ή αν προτιμάτε δεν μπορεί να αγαπήσει χωρίς όρια?

[staboz]

Σωστά. Δεν μπορεί να αγαπήσει χωρίς όρους και όρια. Ακριβώς διότι αυτή η αγάπη δεν είναι ανθρώπινο κατόρθωμα αλλά Χάρις, δηλαδή χάρισμα, δώρο του Θεού.
                               Στ.

[quality]

Σωστά. Δεν μπορεί να αγαπήσει χωρίς όρους και όρια. Ακριβώς διότι αυτή η αγάπη δεν είναι ανθρώπινο κατόρθωμα αλλά Χάρις, δηλαδή χάρισμα, δώρο του Θεού.
                               Στ.

Δώρο του Θεού είναι η ικανότητα που έχει ο καθένας από εμάς να αγαπά και όχι η αγάπη αυτή καθαυτή.

[Ξένια]

...

[staboz]

Βιάστηκες, Ξένια. Λόγο αλήθειας δεν έχουν μόνο οι θεολόγοι, πολύ περισσότερο οι ψευτοθεολόγοι, τέτοιοι που είμαστε οι περισσότεροι σήμερα. Δεν είναι υπερβολικός ο λόγος μου. Εμείς ονομαστήκαμε θεολόγοι επειδή πήραμε ένα πτυχίο. Η αληθινή θεολογία όμως δεν είναι το πτυχίο, πού μπορεί να το πάρει και ένας άθεος. Η αληθινή θεολογία είναι καρπός της αληθινής προσευχής και του συνεπούς πνευματικού αγώνα:
\"Ει θεολόγος εί, αληθώς προσεύξη, και ει αληθώς προσεύχη θεολόγος εί\"· άν είσαι θεολόγος θα προσεύχεσαι αληθινά, και άν προσεύχεσαι αληθινά, είσαι θεολόγος. (Όσιος Νείλος ο ασκητής).
\"Βούλει θεολόγος
γενέσθαι ποτὲ, καὶ τῆς θεότητος ἄξιος; τὰς ἐντολὰς
φύλασσε· διὰ τῶν προσταγμάτων ὅδευσον· πρᾶ-
ξις γὰρ ἐπίβασις θεωρίας· ἐκ τοῦ σώματος τῇ ψυχῇ
φιλοπόνησον\".
Θέλεις να γίνεις κάποτε θεολόγος και άξιος του Θεού; Να τηρήσεις τις εντολές,
να περπατήσεις σύμφωνα με τα προστάγματα του Θεού· διότι η πράξη (η εφαρμογή των εντολών του Θεού)
είναι η βάση πάνω στην οποία στηρίζεται η θεωρία (δηλαδή η ανώτερη πνευματική ζωή)· κουράσου σωματικά για να ωφελήσεις την ψυχή σου. (Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος).

Επομένως και χωρίς πτυχίο θεολογικής Σχολής μπορεί να είναι κανείς θεολόγος και μάλιστα αληθινός θεολόγος.


Τώρα στην ουσία της υποθέσεως. Αυτό που έγραψε η Ευθυμία ότι η ικανότητα να αγαπάμε είναι δώρο του Θεού, είναι σωστό. Το άλλο όμως ότι η αγάπη δεν είναι δώρο του Θεού είναι εν μέρει μόνο σωστό. Και λέω εν μέρει, διότι υπάρχουν πολλά είδη αγάπης. Για κάποια απ\' αυτά ισχύει η παρατήρηση της Ευθυμίας. Εμείς όμως μιλούσαμε για την αληθινή, την τέλεια αγάπη:

Η αγάπη που πηγάζει από το Ευαγγέλιο του Χριστού μας δεν είναι ανθρώπινο κατόρθωμα, είναι έργο της Θείας Χάριτος, γι\' αυτό και δεν έχει ούτε όρους ούτε όρια. Ούτε κάνει διάκριση συγγενών, φίλων, γνωστών, ομοεθνών, θρησκείας, φύλου, ιδεολογίας κ.τ.λ. Είναι αγάπη μόνιμη και αναφαίρετη και δεν εξαρτάται από την ανταπόκριση του αγαπώμενου προσώπου.

Αυτή η αγάπη είναι εξ ολοκλήρου δώρο του Θεού, διότι με μόνες τις ανθρώπινες ικανότητες και δυνάμεις είναι τελείως ακατόρθωτη.
                                                Στ.

[Ξένια]

Βιάστηκες, Ξένια....
 Αυτή η αγάπη είναι εξ ολοκλήρου δώρο του Θεού, διότι με μόνες τις ανθρώπινες ικανότητες και δυνάμεις είναι τελείως ακατόρθωτη.

Μάλλον δε βιάστηκα καθόλου τελικά..flow:

[staboz]

Όλες οι αρετές, και η αγάπη βέβαια, που είναι η κορυφαία αρετή, έχουν δοθεί στον άνθρωπο από τη γέννησή του. Είναι αυτές που τις ονομάζουμε έμφυτες αρετές. Γι\' αυτό και τις έχουν όλοι οι άνθρωποι, οποιασδήποτε θρησκείας, οποιουδήποτε έθνους, φυλής, χρώματος, άνδρες και γυναίκες. Γι\' αυτό κατά φυσικό τρόπο αγαπούμε τους γονείς μας και όλους αυτούς που θεωρούμε δικούς μας ανθρώπους. Το ίδιο έμφυτη είναι και η αγάπη που αναπτύσσεται μεταξύ φίλων και αναμφιβόλως η χιλιοτραγουδημένη συζυγική αγάπη. Τα όρια αυτών των ειδών της αγάπης είναι περιορισμένα και η διάρκειά τους επισφαλής.

Η αληθινή αγάπη του Ευαγγελίου είναι άλλης ποιότητος, και στον ύψιστο βαθμό της μας ξεπερνάει όλους απείρως, διότι είναι υπερφυσική, είναι θείας ποιότητος. Αυτή η αγάπη είναι το υπέρτατο άθλημα όλων των αθλημάτων του κόσμου. Δεν είναι δε εύκολη υπόθεση. Δεν την αποκτάει κανείς κατά τρόπο μαγικό, μετέχοντας απλώς στη ζωή της Εκκλησίας και ζώντας μια ζωή χριστιανική, όπως την ονομάζουμε. Αυτή η αγάπη είναι θάνατος. \"Κραταιά ως θάνατος αγάπη\" (Άσμα Ασμάτων). Είναι αγάπη πάσχουσα στον υπέρτατο βαθμό. Απαιτεί σταύρωση του ανθρώπου επί αοράτου σταυρού. Λίγοι, πολύ λίγοι, φθάνουν στα ύψιστα επίπεδά της. Αυτοί είναι οι αίροντες μετά του Χριστού την αμαρτίαν του κόσμου. Πάσχουν υπέρ πάσης της κτίσεως. Μετέχουν στην αγωνία της Γεθσημανή. Φθάνουν στα όρια της αντοχής τους: Παρελθέτω απ\' εμού το ποτήριον τούτο! Αλλά αυτοί γεύονται και την ανάσταση ήδη από τον κόσμο τούτο. Μια τέτοια όμως κατάσταση είναι απολύτως ακατόρθωτη ανθρωπίνως. Είναι μόνο χάρις και δωρεά του Θεού. Γι\' αυτό και δεν υπάρχει συγκεκριμένη μέθοδος αποκτήσεώς της. Κανένα δώρο δεν αποκτάται με μεθόδους, διότι τότε παύει να είναι δώρο. Η απόκτηση αυτής της χάριτος είναι έκπληξη! Διότι στην ουσία απόκτησή της σημαίνει συμβίωση και ένωση μετά του Θεού. Εμείς συνήθως μένουμε, ή καλύτερα να πώ μένω εγώ, στο πρώτο σκαλί της αγάπης του Ευαγγελίου. Μόνο σ\' αυτό. Κι αυτό βέβαια χάρις και δωρεά του Θεού είναι. Αλλά είναι το πρώτο σκαλί. Οι άγιοι κινούνται με πύραυλο έξω από τα όρια του σύμπαντος. Μη τυχόν λοιπόν νομίζουμε ότι την κατέχουμε, απλώς επειδή ζούμε μέσα στην Εκκλησία. Γνωρίζω και εγώ ότι υπάρχει, την έχω μελετήσει ενσαρκωμένη στη ζωή των αγίων, την έχω δεί σε ελάχιστες, πολύ σπάνιες, περιπτώσεις και σε σημερινούς αγιασμένους ανθρώπους. Αλλά μέχρις εκεί.

Λυπάμαι που τόσο άτεχνα και ελεεινά διαπραγματεύομαι τα άγια των αγίων της πίστεώς μας. Γνωρίζω ότι διαπράττω βεβήλωση, αφού μιλάω για πράγματα που δεν τα κατέχω. Προσπαθώ να εξηγήσω πόσο γλυκό είναι το μέλι, χωρίς να το έχω γευτεί ποτέ μου, έχοντάς το δεί μόνο σε φωτογραφίες. Αλλά, όσο μπορεί κανείς να ξεδιψάσει με ζωγραφισμένο νερό, άλλο τόσο μπορεί να καταλάβει την γλυκύτητα του μελιού από φωτογραφίες και επιπόλαια να προσπαθήσει να την περιγράψει και σε άλλους. Αυτά τα θέματα θα έπρεπε να τα πλησιάζουμε με φόβο και δέος. Λυπάμαι που δεν μπορώ να μιλήσω εκ πείρας. Μεταφέρω με κακό τρόπο αυτά που μόνο έχω ακούσει ή διαβάσει. Εμένα συγχωρέστε με. Αλλά και τις διαστάσεις αυτής της θεϊκής αγάπης μην τις φέρνουμε στο επίπεδό μας.
                             Στ.

[Ξένια]

Έχω στο νου μου την εξής εικόνα:Όταν κάποιος μπαίνει σε ένα αρωματοπωλείο, ακόμα και να μην αγοράσει τίποτα, βγαίνοντας παίρνει μαζί του μια ευχάριστη ευωδία...έτσι και μεις...Εφόσον ζούμε μέσα στην εκκλησία, ακόμα και αν τίποτα δεν καταφέρουμε να νιώσουμε από την αγάπη του θεού, τουλάχιστον παίρνουμε..πως να το πω...ένα \"άρωμα χριστιανικό\"...μια γλυκιά δόση της αγάπης του καλού μας θεού...δεν πειράζει..κάτι είναι και αυτόflow:

[ρωμηός]

Το περίεργο είναι που έγινε όλη αυτή η παρεξήγηση στο θέμα της \"αγάπης\"? Δεν ξέρω αν το προσέξατε. Θα σας παρακαλούσα να κλείσουμε (κι όχι να ματαξαναρχίσουμε) το θέμα από εδώ !!! Όπου θα τοποθετηθώ κι εγώ...

Μεταφέρω λοιπόν όλα τα μηνύματα που είναι άσχετα με την αγάπη, ώστε να μείνει καθαρό το θέμα από τα ανθρώπινα λάθη μας...

[Βασιλείου Μάριος]

Θα συμφωνήσω Παύλε!