Ερώτηση κρίσεως: Τί κάνεις όταν είσαι έξω φρενών.

[Ξένια]

Κάθε απάντηση είναι πολύτιμη και δεκτή.

[Iaspis]

Κάθε απάντηση είναι πολύτιμη και δεκτή.

Φυσικά δέν μπορεί νά ξέρει κανείς τί ακριβώς αυτό σημαίνει, αλλά γενικώς τό πιό επικερδές είναι η εγκράτεια! Πρακτικά σημαίνει σιωπή, καί ρήξη τού αλλότριου εσωτερικού διαλόγου τού θυμού καί τής κατάκρισης, μέσω τής ευχής (κατ\' επανάληψιν), εφ\' όσον πρόκειται γιά άνθρωπο πιστό πού δοκιμάζεται!

[Ξένια]

Εννοώ ότι περιμένω να ακούσω τα πάντα.. Και το δεον αλλά και το \"είναι\" δηλαδή πρακτικά πως ενεργεί ο καθένας μας όταν είναι θυμωμένος.

[Ξένια]

Πάντως σε ευχαριστώ πολύ για την απάντησή σου, την περίμενα πως και πως!
Ήθελα να επεκτείνω λίγο το ερώτημα και να ρωτήσω τα μέλη, τί είναι αυτό που μπορεί να κάνει τον καθένα από μας εξω φρενών...

[quality]

Εγώ όταν είμαι νευριασμένη δεν μπορώ να σταθώ πουθενά και τις περισσότερες φωνές ξεσπώ σε κλάματα.Αυτό κάνω.Προσπαθώ να το αλλάξω αλλά,βλέπεις,μερικά πράγματα θέλουν κόπο.Βέβαια,εξαρτάται κι από το πού βρίσκομαι,δηλαδή αν είμαι σε ένα χώρο όχι οικείο,μακριά από το σπίτι μου ή κάποιο συγγενικό σπίτι τουλάχιστον,κρατιέμαι αλλά το πρόσωπό μου με προδίδει γιατί κοκκινίζω.

[Ξένια]

Τί είναι αυτό που μπορεί να σε εξοργίσει πραγματικά??

[quality]

Να έρθει κάποιος στα καλά καθούμενα και να με βρίσει ή να αναφερθεί με άσχημα λόγια για την οικογένειά μου.
Όσο περνάει ο καιρός, όμως, τόσο λιγότερο με πειράζει αν δε θα μου μιλήσει καλά ο διπλανός.Πιο πολύ στενοχωριέμαι παρά νευριάζω.

[Ξένια]

Καταλαβαίνω... εγώ πάλι έχω πολλά πράγματα που μπορεί να με εξοργίσουν! Μάλλον έχω πρόβλημα..

[Iaspis]

Νομίζω πώς γιά κάθε άνθρωπο πού έχει Χριστιανική διάθεση, τό θέμα είναι πόση ώρα χρειάζεται από τήν αρχή τού θυμού ώς τήν στιγμή πού θά σκεφθεί: «τέλος πάντων, συγχώρα με Θεέ μου»!
Βέβαια υπάρχουν καί ακραίες καταστάσεις πού μάς υπερβαίνουν, όπως π.χ. κάποιος νά επιτεθεί στήν  μητέρα πού μάς γέννησε. Ε, τότε ίσως θά πρέπει νά αφήσουμε πρός στιγμήν τό θυμοειδές τής ψυχής μας νά επικρατήσει γιά λίγο. Όμως όχι καί νά μάς κατακτήσει, γιατί αυτό θά ήταν καταστροφή καί εμπαιγμός από τόν μισάνθρωπο. Πάντως άν πρόκειται γιά λόγια, η υποχώρηση προσβάλλει τήν προσβολή, καί διαλύει καί τήν απρέπεια τού άλλου...

Τώρα πότε γίνεται ο καθένας έξω φρενών, μάλλον δέν τό γνωρίζει εν ηρεμία!

[Ξένια]

Τώρα πότε γίνεται ο καθένας έξω φρενών, μάλλον δέν τό γνωρίζει εν ηρεμία!

Προφανώς. Αλλά σε αυτό βοηθάει η μνήμη.

[quality]

Η συγχώρηση δεν είναι κάτι που επιτυγχάνεται εύκολα.Θέλει ιδιαίτερο μεγαλείο ψυχής να παραδεχτείς τα λάθη σου αλλά και να συγχωρήσεις τα λάθη των άλλων πόσο μάλιστα αν το λάθος αυτό σου έχει προκαλέσει κακό.Έχω διαβάσει την εξής ατάκα,ότι όσο πιο πολύ συναναστρέφομαι με ανθρώπους τόσο πιο απάνθρωπος γίνομαι.Μπορεί να φαίνεται υπερβολικό μα δε μου προκαλεί και μεγάλη εντύπωση.Εντύπωση μου προκαλεί το γεγονός πως αντί να προφέρουμε μια καλή κουβέντα,ξεστομίζουμε τελικά την πιο πικρόχολη.Εμείς,οι Χριστιανοί,δεν προλαβαίνουμε να μετράμε κακίες κατά τη διάρκεια των συζητήσεών μας.Όσον αφορά δε τις χειρονομίες αγάπης κι ανθρωπιάς,ανύπαρκτες.

[Ξένια]

Πάντως αυτό που εξοργίζει εμένα είναι, όταν μια κατάσταση ξεφεύγει από τα όρια της λογικής.
Όταν αρχίζω να αντιλαμβάνομαι ότι με τον άλλον δε μπορώ να συννενοηθώ με μια λογική επικοινωνία.
Και όταν δεν συννενοούμαστε με τα λόγια, λογικό είναι μετά να έρχονται οι φωνές...

[quality]

Τώρα πότε γίνεται ο καθένας έξω φρενών, μάλλον δέν τό γνωρίζει εν ηρεμία!

Προφανώς. Αλλά σε αυτό βοηθάει η μνήμη.

Συμφωνώ και με τους δυο.
Πάντως,πολύ συχνά μπορεί να αναστατωθείς και με κάτι φαινομενικά ασήμαντο.Εξαρτάται ποια είναι η ψυχική σου διάθεση πιστεύω.

[Iaspis]

Τώρα πότε γίνεται ο καθένας έξω φρενών, μάλλον δέν τό γνωρίζει εν ηρεμία!

Προφανώς. Αλλά σε αυτό βοηθάει η μνήμη.

Τό «εγώ» τά κάνει όλα! Τό αντιθετό του είναι τό «εμείς»!

[quality]

Πάντως αυτό που εξοργίζει εμένα είναι, όταν μια κατάσταση ξεφεύγει από τα όρια της λογικής.
Όταν αρχίζω να αντιλαμβάνομαι ότι με τον άλλον δε μπορώ να συννενοηθώ με μια λογική επικοινωνία.
Και όταν δεν συννενοούμαστε με τα λόγια, λογικό είναι μετά να έρχονται οι φωνές...

Όταν είναι δύο άτομα ειδικά μόνο...Δε βγάζεις άκρη.
Το χειρότερο βέβαια είναι να βρίσκεσαι σε μια παρέα,εσύ να έχεις μια άλφα άποψη για ένα θέμα και όλοι οι υπόλοιποι μια βήτα.Εκεί να δεις παρεξηγήσεις.

[Ξένια]

Πάντως,πολύ συχνά μπορεί να αναστατωθείς και με κάτι φαινομενικά ασήμαντο.Εξαρτάται ποια είναι η ψυχική σου διάθεση πιστεύω.

Μα αυτό είναι το θέμα.. Να είαι η ψυχική σου διάθεση μια χαρά, και να σκάει η κεραμίδα μπαμ! έτσι! Ξαφνικά.

[quality]

Τό «εγώ» τά κάνει όλα! Τό αντιθετό του είναι τό «εμείς»!

Το \"εμείς\" το χρησιμοποιούμε αποκλειστικά και μόνο όταν αναφερόμαστε σε άτομα του πολύ στενού μας κύκλου.Παραπέρα δεν έχει.

[Ξένια]

Βρε Δημήτρη είναι θέμα \"εγώ\" να ζητάς λίγη κατανόηση, να εξηγείς πως έχει μια κατάσταση και να ξαναρχίζει ο άλλος να σου λέει τα ίδια λόγια σαν να μην του είχες πει τίποτα??

[Iaspis]

Τό «εγώ» τά κάνει όλα! Τό αντιθετό του είναι τό «εμείς»!

Το \"εμείς\" το χρησιμοποιούμε αποκλειστικά και μόνο όταν αναφερόμαστε σε άτομα του πολύ στενού μας κύκλου.Παραμέρα δεν έχει.

Κι αυτό μιά μορφή τού «εγώ» είναι. Τό «εμείς» σημαίνει όλοι μά όλοι. Καί αυτοί πού πέθαναν, καί αυτοί πού δέν γεννήθηκαν ακόμα. Όλοι!

[quality]

Τό «εγώ» τά κάνει όλα! Τό αντιθετό του είναι τό «εμείς»!

Το \"εμείς\" το χρησιμοποιούμε αποκλειστικά και μόνο όταν αναφερόμαστε σε άτομα του πολύ στενού μας κύκλου.Παραμέρα δεν έχει.

Κι αυτό μιά μορφή τού «εγώ» είναι. Τό «εμείς» σημαίνει όλοι μά όλοι. Καί αυτοί πού πέθαναν, καί αυτοί πού δέν γεννήθηκαν ακόμα. Όλοι!

Προσωπικά,δεν σκέφτομαι κάθε στιγμή έτσι.Για να σου δώσω να καταλάβεις,σ\'ένα ναυάγιο,κούφια η ώρα,δε θα σκεφτώ τους πάντες αλλά προπάντων τα αγαπημένα μου πρόσωπα.

[Iaspis]

Βρε Δημήτρη είναι θέμα \"εγώ\" να ζητάς λίγη κατανόηση, να εξηγείς πως έχει μια κατάσταση και να ξαναρχίζει ο άλλος να σου λέει τα ίδια λόγια σαν να μην του είχες πει τίποτα??

Βρέ καλό μου κορίτσι, δέν ξέρω καί ακριβώς τί εννοείς. Όμως σκέψου το αντιστρόφως. Γιατί δέν σέ κατανοεί; Τί τόν/τήν εμποδίζει. Τό «εγώ» δέν είναι; Ε, θέσε του/της εσύ τό «εμείς».
Πρακτικά τό «εγώ» διαφωνεί καί πάει..ενώ τό «εμείς» διαλύει τήν διαφωνία. Αυτή είναι η τέχνη τού Θεού. Χαλάει ο Κύριος σέ κανέναν χατήρι; Όχι δέν χαλάει! Καί όποιος βαδίζει σύμφωνα (τό κατά δύναμιν) μέ Εκείνον αδελφωμένος, είναι καί ευτυχισμένος, αλλιώς ψάχνεται καί τού φταίνε πολλά...

[Ξένια]

Γιατί... Το γιατί το ξέρει το ίδιο το πρόσωπο. Πάντως το να λέει ο άλλος τα δικά του εφόσον του έχεις εξηγήσει, πάει να πει ότι δε σε έχει ακούσει.
Πάει να πει πως τζαμπα εξήγησες! Αυτό είναι που με κάνει έξω φρενών. Γιατί άλλο να κάτσεις κάτω με τον άλλον και να συζητήσεις, άσχετα αν έχεις διαφορετική άποψη, ξέρεις όμως ότι ο άλλος θα καταλάβει τι σκέφτεσαι και εσύ τι σκέφτεται. και άλλο να μιλάς στου κουφού την πόρτα! Και μετά
σταματώ την επικοινωνία και μου ζητάει και το λόγο. Πρέπει να εξηγήσω, να ξαναεξηγήσω δηλαδή, γιατί φέρομαι έτσι.. Εμ άμα μιλάω στον τοίχο και με καταλαβαίνει περισσότερο τί να πω!!!!

[quality]

Τι ωραία που τα λέτε κύριε Δημήτρη μας!Πάρα πολύ ωραία.

[Iaspis]

Γιατί... Το γιατί το ξέρει το ίδιο το πρόσωπο. Πάντως το να λέει ο άλλος τα δικά του εφόσον του έχεις εξηγήσει, πάει να πει ότι δε σε έχει ακούσει.
Πάει να πει πως τζαμπα εξήγησες! Αυτό είναι που με κάνει έξω φρενών. Γιατί άλλο να κάτσεις κάτω με τον άλλον και να συζητήσεις, άσχετα αν έχεις διαφορετική άποψη, ξέρεις όμως ότι ο άλλος θα καταλάβει τι σκέφτεσαι και εσύ τι σκέφτεται. και άλλο να μιλάς στου κουφού την πόρτα! Και μετά
σταματώ την επικοινωνία και μου ζητάει και το λόγο. Πρέπει να εξηγήσω, να ξαναεξηγήσω δηλαδή, γιατί φέρομαι έτσι.. Εμ άμα μιλάω στον τοίχο και με καταλαβαίνει περισσότερο τί να πω!!!!

Ε, αυτό κάνει τό «εγώ», ακούει μόνον τόν εαυτό του. Καί δυστυχώς (ή ευτυχώς) ο καθένας μπορεί μόνο τό δικό του «εγώ» νά συμορφώσει, καί όχι τού άλλου...
Ο τοίχος είναι ένας πολύ καλός σύντροφος τού ανθρώπου, μέ τόν οποίο ο καθένας μπορεί νά εξασκηθεί αποτελεσματικά, διορθώνοντας τά ελαττωματά του!
Σέ παρακαλώ πάρτο σοβαρά, μιάς πού δέν αστιεύομαι καθόλου. Όταν θυμώνω, αποσύρομαι καί πάω στόν τοίχο καί τά λέω, καί τόν βρίζω, καί τόν δέρνω ακόμα. Κι αυτός ο φουκαράς δέν βγάζει άχνα...Μάλιστα πρίν από πολλά χρόνια τόν κτύπησα τόσο δυνατά, πού πρήστηκε τό χέρι μου γιά έναν μήνα. Τότε κατάλαβα πώς όποιος γίνεται έξω φρενών κάνει κακό πρωτίστως στόν εαυτό του. Καί διορθώθηκα λίγο!
Άστο, μήν εξηγείς! Τουλάχιστον γιά σήμερα! Από αύριο πάλι καί βλέπουμε...

[Ξένια]

Δημήτρη, το τελευταίο σου μήνυμα είναι κορυφή...!