10η Ὥρα!

[staboz]

Σχολιασμός σ᾿ αὐτό:
http://sinevohia.gr/forum/viewtopic.php?pid=16077#p16077


10η ὥρα!
Μιὰ ὥρα μοναδική, κοσμογονική, ἀλησμόνητη!
Ὥρα δική μου, δική σου, τοῦ καθενός μας, κάθε ἀληθινὰ πιστοῦ χριστιανοῦ. Ἡ δεκάτη ὥρα!
Ποιὰ ὥρα;
Ἀκούγεται μυστηριώδης καὶ δυσερμήνευτη ἀλλὰ δὲν εἶναι.
Εἶναι λόγος τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου, στὸ πρῶτο μάλιστα κεφάλαιο τοῦ Εὐαγγελίου του: «ὥρα ἦν ὡς δεκάτη» (Ἰωάν. α΄ 40)· ἡ ὥρα ἦταν περίπου δέκα, λέει. Δέκα, κατὰ πᾶσαν πιθανότητα, μὲ τὸ σύστημα μετρήσεως ποὺ ἦταν τὸ πιὸ συνηθισμένο τότε· δηλαδὴ τὸ σύστημα ποὺ  θεωροῦσε 1η ὥρα τὴν ἀνατολὴ καὶ 12η ὥρα τὴ δύση τοῦ ἥλιου. Ἆρα ὥρα 10η, μὲ βάση αὐτὸ τὸ σύστημα, σημαίνει 2 ὧρες πρὶν τὴ δύση τοῦ ἥλιου. Μὲ τὸ σημερινὸ σύστημα, ποὺ ἤδη εἶχε εἰσαχθεῖ καὶ τότε, ὥρα 10η εἶναι βέβαια ἡ 10η πρωινή.
Γιατί ὅμως τὴν ὑπογραμμίζει τόσο χαρακτηριστικὰ ὁ Εὐαγγελιστής: «ὥρα ἦν ὡς δεκάτη»; Τὴν ὑπογραμμίζει, διότι ἦταν  ἡ ὥρα ποὺ ὁ ἴδιος μαζὶ μὲ τὸν Ἀνδρέα συναντήθηκαν γιὰ πρώτη φορὰ μὲ τὸν Κύριο. Τὴ συνάντηση αὐτή, μάλιστα, τὴν ὑποκίνησε ὁ μέχρι τότε δάσκαλός τους, ὁ Τίμιος Πρόδρομος. Τὴν ὑποκίνησε πρωτίστως μὲ αὐτὰ ποὺ εἶχε πεῖ τὴν ἀμέσως προηγούμενη μέρα. Τότε, ἀπευθυνόμενος στοὺς δικούς του μαθητ]ς ὁ Πρόδρομος, ἔδειξε τὸν Κύριο, ποὺ Τὸν εἶδε νὰ βαδίζει πρὸς τὸ μέρος του, καὶ εἶπε: «ἴδε ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ» ( Ἰωάν. α΄ 29), πρόσθεσε δὲ μεταξὺ τῶν ἄλλων ὅτι αὐτὸς ὁ ἀμνὸς (τὸ ἀρνάκι) τοῦ Θεοῦ θὰ σήκωνε στοὺς ὤμους Του τὴν ἁμαρτία ὅλου τοῦ κόσμου.
Τὴν ἑπόμενη μέρα, αὐτὴ στὴν ὁποία ἀναφέρεται τώρα ὁ Εὐαγγελιστής, ὁ Τίμιος Πρόδρομος εἶχε κοντά του δύο ἀπὸ τοὺς μαθητές του, τὸν Ἀνδρέα καὶ τὸν ἴδιο τὸν Εὐαγγελιστὴ Ἰωάννη. Κάποια στιγμή, βλέποντας πάλι τὸν Κύριο νὰ βαδίζει ἐκεῖ κοντά, Τὸν ἔδειξε στοὺς δύο καὶ ἐπανέλαβε τὴ φράση: «ἴδε ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ».
Οἱ δύο ἑρμήνευσαν σωστὰ τὰ λόγια τοῦ δασκάλου τους· κατάλαβαν δηλαδὴ ὅτι ὁ Πρόδρομος τοὺς παρακινοῦσε  μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ νὰ συνδεθοῦν μὲ τὸν Κύριο, γι᾿ αὐτὸ καὶ Τὸν ἀκολούθησαν ἀπὸ μικρὴ ἀπόσταση καὶ Τοῦ ζήτησαν νὰ τοὺς δεχτεῖ στὸ σπίτι στὸ ὁποῖο τότε ἔμενε ὡς φιλοξενούμενος. Αὐτὸ καὶ ἔγινε, «καὶ παρ᾿ αὐτῷ ἔμειναν τὴν ἡμέραν ἐκείνην· ὥρα ἦν ὡς δεκάτη».
«Ὥρα ἦν ὡς δεκάτη»! Ὁ Εὐαγγελιστὴς τὴ σημειώνει ἔντονα. Εἶχαν περάσει περισσότερα ἀπὸ 50 χρόνια ἀπὸ τὸ γεγονὸς μέχρι τὴν ὥρα ποὺ τὸ καταγράφει στὸ Εὐαγγέλιό του. Καὶ ὅμως ἡ ἀνάμνηση αὐτῆς τῆς συναντήσεως εἶναι ζωηρότατη μέσα του, τόσο, ὥστε θυμᾶται καὶ σημειώνει ἀκόμη καὶ τὴν ὥρα ποὺ πραγματοποιήθηκε: «Ὥρα ἦν ὡς δεκάτη»!
Ἦταν ἡ μεγάλη ἐκείνη ὥρα ποὺ ἄλλαξε γιὰ πάντα τὴ ζωή του. Ἡ ὥρα ποὺ πρωτογνώρισε τὸν Κύριο. Ὥρα κοσμογονική, ἀνατρεπτικὴ τῶν σχεδίων καὶ τῶν ἐπιδιώξεών του. Ὥρα ποὺ τὸν εἰσήγαγε σὲ ἕναν νέο κόσμο, τοῦ ἄνοιξε ἄπειρους ὁρίζοντες, τοῦ χάρισε ὑπερκόσμιους ὁραματισμούς.
«Ὥρα ἦν ὡς δεκάτη»!
Καὶ καθένας ἀπὸ μᾶς ὅμως ἔχει τὴ δική του «δεκάτη ὥρα»! Εἶναι ἡ ὥρα ποὺ ἤρθαμε σὲ μιὰ οὐσιαστικότερη γνωριμία μὲ τὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό. Ἡ ὥρα ποὺ κάποιο κήρυγμα, ἕνα βιβλίο, μιὰ γνωριμία μὲ κάποιο πρόσωπο, ἕναν ἀπεσταλμένο τοῦ Θεοῦ, μᾶς ὁδήγησε σὲ στενότερη καὶ οὐσιαστικὴ σχέση μὲ τὸν Κύριό μας. Αὐτὴ εἶναι ἡ δική μας «δεκάτη ὥρα».
Συγκλονιστικὴ ὥρα! Ὥρα ποὺ ἄλλαξε τὴ  ζωή μας, τὸν προσανατολισμό, τὶς ἐπιδιώξεις μας. Ὥρα ποὺ μᾶς εἰσήγαγε πρακτικότερα καὶ πιὸ συνειδητὰ στὸν παράδεισο τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς, δηλαδὴ στὸ λυτρωτικὸ μυστήριο τῆς Μετανοίας, στὸ Μυστικὸ Δεῖπνο τῆς θείας Ζωῆς, στὸ πανηγύρι τῆς θείας Λατρείας, στὸν ἀσύλληπτο κόσμο τῆς μυστικῆς προσευχῆς πρὸς τὸν Πατέρα τὸν «ἐν τοῖς οὐρανοῖς», στὴ χαρὰ τῆς κοινωνίας τῶν ἐν Χριστῷ ἀδελφῶν. Μπορεῖ νὰ ἦταν ὥρα πρώτη, τρίτη, ἕκτη, ἑνδεκάτη... δὲν ἔχει σημασία. Σημασία ἔχει ἡ ἐνθύμησή της. Τὸ κατὰ πόσο δηλαδὴ αὐτὴ ἡ ὥρα παραμένει ζωντανὴ καὶ ἐπηρεάζει ἀποφασιστικὰ τὴ ζωή μας.
Τὴ θυμόμαστε; Θυμόμαστε τὶς περιστάσεις καὶ τὰ γεγονότα ἐκεῖνα μὲ τὰ ὁποῖα μᾶς μίλησε ζωντανὰ ὁ Θεός; Θυμόμαστε μὲ ποιοὺς θαυμαστοὺς τρόπους μᾶς φανερώθηκε; Θυμόμαστε τὶς καταστάσεις στὶς ὁποῖες ἐπενέβη  καὶ ἄλλαξε τὴ ζωή μας; Θυμόμαστε τὴν πρόνοιά Του στὶς δύσκολες στιγμὲς τῆς πορείας μας;
Νὰ τὰ θυμόμαστε! Νὰ μὴν γινόμαστε ἀχάριστοι σὰν τοὺς Ἑβραίους.
Νὰ θυμόμαστε τὴ «δεκάτη» μας ὥρα! Νὰ ἐπιστρέφουμε σ᾿ αὐτήν. Καὶ ἡ ἐπιστροφή μας αὐτὴ νὰ γίνεται ἀφορμὴ νὰ εὐχαριστήσουμε καὶ νὰ δοξάσουμε τὸν Θεὸ γιὰ τὸ ἔλεος ποὺ ἔδειξε καὶ δείχνει σὲ μᾶς.
Νὰ ἐπιστρέφουμε στὴ δεκάτη μας ὥρα. Γιὰ νὰ μᾶς τρέφει ἡ ἀνάμνησή της, νὰ μᾶς ἐμπνέει, νὰ δίνει δύναμη στὸν ἀγώνα μας, ὅραμα καὶ αἰώνια προοπτικὴ στὴν πορεία τῆς ζωῆς μας.

[Μαρία]

ωραίο θεματακι, ενδιαφερον!