Ἔνδυμα γάμου

[staboz]

[align=center]Ἔνδυμα γάμου[/align]

Τί εἶναι αὐτὸ ποὺ καθιστᾶ τὸν ἄνθρωπο δίκαιο ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καὶ ἑπομένως ἄξιο τῆς θείας Βασιλείας; Τὸ ἐρώτημα, ὅπως ὅλοι ἀντιλαμβανόμαστε, δὲν εἶναι οὔτε ἀσήμαντο οὔτε δευτερεῦον. Εἶναι μᾶλλον τὸ σημαντικότερο ἀπὸ ὅλα καὶ εἶναι αὐτὸ στὸ ὁποῖο μιὰ λανθασμένη ἀπάντηση εἶναι καταστροφική. Καὶ πρέπει νὰ σημειώσουμε ὅτι ὑπάρχει μεγάλη σύγχυση καὶ πολλὴ πλάνη γύρω ἀπὸ αὐτό. Τὸ δὲ χειρότερο εἶναι ὅτι ἡ σύγχυση καὶ ἡ πλάνη δὲν ἐπικρατεῖ μόνο μεταξὺ τῶν ἀσεβῶν ἢ ἀδιάφορων ἀνθρώπων, ἀλλὰ καὶ κυρίως μεταξὺ τῶν θεωρούμενων εὐσεβῶν, τῶν ἀνθρώπων δηλαδή ποὺ μετέχουν στὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας, ἐκκλησιάζονται, προσεύχονται, ἐξομολογοῦνται ἴσως (ἀλλὰ τυπικά, χωρὶς ἀληθινὴ μετάνοια), κάνουν προσκυνήματα, μελετοῦν ἐκκλησιαστικὰ βιβλία και περιοδικά, παρακολουθοῦν σχετικὲς ὁμιλίες, εἶναι ἐνδεχομένως κάποιοι καὶ κληρικοὶ ἀκόμη, ἢ καὶ μοναχοί!

Ἡ πλανεμένη ἐντύπωση ποὺ ἐπικρατεῖ στὴ σκέψη τῶν ἀνθρώπων αὐτῶν εἶναι ὅτι ἄξιο ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ τὸν ἄνθρωπο τὸν κάνουν οἱ ἐκδηλώσεις καὶ δραστηριότητες ποὺ ἀναφέραμε προηγουμένως καὶ ἄλλες παρόμοιες μὲ αὐτές.  Εἶναι ἀκριβῶς τὸ ἴδιο πλανεμένο πνεῦμα ποὺ εἶχαν στὰ χρόνια τοῦ Κυρίου οἱ εὐσεβεῖς τῆς ἐποχῆς, οἱ Γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι καὶ οἱ Ἱερεῖς καὶ Ἀρχιερεῖς τοῦ Ναοῦ. Ὅλοι ἐκεῖνοι πίστευαν πὼς μὲ τὸ νὰ μετέχουν στὶς θρησκευτικὲς ἑορτές, νὰ μελετοῦν τὸν νόμο τοῦ Θεοῦ, νὰ προσφέρουν λατρεία στὸ Θεὸ ἐξασφαλίζουν καὶ τὴ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
Ὅπως γνωρίζουμε, ἔκαναν  τραγικότατο λάθος. Γι' αὐτὸ καὶ ὁ Κύριος τοὺς ἤλεγξε αὐστηρότατα καὶ  μὲ παραβολὲς κατάλληλες τοὺς ἀποδείκνυε ὅτι ὁ δρόμος ποὺ ἀκολουθοῦν ὁδηγεῖ ὄχι στὴ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἀλλὰ στὴν ἀπώλεια καὶ τὴν αἰώνια καταστροφή.

Νά ποὺ τὸ πράγμα τώρα εἶναι φανερό.  Αὐτὸ ποὺ σώζει τὸν ἄνθρωπο δὲν εἶναι οἱ ἐξωτερικὲς θρησκευτικὲς συνήθειες καὶ ἐκδηλώσεις.  Ἀλλὰ τί εἶναι;
Εἶναι ἡ μετάνοια  καὶ τὰ ἔργα τὰ ἄξια τῆς μετανοίας.
Ὁ Κύριος στὴν παραβολὴ τοῦ Μεγάλου Δείπνου, ὅπως μᾶς τὴν παραδίδει ὁ Εὐαγγελιστὴς Ματθαῖος, παρομοιάζει τὴ μετάνοια καὶ τὰ ἔργα της μὲ ἔνδυμα, ἔνδυμα γάμου. Λέγει δηλαδὴ ὅτι κάποιος βασιλιὰς ἔκανε τὸν γάμο τοῦ γιοῦ του καὶ κάλεσε πολλούς. Ἐλᾶτε, τοὺς παρήγγειλε. Εἶναι ὅλα ἕτοιμα καὶ σᾶς προσμένουν. Τὰ μοσχάρια σφαγμένα, τὸ τραπέζι πανέτοιμο. Ἐλᾶτε στὸ γάμο! Αὐτοὶ ὅμως ἀδιαφόρησαν. Ἄλλοι πῆγαν στὰ χωράφια τους, ἄλλοι στὰ ἐμπορικά τους, ἄλλοι φόνευσαν τοὺς δούλους ποὺ τοὺς μετέφεραν τὴν πρόσκληση. Ὀργισμένος τότε ὁ βασιλιὰς ἔστειλε στρατεύματα καὶ ἐξόντωσε τοὺς κακοὺς ἐκείνους προσκεκλημένους καὶ τὴν πόλη τους τὴν κατέστρεψε. Ἔστειλε δὲ τοὺς δούλους του νὰ καλέσουν στὸν γάμο ἀλλους ἀπὸ τοὺς δρόμους καὶ τὰ στενά. Καὶ πραγματικὰ σὲ λίγο γέμισε ὁ χῶρος τοῦ γάμου ἀπὸ προσκεκλημένους. Ὅταν ὅμως μπῆκε ὁ βασιλιὰς νὰ τοὺς δεῖ, πρόσεξε καὶ κάποιον ὁ ὁποῖος δὲν φοροῦσε τὰ κατάλληλα ἐπίσημα ρούχα ποὺ φοροῦσαν στοὺς γάμους. Καὶ ἀπευθυνόμενος σ' αὐτὸν τοῦ εἶπε: «Ἑταῖρε, πῶς εἰσῆλθες ὧδε μὴ ἔχων ἔνδυμα γάμου;»· φίλε, πῶς μπῆκες ἐδῶ μέσα, ἐνῶ δὲν ἔχεις ἔνδυμα γάμου; Αὐτὸς τότε «ἐφιμώθη», ἔχασε τὴ φωνή του. Καὶ ὁ βασιλιὰς διέταξε τοὺς δούλους νὰ τὸν δέσουν χειροπόδαρα καὶ νὰ τὸν πετάξουν σὲ σκοτεινὴ φυλακή (Λουκ. κβ΄ 1-14).

Ἡ Παραβολὴ εἶναι παραστατικότατη καὶ τὰ βασικά νοήματά της συγκλονιστικά! Δὲν φτάνει μόνον ἡ πρόσκληση τοῦ Θεοῦ, τὸ ὅτι δηλαδὴ εἴμαστε πιστοὶ Χριστιανοί, μέλη τῆς ἁγίας Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ. Ἡ πρόσκληση εἶναι κάτι ποὺ μᾶς προσφέρεται δωρεάν.  Ἡ χάρη τοῦ θεοῦ δηλαδὴ προσφέρεται ἄφθονη σὲ ὅλους. Αὐτὸ ὅμως δὲν ἀρκεῖ. Χρειάζεται ἀπαραιτήτως καὶ ἡ ἀντίστοιχη δική μας ἀνταπόκριση. Καὶ ἡ ἀνταπόκριση φανερώνεται μὲ τὴ μετάνοια καὶ τὰ ἔργα τῆς ἀρετῆς.

Ὁ προσκεκλημένος ἐκεῖνος θέλησε νὰ μετάσχει στὸ γάμο χωρὶς τὰ καθαρὰ ἐπίσημα ἐνδύματα ἀλλὰ μὲ τὰ καθημερινὰ βρώμικα ροῦχα του. Βρώμικα ροῦχα εἶναι τὸ «βίον ἀκάθαρτον ἔχοντα ἀπελθεῖν ἐντεῦθεν», τὸ νὰ φύγει ὁ ἄνθρωπος ἀπὸ τὴ ζωὴ αὐτὴ ἐνῶ ἔχει ζήσει μὲ ἀκάθαρτο τρόπο, λέει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος. Ἀκοῦστε λοιπόν, συνεχίζει ὁ ἅγιος, ὅσοι, ἐνῶ ἔχετε ἀπολαύσει τὰ ἱερὰ Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἔχετε ἔρθει στοὺς γάμους, «ρυπαραῖς τὴν ψυχὴν περιβάλλετε πράξεσιν», ντύνετε τὴν ψυχή σας μὲ ἀκάθαρτες πράξεις. «Ἀκούσατε γυναῖκες˙ ἀκούσατε ἄνδρες». Ἄνθρωπε, δὲν καταλαβαίνεις πὼς «εἰς γάμον ἐκλήθης καὶ Θεοῦ γάμον;». Λοιπὸν φόρεσε καὶ τὸ ἀνάλογο ἔνδυμα!

Ναί! Τὸ ἔνδυμα τοῦ θεϊκοῦ γάμου, τοῦ γάμου τοῦ Χριστοῦ μὲ τὴν Ἐκκλησία, τοῦ πιὸ λαμπροῦ γάμου ὅλων τῶν αἰώνων!
Μὴν παρασύρεσαι ἀπὸ τὸν τρόπο ζωῆς τῶν ἀπίστων ἀνθρώπων ποὺ βυθίζονται μὲ πάθος στὸ βοῦρκο τῶν ἡδονῶν, ποὺ κυνηγοῦν μὲ μανία τὸ χρῆμα, ποὺ ἔχουν κάνει θεό τους τὴν ὕλη καὶ τὶς ἔνοχες ἀπολαύσεις.
Ἐσὺ εἶσαι κλητὸς τῶν Οὐρανῶν! Ζῆσε ζωὴ μετάνοιας καὶ ἀγωνίσου νὰ στολίσεις τὴν ψυχή σου μὲ τὶς ἀρετές τοῦ Χριστοῦ!

Λοιπὸν ὅλοι μας νὰ προσέξουμε!
«Μὴ μείνωμεν ἔξω τοῦ νυμφῶνος Χριστοῦ»!

[Iaspis]

Ναί! Τὸ ἔνδυμα τοῦ θεϊκοῦ γάμου, τοῦ γάμου τοῦ Χριστοῦ μὲ τὴν Ἐκκλησία, τοῦ πιὸ λαμπροῦ γάμου ὅλων τῶν αἰώνων!

Η πηγή τού κάθε γάμου εν Κυρίω, «εν πνεύματι και αληθεία»!

Ευχαριστούμε κύριε Σταύρο! Πολύ ωραίο κείμενο!