News:

Η Συνευωχία ξανά στο Διαδίκτυο

Main Menu

Έκθεση στη Βιέννη αφιερωμένη στον Όμηρο

Started by staboz, 25 May, 2009, 08:32:05 AM

Previous topic - Next topic

staboz

[font size=4]Έκθεση στη Βιέννη αφιερωμένη στον Όμηρο  [/fonts]
 
Πηγή:Α.Π.Ε.  Δημιουργία:21/5/2009 11:50 πμ  Τελευταία ενημέρωση:21/5/2009 11:54 πμ
     


Στον αρχαίο Έλληνα ποιητή Όμηρο, «το μεγαλύτερο ποιητή όλων των αιώνων», είναι αφιερωμένη η μεγάλη έκθεση με τίτλο «Το φαινόμενο Όμηρος σε παπύρους, χειρόγραφα και έντυπα», που εγκαινίασε το βράδυ της Τετάρτης στο ξακουστό Μουσείο Παπύρων της Αυστριακής Εθνικής Βιβλιοθήκης στα παλιά ανάκτορα  Χόφμπουργκ, στη Βιέννη, ο υπουργός Επιστημών και Έρευνας της Αυστρίας, Γιοχάνες Χαν.

Παρόντες στα εγκαίνια της έκθεσης, που διαρκεί μέχρι τις 15 Ιανουαρίου 2010, ήταν ο αντιδήμαρχος Βιέννης, Μίχαελ Λούντβιχ, ο πρέσβης της Ελλάδας στην Αυστρία, Παναγιώτης Ζωγράφος, πρέσβεις άλλων χωρών, πολλοί εκπρόσωποι των Γραμμάτων και Τεχνών και άλλοι 400 προσκεκλημένοι.  

Στόχος της έκθεσης είναι να παρουσιάσει μέσα από τους θησαυρούς  της Συλλογής Παπύρων και της Συλλογής Χειρογράφων και Παλαιών Εντύπων της Αυστριακής Εθνικής Βιβλιοθήκης με ποια μορφή άντεξαν το πέρασμα του χρόνου των πολλών αιώνων τα μεγαλύτερα έπη που γράφηκαν ποτέ στην ιστορία της ανθρωπότητας, η «Ιλιάδα» και η «Οδύσσεια», των οποίων η πρώτη καταγραφή τοποθετείται στον 7ο π.Χ. αιώνα.  

Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον των εκατοντάδων εκθεμάτων της έκθεσης για τον Όμηρο στην Αυστριακή Εθνική Βιβλιοθήκη, που μετά την Οξφόρδη διαθέτει τη μεγαλύτερη συλλογή παπύρων στον κόσμο, συγκεντρώνουν οι πάπυροι με τις αρχαιότερες αντιγραφές της Ιλιάδας και Οδύσσειας, που ανάγονται στον 3ο π.Χ. αιώνα και προέρχονται από την Αίγυπτο.  
   
Για την ιδέα και την πρωτοβουλία διοργάνωσης της μεγάλης αυτής έκθεσης, μίλησε στο χαιρετισμό της η γενική διευθύντρια της  Αυστριακής Εθνικής Βιβλιοθήκης, Γιοχάνα Ράχινγκερ, ενώ στον Όμηρο, όπως παρουσιάζεται μέσα από τα εκθέματα, αναφέρθηκε στην ομιλία της η διευθύντρια της Συλλογής Παπύρων και καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Βιέννης, Κορνέλια Ρέμερ, η οποία είχε την επιμέλεια της έκθεσης.
 
Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ανάλυση των επών του Ομήρου, με τα οποία, όπως τόνισε, αρχίζει η ευρωπαϊκή λογοτεχνία, έκανε στην πανηγυρική του ομιλία ο  διάσημος Αυστριακός συγγραφέας, Μίχαελ Κέλμαγιερ, ο οποίος είναι γνωστός στο γερμανόφωνο χώρο και από τη σειρά των εκπομπών του στη δημόσια Αυστριακή Ραδιοφωνία για την Ελληνική Μυθολογία.
 
Στη σπουδαιότητα της έκθεσης και στη σημασία των θησαυρών σε παπύρους της Αυστριακής Εθνικής Βιβλιοθήκης, αναφέρθηκε στο χαιρετισμό του, κάνοντας τα εγκαίνιά της, ο Αυστριακός υπουργός Επιστημών και Έρευνας, Γιοχάνες Χαν.

Η εκδήλωση των εγκαινίων πλαισιώθηκε από παρουσίαση μουσικών έργων μεγάλων κλασικών συνθετών, στα οποία υπάρχουν στίχοι των επών του Ομήρου, από τη μουσική ορχήστρα της Φλωρεντίας «Μούζικα Ριτσερτσάτα», η οποία  παρουσίασε  στο Ναό Μινορίτεν στο κέντρο της Βιέννης ένα διευρυμένο μουσικό πρόγραμμα με θέμα τη «Διαχρονικότητα του Ομήρου στη μουσική παλιών εποχών», στην ειδική εκδήλωση που διοργάνωσε η «Αυστρο-Ελληνική Εταιρεία».
Ρωμ. ε΄6-10

staboz

Αναρωτιέμαι, πόσοι από μας τους -χαζοχαρούμενους ευρωλιγούρηδες (δες π.χ. τη μανία Eurovision) ψευτορωμηούς-  έχουμε εκτιμήσει... και  μ ε λ ε τ ή σ ε ι... τους ανεκτίμητους θησαυρούς μας!
Για μένα ο Όμηρος είναι κάτι ασύλληπτο!
Υπήρξε ο πρώτος πραγματικός ποιητής της ιστορίας του κόσμου και έπιασε για πάντα την απόλυτη κορυφή!
«Σχεδόν φοβάμαι να αγγίξω την Οδύσσεια,
τόσο καταπιεστικά αφόρητη είναι η ομορφιά».
Τζέιμς Τζόυς (Διάσημος Ιρλανδός συγγραφέας, 1882-1941)
Ρωμ. ε΄6-10

Iaspis

Ευχαριστούμε κύριε Σταύρο γιά τήν παράθεση. Είναι πράγματι αξιοσημείωτο τό ότι ενώ οι «ευρωλιγούρηδες» ζούμε μία καθημερινότητα πού αγγίζει τήν φτηνή κινηματογραφική πραγματικότητα τών ευρωπαίων (κάτι σάν χόλιγουντ), οι ευρωπαίοι ελληνοδιψούν,  αφιερώνοντας εκθέσεις στό πνεύμα, τόν πολιτισμό καί τήν κληρονομιά μας, πού εμείς  οί Έλληνες κοντεύουμε νά τήν θεωρούμε δική μας, μόνο γιά άλλοθι,... τής ευρωλιγούρας μας!


Όμως έτσι ήταν πάντα στήν Ελλάδα....ο κατακτητής έπαιρνε κάτι από τήν χάρη της,... κάτι πού τόν κατακτούσε! Καί εμείς ξαναρχίζαμε από τό τέλος (μας). Καί νομίζω ότι όπου νάναι πιάνουμε πάτο. Άς ετοιμαζόμαστε!
Τοῦ δὲ πλήθους τῶν πιστευσάντων ἦν ἡ καρδία καὶ ἡ ψυχὴ μία, καὶ οὐδὲ εἷς τι τῶν ὑπαρχόντων αὐτῷ ἔλεγεν ἴδιον εἶναι, ἀλλ᾿ ἦν αὐτοῖς ἅπαντα κοινά. (Πραξ. δ\', 32-33)