Καθημερινοί μονόλογοι καί διαλογισμοί

[Iaspis]

[font size=4]Καθημερινοί μονόλογοι καί διαλογισμοί[/fonts]

Αυτή μπορεί νά γίνει η ενότητα όπου κάποιος -όποιος τό θέλει- νά  μονολογήσει ή νά διαλογισθεί μέ τόν εαυτό του πάνω σέ οποιοδήποτε θέμα απασχολεί τήν καθημερινότητά του. Μέ άλλα λόγια μία προσπάθεια έκφρασης τών καθημερινών μας σκέψεων καί διαλογισμών, μέσα από τό φόρουμ.
Σκοπός τής κοινωνίας εν Κυρίω, πρέπει νά είναι η απελευθέρωση κάθε δρόμου επικοινωνίας μεταξύ αδελφών από τίς αναστολές καί τίς αγκυλώσεις πού προκαλεί ο ατομισμός σέ κάθε του έκφραση.

Καί η πιό συχνή έκφραση ατομισμού είναι η μή έκφραση τών σκέψεών μας, πού μένοντας ανέκφραστες παραμένουν απρόσωπες καί άγνωστες... Άς προσπαθήσουμε νά τίς γνωρίσουμε...μπορεί  κάποτε νά τά καταφέρουμε!

[Iaspis]

-Υπάρχει άνθρωπος πού νά μήν αγαπά;

Δέν τό νομίζω! Ακόμη καί αυτοί πού έχουν κακή φήμη, καί έχουν κάνει εγκλήματα κάτι θά έχουν αγαπήσει. Μά μία μητέρα, ένα παιδί, μία σύζυγο, ένα λουλούδι, τήν θάλασσα, μία βάρκα, ένα παιχνίδι....κάτι τέλως πάντων!

-Καί τότε γιατί μάς παραγγέλουν τήν αγάπη οι εντολές, σάν νά είναι κάτι πού χρειάζεται αγώνα; Όλοι δέν αγαπάμε καί κάτι κάθε μέρα;
.......

-Υπάρχει άνθρωπος πού μονίμως αγαπά καί στέκεται συνέχεια στήν αγάπη; Πού δέν λογίζεται κακό, πού δέχεται τό κάθε τι απ\' τήν καλή του τήν μεριά, πού δέν κατηγορεί ποτέ καί δέν καταλαλεί, καί διαλύει τήν παρεξήγηση, καί βοηθάει όσο μπορεί, καί δέν υπάρχει προσβολλή γι αυτόν, καί συγχωρεί, καί ενώνει, καί δέν διαφωνεί, καί δέν αντιμιλά, καί σέ όλον τόν κόσμο σάν παιδί χαμογελά, από τήν ώρα πού θά σηκωθεί, μέχρι τό βράδυ πού θά πάει νά κοιμηθεί;
........

-Κάποιος φίλος μου αποφάσισε νά μήν φάει ψωμί τήν μέρα εκείνη πού δέν θά αγαπήσει. Καί από τότε πάνε 5 χρόνια.... καί δέν έφαγε ψωμί καμμία μέρα!

-Βέβαια πάει κάθε Κυριακή νά κοινωνήσει...τό Σώμα καί τό Αίμα πού είναι Αγάπη!
.........

-Λένε πώς η Αγάπη είναι παντού κι απ\' όλα χωρισμένη.
Ίσως νά συμβαίνει καί τό αντίθετο...Δηλαδή τό κάθε τί νά πλησιάζει ή νά απομακρύνεται από τήν αυτήν!
.........

-Υπάρχει άνθρωπος πού νά αγαπά;
-Ναί,... καί είναι αυτός πού γίνεται αγάπη, καί ομοιάζει μέ τόν Θεό!

-Υπάρχει;
-Τί, Θεός;....Ναί υπάρχει!
-Πού υπάρχει;
-Εκεί πού τού ομοιάζουμε....

.........

-Καί τί, αλλού δέ υπάρχει;
-Τί άνθρωπος;...... Όχι δέν υπάρχει!

[ρωμηός]

Μονόλογος στὶς 4 τὰ ξημερώματα;;;

[planaria]

Έχω ερώτηση κρίσεως. Κυρίως προς εσένα Ιασπί που ξεκίνησες αυτή την ενότητα. Σχόλια \'\'επιτρέπονται\'\' στις \'\'σκέψεις\'\' που παραθέτει ο άλλος?...

[Ξένια]

Εσύ μη χάσεις και δε σχολιάσεις :P :)

[Iaspis]

Έχω ερώτηση κρίσεως. Κυρίως προς εσένα Ιασπί που ξεκίνησες αυτή την ενότητα. Σχόλια \'\'επιτρέπονται\'\' στις \'\'σκέψεις\'\' που παραθέτει ο άλλος?...

Όχι μόνον επιτρέπονται Αλέξανδρε, είναι καί επιθυμητά, γιά νά κάνουμε καί συνομιλία, ή συνευωχία...σκέψεων καί μονολόγων!

Μονόλογος στὶς 4 τὰ ξημερώματα;;;

Καί στίς 4 καί στίς 5 καί στίς 6  καί πάντοτε! Από παιδί έχω νά κάνω έναν αληθινό διάλογο μέ κάποιον. Τό κακό μέ τούς διαλόγους είναι ότι ....έχουν θέμα. Γι αυτό άνοιξα αυτήν τήν ενότητα· γιά νά συνομιλούμε ο καθείς μέ τό δικό του θέμα, καί όχι επί ένος θέματος πού γίνεται αιτία τής γνώμης μας! Καλύτερα δηλαδή ο καθείς μέ τό θέμα του, παρά ο καθείς μέ τήν γνώμη του!

Τά παιδιά είναι εκτός θέματος καί γι αυτό τά καταφέρνουν καλύτερα, νομίζω!

[ρωμηός]

Καλύτερα δηλαδή ο καθείς μέ τό θέμα του, παρά ο καθείς μέ τήν γνώμη του!

Κάτι σὰν νὰ λέμε ὁ καθένας τὸ βιολί του!

- Ἂς εἶναι! Ἔχω θέμα, προσωπικόν. Ἔχω τὴν αἴσθηση ὅτι στὴν Ἐκκλησία, μέσα στὸ χῶρο της, ποὺ δὲν εἶναι ἄλλος ἀπὸ τὴ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, γίνεται κάτι παράδοξο. Ἀντί νὰ μᾶς ἐντυπωσιάζει τὸ γνήσιο, τὸ ἀληθινὸ, τὸ χρυσὸ καὶ τὸ καθαρό, καταγινόμαστε συνέχεια μὲ τὴν λάσπη. Ἕνα ἀπίθανο παραλήρημα βρωμιᾶς. Ἔτσι ὁ ἕνας, αὐτὰ εἶπε ὁ ἄλλος. Ἀποστομώνουμε ὁ καθένας τὸν ἄλλο, ὡς γνήσιοι ἀμύντορες τῆς παρακαταθήκης τοῦ Πνεύματος, στηλιτεύουμε κακῶς κείμενα. Ἐρωτοτροποῦμε ὲ τὴ λάσπη καθημερινῶς. Γινόμαστε \"ΚΑΤΙ\" μέσα ἀπὸ τὴ λάσπη. Ἀφήνουμε τὸν Χριστὸ καὶ πιάνουμε τὸν Ἀντίχριστο. Παραδόξως. Ἀλλοφρόνως. Πειρασμικό;΄Ἐγγενές; Πῶς;

-Πόσος καιρὸς ἔχει περάσει ἀπὸ τὴν τελευταῖα φορὰ που ἀφήσαμε τὸ πνεῦμα μας νὰ θαυμάσει τὴ δημιουργία, νὰ δοξολογήσει γιὰ τὸ ἀναπάντεχο (ποὺ ἔχει γίνει \"ἀναπόφευκτο\" στὶς συνειδήσεις μας) τῆς πρώτης πρωϊνῆς ἀκτίδας φωτός; Γιατὶ ἐπιτρέψαμε στὶς ψυχὲς μας νὰ σκουριάσουν κάτω ἀπὸ τὀ ἄχθος τῆς καθημερινῆς ἐπαναλήψης; Πῶς συμβαίνει καὶ χορτάσαμε τοὺς εαυτοὺς μας; Πῶς συμβαίνει καὶ τίποτα πια δὲν προκαλεῖ στὶς ψυχὲς μας ἔκρηξη δοξολογίας στὸν Πατέρα καὶ Δημιουργό μας;

[staboz]

Πολὺ σπουδαία, Παῦλε, ἡ σκέψη σου!
Ποιὰ πρωινὴ ἀκτίνα!
Γενεὰ ἀχαρίστων Ἑβραίων γίναμε...

[ρωμηός]

-Σκιὰ στοὺς δρόμους περιπλανιέται ἡ μοναξιὰ μας. Ο καθεὶς και τὸ τομάρι του. Κραυγὲς ἀσάλευτες στὰ χείλη, φωνή βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμω. μήπως Σὲ ξέρω ξένε;
-Ἀντιπαλεύω τοὺς λογισμοὺς τῆς φρικτότητας. Δὲν γίνεται νὰ εἶμαι μόνος. Σὲ θέλω Ξένε!

[ntina]

-Σκιὰ στοὺς δρόμους περιπλανιέται ἡ μοναξιὰ μας. Ο καθεὶς και τὸ τομάρι του. Κραυγὲς ἀσάλευτες στὰ χείλη, φωνή βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμω. μήπως Σὲ ξέρω ξένε;
-Ἀντιπαλεύω τοὺς λογισμοὺς τῆς φρικτότητας. Δὲν γίνεται νὰ εἶμαι μόνος. Σὲ θέλω Ξένε!

Καλέ σκιάχτηκα. :P

[Iaspis]

Ὁ ἄνθρωπος.... ἀγαπᾶ καί συγχωρεῖ, καί συμφωνεῖ καί ενώνει, καί υποχωρεῖ, καί διευκολύνει, καί κοινωνεῖ χωρίς ποτέ συνάνθρωπο νά απαξιώνει, καί μετανοεῖ, καί τόν ἀδελφό κατανοεῖ, κι από τήν δυσκολία τόν βγάζει  καί τόν ἀναπαύει, καί βλέπει απ᾽ τήν καλή μεριά τό κάθε τι, καί δέν προσβάλλει οὔτε μέ λόγο οὔτε μέ τήν σιωπή, καί συμφιλιώνει καί λύνει τίς παρεξηγήσεις, καί μεταφέρει μόνο λόγια συμφωνίας, καί καταδέχεται κάθε αδελφό, καί γίνεται αἰτία εἰρήνης, καί παίρνει ὅλο τό φταίξιμο δικό του κανένας ἂλλος μήν επιβαρυνθεῖ, καί δέν θυμώνει κι οὒτε κατηγορεῖ ἢ εὺθύνη ψάχνει, καί φέρεται  ἀπλά χωρίς νὰ ὑποδύεται κάποια σκηνή, καὶ ησυχία δὲν βρίσκει ὥσπου νὰ συγχωρεθεῖ καὶ τὰ λάθη του νὰ διορθώσει, καὶ κανέναν μὲ πίκρα δὲν αφήνει νὰ πάει νὰ κοιμηθῆ, καὶ τὸ δίκαιο ὑπὲρ του δὲν τὸ χρησιμοποιεῖ, καὶ κρύβει τὴν βοήθεια ποὺ παρέχει, καὶ παρουσιάζεται σὰν νἄχει ἐκεῖνος απὸ αὐτὴν ὠφεληθεῖ, καὶ δὲν καυχᾶται οὔτε καὶ μὲ τὴν ἀγάπη ἀκόμα, οὔτε καὶ μὲ τὴν πίστη καὶ  μὲ  τὴν προσευχὴ, καὶ μέσ᾽ ἀπὸ τὰ λόγια τῶν ἀνθρώπων τὸν Λόγο τοῦ Θεοῦ ἀναζητεῖ καὶ πάντοτε Τόν βρίσκει, πληρώνοντας κάθε κενὸ ὅσο μπορεῖ, γνωρίζοντας πὼς απ᾽ τὸν Κύριο ἔχει προπληρωθεῖ, καὶ μετανοεῖ μονίμως, κι ἄς ξέρει πῶς μὲ τὴν ἐξομολόγηση ἔχει απ᾽ τὸν Θεό συγχωρεθεῖ, καὶ δὲν ξεχνὰ τὴν ἁμαρτία του, καὶ ψάχνει μόνιμα τήν ἀναμάρτητη στιγμὴ, κι ἂς μὴν τὴν βρίσκει, καὶ δὲν λυπᾶται φανερὰ μόνο πονᾶ κρυφὰ καὶ μυστικὰ, καὶ χωρὶς πόνο δὲν μπορεῖ, μὰ μόνο τὴν χαρὰ γύρω προτείνει, κι ἂν κάποιον ποὺ υποφέρει συναντήσει δὲν τὸν ἀφήνει νὰ τοῦ φύγει ἂν δὲν τὸν παρηγορήσει, καὶ ὅποιον πέφτει φανερά τὸν συμπονεῖ καὶ ψάχνει τὰ ἐλαφρυντικὰ ποὺ ὑπάρχουν, καὶ τὸν στηρίζει γιὰ νὰ βρεῖ ἐπιστροφὴ, ἀφοῦ γνωρίζει πὼς μετὰ ἀπὸ αὐτὸ ἕναν σπουδαῖο δάσκαλο θὰ ἔχει ἀποκτήσει καὶ νὰ τὸν μιμηθεῖ θὰ προσπαθήσει, καὶ βλέπει σὲ κάθε ἄνθρωπο καὶ μία ἑκκλησία, καὶ ψάχνει μὲ ὅποιον σχετίζεται τὴν θεία λειτουργία, καὶ κοινωνεῖ καὶ γίνεται ἀδελφός του κὰθε συνάνθρωπος του, καὶ ἔχει μόνον φίλους καὶ γίνεται ἔτσι ἀνύπαρκτος γιά ἐκεῖνον ο ἐχθρός, καὶ ἔτσι καὶ ὁ ἴδιος δὲν νοεῖται ἐχθρικός ἀπὸ κανέναν, μὰ καὶ ἂν ὁ πόλεμος τόν βρεῖ σκέφτεται πὼς ὁ Θεός τὸν ἐκπαιδεύει στήν εἰρήνη, καὶ ἔτσι μόνον μὲ τὸν Παράκλητο ἔχει νὰ κάνει, καὶ νοερώς δὲν συζητάει  στήν σιγὴ, παρὰ μόνο τὸν Κύριο ὅταν παρακαλεῖ, καὶ προσεύχεται γιὰ νὰ συγχωρεθεῖ, μὲ ὅλους τοὺς αδελφοὺς μαζὶ, μὲ ὅλη τὴν Εκκλησὶα....γιὰ νὰ ἀποκοπεῖ ἁπὸ τὴν ἀμαρτία!

Αὐτὸς ὁ αἰῶνας  τῶν ἀντιθέσεων, καὶ τῆς μυστηριακῆς ἐνότητος ἓν Κυρίῳ, ὑπαρκτὸς καὶ ἀνύπαρκτος, γεμᾶτος ἀρετὲς καὶ πάθη ποὺ ἑναλάσσονται ταυτοχρόνως, χάνεται στὴν φθορὰ, ἀγγίζοντας τὴν αἰωνιότητα.

Τὶ εἶναι αὐτὸ ποὺ ἀντιτίθεται στὴν ἀμαρτία;
Ἡ Ἑκκλησία εἶναι τὸ ἀντίθετο τῆς ἀμαρτίας!

[quality]

-Σκιὰ στοὺς δρόμους περιπλανιέται ἡ μοναξιὰ μας. Ο καθεὶς και τὸ τομάρι του. Κραυγὲς ἀσάλευτες στὰ χείλη, φωνή βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμω. μήπως Σὲ ξέρω ξένε;
-Ἀντιπαλεύω τοὺς λογισμοὺς τῆς φρικτότητας. Δὲν γίνεται νὰ εἶμαι μόνος. Σὲ θέλω Ξένε!

Παίρνοντας λίγη λάμψη από τα τόσα ωραία λόγια του Παύλου,σας κάνω γνωστό ότι τον τελευταίο καιρό με απασχολεί έντονα η κοινωνική ανισότητα που στις μέρες μας είναι ακόμη πιο φανερή.Από ένα συμβάν σήμερα στο κοσμηματοπωλείο,ήρθα και μελαγχόλησα ξανά με τη φτώχεια(ή,αν προτιμάτε,με την οικονομική στενότητα)ορισμένων συνανθρώπων μας.Πήγαμε να μου αγοράσει η γιαγιά ένα δαχτυλίδι για την επιτυχία στις εξετάσεις και μετά από λίγο έρχεται μια κυρία,με εμφάνιση όχι και τόσο περιποιημένη,ζητώντας ένα ζευγάρι σκουλαρίκια.Ήθελε,λέει,να τα φοράει κάθε μέρα,να μην είναι δεσμευτικά.Της έδειξε αρκετά,λίγο τσιμπημένες οι τιμές,τελικά βρήκε ένα ζευγάρι προσιτό στην τιμή και γουστόζικο.Πλήρωσε τον κοσμηματοπώλη με ψιλά,δύο ευρώ και πέντε.Δεν της τα έβαλε σε κουτάκι,ήθελε να τα φορέσει εκείνη κιόλας τη στιγμή.Τι χαρά έκανε δεν μπορώ να σας το περιγράψω.
Κάθομαι και σκέφτομαι:εγώ που έχω το φρέσκο το ψωμί μου κάθε μέρα,το φαγητό μου το μεσημέρι,τα ρούχα,τα βιβλία μου κτλ,εγώ τα εκτιμώ όλα αυτά;Δεν είμαι αχάριστη όταν ζητάω κι άλλα κι άλλα κι άλλα όταν υπάρχουν δίπλα μου άνθρωποι που δεν έχουν ένα ζευγάρι παπούτσια,(δεν τίθεται λόγος για δεύτερο);
Θα \'θέλα να \'χα πολλάαααααα χρήματα,πάρα πολλά να τα μοιράσω στον κόσμο που μετρά και ξανμετρά το μισθό κάθε μήνα να δει αν βγαίνουν τα λεφτά.Να πάρω ρούχα στα παιδάκια,παιχνίδια,πολλά παιχνίδια,γλυκά,κτλ κτλ κτλ.
Τα άτιμα τα χαρτονομίσματα,πόσο ταλαιπωρούν,πόσο μπορούν να σου στενέψουν την ψυχή.

Υ.Γ.:κ.Δημήτρη(τα σοκολατάκια που μας δώσατε τότε στην Ελβετία ακόμα τα σκέφτομαι,τόσο ωραία ήταν,νοστιμόατα!!)πολύ καλή η ιδέα μιας τέτοιας \"ενότητας\"...!

[staboz]

Εὐθυμία!!!

[align=center]Δὲν εἶναι τοξικὰ ἀπόβλητα![/align]
Μιὰ εἴδηση ἀπίστευτη, φρικώδης, ἀνατριχιαστική!
Μεταδόθηκε στὶς 21 τοῦ περασμένου Αὐγούστου:
«Συγκλονιστικὴ τραγωδία στὰ νερὰ τῆς Μεσογείου γιὰ 75 Ἀφρικανούς μετανάστες ποὺ πέθαναν ἀπὸ πεῖνα καὶ δίψα πάνω στὸ πλοιάριο ποὺ ἤλπιζαν ὅτι θὰ τοὺς μεταφέρει σὲ ἕνα καλύτερο αὔριο. Οἱ μετανάστες, προερχόμενοι κυρίως ἀπὸ τὴν Ἐρυθραία, ἐπιβιβάστηκαν πρὶν ἀπὸ τρεῖς ἑβδομάδες στὸ πλοιάριο στὴν Τρίπολη τῆς Λιβύης. Μετὰ ἀπὸ ταξίδι τριῶν ἡμερῶν τὸ πλοιάριο ἔμεινε ἀπὸ καύσιμα καὶ λίγες ἡμέρες ἀργότερα τὰ τρόφιμα καὶ τὸ νερὸ τελείωσαν. Οἱ ἄνθρωποι ἄρχισαν νὰ πεθαίνουν, ὁ ἕνας μετὰ τὸν ἄλλον, καθὼς τὸ πλοιάριο παρασυρόταν στὴ θάλασσα. Οἱ ἐπιβάτες πέθαιναν καὶ οἱ ἐπιζῶντες τοὺς ἔριχναν στὴ θάλασσα. Δίπλα στὸ πλοιάριο πέρασαν ἀρκετὰ σκάφη, ἀλλὰ δὲν βοήθησαν. Ἕνας ψαρὰς ἔδωσε στοὺς μετανάστες λίγο ψωμὶ καὶ νερό, ἀλλὰ μετὰ τοὺς ἄφησε στὴν τύχη τους».

Αὐτὸ καὶ ἄλλα παρόμοια περιστατικὰ ἀνάγκασαν τὴν Ὕπατη Ἁρμοστὴ τοῦ ΟΗΕ γιὰ τὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα Ναβὶ Πιλάι νὰ κατακεραυνώσει τοὺς καπετάνιους τῶν πλοίων ποὺ δὲν προσφέρουν βοήθεια στοὺς μετανάστες ποὺ βρίσκονται στὴ θάλασσα. «Τοὺς γυρίζουν τὴν πλάτη σὰν νὰ ἐπρόκειτο γιὰ πλοῖα μὲ τοξικὰ ἀπόβλητα» δηλώνει ἡ Ναβὶ Πιλάι καταγγέλλοντας κατάφωρη παραβίαση τοῦ Διεθνοῦς Δικαίου.
Ἡ καταγγελία γίνεται ἀπὸ τὰ πιὸ ἁρμόδια ἐπίσημα χείλη καὶ ἀποτελεῖ τὴν πλέον αὐστηρὴ καταδίκη τῆς τραγικῆς ἐποχῆς μας. Ἕνας νέος χιτλερισμὸς ἔχει κάνει τὴν ἐμφάνισή του καὶ καταργεῖ παραδόσεις καὶ ἠθικοὺς νόμους αἰώνων.
Ἡ Εὐρώπη καὶ ὁ ὑπόλοιπος κόσμος τῶν ὀνομαζόμενων προηγμένων χωρῶν ἀποδεικνύονται ἀγριότεροι ἀπὸ τοὺς ἐπιδρομεῖς τοῦ Ἀττίλα, τοῦ Τζενγκὶς Χὰν καὶ τοῦ Ταμερλάνου. Ἀφοῦ ἐπὶ αἰῶνες ἐκμεταλλεύτηκαν τὸν πλοῦτο τῶν ἀφρικανικῶν χωρῶν καὶ διέφθειραν τὶς κοινωνίες τους, τὶς ἐγκαταλείπουν τώρα στὴν ἀπόλυτη ἐξουδένωση, στὴν πεῖνα καὶ τὴν φτώχεια, μόνο καὶ μόνο γιὰ νὰ μποροῦν νὰ ἐπιδίδονται μανιωδῶς στὶς ἀπολαύσεις τους καὶ νὰ κολυμποῦν στὴν εὐμάρεια καὶ τὴν ἄνεση τοῦ πολιτισμοῦ τους.

Ὦ θηρία τῆς χειρότερης ζούγκλας! Εἶναι δίκαιος ὁ Θεός! Θὰ σᾶς ἐγκαταλείψει μέσα στὴν ἀβυσσώδη κακία σας καὶ θὰ ἔρθει ὥρα ποὺ θὰ πεθαίνετε καὶ ἐσεῖς σὰν τὰ δυστυχισμένα αὐτὰ πλάσματα, τὰ «τοξικὰ ἀπόβλητα» τοῦ πρόστυχου δαιμονικοῦ πολιτισμοῦ σας. Ἂν δὲν μετανοήσετε!

[quality]

Ἡ Εὐρώπη καὶ ὁ ὑπόλοιπος κόσμος τῶν ὀνομαζόμενων προηγμένων χωρῶν ἀποδεικνύονται ἀγριότεροι ἀπὸ τοὺς ἐπιδρομεῖς τοῦ Ἀττίλα, τοῦ Τζενγκὶς Χὰν καὶ τοῦ Ταμερλάνου. Ἀφοῦ ἐπὶ αἰῶνες ἐκμεταλλεύτηκαν τὸν πλοῦτο τῶν ἀφρικανικῶν χωρῶν καὶ διέφθειραν τὶς κοινωνίες τους, τὶς ἐγκαταλείπουν τώρα στὴν ἀπόλυτη ἐξουδένωση, στὴν πεῖνα καὶ τὴν φτώχεια, μόνο καὶ μόνο γιὰ νὰ μποροῦν νὰ ἐπιδίδονται μανιωδῶς στὶς ἀπολαύσεις τους καὶ νὰ κολυμποῦν στὴν εὐμάρεια καὶ τὴν ἄνεση τοῦ πολιτισμοῦ τους.

Ὦ θηρία τῆς χειρότερης ζούγκλας! Εἶναι δίκαιος ὁ Θεός! Θὰ σᾶς ἐγκαταλείψει μέσα στὴν ἀβυσσώδη κακία σας καὶ θὰ ἔρθει ὥρα ποὺ θὰ πεθαίνετε καὶ ἐσεῖς σὰν τὰ δυστυχισμένα αὐτὰ πλάσματα, τὰ «τοξικὰ ἀπόβλητα» τοῦ πρόστυχου δαιμονικοῦ πολιτισμοῦ σας. Ἂν δὲν μετανοήσετε!

Ακριβώς έτσι.

Δεν είναι φοβερά συγκλονιστικό όμως;Το μυαλό μου δεν μπορεί να το χωρέσει,δεν μπορει να βρει λογική;Αφού ο παραλογισμός είναι αυτός που θριαμβεύει.Ο παραλογισμός και η κτηνωδία.Ντροπή και κρίμα.