Πιάτο με γεμιστὰ ἀπὸ μεταλλαγμένες ντομάτες καὶ κιμὰ κροκόδειλου...

Started by staboz, 14 October, 2009, 12:52:32 AM

Previous topic - Next topic

staboz

Ἔψαχνα τὸ Ἰασπικὸ πιᾶτο μὲ τὶς μεταλλαγμένες ντομάτες καὶ τὸν κιμὰ κροκόδειλου...
Εἶχα τὴν ἐντύπωση ὅτι τὸ εἶχα βάλει σὲ ξεχωριστὴ ἑνότητα ἀλλὰ δὲν τὸ βρίσκω.
Τὸ ἔψαξα στὶς καλημέρες τοῦ Μαΐου (http://sinevohia.gr/forum/viewtopic.php?pid=14374#p14374) καὶ τὸ τοποθετῶ ἐδῶ γιὰ νὰ εἶναι εὔχρηστο.
Τὸ χρησιμοποίησα προχθὲς ἀπὸ μνήμης σὲ μιὰ ὁμιλία («μεταλλαγμένο» βέβαια) καὶ ἔκανε αἴσθηση.

QuoteΤί κατάρα κι αυτή; Τί γλώσσα ήθελα νά ξερα μιλάω εγώ κινέζικα; Καλύτερα νά βγεί τό μάτι παρά τό όνομα...
Θά τό επαναδιατυπώσω, γιά νά δείς Ιωάννα μου πώς σκέφτομαι πολύ πιό απλά απ\' όσο φαίνεται (όπως φαίνεται).
Φαντάσου τό τραγούδι πού σού αρέσει σάν ένα πιάτο, πού έχει μέσα τό αγαπημένο σου φαγητό π.χ. γεμιστά...Φαντάσου επίσης πώς είσαι πεινασμένη καί μόλις βλέπεις τά γεμιστά αρχίζουν νά σού τρέχουνε τά σάλια...Σκέψου τήν χαρά πού θά κάνει η δέσποινα κοιλιά σου όταν πεινασμένη, θά υποδέχεται τά λαχταριστά γεμιστά μέσα τής...καί θά γεμίζει από τήν ευχαρίστηση τών γεμιστών....Μεγαλείο!
Έρχεται τώρα κάποιος, πού εμπιστεύεσαι, καί σού λέει πώς τά γεμιστά είναι από ντομάτες μεταλαγμένες, τό ρύζι είναι λασπωμένο, ο κιμάς από κορκόδειλο, καί τό λάδι φυστικέλαιο. Ή καί ακόμα χειρότερα..., ούτως ώστε νά αρχίσεις νά κοιτάς τό πιάτο μέ τά γεμιστά σάν ένα μάτσο χάλια... Τό γεύμα ματαιώνεται, η ευχαρίστηση αναβάλλεται καί η πείνα σέ στέλνει νά βρείς αλλού τήν τροφή σου....Τά γεμιστά...άδειασαν!
Τοποθέτησε τώρα στήν θέση τών γεμιστών τά τραγούδια μας (όπως είπαμε), στήν θέση τής κοιλιάς μας... τήν ψυχή μας, στήν θέση τής ευχαρίστησης καί τού χορτασμού τής κοιλιάς μας....τά πάθη καί τίς πληγές τής ψυχής μας, καί πές μου γιατί μάς στεναχώρησε αυτός πού εμπιστευόμαστε, κάνοντας αγνώριστα τά τραγούδια μας; Μά γιατί γνωρίζει ότι πεινάμε,..... όμως δέν θέλει , όπως καί εμείς δέν θέλουμε, νά πληγώθει τό στομάχι μας, αλλά νά ευχαριστηθεί η ψυχή μας!
Χριστός Ανέστη!
ΥΓ: Σήμερα μέ φιλέψανε κάτι γεμιστά στήν εκκλησία.....όνειρο, παράδεισος, ανάταση ψυχής. Η κυρία Φωτεινή...πολύ καλή μου φίλη καλή γλυκειά της ώρα!
Ρωμ. ε΄6-10