Όπα... όπα! Γειά σου, ξυπόλυτη οικογένειααααα!

[staboz]

Σπεύσατε... σπεύσατε...!
Κυρίες, κύριοι και αγαπημένα μου παιδιά!
Τρέξατε όλοι!
Την Κυριακή ο Σπαθάρης (sta...) παίζει το ηρωικόν έργον:
Η επιστροφή τού Οδυσσέα (Iaspis)!!!
Εξασφαλίσατε θέσεις...

Έ, ρε γλέντια!!!
Όπα... όπα! Γειά σας, γειά σας! Γειά σου, ξυπόλητη οικογένειαααααααα!
Γειά σου, μπαμπάκοοοο!
Όπαααα!
Θα φάααααααμεεεε... θα πιούουουουμεεεεε... και νηστικοί θα κοιμηθούουουουμεεεεεε!

Τρέξατε όλοι, μικροί και μεγάλοι, δηλώσατε συμμετοχήν, εξασφαλίσατε θέσιν...

Εισιτήρια εδώ: staboz@gmail.com
ή εδώ: staboz@windowslive.com

[Ξένια]

Μυρίζομαι συνάντηση συνευωχίας!

[staboz]

Έ! Μεγάλη συνάντηση... Περιμένω συμμετοχές και προτάσεις για τον τόπο...
Πάντα μιλάμε για Κυριακή (απόγευμα ή στην ανάγκη και πρωί, αν συνδυαστεί με κοντινό εκκλησιασμό)

[Ξένια]

Αν και σχολάω μετά τις 2 κάθε μέρα, θα πρότεινα Κυριακή  σε μια συγκεκριμένη εκκλησία και μετά για καφεδάκι (υλικό και πνευματικό)!
Κατά τις δώδεκα βέβαια θα πρέπει να επιστρέψω.

[Ξένια]

Όλα τα παραπάνω με την προϋπόθεση ότι θέλετε να έρθω και γω! :)

[Θεοδώρα]

:blush:  κι εγώ θέλω......    :rolleyes:     (Ξένια μου πως φαινόμαστε ότι χρειαζόμαστε διακοπές)

[Ξένια]

Χαίρομαι!!!!!! Χαίρομαιιιιιιιιιιιιιιι!!!!!!!!!

[Θεοδώρα]

Χμ...... μην χαίρεσαι όμως πολύ....... γιατί θα πρέπει κάποια ψυχή να κάνει \"ψυχικό\". (να με κουβαλήσει από τον σταθμό πρωΐ-πρωΐ για την Θεία Λειτουργία τουλάχιστον! (στα υπόλοιπα ας παίξω και με ταξί δεν με νοιάζει)

[Ξένια]

Να πω κάτι?
Καταρχήν Σάββατο δεν βολεύει κανέναν?
Το λέω γιατί Σάββατο θα μπορούσα να μείνω λίγο παραπάνω μιας και πιάνω δουλειά στις 6 το απόγευμα,
ενώ την Κυριακή πιάνω δουλειά στις 3 το μεσημέρι...
Και δεύτερον, Theodora τον Σταθμό Λαρίσης εννοείς?

[Iaspis]

Πείτε μου παρακαλώ καί εμένα τό πού καί πότε, γιατί θέλω καί εγώ νά έρθω στήν συνάντηση. Όταν φύγω από εδώ (γιά νά δούμε θά τά καταφέρω;) δέν θά έχω πρόσβαση μέχρι τήν Παρασκευή τό απόγευμα σέ υπολογιστή. Πρώτα ο Θεός βέβαια γιά όλα, διότι πρέπει νά διασχίσω οδικώς 1000 χιλιόμετρα, καί νά ταξειδέψω 21 ώρες μέ πλοίο. Γιά νά δείτε δηλαδή  τί αγάπη σάς έχω!


ΥΓ : Τήν περασμένη φορά μετά από συνάντηση δέν κόντεψε νά διαλυθεί τό φόρουμ; Μάλλον σύμπτωση ήταν ε;;;

[Βασιλείου Μάριος]

πρέπει νά διασχίσω οδικώς 1000 χιλιόμετρα, καί νά ταξειδέψω 21 ώρες μέ πλοίο.

Έλα παραπονιάρη, πάρε αεροπλάνο . . . :muahahaha:

[Ιωάννα]

δέν θά έχω πρόσβαση μέχρι τήν Παρασκευή τό απόγευμα σέ υπολογιστή.

Επιτέλους διακοπές! :blush: (θα ξεκουραστώ κι εγώ δυο μερούλες, η καημένη!)

:P

[Ξένια]

:laugh::laugh::laugh::laugh:

[staboz]

Ξένια: \"Με τον σταυρό δεν πας μπροστά... Πάς επάνω!\"
Πού επάνω; Εδώ...

[staboz]

Δημητρόοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοο.......................
Πού είσαι;

Αύριο εκκλησιασμός στην Κοίμηση Θεοτόκου στο Πόρτο-Ράφτη...

[staboz]

e-mail από τον Δημήτρη: Αγαπητέ κύριε Σταύρο
Αύριο πρώτα ο Θεός θά είμαι καί εγώ στήν Κοίμηση τής Θεοτόκου γιά τόν Ορθρο καί τήν Θεία Λειτουργία. Τό κινητό μου λειτουργεί (πήρα τό μυνημά σας), απλώς δέν τό είχα σήμερα τό πρωί κοντά μου.
Σάς χαιρετώ
Δημήτρης

Αν έστω την τελευταία στιγμή το αποφασίσει κανείς, η Κοίμησις είναι στην αριστερή πλευρά τού Πόρτο Ράφτη, προς τον άγιο Σπυρίδωνα, περίπου στο σημείο που σημειώνω στο χάρτη:

[Θεοδώρα]

:slap:

[staboz]

Με τη χάρη τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού πραγματοποιήθηκε η συνάντησή μας!
Συνάντηση ενός ξενητεμένου (Ίασπις) και ενός αυτοεξόριστου στην καρδιά της Αθήνας (staboz).
Ήταν μεγάλη χαρά και για τους δυό μας.
Ο φίλος μας στη ζωντανή επικοινωνία είναι προσιτός, ζεστός και... πολύ κατανοητός!!!
Αλλά γενικώς του αρέσει πολύ η φιλοσοφία, διαβάζει αχόρταγα κυρίως προσωκρατικούς και μάλιστα Ηράκλειτο!
Γι᾿ αυτό τον ψάχνουμε κάθε τρεις και λίγο στα σύννεφα!

Περισσότερα αργότερα, διότι εδώ έχουμε διακοπή ρεύματος και η μπαταρία, λόγω γήρατος, δεν έχει μεγάλη αντοχή!

[Θεοδώρα]

[font size=2]Πάντα τέτοιες ευχάριστες συναντήσεις εύχομαι![/fonts] :clap2::clap2::clap2:
:thumbsup:

[staboz]

Xenia: Δημητράκη θα βάλεις και μια πιο χαμογελαστή φώτο?

(http://sinevohia.gr/forum/viewtopic.php?pid=14364#p14364)
Παιδιά, αλλάξτε γνώμη για τον άνθρωπο.
Δεν είναι αυτό που νομίσατε: Σοβαρός και αγέλαστος!
Σας ξεγέλασε με τη φωτογραφία εκείνη που σας έδειξε:




Νά! Για κοιτάξτε εδώ, σημερινή κατάσταση:

[staboz]

δέν θά έχω πρόσβαση μέχρι τήν Παρασκευή τό απόγευμα σέ υπολογιστή.

Επιτέλους διακοπές! :blush: (θα ξεκουραστώ κι εγώ δυο μερούλες, η καημένη!)

:P

Αυτό από τα ωραιότερα!
Αλλά, Ιωάννα, η Συνευωχία μάλλον θα ξεκουραστεί πολύ περισσότερο...
Διότι ο φίλος μας δεν έχει Ιντερνετ στο εξοχικό τους...
Οπότε, μού φαίνεται είχα δίκαιο να βλέπω τη Συνευωχία μετά τις διακοπές σας έτσι:

Όταν γυρίσετε... θα σας περιμένω!
Η Συνευωχία σας!

[Ιωάννα]

Έχω την αίσθηση ότι τα πράγματα κύλησαν όπως ήθελε ο Θεός, στην πραγματοποίηση αυτής της συνάντησης.

Θυμάμαι την προηγούμενη φορά με πόσες προτροπές και ανακοινώσεις είχαν αναζητηθεί οι συμμετέχοντες;; ο ρωμιός είχε απηυδήσει και ο κος Σταύρος πόσταρε \";;;;\"
http://sinevohia.gr/forum/viewtopic.php?id=484&p=2
Αυτή τη φορά που υπήρξε άμεση ανταπόκριση, κάτι η σιωπή που απλώθηκε την τελευταία στιγμή, κάτι οι απουσίες μας από το φόρουμ τις τελευταίες μέρες, κάτι η surprise του σημείου συνάντησης, αποθάρρυνε τους πιο μακρυνούς δηλώσαντες συμμετοχή.

-Το συμπέρασμα;
- :) :) :)

ΥΓ Με την ευκαιρία να εκφράσω και έναν προβληματισμό σχετικά με την ποιότητα, το βάθος, τη χαρά της επικοινωνίας που απολαμβάνουν δύο πρόσωπα μεταξύ τους, συγκρινόμενη με εκείνη ενός μικρού συνόλου προσώπων. Βέβαια, οι σχέσεις είναι προσωπικές, άρα και διαφορετικές...

[staboz]

Να συμπληρώσω κάτι ακόμη.
Ο φίλος μας έχει πραγματικό πάθος με τη φιλοσοφία...
Έλεγε: Εγώ ως μουσικός είμαι μέτριος, η μεγάλη μου αγάπη είναι η φιλοσοφία!
Τέλος πάντων μη νομίσετε ότι υπερβάλλει.
Κάτι τον ρώτησα σχετικό και πήρε φόρα και δεν τέλειωνε...
Αλλά, για να είμαι και δίκαιος, οι σκέψεις του ήταν συναρπαστικές.
Τόσο που με έβαλε και εμένα στον πειρασμό... και άρχισα να διαβάζω... Παρμενίδη!
Που είναι όντως σπουδαίος φιλόσοφος!
Καταθέτω τώρα εδώ μόνο μία φράση του:
«Νυκτιφαὲς περὶ γαῖαν ἀλώμενον ἀλλότριον φῶς...».
Εδώ μιλάει για παράδοξο φώς (αλλότριον= άκτιστο;) που λάμπει τη νύχτα γύρω από τη γη!
Αυτά και θα βάλω σε άλλη ενότητα και ένα κείμενο για τον Παρμενίδη του καθηγητή της Ιατρικής Σταύρου Μπαλογιάννη.

[Iaspis]

Νομίζω πώς οφείλω νά πώ καί εγώ δυό λόγια γιά τήν συνάντηση καί τήν γνωριμία μας μέ τόν κύριο Σταύρο.
Φυσικά περίμενα έναν αξιοσέβαστο, όσο ήρεμο καί συμπαθή αδελφό, μέ δόκιμο εκκλησιαστικό καί θεολογικό λόγο απ\' τόν οποίο έχω ήδη αποκομίσει κατά τό χρονικό διάστημα πού είμαι μέλος τής ΣυνΕυωχίας. Καί επειδή  μού αρέσει πολύ αυτός ο τύπος ανθρώπου πού, εκτός από τό ότι σπανίζει, ...τόν ευελπιστώ (χωρίς αποτέλεσμα)  καί γιά τόν εαυτό μου, έβαλα τά καλά μου καί πήγα νά γνωριστώ μέ τόν staboz.

Όμως μέ όλα αυτά (πού φυσικά περίμενα), συνάντησα καί κάτι άλλο πού μέ εξέπληξε πραγματικά, καί πρέπει νά ομολογήσω πώς δέν τό περίμενα:

Ένα παιδί, μέ πλατύ χαριτωμένο χαμόγελο πού θέτει σιωπηρές ερωτήσεις, καί δέν γυρεύει καμμία ηχηρή απάντηση!
Νά φανταστείτε πώς μέ άφησε νά λέω ότι μού κατέβει στό κεφάλι, καί όταν (πολύ σύντομα) ένιωσα ελεύθερος νά αυτοσχεδιάσω, διακινδυνεύοντας νά πώ εκείνα πού κατόπιν πολλές φορές στόν αέρα μού ακούγονται σάν φάλτσα, εισέπραττα χαμόγελο μετά νεύματος, πού δημιουργούσε τήν ανάγκη μά καί τήν προυπόθεση τής λύσεως, μέ τρόπο πού η σκέψη νά κατευθύνει τόν λόγο ώστε νά  μετατρέπει τό φάλτσο σέ μία ένταση τού λόγου πού λύνεται καί ορθοτομεί. Τό πιό ενδιαφέρον πράγμα-κατ\' εμέ- στήν επικοινωνία μεταξύ τών ανθρώπων. Αυτό πού προάγει τόν λόγο καί τήν σκέψη...διακινδυνεύοντας τα!

...Καί δέν μού ζήτησε νά τού δικαιολογήσω τίποτα από αυτά πού γράφουμε καί γίνονται στό φόρουμ, παρά μονάχα ζήτησε νά τού γνωρίσω....τήν μαμά μου, πού είναι 81 ετών γυναίκα. Καί τήν αγκάλιασε καί τήν ρώτησε νά πεί κάτι γιά μένα....

Μιά παιδική ψυχή σάς λέω πώς εγνώρισα!
Νά είστε ευλογημένος κύριε Σταύρο, καί εύχομαι στό επανιδείν!