Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον;

[Βασιλείου Μάριος]

Μιας και το έβαλα στην υπογραφή μου, ας το συζητήσουμε κιόλας!

Είναι άραγε όσα μας συνβαίνουν αποτέλεσμα της δικής μας βούλησης ή όλα είναι γραμμένα εκ των προτέρων στο τεράστιο βιβλίο του χρόνου?

[ρωμηός]

Αυτό αγαπητέ θα μας καθιστούσε μαριονέτες ενώ παράλληλα θα μας απάλλασε από κάθε ευθύνη των πράξεών μας. Ύστερα, γιατί να υπάρχουν νόμοι και κανόνες συμπεριφοράς, όταν όλα δικαιολογούνται με βάση τον προορισμό που μας έχει προδιαγράψει για μας μια αόριστη δύναμη που ακούει στο όνομα πεπρωμένο;

Η δυνατότητα εκλογής - επιλογής που έχουμε ως άνθρωποι, η δυνατότητα να διαλέξουμε, το αυτεξούσιό μας είναι αυτό που καθορίζει τις πράξεις μας και τίποτα άλλο.

[ρωμηός]

Το θέμα αυτό βέβαια μας δίνει και μια ευκαιρία να εξετάσουμε και το ζήτημα του απολύτου προορισμού (προτεσταντικώς) και το αντίστοιχο ζήτημα της προγνώσεως του Θεού (ορθοδόξως). Αν το διαβάζει αυτό ο κ. Σταμπόζ μπορεί να κάνει μια εναρκτήρια τοποθέτηση στο Περί Πάντός Θεολογικού Επιστητού ώστε να έχουμε εκεί την ευκαιρία να το συζητήσουμε...

Πιστέψτε με, είναι ένα θέμα το οποίο προσφέρει και πολύ διάλογο και πολλές ερωτήσεις...

[Βασιλείου Μάριος]

Εγώ προσωπικά δεν μπορώ να πιστέψω οτι μπορείς να αποφύγεις το πεπρωμένο!
Ορισμένα πράγματα και καταστάσεις, μπορείς να τις αποφύγεις, άλλες όμως όχι! Για παράδειγμα όταν βλέπεις ένα αυτοκίνητο να έρχεται καταπάνω σου, γνωρίζεις ότι αν δεν κάνεις στην άκρη θα σε χτυπήσει! Αυτό μπορείς να το αποφύγεις! Όταν όμως ταξιδεύεις για να πας τις διακοπές σου και στο δρόμο σου συμβεί ένα τροχαίο? Αυτό δεν νομίζω ότι μπορείς να το αποφύγεις. Αν το γνώριζες όμως, θα πήγαινες πχ από άλλο δρόμο ή δεν θα πήγαινες εκείνη την ημέρα!

[ρωμηός]

Τώρα Στρουμφοραδιοπαραγωγέ μου περιορίζεις την εξέταση του θέματος στο \"θάνατο\" και στα ατυχήματα. Δεν μπορούμε όμως να λέμε ήταν πεπρωμένο μου που έγινα δικηγόρος ή γιατρός. (βεβαίως, υπάρχει και Θεός που πάντα προνοεί για τον άνθρωπο εξ αγάπης και προς το συμφέρον του ανθρώπου, αλλά αυτό ποτέ δεν γίνεται άνευ της δικής μας συγκατάθεσης και επιλογής - \"μη βουλόμενον τινά ουκ αναγκάζει ουδέ βιάζεται ο Θεός\" [Ιω. Χρυσοστόμου, Ε.Π.Ε. τόμος 27, σελ. 258]).

Εννοείται, πως αυτά τα ζητήματα που αναφέρεις δεν είναι στο χέρι μας πως θα εξελιχθούν. Αυτό όλοι το γνωρίζουμε και όλοι το αποδεχόμαστε. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι υπάρχει μια ακαθόριστη δύναμη που \"τυχαία\" και \"α-Λόγως\" καθορίζει την ζωή μας.

[Βασιλείου Μάριος]

Δεν είναι απαραίτητο να περιοριστείς στο θάνατο, υπάρχουν πολλά που δεν μπορείς να αποφύγεις! Για παράδειγμα μια τυχαία δυνάντηση, τα συναισθήματα, ή και ένας μικρός σεισμός!
Το αν έγινες δικηγόρος ή γιατρός είναι θέμα καθαρά προβλέψιμο! Στρώνεσαι, διαβάζεις και πας εκεί που θές!
Τώρα αυτή η ακαθόριστη δύναμη, δεν μπορώ να την προσδιορίσω, αλλά πιστεύω οτι πολλά πράγματα εξαρτώναι απο αυτή!

[staboz]

Δύσκολο το θέμα.

[Βασιλείου Μάριος]

Πές μας και εσύ τη γνώμη σου βρε Σταύρο!

[quality]

Υπάρχει ένα πολύ ωραίο ρητό που λέει:\"Πρόσεχε τις σκέψεις σου γιατί γίνονται λόγια.Πρόσεξε τα λόγια σου γιατί γίνονται πράξεις.Πρόσεξε τις πράξεις σου γιατί γίνονται συνήθεια.Πρόσεξε τις συνήθειές σου γιατί γίνονται ο χαρακτήρας σου.Πρόσεξε το χαρακτήρα σου γιατί γίνεται η μοίρα σου\".
Πιστεύω ότι είμαστε οι επιλογές μας.Επιλέγουμε το δρόμο μας με βάση ορισμένα κριτήρια.Άλλες φορές πιο λογικά κι άλλες πιο συναισθηματικά.Πολύ συχνά,βέβαια,νιώθουμε πως,τελικά,οι επιλογές μας είναι αυτές που μας επιλέγουν...Για παράδειγμα,οι καμπίνες που βρίσκονταν στα κάτω μέρη του πλοίου,στο τραγικό ναυάγιο του Τιτανικού,γέμισαν αμέσως νερό με αποτέλεσμα να μην προλάβει να σωθεί πολύς κόσμος.Δεν ήταν επιλογή τους να πάρουν αυτή την καμπίνα.Κάνουμε λόγο για το ένστικτο.Το ένστικτο τι είναι;Μια εσωτερική δύναμη που υπερβαίνει της λογικής και δρα αυθαίρεται,πάνω από τις δικές μας δυνάμεις και καθορίζει τις επιλογές μας.
Είναι πολύ μεγάλο θέμα με πολλές...αποχρώσεις...

[staboz]

Στο επίπεδο που το έθεσε ο Παύλος είναι πολύ δύσκολο. Χρειάζεται να αναλυθεί πολύ και να βαδίσει κανείς με μεγάλη προσοχή -στην κόψη του ξυραφιού. Δεν βλέπω να είμαι σε θέση να το διαπραγματευτώ, τουλάχιστον προς το παρόν. Η πρόγνωση του Θεού, η ελευθερία του ανθρώπου και ο τρόπος με τον οποίο επεμβαίνει ο Θεός στη ζωή μας και κατευθύνει την ιστορία όλου του κόσμου χωρις να δεσμεύει την ελευθερία μας, είναι σίγουρα από τα πιο δυσπρόσιτα ζητήματα. Προσθέτω: και από τα πιο συναρπαστικά και ενδιαφέροντα.
                                              Στ.

[Βασιλείου Μάριος]

Πράγματι είναι πολύ ενδιαφέρον θέμα και θα ήθελα και τη γνώμη των άλλων μελών!

[Βασιλείου Μάριος]

Καμία άλλη γνώμη?

[Ξένια]

Το αν ο καλός θεός κυβερνάει τη ζωή μας είναι δύσκολο να το απαντήσω...Όμως ειλικρινά θα σας πω ότι πολλές φορές του ζήτησα με λυγμούς να την κυβερνήσει ΕΚΕΙΝΟΣ...Του είπα: \"Δεν τη θέλω την ελευθερία που μου χάρισες αν είναι να πέφτω έτσι και να σπάω τα μούτρα μου\".θέλω να πάρει τη ζωή μου και να οδηγεί το κάθε μου βήμα...δε γίνεται αλλιώς νομίζω...πιστεύω ότι ο Θεός μας χάρισε την ελευθερία μας για να Του την \"χαρίσουμε\".Μόνο τότε αξίζει να την έχουμε...Συγνώμη αν το γενίκευσα λίγο

[petros]

Τα είπες όλα! Το μόνο που ίσως θα μπορούσε να αλλάξει ειναι να βγουν τα εισαγωγικά!
πιστεύω ότι ο Θεός μας χάρισε την ελευθερία μας για να Του την χαρίσουμε...

[Βασιλείου Μάριος]

Δίκιο έχεις, θα συμφωνήσω και εγώ με αυτό!

[Ξένια]

Έβαλα τα εισαγωγικά γιατί θεωρώ ότι τίποτα δεν είμαστε σε θέση να χαρίσουμε εμείς οι άνθρωποι στο θεό αφού όλα του ανοίκουν έτσι κι αλλιώς...με αυτήν την έννοια...:)

[quality]

Δεν μπαίνει σε αυτή τη λογική ο άνθρωπος με το Θεό,του δούναι και λαβείν.

[Ξένια]

Ακριβώς...γιαυτό κι εγώ είπα τα παραπάνω...

[adriana]

Ίσως λίγο άσχετη η τοποθέτησή μου. Όταν περνούσα υπερβολικό χρόνο με τον Παυλάκη (αδερφούλη) τον είχα ρωτήσει γιατί ζούμε αφού ο Θεός ξέρει στο τέλος που θα μας οδηγήσουν οι πράξεις μας, εννοώ αν θα έχουμε καλό παράδεισο ή θα \"πάμε\" στην κόλαση. Τώρα βέβαια, έχω σχηματίσει κάποια γνώμη(λανθασμένη ή σωστή) αλλά θα ήθελα να διαβάσω και την δική σας.