Διδασκαλία ελληνικών

[Iaspis]

Είχα τήν μοναδική ευκαιρία νά παρακολουθήσω γιά μία ώρα τό μάθημα σέ ελληνικό γυμνάσιο τού εξωτερικού. Τά παιδιά ήταν ηλικίας γυμνασίου-λυκείου από 13-17 ετών, ελληνόπουλα 2ης γεννιάς. Ο καθηγητής τους ήταν θεολόγος/φιλόλογος, διορισμένος από τό ελληνικό δημόσιο. Τό μάθημά τους είναι εβδομαδιαίο, καί τά αντικείμενα είναι κυρίως γλώσσα, ιστορία καί θρησκευτικά. Οι μαθητές, γεννημένοι καί μεγαλωμένοι  στό εξωτερικό, μετέχουν στήν εκπαιδευτική διαδικασία τής εν λόγω χώρας, καί η φοίτησή τους στό ελληνικό σχολείο (δημοτικό ή γυμνάσιο) είναι φυσικά δωρεάν αλλά προαιρετική! Τά παιδιά ομιλούν άπταιστα τήν εγχώρια γλώσσα, καί η μητρική τους γλώσσα, δηλαδή τά ελληνικά, είναι η δευτερή τους (στήν καλύτερη περίπτωση). Τό μάθημα στό γυμνάσιο είναι τρείς ώρες τήν εβδομάδα καί λόγω τού περιορισμένου χρόνου, μόνον βασικά καί θεμελιώδη θέματα μπορούν νά διδαχθούν, όπως βασικοί κανόνες γραμματικής καί συντακτικού γιά τήν γλώσσα, σταθμοί τής ελληνικής ιστορίας, τά θεμελιώδη τής Ορθοδόξου πίστεως κ.ο.κ. Φυσικά γιά θετικές επιστήμες (όπως μαθηματικά, φυσική κ.ο.κ), ούτε κουβέντα...Συνειδητοποίησα, ότι στόν θεσμό τής εκπαίδευσης, οι λεγόμενες θετικές επιστήμες είναι κοινές σέ όλον τόν κόσμο..Ίσως νά είναι καί οι μόνες πού «δικαιούνται» τήν ονομασία επιστήμη! Τό ερώτημα είναι τί είναι οι υπόλοιπες;

Ας επανέλθω...στήν τάξη! Η ώρα πού παρακολούθησα είχε σάν θέμα... τήν «Κωνσταντινούπολη». Προβλήθηκε ενδιαφέρον video μέ τήν ιστορία τής Πόλης, πού είχε ιδιαίτερη αναφορά στήν εορτή καί τό προσκύνημα στήν Μονή τού Αγ. Γεωργίου στά Πριγγιπόνησσα. Επίσης τό video παρουσίασε ώρες διδασκαλίας σέ ελληνικό γυμνάσιο τής Πόλης, κάτι πού έκανε τούς μαθητές νά συγκρίνουν τήν δική τους φοίτηση μέ εκείνη τών ομοεθνών τους στήν Τουρκία... Πολύ ενδιαφέρουσες οι ομοιότητες αλλά καί οι διαφορές!
Θά χρειαζόταν πολύς χώρος γιά νά περιγράψει κάποιος τίς πολυάριθμες παραμέτρους αυτής τής εξαιρετικά πολύπλοκης καί ενδιαφέρουσας διδασκαλίας τών «ελληνικών» σέ σχολεία εκτός Ελλάδος! Ιδιαιτέρως σήμερα πού στήν παγκόσμια εκπαίδευση δεσπόζουν, από χρόνια τώρα, οι λεγόμενες θετικές επιστήμες. Εγώ σάν επισκέπτης τό είδα σάν ένα σχολείο χωρίς «τέτοιες»....
Τό μάθημα; ημέρα Σάββατο σέ δανεική αίθουσα ενός γυμνασίου.
Πολλές φορές σκέφθηκα: Νά πηγαίναμε καί εμείς σέ ένα τέτοιο κρυφό σχολείο! Γιατί κρυφό; Μά γιατί εκ τών πραγμάτων κρύβονται καί προστατεύονται οι μαθητές, από τίς επιταγές καί τόν καταναγκασμό πού ασκείται στήν σύγχρονη λεγόμενη εκπαιδευτική διαδικασία. Τήν  εκπαίδευση τών τύπων... τής λήθης.. Καί τί διδάσκονται; Τήν μνήμη!

Γραφική λεπτομέρεια: Ο καθηγητής άριστος γνώστης καί χρήστης τής αλλοδαπής γλώσσας, ομιλεί μέ τούς μαθητές του ελληνικά, μεταφράζοντας όμως συχνά  κάποιες δύσκολες. γι αυτά τά παιδιά, ελληνικές  λέξεις στήν ξένη γλώσσα γιά νά τίς μαθαίνουν έτσι τά παιδιά!
Κάποια στιγμή ο Σπύρος μέ τόν Γιώργο πιάνουν κουβέντα ψιθυρίζοντας τήν ώρα τού μαθήματος...καί ο καθηγητής τους «εκνευρισμένος» τούς επαναφέρει στήν τάξη λέγοντάς τους: Σπύρο καί Γιώργο, δέν έχουμε πεί 100 φορές ότι εδώ κάθε Σάββατο, μιλούμε μεταξύ μας ΜΟΝΟΝ Ελληνικά; Νά ψιθυρίζεται καί νά ομιλείται τήν ώρα τού μαθήματος  στά Ελληνικά δέν μέ πειράζει!
Άκούς εκεί καθηγητής νά προτρέπει τούς μαθητές νά ψιθυρίζουν τήν ώρα τού μαθήματος;

Πολύ διδακτική εμπειρία!

[arhaggelos]

....δέν έχουμε πεί 100 φορές ότι εδώ κάθε Σάββατο, μιλούμε μεταξύ μας ΜΟΝΟΝ Ελληνικά;

ΣΩΣΤΟΣ Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ!!!!!!