Τὸ θέμα τοῦ Παλαιοημερολογιτισμοῦ.

[Ὀρθόδοξος]

[font size=3]   Εὐχαριστῶ, τὸν κ.staboz, γιὰ τὴν εὐκαιρία ποὺ μοὺ δίνει νὰ ἀναπτύξω κάποια ζητήματα, τὰ ὁποῖα εἶναι ὄχι μόνον τεραστίας σημασίας, ἀλλὰ καὶ ζητήματα ποὺ ἄπτονται, πιστεύω, τῆς Σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου! Πρὶν ξεκινήσουμε νὰ συζητοῦμε περὶ τοῦ θέματος τοῦ Παλαιοημερολογιτισμοῦ, εἶναι σημαντικό νὰ δοῦμε ποιὰ εἶναι ἡ στάση, τὴν ὁποῖα οἱ Πατέρες μας παρραγγέλουν νὰ ἔχουμε ὅταν οἱ ἐπισκοποι μας κηρρύτουν, \"γυμνῆ τῇ κεφαλῇ\" αἵρεση!
   Ὁ 15ος κανὼν, τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου, ἐπὶ προεδρίας τοῦ Μέγα καὶ Ἁγίου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Φωτίου ποὺ συγκλήθηκε τὸ 861 λέγει τὰ ἐξῆς:

Κανὼν ιε' (15): Περὶ σχίσματος μητροπολιτῶν ἀπὸ τῶν ἰδίων Πατριαρχῶν.   
   \"Τὰ ὁρισθέντα ἐπὶ πρεσβυτέρων καὶ ἐπισκόπων καὶ μητροπολιτῶν, πολλῷ μᾶλλον καὶ ἐπὶ πατριαρχῶν ἁρμόζει. Ὥστε, εἴ τις πρεσβύτερος ἤ ἐπίσκοπος ἢ μητροπολίτης τολμήσειεν ἀποστῆναι τῆς πρὸς τὸν οἰκεῖον πατριάρχην κοινωνίας καὶ μὴ ἀναφέρει τὸ ὄνομα αὐτοῦ, κατὰ τὸ ὡρισμένον καὶ τεταγμένον, ἐν τῇ θείᾳ μυσταγωγίᾳ, ἀλλὰ πρὸ ἐμφανείας συνοδικῆς καὶ τελείας αὐτοῦ κατακρίσεως σχίσμα ποιήσει, τοῦτον ὥρισεν ἡ ἁγία σύνοδος, πάσης ἱερατείας παντελῶς ἀλλότριον εἶναι, εἰ μόνον ἐλεγχθείη τοῦτο παρανομήσας. Καὶ ταῦτα μὲν ὥρισται καὶ ἐσφράγισται περὶ τῶν προφάσει τινῶν ἐγκλημάτων τῶν οἰκείων ἀφισταμένων προέδρων καὶ σχίσμα ποιούντων καὶ τὴν ἕνωσιν τῆς Ἐκκλησίας διασπώντων. Οἱ γὰρ δι\' αἱρεσίν τινα, παρὰ τῶν ἁγίων Συνόδων ἢ Πατέρων κατεγνωσμένην, τῆς πρὸς τὸν πρόεδρον κοινωνίας ἑαυτοὺς διαστέλλοντες, ἐκείνου τὴν αἵρεσιν δηλονότι δημοσίᾳ κηρύττοντος καὶ γυμνῇ τῇ κεφαλῇ ἐπ\' ἐκκλησίας διδάσκοντος, οἱ τοιοῦτοι οὐ μόνον τῇ κανονικῇ ἐπιτιμήσει οὐχ ὑποκείσονται, πρὸ συνοδικῆς διαγνώσεως ἑαυτοὺς τῆς πρὸς τὸν καλούμενον ἐπίσκοπον κοινωνίας ἀποτειχίζοντες, ἀλλὰ καὶ τῆς πρεπούσης τιμῆς τοῖς ὀρθοδόξοις ἀξιωθήσονται. Οἱ γὰρ ἐπισκόπων, ἀλλὰ ψευδεπισκόπων καὶ ψευδοδιδασκάλων κατέγνωσαν, καὶ οὐ σχίσματι τὴν ἕνωσιν τῆς ἐκκλησίας κατέτεμον, ἀλλὰ σχισμάτων καὶ μερισμῶν τὴν ἐκκλησίαν ἐσπούδασαν ῥύσασθαι.\"

  Ἐδῶ, φαίνεται ξεκάθαρα, ὅτι ὁ κανὼν ὁρίζει πὼς πρέπει οἱ πιστοὶ, ὅταν ἀπὸ τοῦς Πατριάρχες καὶ ἐπισκόπους τοῦς κηρρύτεται δημόσια, \"γυμνῆ τῇ κεφαλῇ\", αἵρεση, θὰ πρέπει νὰ διακόπτουν τὴν κοινωνία μὲ τοῦς κληρικοῦς ἀυτοῦς, καὶ τὸ μνημόσυνο τοῦς! Ἡ πράξη τοῦς αὐτὴ ὁνομάζεται, ἀπὸ τὸν ἵδιο κανόνα, ἀποτείχιση,(\"ἀποτειχίζοντες\") Ἡ κίνηση τοῦς αὐτὴ ὄχι μόνον δὲν καταδικάζεται, ἤ μάλλον δὲν πρέπει νὰ καταδικάζεται, ἀλλὰ οἱ ἴδιοι ἀξιώνονται τῆς τιμῆς ἡ ὁποῖα ἀρμόζει σὲ Ὀρθοδόξους!
\"Οἱ τοιοῦτοι οὐ μόνον τῇ κανονικῇ ἐπιτιμήσει οὐχ ὑποκείσονται, πρὸ συνοδικῆς διαγνώσεως ἑαυτοὺς τῆς πρὸς τὸν καλούμενον ἐπίσκοπον κοινωνίας ἀποτειχίζοντες, ἀλλὰ καὶ τῆς πρεπούσης τιμῆς τοῖς ὀρθοδόξοις ἀξιωθήσονται.\"  
Καὶ τὸ καλύτερο, εἶναι πὼς αὐτοὶ δὲν δημιουργοῦν σχίσμα!
\"...καὶ οὐ σχίσματι τὴν ἕνωσιν τῆς ἐκκλησίας κατέτεμον, ἀλλὰ σχισμάτων καὶ μερισμῶν τὴν ἐκκλησίαν ἐσπούδασαν ῥύσασθαι.\"
  Ὁπότε, τίθεται ὑπὸ ἀμφισβήτηση καὶ ἐξέταση ἡ τοποθέτησή σας περὶ σχίσματος τῶν παλαιοημερολογητῶν.

Τὶ ἔγινε, ἆρα γε, τὴν ἀποφράδα ἐκεῖνη μέρα τῆς 10ης Μαρτίου τοῦ 1924;  [/fonts]

[Ὀρθόδοξος]

[font size=3]Θὰ ἦταν πολὺ σπουδαῖο νὰ γίνει μὶα παρουσίαση γιὰ νὰ δοῦμε τὶ συνέβη πρὶν τὴ 10η Μαρτίου τοῦ 24΄, ἀλλὰ καὶ τὶ ἐπακολούθησε. Θὰ γίνει ἐν καιρῷ. Στὴν παροῦσα δημοσίευση, θὰ ἤθελα να θίξω, τὸ θέμα τῶν αἰρέσεων ποὺ δέχεται ἡ Ἐκκλησία τοῦ Νέου.

1.  Ἀρχικὰ, ἡ Ἐκκλησία τοῦ Νέου (στὴν ὁποῖα ἀνήκουμε), δέχεται τὴν ἐξωφρενικὴ αἵρεση, περὶ ὑπάρξεως «δύο ἁγιοτήτων», στὸ πρόσωπο τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ!
   Τὴν αἵρεση αὐτὴ, περὶ διπλῆς ἀγιότητος τοῦ Χριστοῦ, τὴν δίδαξε τὸν περασμένο αἰῶνα, τὸ 1930, ὁ καθηγητής Παναγιώτης Τρεμπέλας, στὸ ἔργο τοῦ «Ἰησοῦς ὁ ἀπὸ Ναζαρέτ» (Π. Τρεμπέλα, Ιησούς, ο από Ναζαρέτ, Αθήνα 1940, σελ. 134, 254)! Ὁ ἀείμνηστος καθηγητής λοιπόν, ὑπεστήριζε τὴν «ἠθική τελειότητα τοῦ Χριστοῦ ὡς ἀνθρώπου», ὅτι ἡ ἡ ἀγιότης τοῦ Ἰησοῦ ὡς ἀνθρώπου ὑπήρξεν ἀναμαρτησία καὶ ἀγιότης ἀνθρωπίνη! Δηλαδή ὁ Χριστὸς πρόκοβε σαν ἄνθρωπος στὴν ἀγιότητα καὶ τὴν ἀρετὴ! Κάτι, σὰν κὶ αὐτό ποὺ ὑπεστήριζε ὁ Καζαντζάκης, στὸ αἱρετικό βιβλίο του «Ὁ Τελευταῖος Πειρασμός»! Ἡ ἄποψη αὐτή τοῦ Π.Τρεμπέλα, εἶναι ὁλοκάθαρα νεστοριανική! Ὁ αἱρετικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Νεστόριος, δίδασκε, ὅτι ὁ Χριστός ἔχει δύο ξεχωριστά πρόσωπα, τὰ ὁποῖα ἐνώθηκαν σὲ ἕνα ἡθικό πρόσωπο, τὸ πρόσωπο τοῦ Κυρίου! Ὁ Π.Τρεμπέλας δίδασκε ὅτι ὁ Χριστός ἔχει δὺο ξεχωριστές ἁγιότητες, μὶα ἁνθρωπινη καὶ μὶα θεῖα! Οἱ Ὀρθόδοξοι, πιστεύουμε, ὅτι ὁ Χριστός ἔχει δὺο φύσεις, δὺο θελήσεις καὶ δύο ἐνέργειες οἱ ὁποῖες ἐνώθησαν σὲ μὶα ὑπόσταση. Οἱ θελήσεις καὶ οἱ ἐνέργειες τοῦ Κυρίου εἶναι φυσικές, ἐπειδὴ εἶναι τῶν φυσεῶν του, καὶ οὐχὶ ἠθικές ὅπως δίδάσκε ὁ Νεστόριος καὶ ὁ Π.Τρεμπέλας. Λόγῳ τῶν αἱρέσεων αὐτῶν, ἀντέδρασαν ὁ ἐκ Πατρῶν Σωτήριος Κυριακόπουλος. Ὁ οποῖος κατέθεσε μήνυση, ἐπὶ αἱρέση, κατὰ τοῦ κ.Τρεμπέλα στὴν Ἱερὰ Σύνοδο μαζί μὲ ἕναν ἄλλο.  
   Ἡ Ἰερά Σύνοδος, ὑπὸ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνων, ἀλλὰ καὶ Μέγα Μασώνο, Χρυσόστομο Παπαδόπουλο, ἀνέθεσε στὸν καθηγητή Χρήστο Ἀνδρούτσο νὰ μελετήσει τὴν καταγγελία, ὁ ὀποίος ὑπέβαλε σʼ αὐτήν τὴν ἀπό 22 Μαΐου 1930 ΄Ἔκθεση, στὴν ὀποία ἐδικαίωσε τὸν Τρεμπέλα! Μεταξύ ἄλλων ἔλεγε:
  «Ἡ διάκρισις διπλής ἀγιότητος ἐν τῷ Ἰησοῦ Χριστῷ, θείας καὶ ἀνθρωπίνης, ἦς ἔχεται ὁ Π. Τρεμπέλας, οὐδέν ἔχει τὸ δογματικῶς ἐπιλήψιμον.
Ἀποδεχόμενοι οἱ πιστοί δύο θελήσεις ἐν τῷ Ἰησοῦ Χριστᾦ, εἴμεθα ἠναγκασμένοι νὰ συναποδεχθῶμεν καὶ δὺο ἀγιότητας, τὴν θείαν καὶ τὴν καθαρῶς ἀνθρωπίνην, διότι ἡ ἀγιότης οὖσα ἠθική ἰδιότης ἀναφέρεται κυρίως καὶ κατʼ ἐξοχήν εἰς τὴν θέλησιν. Ἀποδεχόμενοι δʼ ἐξ ἵσου τὸ ὑπό τῆς ἐν Χαλκηδόνι Οἱκουμενικής Συνόδου διατυπωθέν δόγμα, ὅτι ἐν τῇ ὑποστατική ἐνώσει τῶν δὺο φύσεων ἡ σάρξ τοῦ Κυρίου θεουμένη λαμβάνει δώρα ἐξ αὐτής (τῆς ὑποστατικής ἐνώσεως), ἐννοούμεν φυσικῶς τὰ δώρα τὰ προσιτά τῇ πεπερασμένη φύσει μέχρι τοῦ ὑψίστου καὶ ἐφικτοῦ βαθμοῦ ἐξικνούμενα, οὐχί δὲ καὶ θείας ἰδιότητας, διʼ ὦν αὔτη ἐξίσταται τῆς οἱκείας φύσεως. Ἡ ἁγιότης τοῦ Χριστοῦ ὡς ἀνθρώπου δὲν δύναται νὰ ἐξισωθή πρὸς τὴν θείαν ἁγιότητα καὶ πηγήν παντός ἀγαθοῦ... Οἱ περὶ τὰ θεολογικά ἀσχολούμενοι γινώσκουσιν, ὅτι οὑδεμία θεία ἰδιότης δύναται νὰ μεταδοθή αὐτή εἰς τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν αὐτήν, γιὰ τὸν ἀπλούστατον λόγον, διότι αὔτη μὲν εἶναι ἄπειρος, ἡ δὲ ἀνθρωπίνη φύσις πεπερασμένη...» (Σωτ. Κυριαζοπούλου, Οἱ αἱρετικοί, Ἀθῆναι 1934, σ.140. Καὶ Ὀρθόδοξος Τύπος, (1.3.76)
   Ἡ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας, ἀντὶ νὰ καταδικάσει τὴν διδασκαλία αὐτὴ καὶ ἀντὶ νὰ καλέσει σὲ μετάνοια τὸν Π.Τρεμπέλα καὶ τὸν ὑποστηρικτή τοῦ Χ. Ἀνδροῦτσο, καὶ ἄν οὖτοι δὲν μετανοοῦσαν νὰ ἀφορίζονταν ὅπως προβλέπουν οἱ θεῖοι καὶ Ἰεροὶ Κανόνες, ἀπεδέχθει κὶ ἐπισήμως, στοῦς κόλπους τῆς, Συνοδικῶς, τὴν κακόδοξη αὐτή, Νεστοριανική θέση (ἡ ὁποῖα εἶναι κατεδικασμένη ἀπὸ τὴν τρίτη Οἱκουμενική Σύνοδο), καὶ ἐδικαίωσε τὸν Τρεμπέλα, ὁ ὁποῖος ἀντὶ νὰ μετανοήσει ἔγραψε κὶ ἄλλο βιβλίο γιὰ νὰ παγιώσει τὶς αἱρετικές θέσεις του, τὸ «Ἡ ἠθική τελειότης τοῦ Χριστοῦ κατὰ τὸ ἀνθρώπινον, Ἀθῆναι 1930»! Ἡ ὑπόθεσις δὲ στράφηκε κατὰ τοῦ μηνυτοῦ Σ. Κυριακόπουλου! (Βλέπε καὶ π.Ἰωάννου Ρωμανίδου «Ἐγχειρίδιον: Ἀλληλογραφία π.Ἰ.Σ.Ρωμανίδου & καθ. Π.Ν.Τρεμπέλα» ἐκδ.Ἀρμός σελ. 63 ὑποσημείωση #34)
   Ἡ Ἑκκλησία λοιπόν, ἀπεδέχθει τὸν Νεστοριανισμό καὶ σύμφωνα μὲ τὴν διδασκαλία τοῦ Νεστορίου ἔκρινε τὰ πράγματα, ὅπως περίτρανα θὰ ἀποδειχθεῖ ἀπὸ τὰ παρακάτω!
   Συγκεκριμένα, τὸ 1974 ἡ γνωστὴ Ἠγουμένη τῆς Κοζάνης Μαγδαληνή στὸ βιβλίο τῆς «Σύγχρονοι αἱρετικοί», παρέθεσε πληθώρα χωρίων, που ἀνατρέπουν καταλυτικά τὴν κακοδοξία τῶν «δύο ἁγιοτήτων». Κανεῖς δὲν μπόρεσε νὰ τὸ ἀναιρέσει στὸ σημεῖο αὐτὸ!
Τὸ 1976 ὅμως, ἡ Σύνοδος ὀλόκληρης τῆς Ἰεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἀφόρισε τὴν Ἠγουμένη Μαγδαληνή! Στὸ ἀφοριστικό ἔγγραφό τῆς, λέει γιὰ τὴ Μαγδαληνή ὅτι «....μονοφυσιτισμό ἐνόσησε καὶ μονοθελητισμόν καὶ μονοενεργητισμόν, μὶαν αἱρετιζόντως ἐπί τῆς ἐνσάρκου οἱκονομίας, Χριστοῦ τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ ἠμῶν ἀντεισαγαγοῦσα ἁγιότητα καὶ μίαν θέλησιν καὶ μὶαν ἐνέργειαν».
Υποστηρίζει, δηλαδή ἡ Ἰεραρχία τῆς νεοημερολογίτικης Ἑκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ὅτι δῆθεν ἡ Μαγδαληνή «ἀντεισήγαγε» τὴν «μίαν αγιότητα» του Χριστού! Αὐτό σημαίνει, ὅτι ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ δεχόταν πάντοτε τὶς «δύο ἁγιότητες» τοῦ Χριστοῦ, καὶ ἦρθε τῶρα ἡ Ἠγουμένη Μαγδαληνή, καὶ «ἀντεισήγαγε» τὴν «μίαν αγιότητα»! Ἀλλά αὐτό εἶναι μεγάλο ψέμα!
Ποτέ ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ δὲν δέχτηκε τὴν κακοδοξία αὐτή τῶν «δύο ἁγιοτήτων» τοῦ Χριστοῦ! Κανένας ἀπʼ τοῦς ἁγίους Πατέρες δὲν δίδαξε κάτι τέτοιο! Ἀπεναντίας, μὲ τὰ ὅσα διδάσκουν, δέχονται τὴν «μία αγιότητά» Του! Καὶ αὐτό δὲν εἶναι μονοφυσιτισμός, ὅπως κακόδοξα διδάσκει η Σύνοδος. Ἡ κακοδοξία αὐτή ὑποστηρίχτηκε γιὰ πρώτη φορά τὸ 1930 ἀπό τὴν Νεοημερολογίτικη Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καὶ τοῦς δύο καθηγητές τῆς θεολογίας! Παρ\'ὅλα αὐτὰτὴν ἀφόρισαν τὴ Μαγδαληνή, στὸ πρόσωπο τῆς ὁποῖας ὅμως, οἱ ἐπίσκοποι κατεδίκασαν καὶ τοῦς ἁγίους Κύρριλο Ἀλεξανδρείας, Ἰωάννη τὸν Δαμασκηνό, Διονύσιο Ἀρεοπαγίτη, Μέγα Ἀθανάσιο, Μέγα Βασίλειο, Μάξιμο Ὁμολογητὴ καὶ πλειάδα ἄλλων!
   Πάμε καὶ σὲ πιὸ σύγχρονα στὶς, 14 Δεκεμβρίου 1993, ἀφορίστηκε ὁ ἀγωνιστῆς θεολόγος καὶ φιλόλογος κ.Νικόλαος Σωτηρόπουλος, ἀπὸ τὴν λεγομένη Μείζονα καὶ Ὑπερτελή Σύνοδο τοῦ Φαναρίου ὑπό τὴν προεδρία τοῦ Οἱκουμενικοῦ Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως  κ. Βαρθολομαῖου , ἐπειδὴ ὁ πρῶτος κατήγγειλε μὲ σφοδρότητα τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Αὑστραλίας Στυλιανό, διότι αὐτὸς «τὰ Χριστούγεννα τοῦ 1988 μὲ ἐγκύκλιο κήρυγμά του, τὸ ὁποῖο διαβάστηκε ἀπό τοῦς ἱερεῖς στοῦς ἰεροῦς ναοῦς τῆς Ἀρχιεπισκοπής Αὑστραλίας καὶ δημοσιεύθηκε στὸ δημοσιογραφικό ὅργανο τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς «ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ» (τεύχος Δεκεμβρίου 1988), κήρυξε, ὅτι ὁ Χριστός ἀρχικῶς ἦταν ἀτελής καὶ ἀμαρτωλός, καὶ κατόπιν ἀγῶνος μεταξύ τῶν δὺο φύσεων καὶ τῶν δὺο θελήσεών τοῦ κατέκτησε τὴν ἀναμαρτησία...» (πηγή: http://www.egolpion.com/E9FAA008.el.aspx)
   Ἀφορίστηκε αὐτὸς ποὺ ἔλεγε ὅτι ὁ Χριστὸς μας ἦταν ἅγιος καὶ δικαιώθηκε αὐτὸς ποὺ ἔλεγε ὅτι ὁ Χριστὸς μας ἦταν ἀμαρτωλός!!! Νεστοριανοί καὶ με τὴ βοῦλα! [/fonts]

[staboz]

[font size=3]Μᾶλλον κάτι δὲν πάει καλὰ μὲ σένα, ἀγαπητέ μου. Βιάστηκα δυστυχῶς νὰ σὲ πῶ εἰλικρινὴ καὶ βιάστηκες εὐτυχῶς ἐσὺ νὰ μᾶς φανερώσεις τὸν πραγματικὸ ἑαυτό σου.
Κρίμα![/fonts]

[Ὀρθόδοξος]

[font size=3]Γιατὶ κ.staboz ἀντιδράτε ἔτσι; Τὶ ἔκανα καὶ μὲ ἀντιμετωπίζετε μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο;
Προφανῶς δὲν σας ἀρέσει κάτι στὶς ἀπόψεις μου!  
Ἄλλωστε, ὅπως εἶπα καὶ ἀπ\'τὴν ἀρχή, γι\'αὐτὸ μπήκα γιὰ νὰ μου καταδείξουν οἱ ἀδελφοί τὰ λἀθη μου ἀν ὑπάρχουν! Γιατὶ μὲ ἀντιμετωπίζετε μὲ αὐτὸ τὸν τρόπο; Γιατὶ ἀρνεῖστε τὸν διάλογο; Τὶ σας πείραξε τόσο πολὺ;
Ποιὸς σας ἔδωσε τὸ δικαίωμα νὰ ἀπευθύνεσθε στοῦς συνανθρώπους σας μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο;
«Μᾶλλον κάτι δὲν πάει καλὰ μὲ σένα, ἀγαπητέ μου.» Τὶ θέλετε νὰ πεῖτε; Ὅτι εἶμαι τρελός, χαζός, μὲ ψυχολογικά προβλήματα;[/fonts]

[Ξένια]

Τὴν αἵρεση αὐτὴ, περὶ διπλῆς ἀγιότητος τοῦ Χριστοῦ, τὴν δίδαξε τὸν περασμένο αἰῶνα, τὸ 1930, ὁ καθηγητής Παναγιώτης Τρεμπέλας, στὸ ἔργο τοῦ «Ἰησοῦς ὁ ἀπὸ Ναζαρέτ»

Ρε παιδιά, ο Τζεφιρέλι δεν το έγραψε αυτό? Αυτός ξεκίνησε την αίρεση τότε!

[staboz]

[font size=3]Γιατὶ κ.staboz ἀντιδράτε ἔτσι; Τὶ ἔκανα καὶ μὲ ἀντιμετωπίζετε μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο;
Προφανῶς δὲν σας ἀρέσει κάτι στὶς ἀπόψεις μου!  
Ἄλλωστε, ὅπως εἶπα καὶ ἀπ\'τὴν ἀρχή, γι\'αὐτὸ μπήκα γιὰ νὰ μου καταδείξουν οἱ ἀδελφοί τὰ λἀθη μου ἀν ὑπάρχουν! Γιατὶ μὲ ἀντιμετωπίζετε μὲ αὐτὸ τὸν τρόπο; Γιατὶ ἀρνεῖστε τὸν διάλογο; Τὶ σας πείραξε τόσο πολὺ;
Ποιὸς σας ἔδωσε τὸ δικαίωμα νὰ ἀπευθύνεσθε στοῦς συνανθρώπους σας μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο;
«Μᾶλλον κάτι δὲν πάει καλὰ μὲ σένα, ἀγαπητέ μου.» Τὶ θέλετε νὰ πεῖτε; Ὅτι εἶμαι τρελός, χαζός, μὲ ψυχολογικά προβλήματα;[/fonts]

[font size=3] Ἀγαπητὲ Γρηγόριε,
Ὁ λόγος γιὰ τὸν ὁποῖο σοῦ ἀπάντησα ἔτσι εἶναι φανερός.
Εἶχες γράψει:[/fonts]

Πάντως προσπαθῶ νὰ μελετῶ καὶ νὰ βιῶνω τὴν Ὀρθοδοξία, ὅπως τὴν δίδαξαν οἱ Πατέρες, οἱ ὁποῖοι ὑπήρξαν οἱ ἀληθινοὶ μιμηταὶ τοῦ Χριστοῦ. Τελευταῖα, γιὰ λόγους ποὺ καὶ πάλι θὰ ἐξηγήσω ἀλλοῦ, σκέφτομαι νὰ ἀκολουθήσω τὸ παλαῖο ἡμερολόγιο.
Ὁ σκοπός γιὰ τὸν ὁποῖο ἐγγράφηκα στὸ φόρουμ εἶναι γιὰ νὰ ζητήσω μία, ἐπιπλέον, βοήθεια καὶ νὰ συζητήσω τὸ θέμα μὲ ἐν Χριστῷ ἀδελφοῦς ! Γιὰ νὰ μὲ στηρίξουν ἤ νὰ μὲ ἀποτρέψουν ἀπὸ τὴν κίνηση αὐτὴ!

[font size=3]Αὐτὸ ἔδειχνε ἕναν εἰλικρινὴ ἄνθρωπο ποὺ ζητοῦσε βοήθεια. Σοῦ ἔγραψα ἀρκετά, παραθέτοντας τὰ κείμενα τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου καὶ προπαντὸς θέτοντάς σου τὸ τρομερὸ ἐρώτημα: Σὲ ποιὰ ἀπὸ τὶς πάνω ἀπὸ 10 ἀλληλοαναθεματισμένες παρατάξεις βρίσκεται ἡ ἀλήθεια γιὰ νὰ πᾶς ἐκεῖ;
Ἀγνοεῖς προκλητικὰ τὸ βασικότατο αὐτὸ πρόβλημα καὶ προβαίνεις σὲ μιὰ χυδαία ἐπίθεση κατὰ τοῦ Τρεμπέλα.

Λοιπὸν ἄκουσε, ἀγαπητέ μου!
Ὄχι δὲν θέλω νὰ πῶ ὅτι εἶσαι:

τρελός, χαζός, μὲ ψυχολογικά προβλήματα

Λέω μόνο ὅτι λὲς ψέματα...
Δὲν σκέφτεσαι νὰ ἀκολουθήσεις τὸ Παλαιὸ Ἡμερολόγιο... Εἶσαι ἤδη Παλαιοημερολογίτης καὶ ὑποκρίνεσαι τὸν προβληματισμένο γιὰ νὰ κάνεις προπαγάνδα!
Δὲν σὲ ἀδικῶ! Τὸ ἀποκάλυψες μόνος σου ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμὴ ἐδῶ:[/fonts] http://sinevohia.gr/forum/viewtopic.php?pid=19796#p19796

Με συγχωρείς που προηγουμένος ρώτησα άν είμαι καλοδεχούμενος, αλλά το είπα διότι ανήκω στο Παλαιό Ημερολόγιο!
Ελπίζω να μη με πετάξετε έξω τώρα! Εγώ ήρθα για να συζητήσω αδελφικά και πάνω απόλα ορθόδοξα!

[font size=3]Ἄρα ψεύδεσαι ἐν ψυχρῷ! Καὶ ἐπειδὴ εἶσαι Παλαιοημερολογίτης γι᾿ αὐτὸ γράφεις παραπάνω:

1.  Ἀρχικὰ, ἡ Ἐκκλησία τοῦ Νέου (στὴν ὁποῖα ἀνήκουμε),

Δὲν ἔχεις μάθει νὰ λὲς ψέματα χωρὶς νὰ προδίδεσαι... Σοῦ χρειάζεται λίγη ἐξάσκηση ἀκόμα... Πάντως εἶσαι στὸν σωστὸ χῶρο... Οἱ Παλαιοημερολογίτες εἶναι τζίνια σ᾿ αὐτὸ τὸ ζήτημα: Τὸ ψέμα καὶ τὴν ἀπάτη τὰ ἔχουν μέσα στὸ DNA τους.

Ὅσο γιὰ τὸ συγκεκριμένο δογματικὸ ζήτημα, ὁ Τρεμπέλας τὸ ἔχει ἀναπτύξει διεξοδικὰ σὲ κορυφαία δογματικὴ μελέτη του μὲ τὸν τίτλο: «Ἡ ἠθικὴ τελειότης τοῦ Χριστοῦ κατὰ τὸ ἀνθρώπινο».
Ἂν εἶχες κάνει τὸν κόπο νὰ τὴ μελετήσεις, δὲν θὰ ἔγραφες ὅλες αὐτὲς τὶς θεολογικὲς ἀνοησίες στὸ κείμενό σου.

Κατὰ τὰ ἄλλα ἡ συζήτησή μου μαζί σου σταματάει ἐδῶ, γιὰ τὸν ἁπλούστατο λόγο ὅτι μὲ ἀνειλικρινεῖς ἀνθρώπους δὲν προτίθεμαι νὰ διαλέγομαι...[/fonts]

[Ὀρθόδοξος]

[font size=3]  Κατ\'ἀρχᾶς, νὰ ζητήσω συγνώμη ποὺ καθυστέρησα ν\'ἀπαντήσω στὰ γραφόμενα τοῦ ἀγαπητοῦ κ.staboz, λόγῳ τῆς ὁλιγοήμερης ἀποχῆς μου ἀπὸ τὸν διαδυκτιακὸ χῶρο.
  Κατὰ δεύτερον, νὰ τὸν εὐχαριστήσω θερμά, ποὺ μπήκε στὸν κόπο καὶ ἀπάντησε στὰ ἐρωτήματα τῆς ὑπ\'άριθμόν #4 δημοσιευσεῶς μου, λύνοντας μοὺ τὶς ἀντίστοιχες ἀπορίες, ποὺ ἐκεῖ διετύπωσα ἐναγωνίως, βρισκόμενος σὲ μεγάλη ἀπορία γιὰ τὸν τρόπο μὲ τὸν ὁποῖο ἐκφράστηκε.
  Ἐξαιτίας ὅμως, τοῦ τρόπου μὲ τὸν ὁποῖο ἀπάντησε, μοὺ δημιοῦργησε ἀκόμη μεγαλύτερα καὶ σοβαρότερά ἐρωτήματα.
  Ὁ ἀγαπητός κ.staboz, μοὺ προσάπτει, εὐθέως, κατηγορηματικά καὶ δίχως φόβο, μὴ τυχόν καὶ 1/1.000.000, κάνει λάθος τὴν σοβαρότατη κατηγορία ὅτι εἶμαι ἕνας κοινός ψεύτης , ὁ ὁποῖος χρησιμοποιεῖ τὸ ψέμα γιὰ νὰ κάνει προπαγάνδα. Τὸ «ψέμα», ποὺ μὲ κατηγορεῖ ὅτι χρησιμοποίησα εἶναι ὅτι ἐνῶ ἀρχικὰ εἶπα ὅτι «ἀνήκω στὸ Παλαιὸ Ἡμερολόγιο», μετὰ ἔγραψα ὅτι σκέφτομαι νὰ πάω μὲ τὸ παλαιὸ.
Ἀς πάρουμε τὰ πράγματα ὡς ἔχουν καὶ ἀς θεωρήσουμε τὴν κατηγορία τοῦ ἀγαπητοῦ κ.staboz ὡς ἀληθινή: «Εἶμαι ψεύτης!»
Τὸ ἐρώτημα ὅμως ποὺ εὐθέως ἐμφανίζεται εἶναι τὸ ἐξής: «Τότε ἔκανε τὴν μεγάλη ἀνακάλυψη ὁ κ.staboz ὅτι εἶμαι ψεύτης;»
Μετὰ ἀκριβῶς ἀπὸ τὴν πρῶτη θεολογικὴ μοὺ τοποθέτηση; Γιατὶ προηγουμένως μὲ ἐγκωμίαζε γιὰ τὴν εἰλικρινιά μοὺ ἐνῶ εἶχε προηγηθεῖ τοῦ «στίγματος», ἐδῶ, στὶς καλημέρες, ἡ κατ\'αὐτὸν ὁμολογία μοὺ, καὶ «ἀποκάλυψη τοῦ πραγματικοῦ μου ἐαυτοῦ»;
  Εἶναι φανερὸ ἀγαπητὲ κ.staboz, ὅτι ἐπικαλεστήκατε τὴν κατηγορία αὐτὴ ἐναντίον μοὺ, καὶ μὲ ἀποκαλέσατε ψεύτη, γιὰ νὰ μὲ μειώσετε, καὶ νὰ φανεῖ καὶ στὰ ὑπόλοιπα μέλη ὅτι ἀφοῦ εἶμαι ψεύτης δὲν ἀξίζει νὰ ἀσχολεῖται κανεῖς σοβαρὰ μὲ τὰ γραπτὰ μου, ὅτι καὶ νὰ γράφω, σωστὸ ἤ λάθος. Καὶ κυρίως γιὰ νὰ ἀποφύγετε νὰ ἀπαντήσετε. Eἶναι γνωστότατη, ἡ τακτικὴ αὐτὴ. Καλλιεργήθηκε πολὺ στὴν θρησκευόμενη Ἑλλάδα τὸν περασμένο αἰῶνα! Δὲν ξέρω τὶ σχέση ἔχετε μὲ τὴν θεολογία, ἀλλὰ οἱ Πατέρες πρέπει νὰ ξέρετε πὼς ἀποτρέπουν πάντοτε τοῦς ἀνθρώπους νὰ χαρακτηρίζουν σὲ προσωπικὸ ἐπίπεδο, ἄλλους ἀνθρώπους. Ἀκόμη καὶ ἄν ἀξίζει νὰ τοῦς χαρακτηρίζουν, ἀκόμη κὶ ἄν εἶναι δίκαιοι οἱ χαρακτηρισμοὶ ποὺ τοῦς προσάπτουν! Μόνον τὴν πίστη ἔχουν ὡς δικαίωμα νὰ ἐλέγχουν καὶ νὰ χαρακτηρίζουν ὡς αἱρετικὴ ἤ ὀρθόδοξη!    Κακῶς λοιπὸν μοὺ λέτε: «Κατὰ τὰ ἄλλα ἡ συζήτησή μου μαζί σου σταματάει ἐδῶ, γιὰ τὸν ἁπλούστατο λόγο ὅτι μὲ ἀνειλικρινεῖς ἀνθρώπους δὲν προτίθεμαι νὰ διαλέγομαι...» Αὐτὸ ἀποτελεῖ καθαρὴ πρόφαση!  
  Ἐσεῖς, ὅχι μόνον κακοχαρακτηρίσατε ἐμένα, ἀλλὰ ρίξατε ἀπευθεῖας στὸν Καιάδα, ὡς ἀδέκαστος κριτῆς στὴν θέση τοῦ Κριτῆ, ἕνα πλήθος κόσμου, ποὺ καλῶς ἤ κακῶς ἀνήκουν σὲ διάφορες παρατάξεις τοῦ Παλαιοῦ Ἡμερολογίου λέγοντας: «Οἱ Παλαιοημερολογίτες εἶναι τζίνια σ᾿ αὐτὸ τὸ ζήτημα: Τὸ ψέμα καὶ τὴν ἀπάτη τὰ ἔχουν μέσα στὸ DNA τους.» Πολὺ βολικὴ πράγματι ἡ Ἱεροεξεταστικὴ σᾶς θεωρία! Ἄρα λοιπὸν, ἀποδεικνείεται, πὼς ἐσεῖς δὲν είσασταν εἰλικρινής καθῶς μοὺ γράψατε: «ἀνεξαρτήτως τῆς τελικῆς ἐπιλογῆς σου, ἡ παρουσία σου ἐδῶ εἶναι πάντα εὐπρόσδεκτη.» Πῶς εἶναι εὐπρόσδεκτη κύριε ἡ παρουσία κάποιου ποὺ, κατ\'ἐσᾶς, ἔχει στὸ γονιδιὸ τοῦ τὸ ψέμα καὶ τὴν ἀπάτη; Προφανῶς, τὰ γραφομενὰ σας αὐτὰ δὲν ἀποτελοῦν τίποτε ἄλλο παρὰ εὐσεβιστικές, φλυαρίες. Μὲ κατηγορήσατε ἐπίσης ὡς, προπαγανδιστὴ! Θὰ πρέπει νὰ ξέρετε ὅμως, ὅτι ἕνας προπαγανδιστής δὲν ἐπιστρέφει στὸν τόπο τοῦ ἐγκλήματος! Εἰδικὰ ἄν ὑποτίθεται πὼς τὸν ἔχουν πάρει χαμπάρι!
Ἀπόδειξη τῆς ψευδοῦς κατηγορίας σας, ἀποτελεῖ ἡ δημοσιευσῆ μου αὐτὴ! Ἀποδείξτε μὲ θεολογικὰ ἐπιχειρήματα,ὅπως πρέπει σὲ χριστιανοῦς,  ἄν κάνω προπαγάνδα, καὶ ἀφήστε τοῦς προσωπικοῦς χαρακτηρισμοῦς!
  Ἐπίσης τεράστια ἐντύπωση μοὺ ἔκανε τὸ ἐξωφρενικὸ γεγονός, τὸ ὅτι ἀντὶ νὰ καταδικάσετε τὶς βλασφημίες ἐναντίον τοῦ Χριστοῦ μας, ὅτι ἦταν ἀμαρτωλός ἀρχικὰ σὰν ἄνθρωπος καὶ μὲ ἀγῶνα ἔγινε ἅγιος καὶ ὅτι εἶχε διπλὴ Ἁγιότητα θεῖα καὶ ἀνθρώπινη, διδασκαλία νεστοριανικὴς φύσεως, ἐσεῖς αὐτὸ ποὺ βρήκατε νὰ σχολιάσετε ἦταν, ὅτι κάνω χυδαῖα ἐπίθεση στὸν Τρεμπέλα!
Ὁ ὉΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΥ!!!  Δὲν τὸν ἐνδιαφέρει τὸν κ.staboz ἄν ἀποκαλοῦν τὸν Χριστὸ μας ἀμαρτωλὸ, τὸν ἐνδιαφέρει μὴ θιγεῖ ὁ Τρεμπέλας! Ἄν εἶναι δυνατόν! Καὶ γιατὶ ἆρα γε; Μάλλον ἔχει θεολογικὴ λατρεῖα σὲ αὐτὸν!
   Στὸ σημεῖο αὐτὸ θὰ ἤθελα νὰ παραθέσω ἔνα χαρακτηριστικὸ ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸν βίο τοῦ ἁγίου Ἐπιφανίου τῆς Κύπρου ποὺ καταδεικνύει ποιὰ εἶναι ἡ Πατερικὴ στάση ἀπέναντὶ σὲ ἄτομα «ὁνομαστὰ» μὲν, ἐκφράζοντα κακόδοξες θέσεις δὲ:
  «Στὴν πορεία τοῦ πρὸς τὴ Θηβαΐδα τῆς Αἱγύπτου ὁ Ἐπιφάνιος, πέρασε ἀπὸ τὰ περίχωρα τῆς Λεντόπολης. Ἐκεί ἀσκήτευε ἕνας μοναχός, ὁ Ἰέρακας. Εἶχε ἀποκτήσει φήμη ὅτι νήστευε πολύ. Δὲν ἔτρωγε λάδι, οὖτε ἔπινε κρασί. Θεωρούνταν ἄνθρωπος μεγάλης ἀρετής κὶ ἐπιστεύετο ὅτι εἶχε προορατικό χάρισμα.
Ἡ ἀγαθή αὐτή φήμη εἶχε φτάσει στὰ αὐτιά καὶ τοῦ Ἐπιφανίου, ὅταν ἦταν ἀκόμα στὴν Παλαιστίνη, ὁ ὀποῖος θέλησε νὰ τὸν γνωρίσει. Ὁ Ἐπιφάνιος πῆγε στὸ μοναστήρι ποὺ ζοῦσε ὁ Ἰέρακας. Ὅταν ἔφτασε ἐκεῖ βρῆκε τὸν Ἰέρακα νὰ διδάσκει πολλοῦς ἀνθρώπους, ποὺ εἶχαν συγκεντρωθεῖ νὰ ἀκούσουν τὶς διδασκαλίες του. Μόλις τὸν εἶδε ὁ Ἰέρακας τὸν ρώτησε ἀπὸ ποὺ ἦταν καὶ πῶς ὁνομάζονταν. Πληροφορήθηκε ὅτι ὁ ἐπισκέπτης του ἦταν ὁ Ἐπιφάνιος, περὶ τοῦ ὁποῖου ὁ Ἰέρακας εἶχε ἀκούσει, ὅτι ἦταν θαυμαστός ἄνθρωπος, κεκοσμημένος μὲ πολλά θεῖα χαρίσματα, μεταξύ τῶν ὁποίων καὶ τὸ προορατικό. Αὐτό τὸν ἔκανε νὰ δειλιάσει καὶ νὰ φοβηθεῖ. Ὅμως ἐξακολούθησε τὴ διδασκαλία του. Ἔλεγε στὴν ὁμιλία του, ὅτι κατά τὴν δευτέραν τοῦ Χριστοῦ Παρουσία, δὲν θὰ ἀναστηθεῖ ἡ ἵδια ἡ σάρκα μας, ἀλλά κάποια ἄλλη ἀντί αὐτῆς, γιατὶ αὐτή ποὺ ἔχουμε διαλύεται στὴ γὴ, ὅπως λέει ἡ Γραφή: «Γη ει και εις γην απελεύσει» (Γεν. 3,19). Ἐπίσης, ἔλεγε ὅτι τὰ παιδιά ποὺ πεθαίνουν στὴν ἄλλη ζωή δὲν θὰ ἔχουν τέλειο, ἀνεπτυγμένο σῶμα. Ὅταν ἄκουσε ὁ Ἐπιφάνιος τὶς πλανεμένες αὐτές διδασκαλίες τοῦ Ἰέρακα του εἶπε μὲ ὁργή: «Πάψε στόμα βλάστημο»! Καὶ μὲ τὰ λόγια αὐτά τοῦ Ἐπιφάνιου, ὁ Ἰέρακας ἔμεινε ἄλαλος! Οἱ ἄνθρωποι ποὺ εἶδαν τὸ θαύμα αὐτό τοῦ ἁγίου ἔμειναν κατάπληκτοι. Ὁ Ἐπιφάνιος τότε ἄρχισε νὰ ἀνασκευάζει τὶς πλανεμένες διδασκαλίες τοῦ Ἰέρακα....» ( Ἐλεύθερη μετάφραση ἀπό P.G. 41, 57Β-57D).
  Ὁ ἅγιος Ἐπιφάνιος λοιπὸν, ὅταν ἄκουσε τὶς παραπάνω κακόδοξες θέσεις τοῦ ὁνομαστοῦ, κατὰ τ\'ἄλλα, γιὰ τὴν ἀγιότητά τοῦ Ἰέρακα δὲν σκέφτηκε ὅτι στέκεται μπροστὰ σὲ ἕναν φημισμένο γέροντα μὲ προορατικὸ χάρισμα, ἀλλὰ ἀντέδρασε ὅπως πρέπει νὰ ἀντιδρὰ κάθε ὁρθόδοξος ποὺ ἀκοῦει κάτι αἱρετικὸ: «Πάψε στόμα βλάστημο»! Νὰ πὼς σκέπτονται οἱ Πατέρες, καὶ πὼς πρέπει νὰ σκέπτονται οἱ Ὀρθόδοξοι οἱ ὁποῖοι καλοῦνται νὰ γίνουν μιμητές αὐτὼν καθῶς αὐτοὶ ἔγιναν τοῦ Χριστοῦ! Ἐπίσης ὁ κ.staboz μὲ παραπέμπει στὸ βιβλίο τοῦ Τρεμπέλα «Ἡ ἠθικὴ τελειότης τοῦ Χριστοῦ κατὰ τὸ ἀνθρώπινο», ποὺ καὶ στὸν τίτλο τοῦ ἀκόμα εἶναι κακόδοξο, λὲς καὶ δὲν ἔχω γνώση τοῦ περιεχομένου τοῦ βιβλίου αὐτοῦ, λὲς καὶ δὲν παρέπεμψα ἐγῶ πρῶτος σὲ αὐτὸ! Καὶ προκλητικὰ μοὺ γράφει πὼς: «Ἂν εἶχες κάνει τὸν κόπο νὰ τὴ μελετήσεις, δὲν θὰ ἔγραφες ὅλες αὐτὲς τὶς θεολογικὲς ἀνοησίες στὸ κείμενό σου.» Μάλλον, ὁ ἵδιος δὲν τὸ ἔχει διαβάσει! Ἐκτὸς κὶ ἄν δὲν ξέρει νὰ ξεχωρίζει τὴν κακοδοξία ἀπὸ τὴν ὀρθοδοξία! Τὸ ἐρώτημα ποὺ θὰ εἶχε πολὺ μεγάλο ἐνδιαφέρον νὰ δῶ τὴν ἀπαντησὴ του εἶναι τὸ ποιές εἶναι οἱ θεολογικές ἀνοησίες μου! Τὸ ὅτι ὁ Χριστός δὲν ἔχει δὺο ἁγιότητες ἤ ὅτι ὁ Χριστὸς δὲν ἦταν ἐξ\'ἀρχῆς Ἅγιος ἀλλὰ ἀμαρτωλός; Νὰ δοῦμε ποιὰ καινούργια πάλι «θεολογία» θὰ μάθουμε σ\'αὐτὸν τὸν κόσμο! Ἐπιτέλους «παυσώμεθα τοῦ θέλειν εἶναι τῶν διδασκάλων διδάσκαλοι... Πιστεύσωμεν ὡς οἱ Πατέρες ἡμῶν παραδέδωκαν. Οὐκ ἐσμέν τῶν Πατέρων σοφώτεροι, οὐκ ἐσμέν τῶν διδασκάλων ἀκριβέστεροι»! (Γρηγορίου Νύσσης, P.G. 46, 1112A)
  Μοὺ γράφει ἀκόμη: «Σοῦ ἔγραψα ἀρκετά, παραθέτοντας τὰ κείμενα τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου καὶ προπαντὸς θέτοντάς σου τὸ τρομερὸ ἐρώτημα: Σὲ ποιὰ ἀπὸ τὶς πάνω ἀπὸ 10 ἀλληλοαναθεματισμένες παρατάξεις βρίσκεται ἡ ἀλήθεια γιὰ νὰ πᾶς ἐκεῖ;» Ὁμιλοῦν περὶ σχίσματος τὰ κείμενα τοῦ Ἁγίου Πατρός. Βέβαια ὁ κ.staboz, θεωρεῖ ὅτι τὰ κείμενα αὐτὰ προσαρμόζονται στὴν περίπτωση τῶν παλαιοημερολογιτῶν. Γιὰ νὰ δοῦμε ἄν αὐτὸ εἶναι ἀληθές, θὰ πρέπει νὰ τὸ ἐλέγξουμε μὲ τὰ κριτήρια ποὺ οἱ Πατέρες μᾶς παρέδωσαν. Δὲν εἶναι τῆς παροῦσης, ἵσως ἀργότερα. Ὅσον ἀφορὰ τὸ ἐρωτημά τοῦ γιὰ τὶς 10 παρατάξεις, τοὺ ἔγραψα ὅτι ἔχει δίκιο δὲν τὸ ἀγνόησα προκλητικὰ, ὅπως ψευδῶς γράφει γιὰ νὰ προκαλέσει ἐντυπώσεις. Βέβαια, πιστεύω πὼς τὸ ἐρωτημὰ τοῦ, δὲν εἶναι ἀπολύτως σωστὸ γιατὶ καὶ κάποιος ἄθρησκος ἤ ἄθεος θὰ μποροῦσε νὰ ρωτήσει κάποιον θρησκευόμενο σὲ ποιὰ θρησκεῖα νὰ πάει ἀφοῦ ὑπάρχουν ὄχι 10κάδες, ἀλλὰ 100άδες! Κὶ ἐπίσης θὰ ἀνταπαντήσω: «Εἶστε δηλαδὴ σίγουρος, ὅτι ἡ ἀλήθεια βρίσκεται ἤ καλύτερα διατηρεῖται, στὴν Ἐκκλησία τοῦ Νέου;»
  (Στὸ σημείο αὐτὸ ἔγραψα τὴν πραγματικότητα περὶ τοῦ ποὺ ἀνήκω. Τὰ ἔσβησα ὅμως καθῶς διεπίστωσα πὼς δὲν ἀξίζει τὸν κόπο. Τὸ μόνο ποὺ θὰ ἤθελα νὰ πῶ εἶναι: «Περὶ γὰρ φλυαριῶν, φλυαρεῖτωσαν οἱ βουλόμενοι καὶ συκοφαντείτωσαν οἱ συκοφάνται. Ἔτοιμοι ἐσμεν πρὸς πάσαν ἀπολογίαν, πρὸς πάσαν διάλυσιν προτάσεως κατηγορητικῆς» {Ὁσίου Θεωδόρουυ τοῦ Στουδίτου, P.G. τ. 99 στ. 1008D/ Ἐπιστολὴ Λ\' Νικηφόρῳ Πατριάρχῃ, E.L.I.})
  Εἶναι φυσικὸ σὰν προβληματισμένος, νὰ ἔχω μελετήσει κάποια πράγματα καὶ νὰ ἔχω διαμορφώσει μὶα α ἤ β γνῶμη, ἀτεκμηρίωτη ἤ τεκμηριωμένη! Γι\'αὐτὸ καὶ στὴν ἀγαπητὴ κ.xenia μπορεῖ νὰ φάνηκε μὶα παράθεση πέντε παραγράφων ὡς διατριβὴ! Δηλαδὴ, γιὰ τὴν κ.xenia κάποιος προβληματισμένος ἀπαγορεύεται νὰ ἔχει ἄποψη τεκμηριωμένη καὶ νὰ τὴν ἐκφράζει; Δηλαδὴ, πῶς εἶναι γιὰ τὴν κ.xenia οἱ προβληματισμένοι; Ἀνθρωπάκια ἀπελπισμένα ποὺ περιμένουν παθητικὰ κάποιος νὰ τοῦς κάνει τὸν δάσκαλο καὶ νὰ τοῦς πάρει ἀπ\'τὸ χεράκι; Αὐτό, δὲν λέγεται προβληματισμένος! Λέγεται ἄβουλο ὅν καὶ κοινῶς βλάκας! Μὲ προτρέπει ἡ ἀγαπητὴ κ.xenia, ἄν εἶμαι προβληματισμένος νὰ τὸ συζητήσω μὲ τὸν πνευματικὸ μου. Καὶ τὶ σημαίνει πνευματικός δηλαδὴ; Εἶναι ἕνας γκουροῦ ποὺ ὅτι σοὺ πεῖ θὰ κάνεις; Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ἄλλα ὁρίζουν! Ὁ μεγάλος πατὴρ Συμεὼν ὁ Νέος Θεολόγος λέει σαφῶς:
    «Εὐχαῖς καὶ δάκρυσι τὸν Θεὸν καθικέτευσον πέμψαι σοὶ ὁδηγὸν ἀπαθῆ τε καὶ ἅγιον. Ἐρεύνα δὲ καὶ αὐτὸς τὰς Θείας Γραφάς, καὶ μάλιστα τὰς τῶν Ἁγίων Πατέρων πρακτικὰς συγγραφάς, ἵνα ταύταις ἀντιπαρατιθεὶς τὰ παρὰ τοῦ διδασκάλου καὶ προεστῶτος σοὶ διδασκόμενα καὶ πραττόμενα, ὡς ἐν κατόπτρῳ δύνασαι βλέπειν ταῦτα καὶ καταμανθάνειν καὶ τὰ μὲν συνᾴδοντα ταῖς Γραφαῖς, ἐγκολποῦσθαι κατέχειν τῇ διανοίᾳ. Τὰ δὲ νόθα καὶ ἀλλότρια, διακρίνειν καὶ ἀποπέμπεσθαι, ἵνα μὴ πλανηθῇς. Πολλοὶ γάρ, ἴσθι, πλάνοι καὶ ψευτοδιδάσκαλοι, ἐν ταῖς ἡμέραις ταύταις γεγόνασιν»  
   Σὲ ἀντίθεση λοιπὸν μὲ τὶς σημερινές διδασκαλίες, εὐσεβολογίες, περὶ τῶν πνευματικῶν, οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μᾶς συνιστοῦν νὰ μελετοῦμε τὶς Γραφὲς καὶ μάλιστα τὰ Πρακτικὰ συγγράμματα τῶν Πατέρων γιὰ νὰ ἐλέγχουμε καὶ νὰ συγκρίνουμε ἄν τὰ λεγόμενα τῶν «πνευματικῶν» μας συμφωνοῦν μὲ τὴν Ὀρθόδοξη Παράδοση. Ἄν δὲν συμφωνοῦν, ὁφείλουμε ὡς Ὀρθόδοξοι μὲ Ὀρθόδοξο αἰσθητήριο νὰ τὰ πετοῦμε, ὅπως παραγγέλει ὁ Μέγας Συμεών!
  Δὲν εἶναι «λαμογιὰ», λοιπὸν, ἀγαπητὴ κ.xenia νὰ ἔρχεσαι ἐδῶ μὲ κείμενα! Εἶναι καθήκον κάθε Ὀρθόδοξου Χριστιανοῦ νὰ εἶναι ἔτοιμος «ἀεὶ πρὸς ἀπολογίαν», ὅπως οἱ Πατέρες τὸν προστάζουν! Ἔτσι ὥστε νὰ ξέρει νὰ προφυλάξει τὸν ἐαυτὸ τοῦ, ἀλλὰ καὶ τοῦς ἄλλους ὅταν χρειαστεῖ, ἀπὸ τὴν νοθεῖα τῶν δὺο ἀδιάσπαστων πραγμάτων που συνθέτουν τὴν Ὀρθοδοξία καὶ ὁδηγοῦν στὴ σωτηρία: Τὴν Ὀρθὴ Πίστη καὶ τὸν Ὀρθὸ Βίο! Διὸτι ὅταν αὐτὰ δὲν ὑπάρχουν ἤ λείπει ἕνα ἀπὸ τὰ δὺο τότε σωτηρία δὲν ὑπάρχει! Ὅχι φυσικὰ ὅτι ἔχει ἀνάγκη ἡ Ὀρθοδοξία ὑπερασπίσεως ἀπὸ ἀνθρώπους ἀμαρτωλοῦς σὰν κὶ ἐμένα ἀλλὰ ἐμεῖς οἱ ἀμαρτωλοὶ ἔχουμε ἀνάγκη τῆς πραγματικῆς Ὀρθοδοξίας γιὰ νὰ σωθοῦμε!  «Κάποιος ποὺ ψάχνεται », λοιπὸν, ἔχει χρέος νὰ εἶναι ἐνημερωμένος καὶ ὁφείλει νὰ συζητὰ μὲ ἄλλους καὶ νὰ παραθέτει κείμενα γιὰ νὰ ἀκοῦει καὶ διαφορετικές ἀπόψεις!
  Δυστυχῶς, γιὰ ἀκόμη μὶα φορὰ, διαπιστῶνω πῶς εἶναι ἀληθῆς ὁ λόγος τοῦ Μεγάλου Βασιλεῖου ποὺ λέει πὼς πολλοὶ ἄνθρωποι «τὸ ἀληθές οὖτε ἴσασιν, οὖτε μαθεῖν ἀνέχονται»! Δηλαδὴ, οὖτε γνωρίζουν τὴν ἀλήθεια ἀλλὰ οὖτε καὶ θέλουν νὰ τὴν μάθουν!
Αὐτὰ γιὰ τῶρα...[/fonts]

[planaria]

Καλημερίζω τους πάντες και ρωτάω για να καταλάβουμε και λίγο όλοι εδώ μέσα. Γρηγόρη έχεις αποφασίσει αν θα ακολουθήσεις το παλαιό ημερολόγιο? να ξέρουμε δηλαδή και εμείς οι έρμοι. έχουμε να κάνουμε με ένα άτομο που ψάχνεται ή που θέλει να μας φέρει επιχειρήματα για το ότι το παλαιό ημερολόγιο είναι το σωστό. Να ξέρουμε δηλαδή με τι έχουμε να κάνουμε και πως να απαντάμε. Και πίστεψέ με έχει μεγάλη σημασία αυτό που σε ρωτάω για το τρόπο που θα απαντάμε. Συγχαρητήρια πάντως για την ορμή σου.

[Ξένια]

Περίμενε να βρω και γω λίγο χρόνο να συγχαρείς κι εμένα για την... ορμή μου!

[Ξένια]

Τὸ ἐρώτημα ὅμως ποὺ εὐθέως ἐμφανίζεται εἶναι τὸ ἐξής: «Τότε ἔκανε τὴν μεγάλη ἀνακάλυψη ὁ κ.staboz ὅτι εἶμαι ψεύτης;»
Μετὰ ἀκριβῶς ἀπὸ τὴν πρῶτη θεολογικὴ μοὺ τοποθέτηση;

Όλοι τότε την κάναμε! Η Θεολογική σου τοποθέτηση ήταν διχασμένη βλέπεις.
Αρχικά είπες ότι είσαι σκέφτεσαι να ακολουθήσεις το παλαιό και μετά αυτοδιαψεύστηκες.

 Παρόλα αυτά δεν ισχύει αυτό που γράφεις ότι:

Ὁ ἀγαπητός κ.staboz, μοὺ προσάπτει, εὐθέως, τὴν σοβαρότατη κατηγορία ὅτι εἶμαι ἕνας κοινός ψεύτης.

Εγώ προσωπικά δεν διάβασα πουθενά κάτι τέτοιο. Αντιθέτως έγραψε ότι:

Ἄρα ψεύδεσαι ἐν ψυχρῷ!

Η πρώτη σου κατηγορία λοιπόν είναι επίσης ακόμα ένα ψέμα. Και αυτομάτως παύει να έχει ισχύ στην περίπτωση του κ. Σταύρου αυτό:

Οι Πατέρες πρέπει νὰ ξέρετε πὼς ἀποτρέπουν πάντοτε τοῦς ἀνθρώπους νὰ χαρακτηρίζουν σὲ προσωπικὸ ἐπίπεδο, ἄλλους ἀνθρώπους.

Δεύτερον γράφεις:

Δὲν τὸν ἐνδιαφέρει τὸν κ.staboz ἄν ἀποκαλοῦν τὸν Χριστὸ μας ἀμαρτωλὸ, τὸν ἐνδιαφέρει μὴ θιγεῖ ὁ Τρεμπέλας!

Κι εγώ να ρωτήσω, είναι τυχαίο που στην πρώτη θεολογική σου τοποθέτηση κατηγορείς τον Τρεμπέλα? ΟΕΟ?  

Τρίτον γράφεις:

Ὅσον ἀφορὰ τὸ ἐρωτημά τοῦ γιὰ τὶς 10 παρατάξεις, πιστεύω πὼς τὸ ἐρωτημὰ τοῦ, δὲν εἶναι ἀπολύτως σωστὸ γιατὶ καὶ κάποιος ἄθρησκος ἤ ἄθεος θὰ μποροῦσε νὰ ρωτήσει κάποιον θρησκευόμενο σὲ ποιὰ θρησκεῖα νὰ πάει ἀφοῦ ὑπάρχουν ὄχι 10κάδες, ἀλλὰ 100άδες!

Μα και μόνο το ότι υπάρχουν τόσες παρατάξεις πάει να πει ότι δεν τα βρίσκετε μεταξύ σας, είναι ποτέ δυνατόν να τα βρείτε με εμάς?!

 

Εἶναι φυσικὸ σὰν προβληματισμένος, νὰ ἔχω μελετήσει κάποια πράγματα καὶ νὰ ἔχω διαμορφώσει μὶα α ἤ β γνῶμη, ἀτεκμηρίωτη ἤ τεκμηριωμένη! Γι\'αὐτὸ καὶ στὴν ἀγαπητὴ κ.xenia μπορεῖ νὰ φάνηκε μὶα παράθεση πέντε παραγράφων ὡς διατριβὴ!

Διατριβή είναι η συστηματική έρευνα πάνω σε κάποιο αντικείμενο, στο τέλος της οποίας βγάζεις κάποια συμπεράσματα, δεν είναι κείμενο πέντε παραγράφων απλώς.
Οφείλεις να ξεκαθαρίσεις αν έχεις ά ή ΄β γνώμη και αν επίσης είναι ατεκμηρίωτη ή τεκμηριωμένη. Όχι να κρύβεσαι πίσω από το δάχτυλό σου και να γράφεις χωρίς ταυτότητα.

Δηλαδὴ, πῶς εἶναι γιὰ τὴν κ.xenia οἱ προβληματισμένοι; Ἀνθρωπάκια ἀπελπισμένα ποὺ περιμένουν παθητικὰ κάποιος νὰ τοῦς κάνει τὸν δάσκαλο καὶ νὰ τοῦς πάρει ἀπ\'τὸ χεράκι; Αὐτό, δὲν λέγεται προβληματισμένος! Λέγεται ἄβουλο ὅν καὶ κοινῶς βλάκας!

Οι προβληματισμένοι είναι, πώς να στο δώσω να το καταλάβεις... κάτι τελείως διαφορετικό από εσένα!!!! Επίσης οι άντρες είναι κάτι τελείως διαφορετικό από σένα! Θα σε παραδεχόμουν αν έμπαινες και έγραφες, κοιτάξτε να δείτε είμαι ο άλφα και πιστεύω το βήτα....! Εσύ μπήκες σαν την κότα και έγραψες, μήπως με πετάξετε έξω..? Είμαι προβληματισμένος αλλά ανήκω εκεί, ήρθα για να μάθω από εσάς αλλά να ξέρετε οι πατέρες λένε αυτό, και ο Τρεμπέλας είναι αιρετικός και ψαχτείτε κι εσείς μήπως και δεν είστε με την αλήθεια!!! Κουραφέξαλα!!!!!!

Μὲ προτρέπει ἡ ἀγαπητὴ κ.xenia, ἄν εἶμαι προβληματισμένος νὰ τὸ συζητήσω μὲ τὸν πνευματικὸ μου. Καὶ τὶ σημαίνει πνευματικός δηλαδὴ; Εἶναι ἕνας γκουροῦ ποὺ ὅτι σοὺ πεῖ θὰ κάνεις; Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ἄλλα ὁρίζουν!

Μόλις κατήργησες ένα μυστήριο της εκκλησίας!!! Απ' ότι φαίνεται δεν έχεις ιδέα τι θα πει πνευματικός... Έτσι εξηγείται που κυκλοφορείς έτσι αδέσπωτο και δεν ξέρεις που ανήκεις!! Και επειδή με ρώτησες, να σου πω, όχι δεν είναι γκουρού, θα πας να τα πεις όλα όσα έχεις μέσα σου και αυτός θα σου πει τι θα κάνεις!!! Απλώς είναι δική σου επιλογή αν θα το κάνεις ή όχι!


Και αφού σου απάντησα σε όλα όσα με κατηγόρησες, να σου πω ότι τζάμπα κοπιάζεις να παραθέσεις το οποιοδήποτε πατερικό κείμενο, γιατί προσωπικά συνηθίζω να διαβάζω κείμενα ανθρώπων που με εμπνέουν, πιστεύω όλοι αυτό κάνουν. Όσες φορές και να επιστρέψεις στον τόπο του εγκλήματος, θα φεύγεις πάντα με τα σκάγια σου στα χέρια, πρόσεξε όμως μη σκάσουν πάνω σου...

Υ.Γ Τα λόγια μου δεν είχαν πνευματικό χαρακτήρα, δεν είχαν σκοπό να δείξουν τις χριστιανικές μου – αγαθές διαθέσεις, δεν σκόπευα να σου αλλάξω γνώμη παρά μόνο να ξέρεις πως κάθε τι που θα γράφεις, θα παίρνεις και τις ανάλογες απαντήσεις!
Αυτά για την ώρα!

[staboz]

[font size=3]Δὲν γνωρίζω ἂν θὰ ξαναφανεῖ ὁ αὐτοτιτλοφορούμενος «Ὀρθόδοξος» ἐδῶ.
Ἡ Ξένια ἔδωσε, νομίζω, πλήρεις καὶ τεκμηριωμένες ἀπαντήσεις.
Ἀπομένει ὅμως ἕνα θέμα γιὰ μένα... ἀναφορικὰ μὲ τὸν ἀείμνηστο Τρεμπέλα.
Παρὰ τὴν ἀρχικὴ ἀπόφασή μου νὰ μὴν συνεχίσω τὸν διάλογο μὲ ἕναν ἄνθρωπο ὁ ὁποῖος καταφανῶς ψεύδεται, θὰ ἀπαντήσω στὸ θεολογικὸ αὐτὸ ζήτημα, διότι ἐνδεχομένως καὶ κάποιοι ἄλλοι νὰ διαβάσουν τὸ κείμενο μὲ τὶς ὕβρεις τοῦ «Ὀρθοδόξου» καὶ νὰ τοὺς μείνει κάποια ἀμφιβολία ὡς πρὸς τὶς θέσεις τοῦ Τρεμπέλα.
Πολὺ περισσότερο ἀπαντῶ, διότι ἐδῶ καὶ δεκαετίες κάποιοι τοῦ ρωμανιδικοῦ γκουρουϊσμοῦ, ὅπου καὶ παρέπεμψε στὸ πρῶτο του κείμενο ὁ «Ὀρθόδοξος», κυκλοφοροῦν ἄλλοτε κρυφὰ (καὶ σπανιότερα φανερά) τὴν ἴδια ἀντίληψη.
Τὸ καταφανῶς ψεύδεται, τὸ εἶπα ἐδῶ ὄχι μόνο ὡς πρὸς τὰ ψεύδη ποὺ ἤδη ἔχουμε ἐπισημάνει, ἀλλὰ κυρίως ὡς πρὸς αὐτὸ ποὺ λέει ὄτι διάβασε τὸ συγκεκριμένο ἔργο τοῦ Τρεμπέλα.
Τρία πράγματα μπορεῖ νὰ συμβαίνουν:
α) Ἢ δὲν τὸ διάβασε καὶ ψεύδεται λέγοντας τὸ ἀντίθετο
β) Ἢ τὸ διάβασε καὶ δὲν τὸ κατάλαβε (αὐτὸ εἶναι κάτι ποὺ δὲν μπορεῖς νὰ κάνεις τίποτε...)
γ) Ἢ τὸ διάβασε... τὸ κατάλαβε καὶ λέει ὄχι ἁπλῶς ψέματα ἀλλὰ συκοφαντεῖ μὲ τρόπο ἀδιάντροπο, αἰσχρὸ καὶ ἄθλιο...
ΑΚΡΙΒΩΣ ὅπως συνηθίζουν νὰ κάνουν οἱ ἀκραῖοι Παλαιοημερολογῖτες τοῦ τύπου τῆς βλαμμένης Μαγδαληνῆς τῆς Κοζάνης.
Καὶ τελικὰ ὁ ἄνθρωπος ἐδῶ φανερώθηκε: Δὲν εἶναι ἁπλὸς Παλαιοημερολογίτης, εἶναι ὀπαδὸς αὐτῆς τῆς διεστραμμένης γυναίκας, ποὺ τὴν ἔχουν καταδικάσει οἱ περισσότερες Παλαιοημερολογίτικες παρατάξεις καὶ ἡ ὁποία ὄχι μόνο τὸν Τρεμπέλα ἀλλὰ πολέμησε μὲ ἀπίστευτο μῖσος καὶ σατανικὴ μανία τὸν ἴδιο τὸν μεγάλο μας ἅγιο Νεκτάριο!
Παραθέτω τὰ κείμενά του καὶ ἀπαντῶ συντομότατα στὴ συνέχεια:[/fonts]

Ἐπίσης τεράστια ἐντύπωση μοὺ ἔκανε τὸ ἐξωφρενικὸ γεγονός, τὸ ὅτι ἀντὶ νὰ καταδικάσετε τὶς βλασφημίες ἐναντίον τοῦ Χριστοῦ μας, ὅτι ἦταν ἀμαρτωλός ἀρχικὰ σὰν ἄνθρωπος καὶ μὲ ἀγῶνα ἔγινε ἅγιος καὶ ὅτι εἶχε διπλὴ Ἁγιότητα θεῖα καὶ ἀνθρώπινη, διδασκαλία νεστοριανικὴς φύσεως, ἐσεῖς αὐτὸ ποὺ βρήκατε νὰ σχολιάσετε ἦταν, ὅτι κάνω χυδαῖα ἐπίθεση στὸν Τρεμπέλα!
Ὁ ὉΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΥ!!!  Δὲν τὸν ἐνδιαφέρει τὸν κ.staboz ἄν ἀποκαλοῦν τὸν Χριστὸ μας ἀμαρτωλὸ, τὸν ἐνδιαφέρει μὴ θιγεῖ ὁ Τρεμπέλας! Ἄν εἶναι δυνατόν! Καὶ γιατὶ ἆρα γε; Μάλλον ἔχει θεολογικὴ λατρεῖα σὲ αὐτὸν!

Ἐπίσης ὁ κ.staboz μὲ παραπέμπει στὸ βιβλίο τοῦ Τρεμπέλα «Ἡ ἠθικὴ τελειότης τοῦ Χριστοῦ κατὰ τὸ ἀνθρώπινο», ποὺ καὶ στὸν τίτλο τοῦ ἀκόμα εἶναι κακόδοξο, λὲς καὶ δὲν ἔχω γνώση τοῦ περιεχομένου τοῦ βιβλίου αὐτοῦ, λὲς καὶ δὲν παρέπεμψα ἐγῶ πρῶτος σὲ αὐτὸ! Καὶ προκλητικὰ μοὺ γράφει πὼς: «Ἂν εἶχες κάνει τὸν κόπο νὰ τὴ μελετήσεις, δὲν θὰ ἔγραφες ὅλες αὐτὲς τὶς θεολογικὲς ἀνοησίες στὸ κείμενό σου.» Μάλλον, ὁ ἵδιος δὲν τὸ ἔχει διαβάσει! Ἐκτὸς κὶ ἄν δὲν ξέρει νὰ ξεχωρίζει τὴν κακοδοξία ἀπὸ τὴν ὀρθοδοξία! Τὸ ἐρώτημα ποὺ θὰ εἶχε πολὺ μεγάλο ἐνδιαφέρον νὰ δῶ τὴν ἀπαντησὴ του εἶναι τὸ ποιές εἶναι οἱ θεολογικές ἀνοησίες μου! Τὸ ὅτι ὁ Χριστός δὲν ἔχει δὺο ἁγιότητες ἤ ὅτι ὁ Χριστὸς δὲν ἦταν ἐξ\'ἀρχῆς Ἅγιος ἀλλὰ ἀμαρτωλός; Νὰ δοῦμε ποιὰ καινούργια πάλι «θεολογία» θὰ μάθουμε σ\'αὐτὸν τὸν κόσμο!

[font size=3]ΑΠΑΝΤΗΣΗ:[/fonts]

[font size=3]1. Προκαλῶ εὐθέως τὸν «Ὀρθόδοξο» καὶ ὁποιονδήποτε ἄλλο Παλαιοημερολογίτη (καὶ ὄχι μόνο):
Ἄν, ὄχι μόνο στὸ συγκεκριμένο ἔργο ἀλλὰ στὶς δεκάδες χιλιάδες σελίδες τῶν κειμένων τοῦ Τρεμπέλα, βρεῖ ἔστω καὶ μία φράση στὴν ὁποία νὰ ὑπάρχει ἀκόμη καὶ ἁπλῆ ὑπόνοια ἢ ὑπαινιγμὸς ὅτι ὁ Χριστὸς ἦταν ἁμαρτωλὸς ἢ δὲν ἦταν ἅγιος ἐξ ἄκρας συλλήψεως, ἐγὼ ὑπόσχομαι νὰ γίνω Παλαιοημερολογίτης ἀμέσως σὲ ὅποια παράταξη ὁ Ὀρθόδοξος μοῦ ὑποδείξει!

2. Ἐπὶ τῆς οὐσίας τώρα: Τὸ ἔργο τοῦ Τρεμπέλα «Ἡ ἠθικὴ τελειότης τοῦ Χριστοῦ κατὰ τὸ ἀνθρώπινον» εἶναι βαθύτατη θεολογικὴ μελέτη. Ἔδωσε λύση, μὲ βάση τὴ διδασκαλία τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ πιὸ δύσκολα θεολογικὰ ζητήματα· αὐτὸ τῆς τελειότητος τοῦ Κυρίου ὡς ἀνθρώπου. Ἡ οὐσία τῆς μελέτης ἔχει ἐνσωματωθεῖ καὶ στὴ Δογματικὴ τοῦ Τρεμπέλα καὶ εἶναι ἡ ἑξῆς: Ὁ Κύριος κατὰ τὴν ἐνανθρώπισή Του δὲν παρουσιάζεται ὡς ἕνα τέρας καὶ ἡ αὔξησή του στὴ σοφία καὶ τὴν ἀρετὴ ὡς «τερατοποιία» (ἡ διατύπωση εἶναι τοῦ ἁγίου Κυρίλλου Ἀλεξανδρείας), ἀλλὰ «συμπλάττεται τοῖς τῆς ἀνθρωπότητος μέτροις». Ἐκδηλώνει ὅλα τὰ ἀνθρώπινα, τὴ γνώση Του, τὴ σοφία Του, τὴν ἁγιότητά Του σύμφωνα μὲ τὴ φυσική Του αὔξηση καὶ πρόοδο. Γράφει ὁ Τρεμπέλας: «Καὶ πάντοτε μὲν ὑπῆρξεν (ἐνν. ὁ Χριστός) ἀναμάρτητος καὶ ἅγιος, ἀλλὰ καὶ ἐν τῇ αὐξήσει τῆς ἀρετῆς «συμπλάττεται πανταχοῦ τοῖς τῆς ἀνθρωπότητος μέτροις» (Μ. Ἀθανάσιος), οὐχὶ ἐξ ἀσθενείας ἐπὶ δύναμιν καὶ ἐξ ἐλαττωματικότητος ἐπὶ βελτίωσιν χωρῶν, ἀλλὰ τὴν ἐν αὐτῷ δυνάμει καὶ προθέσει ὑπάρχουσαν ἀρετὴν ἐνεργείᾳ καὶ ἐμπράκτως ἐκδηλῶν» (Δογματικὴ Β΄, σελ. 141).
Πρόοδος στὴν ἀρετὴ τοῦ Κυρίου νοεῖται ἡ πρὸς τὰ ἔξω φανέρωση τῆς ἐν αὐτῷ ὑπαρχούσης ἁγιότητος. Καθαρά, κρυστάλλινα κείμενα. Περισσότερα στὸ συγκεκριμένο ἔργο τοῦ Τρεμπέλα καὶ στὰ σαφέστατα κείμενα τοῦ ἁγίου Κυρίλλου Ἀλεξανδρείας, ὁ ὁποῖος ἀσχολήθηκε διεξοδικότερα μὲ τὸ ζήτημα αὐτό, λόγῳ τῆς ἀντιπαραθέσεώς του μὲ τὸν Νεστοριανισμό.
Ὅποιος τὰ διαβάζει καὶ ξέρει γλώσσα Ἑλληνικὴ θαυμάζει τὴν ἀκριβέστατη καὶ ὀρθοδοξότατη θεολογικὴ διαπραγμάτευση τοῦ Τρεμπέλα.

Ἀλλὰ εἶναι ἀπαραίτητο νὰ ξέρει Ἑλληνικά. Διότι καὶ πρὸ ἐτῶν ἄλλος (τῆς ρωμανιδικῆς σέκτας αὐτός) ἔγραψε παρόμοια καὶ συνελήφθη νὰ εἶναι ἢ ἀπατεώνας ἢ οὐσιαστικὰ ἀγράμματος. Ἔγραφε: «Ὁ ἀείμνηστος Π. Τρεμπέλας ἐπαναλαμβάνοντας τοὺς αἱρετικοὺς τῶν χριστολογικῶν αἱρέσεων ἰσχυρίζεται ὅτι ὁ Χριστὸς \"εἶχε ἠθικὴν πρὸς τὸ ἁμαρτεῖν ἀδυναμίαν\"».
Βλέπετε τοποθέτησε ἔτσι τὸ κείμενο (μὲ τὴ φράση «ἐπαναλαμβάνοντας τοὺς αἱρετικούς») ὥστε, συνεργούσης τῆς γλωσσικῆς καὶ θεολογικῆς ἀγνοίας τῶν περισσοτέρων, νὰ ἑρμηνεύεται λανθασμένα, δηλαδή: ὅτι ὁ Χριστὸς εἶχε ἕνα μικρὸ ἐλάττωμα («ἀδυναμίαν») νὰ ἁμαρτάνει καὶ ὄχι ὅπως εἶναι ἡ σωστὴ ἐρμηνεία, δηλαδή: ὅτι ὁ Χριστὸς ἠθικῶς ἦταν ἀδύνατο νὰ ἁμαρτήσει.
Ἢ παντελῶς ἀγράμματος ἢ αἰσχρὸς συκοφάντης! Διαλέγετε καὶ παίρνετε...
(Ἁπλῶς σημειώνω ὅτι οἱ ρωμανιδικοὶ διολισθαίνουν εὔκολα πρὸς τέτοιες διαστρεβλώσεις, διότι ἔχουν τὴν τάση νὰ μονοφυσιτίζουν. Ἀκριβῶς ὅπως καὶ ὁ γκουρού τους, ὁ ὁποῖος ὄχι μόνο ὑπέγραψε τὶς δύο προδοτικὲς Κοινὲς Δηλώσεις μὲ τοὺς Ἀντιχαλκηδόνιους ἀλλὰ καὶ παρέσυρε καὶ ἄλλους Ὀρθόδοξους ἐκπροσώπους νὰ πράξουν τὸ ἴδιο. Καὶ δυστυχῶς πέθανε χωρὶς νὰ διορθώσει τὸ φρικτὸ ἀτόπημά του).

Ἐλπίζω νὰ μὴν χρειαστεῖ νὰ ἐπανέλθω στὸ ἀπολύτως ξεκάθαρο αὐτὸ ζήτημα...[/fonts]