Παρηγόρια

[Iaspis]

Παρηγόρια είναι... νά τάχεις κάνει όλα λάθος, καί νά μήν μπορείς νά τά διορθώσεις, καί νά τό βλέπουν όλοι οι δικοί σου, καί νά κρύβεσαι από ντροπή ενοχή καί τύψη, καί νά μήν αντέχεις τούς ανθρώπους, καί νά είσαι χωρισμένος απ\' όλα, καί νά μήν υπάρχει κάτι πού θά σέ βγάλει από τήν απομόνωση, καί νά είναι η μοναξιά βασίλειο, καί η καλή παρέα καταπίεση, καί ο κόσμος στήν αγορά άγχος, καί τό γυναικείο άγγιγμα ενοχή, κι ο έρωτας απορία, καί η φιλία αναστάτωση, καί η οικογένεια φυλακή, καί οι γονείς καί οι αδελφοί νά είναι ασυγχώρητοι, καί τά πρότυπα απαξιωμένα, καί η συναναστροφή ασθένεια, καί η επιτήδευση προυπόθεση, κι ο αυθορμητισμός δράμα, καί τά αισθήματα ανέκφραστα, καί η έκφραση φθορά, καί η σαφήνεια αντίφαση, καί τό συναίσθημα επιδημία, καί η λογική απιστία, καί η ευχαρίστηση ανησυχία, καί η αυτολύπηση πόθος, καί τό μαρτύριο ηδονή, καί ο θάνατος πρωταγωνιστής, κι ο έρωτας κομπάρσος, καί η ζωή ξενητειά, καί η φυγή ανάπαυση, καί οί ανθρώπινες στιγμές ανούσιες, καί η φύση αδιάφορη, καί η προσφορά αγάπης αδιέξοδο, καί η από κοινού ενέργεια ματαιότητα, καί η ελπίδα ανύπαρκτη, καί η πίστη ασύλληπτη, καί η καρδία πόρνη, καί ο νούς ξένος.....καί ο Θεός μαζί μου!

[Θεοδώρα]

Παρηγόρια είναι... νά τάχεις κάνει όλα λάθος, καί νά μήν μπορείς νά τά διορθώσεις,
Αυτό λέγεται ευτυχία !!! να τα έχω κάνει ΟΛΑ λάθος, να μην μπορώ να τα διορθώσω –με τίποτα όμως- και να τρέχω σαν μωρό να κρυφτώ στην αγκαλιά Του!

καί νά τό βλέπουν όλοι οι δικοί σου, καί νά κρύβεσαι από ντροπή ενοχή καί τύψη,
κι εμένα μ΄αρέσει να κρύβομαι γεμάτη ενοχές και τύψεις για την δυσώδη ψυχή μου, αλλά όταν κρύβομαι Με βρίσκει ΠΑΝΤΑ Εκείνος και με αρπάζει στην αγκαλιά Του! Και να θέλουμε να μην μπορούμε να κρυφτούμε πιά!!!!!!!!

καί νά μήν αντέχεις τούς ανθρώπους,
εύκολο το΄χεις? Ας μάθω να αντέχω εμένα πρώτα και βλέπουμε.....

καί νά είσαι χωρισμένος απ\' όλα, καί νά μήν υπάρχει κάτι πού θά σέ βγάλει από τήν απομόνωση, καί νά είναι η μοναξιά βασίλειο, καί η καλή παρέα καταπίεση, καί ο κόσμος στήν αγορά άγχος,
Μα γιατί να με βγάλουν από την απομόνωση? Έτσι μ΄αρέσει !!!! Και τί σημαίνει «καλή» παρέα?
Άσε............ μιά χαρά είμαστε!!!!

καί τό γυναικείο άγγιγμα ενοχή, κι ο έρωτας απορία, καί η φιλία αναστάτωση, καί η οικογένεια φυλακή, καί οι γονείς καί οι αδελφοί νά είναι ασυγχώρητοι, καί τά πρότυπα απαξιωμένα, καί η συναναστροφή ασθένεια, καί η επιτήδευση προυπόθεση, κι ο αυθορμητισμός δράμα,
Δηλαδή το αντρικό άγγιγμα...... καλό είναι? Φιλία.... οικογένεια.... πρότυπα(!! ??)... συναναστροφές ..... Ούφ......... και ακόμα πίνω καφέ! Ας μας εκφράσει καλύτερα ένας Χρυσόστομος, γιατί θα μπερδευτούμε με τις λέξεις
«Εγώ πατήρ, φησίν ο Χριστός
Εγώ αδελφός, εγώ νυμφίος, εγώ οικία, τροφή, ιμάτιον, ρίζα, θεμέλιος,
ΠΑΝ ΟΠΕΡ ΘΕΛΕΙΣ ΕΓΩ!!!! Μηδενός εν χρεία καταστείς!!!! ..........
Εγώ ΚΑΙ φίλος, ΚΑΙ μέλος (και του φόρουμ....?!), ΚΑΙ κεφαλή, ΚΑΙ αδελφός, ΚΑΙ αδελφή, ΚΑΙ μήτηρ, ΠΑΝΤΑ ΕΓΩ.... κτλ κτλ...
ΤΙ ΠΛΕΟΝ ΘΕΛΕΙΣ?»

καί τά αισθήματα ανέκφραστα, καί η έκφραση φθορά, καί η σαφήνεια αντίφαση, καί τό συναίσθημα επιδημία, καί η λογική απιστία, καί η ευχαρίστηση ανησυχία, καί η αυτολύπηση πόθος, καί τό μαρτύριο ηδονή, καί ο θάνατος πρωταγωνιστής, κι ο έρωτας κομπάρσος, καί η ζωή ξενητειά, καί η φυγή ανάπαυση, καί οί ανθρώπινες στιγμές ανούσιες, καί η φύση αδιάφορη, καί η προσφορά αγάπης αδιέξοδο, καί η από κοινού ενέργεια ματαιότητα, καί η ελπίδα ανύπαρκτη, καί η πίστη ασύλληπτη, καί η καρδία πόρνη, καί ο νούς ξένος.....καί ο Θεός μαζί μου!
[font size=4]Πού είναι Η ΑΓΑΠΗ ? Έχασα την αγάπη !!!!! Βάλε αγάπη και όλα θα γίνουν καπνός!!! [/fonts]
Αχ αυτή η ΑΓΑΠΗ.......... Τι θαύμα θαυμάτων είναι!!!! Λύνει τους κόμπους και τις απορίες όλες. Ξαφνικά με την παρουσία της σκέψεις, αισθήματα κι αισθήσεις πλημμυρίζουν με μιά ΓΑΛΗΝΗ, μιά ΗΡΕΜΙΑ, μιά ΑΠΛΟΤΗΤΑ!
Όλα τότε ξεδιαλύνουν και τις περισσότερες φορές παύουν να υπάρχουν.
Και τότε μένουμε να κοιταζόμαστε στα μάτια, η Αγάπη κι εσύ!
Χαμογελαστοί, γαλήνιοι, ξεκούραστοι, άδειοι από κάθε τι γήινο και ψυχοφθόρο. Έτοιμοι για ΟΛΑ! (κυρίως για νέα λάθη και μπερδέματα και δώστου πάλι απ΄την αρχή πιό δυνατοί, πιό γενναίοι, πιό επιπόλαιοι, πιό παθιασμένοι, πιό πολύ ταπεινομένοι κι εξουθενωμένοι....... να ξανα-βρίσκουμε την ΑΓΑΠΗ που ξοδέψαμε ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ!)

Ναι, ο Θεός είναι μαζί μας......... εμείς πού είμαστε? οεόόόό οεό ...........................

[Iaspis]

Ναι, ο Θεός είναι μαζί μας......... εμείς πού είμαστε?

Μαζί Του!

Πού είναι Η ΑΓΑΠΗ ?

Παντού κι απ\' όλα χωρισμένη  Θεο δώρα!

[mistral]

Bρήκε ο iaspis την ...theodora!!!
Αχτύπητο δίδυμο!!  :)
Παρακολουθώ μετά μεγίστης προσοχής.. και σας θαυμάζω ειλικρινώς! :D
Το να συμμετέχω ολίγον δύσκολο.. αλλά μαθαίνω σιγά σιγά....

[Θεοδώρα]

[font size=2]

Το να συμμετέχω ολίγον δύσκολο.. αλλά μαθαίνω σιγά σιγά....

Σωστά! Σαν τον Μάριο...... είσαστε \"μικροί\" κι εμείς \"μεγαλύτεροι\"......!!! Το κέρατό μου μέσα!!!! :wall:
(ώρα για τον 3ο καφέ-εξ΄ου και το νευρικό σύστημα σε επιφυλακή... κάνω την δίαιτα του καφέ!!!! χαζές γυναίκες τί να πεις.....!)
[/fonts]

[staboz]

Παρηγόρια είναι... νά τάχεις κάνει όλα λάθος, καί νά μήν μπορείς νά τά διορθώσεις, καί νά τό βλέπουν όλοι οι δικοί σου, καί νά κρύβεσαι από ντροπή ενοχή καί τύψη, καί νά μήν αντέχεις τούς ανθρώπους, καί νά είσαι χωρισμένος απ\' όλα, καί νά μήν υπάρχει κάτι πού θά σέ βγάλει από τήν απομόνωση, καί νά είναι η μοναξιά βασίλειο, καί η καλή παρέα καταπίεση, καί ο κόσμος στήν αγορά άγχος, καί τό γυναικείο άγγιγμα ενοχή, κι ο έρωτας απορία, καί η φιλία αναστάτωση, καί η οικογένεια φυλακή, καί οι γονείς καί οι αδελφοί νά είναι ασυγχώρητοι, καί τά πρότυπα απαξιωμένα, καί η συναναστροφή ασθένεια, καί η επιτήδευση προυπόθεση, κι ο αυθορμητισμός δράμα, καί τά αισθήματα ανέκφραστα, καί η έκφραση φθορά, καί η σαφήνεια αντίφαση, καί τό συναίσθημα επιδημία, καί η λογική απιστία, καί η ευχαρίστηση ανησυχία, καί η αυτολύπηση πόθος, καί τό μαρτύριο ηδονή, καί ο θάνατος πρωταγωνιστής, κι ο έρωτας κομπάρσος, καί η ζωή ξενητειά, καί η φυγή ανάπαυση, καί οί ανθρώπινες στιγμές ανούσιες, καί η φύση αδιάφορη, καί η προσφορά αγάπης αδιέξοδο, καί η από κοινού ενέργεια ματαιότητα, καί η ελπίδα ανύπαρκτη, καί η πίστη ασύλληπτη, καί η καρδία πόρνη, καί ο νούς ξένος.....καί ο Θεός μαζί μου!

Και η λογοδιάρροια ακατάσχετη και η επιπολαιότητα απίστευτη και η συμπυκνωμένη ασυναρτησία αχαλίνωτη και η κακοφωνία ανυπόφορη και η παραφωνία ανατριχιαστική και το φαλτσάρισμα φριχτό και η ορχήστρα ξεκούρδιστη και το παραλήρημα ψευτορωμαίικο...
...και τα λόγια και τα χρόνια τα χαμένα και τους καημούς που σκέπασε καπνός η ξενιτιά τα βρήκε αδελφωμένα...
...και κατά Χάρυ Κλυν όλα αυτά αφιερωμένα στη ΔΕΗ, τον ΟΤΕ, την ΕΥΔΑΠ, τον ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ, τη Νέα Δημοκρατία, το Πασόκ, το κουκουέ (ΚΚΕ), το μου-λου κουκουέ (μ-λ ΚΚΕ), το κουκουέ μου-λου (ΚΚΕ μ-λ) το μου-κουκουέ-λου, το λου-κουκουέ-μου, το κουκουέ μπουλκουμέ και τσί άλλες δημοκρατικές δυνάμεις άμα λάχει να πούμε...
Ναι... και τα λουλούδια είναι πράγματι από...
Από πού είναι;
Ά! και ο Θεός!...
Ναι, Αυτός προπαντός!
Μην τον ξεχάσουμε στο τέλος. Έτσι, μέσα στην ερωμαγειρική βάζουμε και λίγο Θεό για να νοστιμίσει η σούπα...
Κάτι δεν μου αρέσει πάλι τελευταία, σύντροφοι, και ξέρω ότι μπορεί και πάλι να προκαλέσω την μήνιν πολλών!
Αλλά άει ζουράρ, δεν έχω μάθει ποτέ να λέω άλλα και άλλα να σκέφτομαι, και βέβαια δεν πρόκειται να το μάθω τώρα...

ΣΑΒΒΑΤΟ ΒΡΑΔΥ,
Μνήμη των αγίων 318 θεοφόρων Πατέρων της εν Νικαία Α΄ Οικουμενικής Συνόδου.

ΥΓ. Ως έχοντες πλέρια δημοκρατικά φρονήματα, παρακαλώ ανεχθείτε το παραλήρημα ενός ούτως ή άλλως από καιρό σαλεμένου...

[Iaspis]

...και ξέρω ότι μπορεί και πάλι να προκαλέσω την μήνιν πολλών!

Δέν προκαλεί τήν μήνιν η παράθεσή σας κύριε Σταύρο. Τουλάχιστον όχι τήν δική μου, πού είμαι καί ο συντάκτης τού, τέλος πάντων,  άρθρου.

Σάς ζητώ συγγνώμη, καί από κάθε άλλον πού θά διαβάσει αυτό πού έγραψα, πιστέψετε παρακαλώ πώς δέν προσέβαλλα από πρόθεση. Ούτε βέβαια κι από αμέλια...Θά τό σκεφθώ, υπάρχουν κάποια πράγματα πού μέ δοκιμάζουν,....καί δέν καταφέρνω νά ανταπεξέλθω!

Δέν θέλω νά δικαιολογηθώ, όμως θά τό κάνω γιατί ανησυχώ μήπως η ασέβεια μέ απομακρύνει κατά κάποιον τρόπο....από εσάς. Δέν τό θέλω μέ τίποτε αυτό. Είναι σημαντικό γιά μένα νά μήν γίνει κάτι τέτοιο...

Πήρα φόρα... καί μάλλον πρέπει νά συμαζευτώ λίγο. Έχω καί νά κοινωνήσω 3 εβδομάδες. Αύριο, πρώτα ο Θεός!

[Iaspis]

Επανέρχομαι στό θολό μου κείμενο αδελφοί γιά....νά τό ξεθολώσω λίγο, όσο μπορώ βέβαια μιάς πού αυτά τά ζητήματα δέν ξεθολώνουν καί τόσο εύκολα... Όμως πιστεύω καί  αυτό επιθυμώ καί γιά εμέ ότι  «ὕβριν χρὴ σβεννύναι μᾶλλον ἢ πυρκαϊήν» κατά τόν Ηράκλειτο.

Παρηγόρια είναι, ενώ τά έχεις κάνει όλα λάθος, καί δέν μπορείς πλέον νά τά διορθώσεις, νά έρχεται ο Κύριος καί νά σέ διορθώνει διδάσκοντας σε πώς λανθάνει πάντα, αυτό πού ευρίσκεται μακρυά Του!

Παρηγόρια είναι, ενώ τά λάθη σου φαίνονται καί κρύβεσαι από εντροπή, ενοχή καί τύψη, νά έρχεται ο Κύριος  καί νά ανοίγει στήν ψυχή σου θύρα πρός τήν α-λήθεια, απ\' όπου εξέρχεται η εντροπή, η ενοχή καί η τύψη, καί κάθε υπερηφάνεια, καί εισέρχεται η ταπεινοφροσύνη,  μνήμη τής αιωνίου δόξας τού Θεού!

Παρηγόρια είναι, ενώ δέν αντέχεις τούς ανθρώπους, καί είσαι χωρισμένος από αυτούς, καί δέν βλέπεις κάτι πού θά σέ βγάλει από τήν απομόνωση  καί από  τήν μοναξιά, νά έρχεται ο Κύριος καί νά σέ κάνει μέτοχο στό Άγιο σταυρωμένο Σώμα Του, εκεί όπου πεθαίνει η αμαρτία πού διχάζει τήν ψυχή μας, καί αναστάται ο Υιός τού ανθρώπου πού μάς ενώνει μέ τήν αγάπη τού Θεού!

Παρηγόρια είναι, ενώ έχουν γίνει οι σχέσεις σου μέ τούς ανθρώπους,  καταπίεση από  τήν υπερήφανη σου γνώμη, άγχος τής πολυθόρυβης απρόσωπης βουής, απορία καί ενοχή τών κοσμικών ερώτων, καί εμπαθείς φιλίες μιάς σαρκικής ζωής, νά έρχεται ο Κύριος καί νά σέ αδελφώνει· καί όπως η αγάπη Του κατάργησε τόν θάνατο, έτσι καί η αδελφική αγάπη μας  καταργεί κάθε θνητή στιγμή καί μάς ενώνει!

Παρηγόρια είναι, ενώ ή ασθένεια τού «είναι» χαλάει τήν οικογένεια μέ τούς γονείς συχνά νά παίρνουν δρόμους διχασμού, νά γίνονται ασυγχώρητοι, νά κάνουν  τέκνα πού μεγαλώνουν δίπλα στήν  έχθρα καί τόν χωρισμό, καί απαξιώνουν εύκολα αρχές, αξίες, πρότυπα καί θεσμούς, νά έρχεται ο Κύριος σάν οίκος τού Θεού καί νά μάς κάνει τέκνα τής αιωνίου Βασιλείας τού Πατρός. Εκεί πού η ευ-λογία είναι αρχή, κι αξία, καί πρότυπο καί θέση, καί ότι άλλο!

Παρηγόρια είναι, ενώ γίνονται οι συναναστροφές τού κόσμου ασθένεια, όπου υποδύεσαι τόν εαυτό σου, καί ο παρορμητισμός ντύνεται τήν μιά σάν ευθύτητα τήν άλλη σάν  ειλικρίνια, καί τά αισθήματα τσακώνονται μέ τίς αισθήσεις, καί η έκφραση γίνεται άλογη φθορά, καί η σαφήνεια ακατανόητη περιαυτολογία, καί τό συναίσθημα κάνει πραξικόπημα μονίμως θάβοντας τά πάντα μέ άλοθι, καί η λογική καταντάει απιστία πρός τόν συνάνθρωπο, έρχεται ο Κύριος, ο Λόγος πού αγαλιάζει στήν σιωπή, καί μάς «απαγάγει» από τήν κοσμική ματαιότητα!

Παρηγόρια είναι, ενώ η ευχαρίστηση τών αισθήσεων τελειώνει στήν λύπη, καί η αυτολύπηση παράφρονα καί παρανοïκά  φθάνει νά γίνει πόθος, καί τό μαρτύριο ηδονή σέ τραγωδία μέ πρωταγωνιστή τόν θάνατο, καί τόν έρωτα ξεπεσμένο κομπάρσο τών αισθήσεων, έρχεται ο Κύριος τροπαιοφόρος Εραστής τής ψυχής μας καί μάς λυτρώνει μέ τήν ανάστασή Του!

Παρηγόρια είναι, ενώ ξενιτευτήκαμε απ\' τόν Θεό, μέ μιά... φυγή νά ψάχνει απεγνωσμένα νά επιστρέψει, μέ τίς στιγμές τού δράματος ανούσιες μακρυά Του, καί μέ τήν πτωτική μας φύση τεχνητά καλωπισμένη, καί μέ μιά προσφορά δήθεν αγάπης γιά τόν κόσμο αδιέξοδη στό τέλος, από κοινού ενέργεια γιά τήν μάταια ανθρώπινη δόξα πού γίνεται αρχή τής έριδας, έρχεται ο Κύριος κι η προσευχή Του μάς πηγαίνει στά χέρια τού Θεού, παράκληση πού δίνει τέλος στήν φυγή καί τήν απόγνωση!

Παρηγόρια είναι, ενώ η ελπίδα χάθηκε στόν δρόμο τού αποχωρισμού, καί η πίστη συλλαμβάνει πολλές παράταιρες «αλήθειες» πού παλεύουν καί αντιτίθενται, καί η καρδιά μου τρέμει λεηλατημένη καί κοιτά τόν νού σάν ξένο βάρβαρο,  έρχεται ο Λόγος πού τού υποτάσσεται ο νούς καί κάνει τήν καρδιά μου θρόνο, έρχεται ο Κύριος ο Ιησούς Χριστός μου καί Σωτήρας καί Θεός μου!