Οι...άλλοι κι εμείς...

[quality]

Σας ενδιαφέρει η γνώμη των γύρω σας;Νοιάζεστε για το τι θα πει ο κόσμος ή έχετε καταφέρει να δημιουργήσετε μια ασπίδα που μπορεί να σας προφυλάσσει από τα αρνητικά σχόλια;
Πόσο επηρεάζουν,λοιπόν,οι άλλοι τη ζωή σας;

Περιμένω απαντήσεις!

[Βασιλείου Μάριος]

Δυστυχώς στη ζωή μας επηρεαζόμαστε πολύ από τους τριγύρω. Προσπαθούμε να προσαρμόσουμε τη ζωή μας σύμφωνα με το \"λογικό\" των τριγύρω! Αυτό πιστεύω ότι δεν είναι σωστό αλλά τι άλλο μπορείς να κάνεις? Αν κάνεις κάτι διαφορετικό, συνήθως ακούς τα σχόλια των υπολοίπων! Πολλές φορές έχω κάνει πράγματα για τα οποία άκουγα πολλά σχόλια και κριτικές αλλά αδιαφορούσα! Τι μπορούμε να κάνουμε όμως?

[quality]

Ταιριάζει πολύ στο συγκεκριμένο θέμα μια ατάκα του Επίκτητου.
\"Μην ξεχνάς,αν ποτέ τύχει να δώσεις προσοχή σε εξωτερικά ερεθίσματα,για να ευχαριστήσεις οποιονδήποτε,να είσαι βέβαιος ότι κατέστρεψες το σχέδιο που είχες για τη ζωή σου.\"

Τα συμπεράσματα δικά σας...

[Βασιλείου Μάριος]

ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΕ ΑΥΤΟ!

[ρωμηός]

Νομίζω ότι ελάχιστοι έχουν φτάσει στο επίπεδο να αδιαφορούνε πλήρως για όσα θα πει ο κόσμος. Ίσως μάλιστα θα έλεγα ότι κανείς δεν το έχει επιτύχει στον απόλυτο βαθμό. Άλλος λίγο περισσότερο κι άλλος λιγότερο αποδίδει ορμεμφύτως αξία και προσοχή στα λεγόμενα των άλλων για τον εαυτό μας και τις πράξεις μας. Αυτό που ίσως θα έπρεπε να εξετάσουμε είναι να γίνει μια διάκριση στο τι θα πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη μας και τί όχι. Μια πλήρη αδιαφορία για τον κοινωνικό περίγυρο ελλοχεύει τον κίνδυνο του κοινωνικού μας αποκλεισμού και ως έγγιστα της αυτο-περιθωριοποίησής μας, με συνήθως πολύ αρνητικά αποτελέσματα για την ομαλή μας μετεξέλιξη σε κοινωνικά ευπροσάρμοστες και ωφέλιμες προσωπικότητες. Από την άλλη, μια εθελούσια υποταγή - προσαρμογή στα κελεύσματα του όποιου κοινωνικού μας περίγυρου ελλοχεύει επίσης έναν άλλο κίνδυνο, αυτόν της \"κενότητας\", της απουσίας αυτενέργειας και μιας ζωής χωρίς καμία αυτοαξία, πεποίθηση, όραμα και προοπτική.

Η διάκριση βεβαίως πρέπει να γίνει επί τη βάση μιας λογικής και όχι μιας \"άλογης\" κριτικής επεξεργασίας των κοινωνικών απαιτήσεων με γνώμονα πάντοτε την \"ωφέλεια - ωφελιμότητα\" που μπορούν να προσφέρουν στη ζωή μας. Και η ωφέλεια, όπως την περιγράφω εδώ, δεν ταυτίζεται πάντα με την \"υλιστική ευδαιμονία\" (π.χ. θέλω να σπουδάσω θέατρο γιατί αυτό με ικανοποιεί αλλά επειδή μου λένε ότι δεν θα βγάλω λεφτά θα ήταν καλύτερο να γινόμουν υδραυλικός) αλλά με αυτό που μας κάνει \"καλύτερους ως ανθρώπους, ως φίλους, ως εργαζόμενους, ως χριστιανούς, ως συζύγους\" κλπ.

Άποψη μου βέβαια!

[Βασιλείου Μάριος]

Θα συμφωνήσω με τα λεγόμενά σου ρωμηέ! Δεν νομίζω οτι κάποιος έχει καταφέρει να αδιαφορήσει παντελώς για τα λεγόμενα των άλλων! Είναι πολύ δύσκολο να καταφέρεις κάτι τέτοιο! Ο κόσμος δεν θα σταματήσει να λέει αρνητικά σχόλια όσο και να μη δίνεις αφορμές! Πρέπει ο καθένας μας να καταλάβει ποιά είναι τα θέματα που πρέπει να προσέχει το τι λένε! Πραγματικά, αν κάποιος αδιαφορεί παντελώς, το μόνο που θα καταφέρει είναι να μείνει μόνος του και αυτό πραγματικά δεν είναι και το καλύτερο!