Ἡ τραγωδία τῶν ἄστεγων...

[staboz]

Γιὰ μᾶς τοὺς «κανονικοὺς» ἀνθρώπους... τί σημαίνουν αὐτά;

62 χρονῶν ὁ ἄνθρωπος ποὺ πειράζει τοὺς ἄλλους, ὁ κ. Γιῶργος...
Θὰ μποροῦσα νὰ εἶμαι ἐγώ... Εἶμαι 62 χρονῶν...

[Ιωάννα]

Πόσο μποροῦμε νὰ κοιμόμαστε;;;;
Σκέφτομαι τί σπαταλᾶμε...
Πῶς, ἐκ τῶν πραγμάτων, ἡ ἀνωνυμία τῆς μεγάλης πόλης μᾶς κάνει ἐπφυλακτικοὺς καὶ πνίγει τὸ ἀνθρώπινο ἐνδιαφέρον γιὰ τὸν ἄγνωστο πλησίον....
Κύριε ἐλέησον! φώτησέ μας...
Οἱ ἅγιοι τῆς διπλανῆς πόρτας ἤ καλύτερα στὸ διπλανό παγκάκι... ποὺ μόλις ἀδειάσουν οἱ δρόμοι θὰ ξεκουράζει κουρασμένα σώματα, κουρασμένες ψυχές...

[Ξένια]

Προχτές κάναμε μια βόλτα σε έναν κεντρικό δρόμο και είδαμε μια άστεγη γυναίκα καθισμένη σε ένα παγκάκι.
Περνώντας από μπροστά της, μας είπε: "Συγνώμη μήπως έχετε 1 ευρώ?" Της απαντάμε: "Να πάω να σου πάρω κάτι να φας?"
και ήταν άλλη μια γυναίκα που κρατούσε κάτι σακούλες, (λογικά ήταν παρέα) και μας λέει: "Έχει ζάχαρο, δεν μπορεί να φάει γλυκό." Τη ρωτήσαμε τί τρώει και δεν μας απαντούσε με ακρίβεια. Τώρα τί κάνεις σε αυτή την περίπτωση...?

[Μάξιμος]

Ὅταν δὲν εἶσαι σίγουρη γιὰ τὶς ἀνάγκες τοῦ προσώπου ποὺ ζητάει βοήθεια,
ἢ προσπερνᾶς χωρὶς νὰ δώσεις σημασία ἢ δίνεις τὸ πολὺ μόνο τὸ 1 € καὶ τελειώνεις...
Ὑπάρχουν ἄνθρωποι μὲ τρομερὰ προβλήματα σήμερα ποὺ ζητοῦν βοήθεια... Ὑπάρχουν ὅμως καὶ ἄλλοι τόσοι ἐπιτήδειοι... Ποῦ νὰ βγάλεις ἄκρη;...

[Ξένια]

Σωστό μου ακούγεται!