News:

Η Συνευωχία ξανά στο Διαδίκτυο

Main Menu

.::Ανέκδοτα::. - Mega Topic -

Started by Βασιλείου Μάριος, 26 September, 2007, 09:26:41 PM

Previous topic - Next topic

Βασιλείου Μάριος

Για να μην βάζουμε κάθε ανέκδοτο σε ξεχωριστό θέμα και γεμίζουμε το φόρουμ, άνοιξα αυτό το θέμα!
ΟΛΑ τα ανέκδοτα θα μπάινουν εδώ για να τα έχουμε και μαζεμένα!


Καλή αρχή!
[b][font=arial]Χωρίς στρουμφάκι, δεν γίνεται δουλειά εδώ μέσα![/font][/b]

Βασιλείου Μάριος

[b][font=arial]Χωρίς στρουμφάκι, δεν γίνεται δουλειά εδώ μέσα![/font][/b]

Βασιλείου Μάριος

[b][font=arial]Χωρίς στρουμφάκι, δεν γίνεται δουλειά εδώ μέσα![/font][/b]

Βασιλείου Μάριος

[b][font=arial]Χωρίς στρουμφάκι, δεν γίνεται δουλειά εδώ μέσα![/font][/b]

staboz

Τα ανέκδοτα δημιουργούν περισσότερη χαρά, όταν δεν περιέχουν έννοιες και εκφράσεις αταίριαστες με το πνεύμα του Ευαγγελίου του Χριστού. Καλό είναι να τα υποβάλλουμε σε κριτική, πριν τα δημοσιεύσουμε εδώ. Διότι και το Φόρουμ πρέπει να έχει ένα υψηλότερο επίπεδο. Εμένα τουλάχιστον, με ενοχλεί αυτή η τάση να ανακατεύουμε τα πάντα: από τη μιά υψηλή θεολογία περί θεώσεως και ευχαριστιακής ζωής και μεγαλόστομες διακηρύξεις περί ρωμαίϊκης παράδοσης, και από την άλλη ανέκδοτα με κατσίκες και διατυπώσεις τέτοιες για τις οποίες ένας πιστός με στοιχειώδη συνέπεια στη ζωή του θα έπρεπε να ντρέπεται να τις χρησιμοποιεί. Αν η τοποθέτησή μου αυτή φαίνεται αυστηρή, συγχωρέστε με. Το ίδιο με εκνεύρισε ένα τραγούδι που τοποθετήθηκε σε άλλη σελίδα. Αλλά γι\' αυτό θα γράψω στην κατάλληλη θέση. Λυπάμαι που αναγκάζομαι να μιλάω με επικριτικό τρόπο, αλλά το να σιωπήσω και να κάνω πως δεν καταλαβαίνω, μου φαίνεται υποκριτικό και σίγουρα με κάνει να αισθάνομαι συμμέτοχος και άρα συνένοχος.

Ταπεινά παρακαλώ τα αταίριαστα σημεία να αφαιρεθούν.
                         Στ.
Ρωμ. ε΄6-10

ρωμηός

Νομίζω πως είναι πολύ σωστή η παρέμβαση του κ. Σταμπόζ. (άλλωστε σας έχουμε εδώ όχι για να εκνευρίζεστε αλλά για να παρεμβαίνετε και να μας προφυλάσσετε!!!) Θα πρέπει να προσέχουμε τις εκφράσεις και τα υποννοούμενα. Μπορούμε να καταχωρούμε ανέκδοτα βεβαίως αλλά στο βαθμό που αυτά δεν προσβάλλουν το ήθος που επαγγελόμαστε...

Βασιλείου Μάριος

Κανένα απολύτως πρόβλημα! Τα post διαγράφηκαν!
[b][font=arial]Χωρίς στρουμφάκι, δεν γίνεται δουλειά εδώ μέσα![/font][/b]

ρωμηός

όχι βρε, απάλειψα εγώ τα επίμαχα σημεία... Γιατί τα διέγραψες εξ ολοκλήρου;;;;

Βασιλείου Μάριος

Δεν υπάρχει πρόβλημα!
[b][font=arial]Χωρίς στρουμφάκι, δεν γίνεται δουλειά εδώ μέσα![/font][/b]

staboz

Ας μη φθάσουμε στο άλλο άκρο. Μπορούν να μείνουν όλα, αρκεί να απαλειφθούν 3-4 φράσεις. Διότι στο μεγαλύτερο μέρος τους ήσαν πολύ επιτυχημένα. Ιδίως αυτό με την πεθερά: σιχτίρ χανούμ!
Ρωμ. ε΄6-10

ρωμηός

Ναι, βρε Μάριε... αφού εγώ τα διόρθωσα, αλλά φαίνεται δεν το πήρες χαμπάρι... Άντε παληκάρι μου...ξαναβάλτα...και τα διορθώνω εγώ...αν υπάρχει κάτι

Βασιλείου Μάριος

Δεν πειράζει! Βάζουμε άλλα! Αφήστε τα τώρα!
[b][font=arial]Χωρίς στρουμφάκι, δεν γίνεται δουλειά εδώ μέσα![/font][/b]

ρωμηός

•   Τι κοινό έχει ο Ολυμπιακός με τα κινητά;
- Δεν πιάνουν στο εξωτερικό!
•   - Γιατί ο ακέφαλος καβαλάρης κάνει μαύρο;
- Για να κάνει κεφάλι!!!!!!!!!!!!!!!!
•   - Πως περνάει η μέρα στο Ιράκ;
- Μπαμ-μπάμ!
•   - Τι λέει το 0 στο 6 ;
- Σου πετάει μία τριχα.

- Τί είπε το 0 στο 8 ;
- Μπα , μπα βάλαμε και ζωνούλα!
•   - Τι γλώσσα μιλάνε στην Δανία;
- Δανεικά. Λίγα από δω, λίγα από κει...
•   - Ποιά είναι η τελευταία ταινία που είδε ο Οτσαλάν;
- Η ...μονωτική!!!!

Ξένια

"Μπαμπάς"

   
Ένας πατέρας περνώντας από τη κρεβατοκάμαρα του γιου του έμεινε κατάπληκτος όταν είδε το κρεβάτι του ωραία στρωμένο και όλα τακτοποιημένα και καθαρά. Μετά είδε ένα φάκελο τοποθετημένο σε περίβλεπτη θέση στο μαξιλάρι. Όνομα παραλήπτη "Μπαμπάς". Με το χειρότερο προαίσθημα, άνοιξε το φάκελο και διάβασε το γράμμα με τρεμάμενα χέρια:

Αγαπημένε μου πατέρα,
Με μεγάλη μου λύπη και θλίψη σου γράφω, γιατί κλέφτηκα με την καινούργια μου φιλενάδα και ήθελα έτσι να αποφύγω τη σύγκρουση με εσένα και τη μαμά. Έχω βρει το πραγματικό πάθος με την Τζίνα και είναι τόσο συμπαθητική.
Ήξερα ότι δεν θα την εγκρίνατε εξαιτίας των σκουλαρικιών στη μύτη και στη γλώσσα, των τατουάζ, των κολλητών δερμάτινων ρούχων μοτοσικλέτας αλλά και επειδή είναι αρκετά μεγαλύτερη μου.
Αλλά δεν είναι μόνο το πάθος, μπαμπά. Είναι έγκυος. Η Τζίνα λέει ότι θα είμαστε πολύ ευτυχισμένοι μαζί.
Έχει δικό της τροχόσπιτο και μένει στο δάσος. Έχει μαζέψει αρκετά καυσόξυλα για όλο το χειμώνα.
Ονειρευόμαστε να αποκτήσουμε πολλά παιδιά. Η Τζίνα μου άνοιξε τα μάτια, με έκανε να καταλάβω πως η μαριχουάνα δεν βλάπτει στην πραγματικότητα κανένα. Θα την καλλιεργούμε και θα την ανταλλάσσουμε με άλλα άτομα στη κοινότητα για όση κοκαΐνη και Ecstasy θέλουμε. Εντωμεταξύ θα προσευχόμαστε ώστε η επιστήμη να βρει τη θεραπεία για το AIDS και έτσι η Τζίνα να είναι καλύτερα, εξάλλου το αξίζει!
Μην ανησυχείς για εμένα μπαμπά, είμαι 15 χρονών και ξέρω να φροντίζω τον εαυτό μου. Κάποια μέρα, είμαι σίγουρος πως θα έρθουμε πίσω να σας επισκεφτούμε για να γνωρίσεις τα εγγόνια σου.

Ο γιος σου:
Πέτρος.

Υ.Γ. Μπαμπά, τίποτα από τα προηγούμενα δεν είναι αλήθεια. Είμαι στο σπίτι του Νικόλα.
Απλά ήθελα να σου θυμίσω πως υπάρχουν χειρότερα πράγματα στη ζωή από τον έλεγχο που είναι στο συρτάρι του γραφείου μου.
Σ' αγαπώ πολύ!
Πάρε με όταν θα είναι ασφαλές για μένα να γυρίσω σπίτι.
Οι δυσκολίες της ζωής αντιμετωπίζονται με τρείς τρόπους: την ελπίδα, το όνειρο και το χιούμορ. (Καντ Ι.)

Βασιλείου Μάριος

[b][font=arial]Χωρίς στρουμφάκι, δεν γίνεται δουλειά εδώ μέσα![/font][/b]

ειρήνη

Έντεκα άνθρωποι κρατούνταν από το ίδιο σκοινί που κρεμόταν από ένα ελικόπτερο, δέκα ήταν άντρες και μία γυναίκα. Το σκοινί δεν ήταν αρκετά δυνατό για να κρατήσει και τους έντεκα, γι\' αυτό και αποφάσισαν ότι ένας άνθρωπος θα έπρεπε να πέσει. Διαφορετικά θα έπεφταν όλοι. Δεν κατάφερναν να διαλέξουν τον άνθρωπο, αλλά ξαφνικά η γυναίκα, με δυνατή φωνή, ανακοίνωσε ότι προσφερόταν από μόνη της να πέσει. Στο κάτω κάτω, είπε, ήταν συνηθισμένη να θυσιάζει τα συμφέροντά της, μιας και:
1. - Σαν μητέρα πάντα έδινε προτεραιότητα στα παιδιά.
2. - Σαν σύζυγος, παραμέριζε τα συμφέροντά της για αυτά του συζύγου της.
3. - Σαν κόρη υποτασσόταν στον πατέρα της.
4. - Σαν επαγγελματίας άφηνε τα αφεντικά της να πέρνουν τη δόξα για τις δικές της επιτυχίες.
5.-  Σαν γυναίκα, κοιτάζοντας ψηλά στο άπειρο και βάζοντας το χέρι στην καρδιά, η αποστολή της ζωής της ήταν να θυσιάζεται για τους άλλους, χωρίς να περιμένει τίποτα σε αντάλλαγμα!
Συγκινημένοι οι άντρες ξέσπασαν σε χειροκροτήματα και φυσικά έπεσαν.

HΘΙΚΟ ΔΙΔΑΓΜΑ:
Ποτέ μην εμπιστεύεσαι την αυταπάρνηση μία γυναίκας, μπορεί να είναι Γενναία αλλά δεν είναι ηλίθια!
Πάντα υπάρχει παρελθόν για έναν άγιο και μέλλον για έναν αμαρτωλό...!

staboz

Πολύ ωραίο Ειρήνη! (Και διδακτικό!)
Ρωμ. ε΄6-10

βίκυ

ΕΙΡΗΝΗ ΜΟΥ, Σ\' ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ, ΩΣΤΟΣΟ ΤΟ ΕΧΟΥΜΕ ΓΡΑΨΕΙ ΞΑΝΑ ΜΕ ΤΟ ΤΙΤΛΟ\"ΘΥΣΙΑ\"...ΣΥΓΓΝΩΜΗ...
  (ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΚΑΛΕ ΠΑΙΔΙΑ? ΟΙ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΜΑΣ ΑΠΟΣΥΝΤΟΝΙΣΑΝ???  )

Ξένια

Quote from: βίκυΕΙΡΗΝΗ ΜΟΥ, Σ\' ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ, ΩΣΤΟΣΟ ΤΟ ΕΧΟΥΜΕ ΓΡΑΨΕΙ ΞΑΝΑ ΜΕ ΤΟ ΤΙΤΛΟ\"ΘΥΣΙΑ\"...ΣΥΓΓΝΩΜΗ...
  (ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΚΑΛΕ ΠΑΙΔΙΑ? ΟΙ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΜΑΣ ΑΠΟΣΥΝΤΟΝΙΣΑΝ???  )
Χαχαχαχαχα!!! Ε δεν παίζεσαι!!!! Το τιμάς το αξίωμα της αρχιτρικλινισσας εσύ!
Οι δυσκολίες της ζωής αντιμετωπίζονται με τρείς τρόπους: την ελπίδα, το όνειρο και το χιούμορ. (Καντ Ι.)

βίκυ

ΣΕ Ο,ΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ,  ΘΥΜΑΜΑΙ ΠΟΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΑΜΕ  ;)

βίκυ

ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΤΥΠΟΣ ΜΕ ΜΗΧΑΝΑΚΙ ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΑΕΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΜΕ ΜΙΑ ΜΑΥΡΗ ΣΑΚΟΥΛΑ.  
ΦΤΑΝΟΝΤΑΣ ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ, ΤΟΝ ΣΤΑΜΑΤΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΡΩΤΟΥΝ:
- ΤΙ ΕΧΕΙΣ ΣΤΗ ΣΑΚΟΥΛΑ ΑΡΧΗΓΕ?
- ΧΩΜΑ!
- ΚΑΛΑ, ΚΑΛΑ, ΑΝΟΙΞΕ ΤΗ ΣΑΚΟΥΛΑ ΜΕΓΑΛΕ...
ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΗ ΣΑΚΟΥΛΑ Ο ΤΥΠΟΣ ΚΑΙ ΤΙ ΝΑ ΔΟΥΝ ......ΧΩΜΑ!
- ΑΦΟΥ ΣΑΣ ΤΟ ΕΙΠΑ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ, ΧΩΜΑ ΚΟΥΒΑΛΑΩ!
- ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΚΥΡΙΕ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΜΕ! ΠΕΡΑΣΤΕ.
 
Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΥΤΗ ΣΥΝΕΧΙΖΟΤΑΝ ΜΗΝΕΣ, ΠΟΥ ΛΕΤΕ, Ε, ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΛΕΝΕ:
- ΡΕ ΕΣΕΙΣ, ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΜΑΣ ΔΟΥΛΕΥΕΙ Ο ΤΥΠΟΣ ΜΕ ΤΟ ΜΗΧΑΝΑΚΙ? ΚΑΤΣΕ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΞΑΝΑΕΡΘΕΙ ΘΑ ΤΟΥ ΖΗΤΗΣΟΥΜΕ ΔΕΙΓΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΧΩΜΑ.
ΟΝΤΩΣ ΟΤΑΝ ΕΡΧΕΤΑΙ:
- ΣΤΑΜΑΤΑ, ΑΝΟΙΞΕ ΤΗ ΣΑΚΟΥΛΑ.
- ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ? ΤΙ ΠΑΘΑΤΕ?
- ΘΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΔΕΙΓΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΧΩΜΑ, ΚΑΙ ΘΑ ΤΟ ΣΤΕΙΛΟΥΜΕ ΓΙΑ ΑΝΑΛΥΣΗ.
- ΚΑΛΩΣ, ΚΑΛΩΣ.
 
ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΜΕΡΑ ΕΡΧΕΤΑΙ Ο ΤΥΠΟΣ:
- ΧΙΛΙΑ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΚΥΡΙΕ ΕΙΧΑΤΕ ΔΙΚΑΙΟ, ΔΕΝ ΒΡΕΘΗΚΕ ΚΑΜΙΑ ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΟΥΣΙΑ ΣΤΟ ΔΕΙΓΜΑ.
- ΑΦΟΥ ΣΑΣ ΤΟ ΕΙΠΑ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ, ΕΙΜΑΙ ΚΑΘΑΡΟΣ!
- ΔΕ ΘΑ ΞΑΝΑΓΙΝΕΙ, ΠΕΡΑΣΤΕ, ΤΟΥ ΛΕΝΕ.
 
ΠΕΡΝΟΥΣΑΝ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ, Ε, ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΤΟΝ ΣΤΑΜΑΤΑΕΙ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΕΕΙ:
- ΑΚΟΥ ΦΙΛΕ, ΕΓΩ ΣΕ 2 ΒΔΟΜΑΔΕΣ ΠΑΙΡΝΩ ΣΥΝΤΑΞΗ, ΔΕ ΘΑ ΣΕ ΚΑΡΦΩΣΩ ΑΛΛΑ ΘΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ, ΚΑΝΕΙΣ ΛΑΘΡΕΜΠΟΡΙΟ?
- ......ΝΑΙ!
- ΚΑΙ ΤΙ ΠΕΡΝΑΣ???
- ΜΗΧΑΝΑΚΙΑ !!!

Ξένια

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

 
 Η ιστορία μας εξελίσσεται στη Σκωτία στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου.
 Είναι μια παρέα από τέσσερεις Έλληνες φοιτητές, που σπουδάζουνε Πληροφορική. Τα παιδιά είναι διαβαστερά και τα έχουνε πάει και πολύ καλά όλη τη χρονιά. Μια Παρασκευή δώσανε ένα μάθημα το πρωϊ και σκίσανε και μετά μαζευτήκανε στο σπίτι του ενός και αραχτοί στους καναπέδες και στα κρεββάτια, το φιλοσοφούσανε κάνοντας το πολύ προσφιλές σπορ της ταβανοσκόπησης.

 Αφού λοιπόν είπανε τα σχετικά με το διαγώνισμα, ότι σκίσανε και γράψανε για A και είδανε ότι ξαναγράφανε τη Δευτέρα το πρωϊ ένα εύκολο μάθημα που ήθελε 2-3 ώρες διάβασμα μόνο, η συζήτηση γύρισε..... \'Ρε παιδιά\', λέει ο ένας, \'δεν πάμε στη Γλασκώβη το week-end να βρούμε εκείνη την έτσι που μας άφησε το τηλέφωνό της προχθές στην pub; θάχει και φίλες, καλά θα περάσουμε\'.
 
 Δεν ήθελαν και πολλά οι υπόλοιποι για να τ\' αποφασίσουν και σε μια ώρα είχανε γίνει όλες οι αναγκαίες κινήσεις και η τετράδα ταξίδευε με νοικιασμένο αμάξι για τη Γλασκώβη.
 Τα πράματα στη Γλασκώβη ήτανε θεϊκά. Και να τα διπλά ουίσκια, πήγε η ώρα 5 το πρωί και τα καμάρια μας είχανε πει το Δεσπότη Παναγιώτη.
 
 Κατά το μεσημεράκι της Δευτέρας, ξυπνήσανε κακήν κακώς και θυμηθήκανε με τρόμο το διαγώνισμα. Στο δρόμο για το Εδιμβούργο συζητάγανε πυρετωδώς τι να πούνε στον καθηγητή. Αποφασίσανε, στα πλαίσια της σωστής τακτικής κάθε ψέμα να περιέχει και μια δόση αλήθειας μέσα του, να πούνε ότι πήγανε στη Γλασκώβη σε κάτι συγγενείς και ότι ενώ ξεκίνησαν πρωϊ πρωϊ της Δευτέρας για το πανεπιστήμιο, τους έπιασε λάστιχο στο δρόμο και δεν είχανε ρεζέρβα... κλπ κλπ.
 
 Ο καθηγητής τους άκουσε με προσοχή και έπειδή ήσαν καλοί φοιτητές, δέχτηκε να δώσουν μόνοι τους το διαγώνισμα που είχανε χάσει, την Τρίτη το πρωϊ.
 Χαράς ευαγγέλια στην ομάδα, κάθισαν, διάβασαν καλά και την άλλη μέρα στις 9:00 ήσαν 4 μικρούτσικοι \'άνδρες έτοιμοι για όλα\'. Δεν υπήρχε διαθέσιμη αίθουσα και τους έβαλε σε 4 ξεχωριστά γραφεία, τον καθένα μόνο του.
 
 Σε λίγο μοίρασε και τα θέματα. Ητανε μόνο δύο. Το πρώτο, που έπιανε 5 μονάδες στις 100, ήτανε ένα πανεύκολο θέμα θεωρίας από την εισαγωγή που το ξέρανε και το απαντήσανε πατ κιουτ και οι τέσσερεις. Το δεύτερο θέμα έπιανε τα υπόλοιπα 95 στα 100 και ήτανε μια ερώτηση μόνο:
> >
> >
> >
> >
> >
> >
> >
> >
> >
> > ΠΟΙΟ ΛΑΣΤΙΧΟ;

Οι δυσκολίες της ζωής αντιμετωπίζονται με τρείς τρόπους: την ελπίδα, το όνειρο και το χιούμορ. (Καντ Ι.)

mistral

Καλόοοοο !!!!!
Και έξυπνο!!    κάτι με game theory μου πάει προς το τέλος δηλαδή ..Nash ..Newman κλπ :P
[b]«Θεέ μου, δώσε μου αγνότητα και εγκράτεια, αλλά όχι ακόμα.» [/b]  [i]Άγιος Αυγουστίνος[/i]
[i]Τα προσωπικά μηνύματα διαγράφονται [b]χωρίς να διαβαστούν.[/b]
Διαβάζω [b]μόνον[/b] παραθέσεις που επιλέγω και αγνοώ τις υπόλοιπες.[/i]

Ξένια

Γιατί ασπρίζουν τα μαλλιά;

Η μικρή Λουκία παρακολουθούσε τη μαμά της, που καθάριζε πατάτες. Κάποια στιγμή ρωτάει η μικρή Λουκία:
- Γιατί, καλέ μαμά, μερικές τρίχες απ τα μαλλιά σου είναι άσπρες;
- Όταν είσαι άτακτη, λέει η μαμά, και με στενοχωρείς και με κάνεις να κλαίω, μια τρίχα απ τα μαλλιά μου αλλάζει χρώμα και γίνεται άσπρη.
- Α ναι; κάνει η μικρή Λουκία. Και της γιαγιάς τα μαλλιά γιατί είναι κάτασπρα;
Οι δυσκολίες της ζωής αντιμετωπίζονται με τρείς τρόπους: την ελπίδα, το όνειρο και το χιούμορ. (Καντ Ι.)

Ξένια

Κλημεντίνη
    
     Ένας ληστής, αφού διέρρηξε ένα σπίτι, πιάνει όμηρους ένα ηλικιωμένο ζευγάρι. Θέλοντας να σκοτώσει ένα απο τους δύο, προσπαθεί να αποφασίσει. Ρωτάει τη γυναίκα:
- \"Πως σε λένε εσένα;\"
- \"Κλημεντίνη.\"
- \"Α! έτσι λένε τη μάνα μου, δεν θα σε πειράξω εσένα.\"
Στη συνέχεια ρωτάει τον άνδρα:
- \"Πως σε λένε εσένα;\"
- \"Παναγιώτη, αλλά με φωνάζουν και Κλημεντίνη.\"
Οι δυσκολίες της ζωής αντιμετωπίζονται με τρείς τρόπους: την ελπίδα, το όνειρο και το χιούμορ. (Καντ Ι.)