Περί ἐξηγήσεως καὶ παρεξηγήσεως

[Iaspis]

Όταν η προσωπική μας επικοινωνία οδηγεί σε χαρακτηρισμούς ενώπιον όλων
περί .. θεωμένων!!!.. κολασμένων!!!!!! .. και εν ταυτώ περί αγάπης!!!... λυπάμαι.
Δεν επικοινωνούμε!

Εσύ δεν μίλησες για θεωμένους.. αδελφούς;
Εσύ δεν μίλησες για .. κολασμένους αδελφούς;
Σου μοιάζω για θεωμένος;
Σου μοιάζω για κολασμένος;
Και στο κάτω κάτω της γραφής ποιός είσαι που αποφασίζεις τι είμαι εγώ;
Ο .. Θεός;
Μήπως σούβαλα μετάνοια και σου εξομολογήθηκα;
Μήπως είσαι ο πνευματικός μου;

Ή μήπως νομίζεις εσύ ή οποιοσδήποτε άλλος πως δεν γνωρίζω πως...
...ότι συζητάω με τον έναν εξ όλων ξέρω ότι το μαθαίνει όλο το φόρουμ;

Κοινοποίησες όλη μας  την συζήτηση;
Ναί ή όχι;

Δέν έχω καμμία ιδέα γιά τί (ποιό) πράγμα μιλάς......Απολύτως καμμία ιδέα!
Πότε καί πού καί πώς, νομίζεις ότι μίλησα εγώ γιά «θεωμένους» ή «κολασμένους», υπονοώντας μάλιστα εσένα; Δέν έχω καμμία ιδέα γιά ποιό πράγμα μιλάς , καί ούτε έχω κάνει κάτι τέτοιο! Δέν είναι τού τύπου μου τέτοια λόγια....

Καί γιά νά σού εξηγηθώ: Ούτε συζήτησα μέ κανέναν τήν συναντησή μας, ούτε τήν οποιαδήποτε συζητησή μας, ούτε στό φόρουμ έγραψα τό οτιδήποτε γιά αυτήν τήν συνάντηση εκτός από αυτό καί μόνο:

Καλησπέρα σας αδελφοί. Καλή Παναγιά, καί δόξα τώ Θεώ!
Διακοπές επιτέλους, τέλος...γιά μένα! . Μπορώ νά πώ πώς φέτος.... διεσώθην κατά κάποιον τρόπο, καί δέν διεκόπην παντελώς, μά μόνον μερικώς...κυρίως χάριν τών καινούργιων γνωριμιών πού έκανα στήν πατρίδα!
  Παρότι η δυσκινησία μου, δέν μού επέτρεψε νά γνωρίσω όλους τούς φίλους μου, ώς θά επιθυμούσα, κατόρθωσα νά συναντηθώ μέ τόν κύριο Σταύρο, μέ τόν Ανδρέα, καί εν συντομία μέ τήν Ιωάννα. \'Ηταν ευχής έργον καί οφείλω νά γράψω μία σύντομη έκθεση γι αυτά (στόν κατάλληλο χρόνο καί τόπο). Καλό νά γνωριζόμαστε, καί εύχομαι νά υπάρχει συνέχεια, διεύρυνση, ενότητα, αύξηση, συναίνεση, ροή καί κάθε τί αδελφικό...

Καλό χειμώνα εύχομαι! Καλή ΣυνΕυωχία!

Τίποτε άλλο δέν συζήτησα μέ κανένα άλλον, καί μέ οποιονδήποτε τρόπο (προφορικώς, γραπτώς, τηλεφωνικώς, τηλεγραφικώς, mail, msn, ή ότι άλλο).
Δέν καταλαβαίνω τί εννοείς....

Τώρα όσο γιά τήν ίδια τήν συνάντησή μας, είμαστε εκεί καί οι δύο. Ούτε προσέβαλλε κανένας κανέναν (τουλάχιστον αυτό  υπάρχει σέ μένα), ούτε καί ήρθα νά σέ ρωτήσω, νά μάθω νά εκμαιεύσω, καί άλλα τέτοια...Μόνον νά γνωριστούμε ήρθα απλά καί νά συζητήσουμε. Κι άν στήν κουβέντα σέ ρώτησα ή μέ ρώτησες γιά κάποιον ή γιά κάποια δέν τό βρίσκω σωστό αυτό νά τριγυρνάει στίς παραθέσεις σου (καί φυσικά καί στίς δικές μου). Κι άν σού είπα ότι μού κάνει καλή εντύπωση η ορθογραφία σου, ...τό είπα σέ σένα φιλικά μέσα στήν κουβέντα.
Τί είναι αυτά πού λές δέν έχω ιδέα!

Μερικές φορές μέ εκπλήσεις αδελφέ. Δέν πάει ο νούς μου εκεί πού λέγεις. Εγώ δέν έχω καμμία απαίτηση από έναν φίλο νά μέ κατανοήσει, νά συνενοηθούμε, νά τόν καταλάβω, νά μπώ στό νόημα κ.ο.κ.
Μία συνάντηση πού είναι ίσως αρχή γιά μία προσωπική γνωριμία καί φιλία, έκανα καί δέν έχω νά πώ τίποτε άλλο εκτός από τίς πατατούλες μέ τό τυράκι, τό κοτόπουλο καί τό γλυκό στό τέλος! Τό τί είπαμε καί πόσο επικοινωνήσαμε, δέν αναπαρίσταται, καί σέ παρακαλώ σταμάτα νά τό κάνεις, διότι εγώ δέν τό έκανα ποτέ καί ούτε μού ταιριάζει.

Λοιπόν ωραία τα είπαμε...
Άντε να συγχωρεθούμε τώρα.. μη το ξεχάσω δλδ..

Εντάξει άν τό αισθάνεσαι! Εγώ τήν εικόνα πού έχω γιά σένα τήν έχω από τήν πρώτη επαφή μας πρίν από 15 περίπου μήνες καί δέν τήν χαραμίζω μέ τίποτα, παρόλο πού δέν δείχνεις φιλία απέναντί μου τόν τελευταίο καιρό. Πάντως τούς ανθρώπους δέν τούς αισθάνομαι αναλόγως τής φιλίας τους απέναντι μου...

Νά μέ συγχωρής!

[mistral]

Εχουμε συγχωρεθει. αλλα κατα τα λοιπα .. καλημέρες Δημήτρη!
Η διαδικτυακη επικοινωνία οδηγεί σε παρεξηγήσεις..
Γι αυτό κομμένη!

[mistral]

Καλά .. όταν γράφω - και όχι λέω .. γράφω! - ότι «Σαφώς τα έγραψες αυτά περί θεωμένων και κολασμένων καί άλλες διάφορες πάσης φύσεως \"*-ίες|\"  δεν εννοώ προφανώς ότι τα έγραψε ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ! αλλά ο Iaspis!!!
Tώρα ΑΝ ο Iaspis ΔΕΝ ήταν ο Δημήτρης όταν τα έγραφε αυτά.. αλλά κάποιο άλλο καλόπαιδο από εδώ μέσα που χρησιμοποιίησε το δικό σου nickname .. ε τότε θα τα βρείτε εσείς μεταξύ σας αυτά!
Βλέπεις εγώ λογικά σκέφτομαι.. ως προς αυτά τα θέματα τουλάχιστον.. και όχι ..φωτισμένα! :lol:
Επειδή όμως κατά το παρελθόν εσύ ο ίδιος πάντα ισχυριζόσουν ότι το φυσικό πρόσωπο είναι το ίδιο με το εικονικό λογικό και επόμενο είναι να βγάλω και εγώ το συμπέρασμα πως ότο γράφει ο Iaspis τα γράφει ο Δημήτρης και όχι ο οποιοσδήποτε άλλος. Σύμφωνα πάντα με τα όσα εσύ ισχυρίζεσαι περί εξίσωσης φυσικού και εικονικού προσώπου.
Εγώ ουδέποτε ισχυρίστηκα ή πίστεψα πως ο Iaspis είνα ο Δημήτρης ή πως ο Δημήτρης είνα ο Iaspis![/b[
Εγώ ουδέποτε ισχυρίστηκα ή πίστεψα πως ο mistral είνα ο Ανδρέας ή πως ο Ανδρέας είνα ο mistral![/b[

Για μένα αυτά είναι εντελώς άσχετα και διαφορετικά πρόσωπα
Ο Δημήτρης είναο ο Δημήτρης που είδα μια φορά στη ζωή μου
και ο Iaspis είναι ο Iaspis που μου ζάλισε πολλά και πολλές φορές στο forum.

Το αυτό σαφώς έχω στο μυαλό μου και για κάθε άλλο εικονικό χρήστη
Ποτέ δεν γνωρίζω αν πίσω από ένα nickname βρίσκεται ένα φυσικό πρόσωπο που έχω γνωρίσει.
Αυτά τα γνωρίζουν μόνο οι  ...χαρισματούχοι  :lol:

Ο Iaspis λοιπόν έγραψε όλες αυτές τις αχαρακτηριστες *-ίες!!!
Τώρα αν ο Iaspis δεν ήταν ο Δημήτρης.. βρείτε τα μεταξύ σας!


Ας πούμε βέβαια πως έχω και ένα .. παράπονο  :lol: σχετικό με τα παραπάνω..
Ποτέ δεν υπήρξα σίγουρος ότι η Ιωάννα είναι .. γυναίκα, υπαρκτό πρόσωπο..
Ποτέ δεν την γνώρισα προσωπικά.. και θα μπορούσε νάναι ο καθένας \"Ιωάννα\"
Π.χ. ο Σταύρος staboz θα μπορουσε να είναι μια χαρά \"Ιωάννα\" .. :lol:

Πώς θα μπορούσε ο Ανδρέας να λέει τόσα ωραία λόγια στην Ιωάννα που θα ήταν ο .. staboz και ταυτόχρονα νάχει τόσο μεγάλη εμπάθεια με τον staboz? (ως άπαντες εντός του φόρουμ θεωρείτε δεδομένη σαφέστατα,.. και εγώ ενισχύω την άποψή σας .. το διασκεδάζω δλδ».. ενώ κατ\' ουσίαν με τον μόνο άνθρωπο που δεν είχα ποτέ τίποτε στο φόρουμ είναι ο Σταύρος!)

Το εικονικό προσωπο mistral έχει μια εικονική συμπάθεια και αγάπη σεο εικονικό προσωπο Ιωάννα σε μια εικονική πραγματικότητα στο διαδίκτυο, συμπάθεια που απορρεει απ τον τροπο που το εικονικό προσωπο Ιωάννα εκφράζεται, συμπεριφερεται, εκθέτει απόψεις και τοποθετείται γενικά στον εικονικό χώρο.
Το εάν αυτό το εικονικό πρόσωπο είναι στην πραγματικότητα γυναίκα ως φυσικό προσωπο, αν έχει τον ίδιο χαρακτηρα στην ζωή και άλλα τινά ούτε τα γνωρίζω ούτε σαφώς έχω την ανάλογη σκοτουρα για να το κάνω. Μπορεί κάλιστα για το φυσικό πρόσωπο να μην είχα καμμια συμπαθεια αν το γνωριζα και αν υπήρχε αυτό το προσωπο..

Για να μην μένουν παρεξηγησεις...

Ο Iaspis έγραψε αυτά που του καταλόγισα ότι έγραψε! Τέλος!
Τώρα το εάν ο Iaspis ήταν ο Δημήτρης όταν τα έγραφε ή οποιοσδήποτε άλλο εγώ σαφώς δεν το γνωρίζω..
Ούτε και με ενδιαφέρει εδώ που τα λέμε....


Βέβαια Δημήτρη μπορείς να με καλείς στο τηλέφωνο όποτε θέλεις.. δεν έχουμε να μοιράσουμε τίποτε!
Και αν έρθεις Ελλάδα το καλοκαίρι ένα να πάμε και σε κανέναν νησάκι.. θα περάσουμε όμορφα..
Αγκαλίτσες και φιλάκια.. :lol: πώς λέει και το τραγούδι.. κάτσε να δείς..
«να κανουμε εναν έρωτα όλο τρέλα σαν νάναι η τελευταία μας φορά» :lol: :lol:

Ιωάννα..
Αν δεν είσαι άντρας και αν είσαι γυναίκα τα όσα έχω γράψει ισχύουν στο ακέραιο
Αν όμως αντί γι α γυναίκα είσαι κάνας χαζοβιόλης απ το φόρουμ που το παίζει γυναίκα..
.. κρίμα που δεν ξέρω ποιός είναι...:(  θα του εξηγούσα το όνειρο!!!


Iaspis
αναμένω κατήχηση 3 φορές την εβδομάδα 6 - 8 το απόγευμα
οι χρεώσεις του κινητού δικές σου! .. μη ξοδεύομαι κιόλας
εσύ έχεις ανάγκη να το παίξεις κατηχητής και εγώ κάνω μια εξυπηρετησούλα
να το παίξω κατηχούμενος
ε .. και χατήρια θα κάνω και θα πληρώνω;;;; παραπάει μεγάλε μου!  :lol:

φιλάκια και αγάπες..!!!

[Iaspis]

Σού είπα αδελφέ ότι δέν χρησιμοποιώ  ούτε τήν λέξη «θεωμένος», ούτε τήν λέξη «κολασμένος». Πολύ περισσότερο δέν θά τίς χρησιμοποιούσα γιά άλλον άνθρωπο....
Δέν ξέρω τί είναι αυτό πού εννοείς...  σού λέω  όμως πώς αισθάνομαι .... Παρόλα αυτά έψαξα νά βρώ τί θά μπορούσε νά σού δημιουργήσει αυτήν τήν αρνητική εντύπωση ...καί δέν βρήκα τίποτε! Άν θέλεις πές μου!

Ο Δημήτρης όχι μόνον μέ τόν iaspis δέν είναι ταυτόσημος, αλλά ούτε καί μέ τόν ίδιο τόν Δημήτρη... Τά ίδια ισχύουν καί γιά τόν iaspis.

Πάντως μία προσπάθεια ταύτισης μέ τόν «χαμένο» εαυτό του ο πτωτικός άνθρωπος, θά πρέπει νά τήν κάνει! Κι άν μπορεί συχνότερα...ακόμα καλύτερα!

Καλή σαρακοστή!
Καί εγώ σ` αγαπώ.

[Iaspis]

Καταλήγω στό συμπέρασμα, ότι όσα μού καταλόγισε ο mistral αφορούν τήν παρακάτω παράθεση  πού βρίσκεται στήν ενότητα:

http://www.sinevohia.gr/forum/viewtopic.php?id=1935&p=1
Δηλαδή σέ αυτήν πού γράφω καί τώρα.

Δέν είχα σκοπό νά δώσω συνέχεια...όμως τελικά θά τό κάνω γιά πολλούς λόγους: Πρώτα, πρώτα βρίσκω σωστό νά μήν διακόπτεται η επικοινωνία μεταξύ αδελφών, ακόμα (καί κυρίως) όταν υπάρχει (φαινομενικά) προσβολή, απαξίωση, τσαντίλα, ως καί κράξιμο. Καί λέω φαινομενικά διότι ούτως ή άλλως, εάν ο άνθρωπος δέν «κάνει βουτιές καί μακροβούτια» (άν δέν βραχεί μέ άλλα λόγια) στόν λόγο, μένει μοιραία σέ αυτό πού όχι ωραία περιγράφω στό εν λόγω κείμενο.... Δηλαδή στό είδωλο τού συνανθρώπου καί όχι στήν επικοινωνία τού αδελφού. Έτσι ψάχνοντας μέσα στά πολλά πού είπε γιά μένα ο αδελφός μου, κατάλαβα μόνον ένα: πώς πρέπει η επικοινωνία νά μήν διακόπτεται, εξηρτημένη από τά ανθρώπινα λόγια πού ομοιάζουν πολλές φορές (αναπόφευκτα) σέ αυτόν τόν αιώνα, μέ αυτό πού βασανίζει καί δοκιμάζει τήν μοναξιά τού ανθρώπου. Μέ είδωλα!
Πιστεύω λοιπόν ειλικρινώς (όπως σχεδόν παντού έγραψε) πώς μέ αγαπά πράγματι, παρότι τού τά «πρήζω» (τά συκώτια ε;), όπως είπε, εκφράζοντας τήν φιλία του....εχθρικά.
Επειδή καί εγώ τόν αγαπώ (ακολουθώντας έστω αργά καί δύσκολα...), δέν μού πάει νά σιωπήσω υιοθετόντας αυτά πού προσπαθώ νά αντιπαρέρχομαι, δηλαδή τά είδωλα, καί νά ιδώ τήν φιλία σάν έχθρα επειδή εκφράστηκε λίγο απότομα καί δήθεν τσαντισμένη..
Συνεπής αδελφέ μέ τήν ασυνέπειά μου, θά σού τά «πρήξω» γιά άλλη μία φορά...

Κατ`αρχάς τό έγραψα λάθος! Καί εσύ λάθος τό διάβασες!
Όμως τά εννοώ σωστά, όπως καί εσύ σωστά τά εννόησες!

Γιά νά μήν τά κάνω ακατανόητα, τά δήθεν κατανοητά καί ξεκάθαρα τής πίστεώς μας...ας εξηγήσω (παρότι δέν θά τά καταφέρω) ένα-δυό πράγματα, από τούς διαλογισμούς (τί βάσσανος...μιάς ζωής), στούς οποίους καί πάλι περιέπεσα ελλείψη συντροφιάς!

Η πρώτη παράγραφος αδελφέ είναι τό είδωλο τού θεού!
Όπως κάποιος πού μάς κράζει είναι δήθεν αυτονόητα εχθρικός απεναντί μας καί αποκλίνει δήθεν από τό αδελφικό πνεύμα τής αγάπης, έτσι καί κάποιος πού δήθεν παραμένει στόν τύπο τής πίστεως καί τής αγάπης είναι αυτονόητα αδελφός καί φίλος! (αμ δέ!)

Η δεύτερη παράγραφος αδελφέ είναι τό είδωλο τού συνανθρώπου! Μέ κάθε δυνατό χαρακτήρα καί ρόλο πού διαδραματίζετε μέσα στήν απογνωτική καί απέραντη μοναξιά τού ανθρώπου, καί τόν απομονώνει ακόμη καί άν ο ρόλος καί ο χαρακτήρας γιά τόν αδελφό του, είναι τό είδωλο τού καλού...

Η τρίτη μικρή παράγραφος, αυτή πρίν από τήν ερώτηση, είναι μόνον τό όνομα τού αδελφού, καί φυσικά δέν συνδέετε επ ουδενί μέ τίς δύο προηγούμενες παραγράφους!

Οι λέξεις πού σέ «ενόχλησαν» είναι γραμμένες σέ εισαγωγικά, καί καθ`υπερβολήν, καί δέν τίς χρησιμοποιώ ποτέ αλλιώς....διότι:
Καί ο «θεωμένος» καί ο «κολασμένος» είναι πολύ μακρινά είδωλα γιά μένα!

Η τελευταία παράγραφος αναζητά τήν βοήθεια, η οποία ήρθε βέβαίως ανέλπιστα μέ τόν καλύτερο τρόπο πού θά μπορούσε νά γίνει.
Ποιόν;
Αυτόν πού καταργεί τά είδωλα, τόν δρόμο τής ασθένειας καί τής χάρης! Τόν δρόμο τής προσβολής καί τής αγάπης!

Δέν σού ζητώ συγγνώμη! Έχουμε συγχωρεθεί! Έτσι;

Τὸ ἀδελφικὸ πνεύμα εἶναι ἀναγκαῖο γιὰ κάθε πιστό ἀνθρωπο. Εἶναι ζωντανὸ στὴν Χριστιανικὴ μας παράδοση καὶ μὰς παραδίδετε ἂμεσα, ἀπὸ τὸ οἰκογενειακὸ μας περιβάλλον, τὸ σχολεῖο, τὴν κοινωνία. Θεωρεῖτε δεδομένο. Ἔτσι  ἡ μὴ ἀδελφικὴ διάθεση, στιγματίζεται ἀμέσως καὶ καταγγέλεται στὶς συνειδήσεις τῶν ἀνθρώπων.
Ὃταν λέμε ἀδελφικὴ διάθεση, ξεκινᾶμε ἀπὸ τὴν παιδικὴ ἠλικία καὶ τὴν  ἀδελφική κατὰ σάρκα σχέση, μαζὶ μὲ τὴν δεδομένη ἁγάπη τῶν γονέων μας, τήν φροντίδα  καὶ τὸ ἐνδιαφέρον τῶν δασκάλων μας, τὴν ἀλληλεγγύη καὶ τὴν ἄμιλλα τῶν συμμαθητῶν μας, τὴν συμπάθεια και τὴν συνδρομὴ τοῦ κοινωνικοῦ περίγυρου (γειτονιὰ, εὐρὺ συγγενικὸ περιβάλλον κοκ), καὶ κυρίως τὴν υἱοθεσία μας απὸ τὴν ἑκκλησία, τήν συμμετοχὴ μας στα Μυστήρια, τὴν Θεία Λειτουργία καὶ τὴν κατήχηση. Ὃλα αυτὰ, ποὺ εἶναι καὶ θεσμοθετημένα, μᾶς δημιουργοῦν τὸ ἀδελφικὸ πνεῦμα ποὺ ὑπάρχει παντοῦ, καὶ βιώνουμε ὅλοι οἱ «ὑγιεῖς» πολίτες καὶ ἀδελφοὶ, στὴν πλήρη ἁδελφικοῦ πνεύματος Χριστιανική κοινωνίας μας. Ἡ δὲ συμπεριφορὰ ποὺ ἀποκλίνει ἀπὸ αῦτὲς τὶς δυναμικὲς ἀδελφικὲς ἀρχὲς καὶ ἀξίες τῆς ζωῆς μας, στιγματίζεται ἄμεσα σὰν λανθάνουσα, χωρὶς βεβαίως αὐτὸ νὰ χρειάζεται νὰ ἀποδειχθεῖ...διότι εἶναι αυταπόδεικτο ἀφοῦ διαφεύγει τοῦ ἀδελφικοῦ πνεύματος τοῦ ὁποίου εἴμαστε ὅλοι οἱ ἄνθρωποι γνῶστες και μέτοχοι!

Ἕτσι δὲν εἶναι ἀδελφοὶ;
Ἐγῶ νομίζω πῶς ὄχι! Ἄλλα δὲν ἔχω καὶ τόση ἐμπιστοσύνη στὸν ἐαυτὸ μου...διότι δὲν αἰσθάνομαι «ὑγιής», ἀλλὰ μᾶλλον ἀσθενής. Θὰ βοηθήσει κάποιος;
Εἶναι ἔτσι; Πρέπει νὰ εἶναι ἔτσι; ἤ μήπως ὅλα αὑτὰ ἀποτελοῦν  ἕνα εἴδωλο μὲ βάση τὸ ὁποῖο ἐπικοινωνοῦμε,  το ὁποῖο  μᾶς περιορίζει  ἀπὸ τὸ νὰ ἀναζητήσουμε καὶ νὰ δεχθοῦμε  τὴν ἀληθινὴ πίστη, ὥστε νὰ πληρωθοῦμε πράγματι  ἀπὸ τὸ ἁδελφικὸ πνεῦμα τῆς ἀληθείας;
Ἄν συμβαίνει αὐτὸ, τότε μᾶλλον ὁ σύγχρονος «πιστὸς ἀδελφός», εἶναι ὁ μεγαλύτερος εἰδωλολάτρης πού  ὑπῆρξε ποτέ! Θὰ ἔλεγα «θεωμένος» εἰδωλολάτρης, ποὺ δὲν φαίνεται νὰ μπορεῖ νὰ ξεφύγει, απὸ τὸ νὰ βλέπει τόν κάθε συνάνθρωπο τήν κάθε στιγμὴ, ὄχι σάν πρόσωπο, μὰ σάν εἴδωλο.Ἔτσι γιὰ τὸν κάθε ταλαίπωρο ἄνθρωπο ἀλλάζει  τόσες φορὲς αυτὸ τὸ εἴδωλὸ, ὅσες σχεδὸν αὐτὸς θὰ επικοινωνήσει μὲ συνανθρώπους καὶ ἀδελφοὺς. Μέσα λοιπὸν στήν ἴδια μέρα μπορεῖ νά γίνει π.χ. : Ἀμαρτωλὸς, πιστὸς, πλανημένος, ἤ ἁπλανής, ὅσο καὶ «γιανναρικὸς», νεορθὸδοξος, κακόδοξος, προτεστάντης, ὅσο καὶ κολασμένος, φαρισαῖος, φωτισμένος, σεσωσμένος, σέ πτώση, ἤ σὲ ἀνάταση, κακός, καλός, βρυκόλακας (καὶ αὐτὸ τὸ διάβασα κάπου),  αἰρετικὸς, καὶ διάφορα ἀκόμη «θεολογικὰ» ἤ ὄχι εἴδωλα ποὺ τὸ μόνο βέβαιο εἶναι πώς ἀπαξιώνουν καὶ καταργοῦν μονίμως τὸ ἀδελφικὸ πνεῦμα, ἀνεξάρτητα ἐάν τὸ εἴδωλο εἶναι  ἑπαίνου ἤ κατηγορίας.
Καὶ ποιός εἶναι ὁ ἀδελφὸς ἀδελφοὶ; Εἶναι νομίζω ὁ Σταῦρος, ὁ Παῦλος, ὁ Ἀνδρέας, ὁ Κοσμᾶς, ὁ Ἀρτέμης, ὁ Μάριος, ὁ Πέτρος, ὁ Ἀλέξανδρος καὶ κάθε διαβάτης ποὺ περνᾶ ἀπὸ μέσα μας ἀνεμπόδιστα, ὅπως καὶ ἡ Ξένια, ἡ Ιωάννα, ἡ Θεοδῶρα, ἡ Ντῖνα, ἡ Μαρία, ἡ Ευθυμία καὶ κάθε «ποιότητα» ποὺ μέλει νὰ τῆς ὀμοιάσουμε!

Τὶ γίνετε λοιπὸν ἀδελφοὶ εἴμαστε «θεωμένοι» εἰδωλολάτρες, εἴμαστε ἀσθενείς, εἴμαστε  κάτι ὅλοι μαζὶ ἤ ὁ κάθε ἕνας καὶ ἀπὸ κάτι ἄλλο; Θὰ βοηθήσει κανεὶς;

[Ξένια]

Ε δεν παίζεσαι μερικές φορές!!!
Πως εκφράζεσαι έτσι παιδί μου!!!
Με έκανες και γέλασα!!!
Δεν είναι και ο Μάριος εδώ γύρω να σε μαλώσει για τις παλιοκουβέντες :P