Καλό κακό ποιός ξέρει;

[mistral]

Κάποτε σε ένα χωριό κάπου στην ανατολή ένας χωρικός είχε εφτά άλογα για να κάνει τις δουλειές του.
Μιά μέρα όλα τα άλογα το έσκασαν και πήραν τα βουνά .. χάθηκαν.
Έρχονται λοιπόν οι συγχωριανοί του μέσα στην μαύρη θλίψη και άρχισαν να του λένε διάφορα
- Πώ πώ! τι καταστροφή σε βρήκε! πώς θα ζήσεις τώρα; που θα βρείς λεφτά ν\' αγοράσεις άλλα; .. και τα λοιπά
Ο χωρικός ήρεμος και ατάραχος είπε:

-Καλό κακό, ποιός ξέρει;

Πέρασαν λίγες μέρες και μιά μέρα εκεί στα καλά καθούμενα νάσου πίσω τα εφτά άλογα!!!
Και όχι μόνα τους! αλλά είχαν φέρει μαζί τους και άλλα εφτά άγρια άλογα και τώρα ο χωρικός είχε δέκα τέσσερα άλογα.
Ξαναμαζεύονται λοιπόν οι συγχωριανοί μέσ\' στην τρελλή χαρά και άρχισαν να του λένε πάλι διάφορα.
- Τι τυχερός που είσει! Τώρα θα βγάζεις πολλά λεφτά... όλα καλά σου πάνε! και τα παρόμοια
Ο χωρικός ήρεμος και ατάραχος είπε:

-Καλό κακό, ποιός ξέρει;

Μετά από λίγες μέρς ο γιός του χωρικού στην προσπάθειά του να τιθασεύσει τα άγρια άλογα έπεσε και έσπασε το πόδι του.
Ξαναμαζεύονται λοιπόν οι συγχωριανοί και αρχίζουν πάλι τα δικά τους.
- Συμφορά! κακοτυχία! αυτά τα άγρια άλογα να τα διώξεις! παραλίγο να σου σκοτώσουν το παιδί! .. και άλλα διάφορα
Ο χωρικός ήρεμος και ατάραχος είπε:

-Καλό κακό, ποιός ξέρει;

Μετά από λίγες μέρες γίνεται πόλεμος στην χώρα και όλα τα παλληκάρια του χωριού επιστρετεύτηκαν και πήγαν στην πρώτη γραμμή
Πολλά σκοτώθηκαν στον πόλεμο και δεν ξαναείδαν το χωριό τους. Ο γιός του χωρικού με το σπασμένο πόδι δεν επιστρατεύτηκε.
Και έτσι γλύτωσε την ζωή του.

Τελικά για ότι μας συμβαίνει στην ζωή ...

-Καλό κακό, ποιός ξέρει;

[staboz]

Ωραίο, Μιστράλ!!!

[adriana]

Πολύ καλό Μιστράλ και επίσης \'\'αφυπνιστικό\'\'. Μακάρι να μπορούμε κι εμείς, καλύτερα να αναφερθώ σε μένα γιατί εσείς πιθανόν να ζείτε με πλήρη εμπιστοσύνη στην πρόνοια Του.Μακάρι λοιπόν να έίχα την δύναμη να λέω την παραπάνω φράση (Καλό κακό, ποιός ξέρει;)και να το πιστεύω τόσο σε δύσκολες όσο και καλές-ευχάριστες στιγμές.

[Κωνσταντίνος]

Ωραία και διδακτική ιστορία! Μου άρεσε πολύ!
Και με πολύ σοφία αν και απλή.
Πραγματικά ποιός ξέρει τι τελικά είναι καλό ή κακό;
Πολλές φορές στενοχωρήθηκα στη ζωή μου και μετά κατάλαβα ότι αυτό για το οποίο
στενοχωριόμουν ήταν το καλύτερο που μπορούσε να μου συμβεί και σε καλό μου βγήκε τελικά
Η θεία πρόνοια είναι πιο σοφή από μας

[ρωμηός]

Μου θυμίζει μια άλλη φράση που κρέμεται στα χείλη του λαού μας και περισσότερο των απλών ανθρώπων των χωριών, το \"δόξα τω Θεώ\". Ακόμα και σε συμφορές αυτό λένε. Ακόμα, κι ως αντιχαιρετισμό στο καλημέρισμά τους \"ψέλνουν\" αυτή τη φράση. Θυμάμαι στις φοβερές πυρκαγιές πρίν από ένα χρόνο, έπιασε η τηλεόραση μια γιαγιούλα, που ή φωτιά της είχε κάψει όλο το βιός της, να λέει \"Δόξα τω Θεώ\"!

Τι αμέριμνοι άνθρωποι, αλήθεια. Μακριά από σκοτούρες έχουν εναποθέσει τα πάντα στην Πρόνοιά Του και στην αγάπη Του. Μακάρι και μεις...

[ρωμηός]

Και μιας και τυχαίνει να διαβάζω και κάτι περί Προνοίας από το Γρηγόριο το Θεολόγο, σας το παραθέτω. Είναι μια όμορφη, ποιητικά δοσμένη φράση:

\"Ἔῥῥοιεν οἱ Πρόνοιαν ἐξηρνηκότες, ὥσπερ τὸ σώζεσθ\' ἐκ Θεοῦ δεδοικότες.... Ἡ γὰρ Προνοίας ἄρσις, ἄνταρσις Θεοῦ\". (Γρηγ. Θεολόγου, Έπη Δογματικά, Περί Προνοίας β΄, ΕΠΕ 8ος τόμος, σελ 280)

Μετάφραση: \"Στα κομμάτια, την πρόνοια όσοι αρνηθήκαν, σωτηρία από το Θεό σα να φοβούνται... Στο Θεό ανταρσία η αθέτηση της Πρόνοιας\".

[Iaspis]

Ωραίο mistral !
Θά τολμήσω νά απαντήσω : Καλό.
Αυτό πού μάς συμβαίνει είναι πάντα καλό, σταλμένο από τήν Πρόνοια καί τήν Αγάπη τού Θεού. Κι άν αυτή η Πρόνοια χρησιμοποιεί τά άλογα ζώα, ή τά στοιχεία τής φύσης (φωτιές, κατακλυσμό κλπ), ή τόν συνάνθρωπο μας, τότε ίσως σημαίνει πώς όχι μόνον ότι μάς συμβαίνει, μά καί ότι κάνουμε σκοπεύει στό καλό τής θείας Προνοίας Του, πού υπάρχει πίσω από τίς πράξεις μας, ακόμα κι άν αυτές δέν φαίνονται νά υπηρετούν τό καλό (όπως καί οι καταστροφικές φωτιές άλωστε).

Άν δέν παραπλανούμαι, τότε πού είναι τό κακό, πού υπάρχει, πότε υπάρχει, υπάρχει; Κι άν είναι ανύπαρκτο σημαίνει πώς καί εμείς καθ\' όσο ζούμε περνούμε από τήν ύπαρξη, στήν ανυπαρξία, καί αντιστρόφως, αναλόγως μέ τό εάν αθετούμε τήν Πρόνοια τού Θεού γινόμενοι αντάρτες, καί φοβούμενοι τήν σωτηρία μας, όπως λέει πιό πάνω ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος;

[mistral]

Δεν είχα την πρόθεση να θεολογήσω γι αυτό και πόσταρα στην  παρούσα θεματική ενότητα.
Αλλά μιάς και είχαμε δεν είχαμε το ρίξαμε στα πατερικά - και καλώς κάναμε βέβαια! - θυμήθηκα
και κάτι που ανέφερε ο γέροντας Παΐσιος για την Πρόνοια του Θεού.
Έλεγε πως τα μικρά ψαράκια όταν γεννιούνται έχουν τον λεγόμενο λεκιθικό ασκό
Αυτό είναι ένα σακκουλάκι που έχει τόση τροφή μέσα του που αρκεί για να τραφεί
το ψαράκι μέχρι να γίνει αρκετά μεγάλο ώστε να μπορεί να τραφεί μόνο του με κανονική τροφή.
Και - έλεγε ο γέροντας - αν ο Θεός έχει Πρόνοια ακόμα και για τα μικρά ψαράκια δεν θάχει
για τον άνθρωπο που είναι το ύψιστο δημιούργημά του;  Απλά η απιστία ή η ολιγοπιστία του
ανθρώπου δημιουργούν την αγωνία και την μή εγκατάλειψη στην Πρόνοια του Θεού.

[mistral]

Μακάρι να μπορούμε κι εμείς, καλύτερα να αναφερθώ σε μένα γιατί εσείς πιθανόν να ζείτε με πλήρη εμπιστοσύνη στην πρόνοια Του.

Ναι adriana έτσι όπως τα λές είναι.
Έτσι ζούμε με απόλυτη εμπιστοσύνη στην πρόνοιά Του.
Αλλά μόνο στα όνειρά μας δυστυχώς και στην φαντασία μας.
Γιατί στον ξύπνιο μας - αν και όταν δηλαδή - άστο καλύτερα...

[Ιωάννα]

Ἡ γὰρ Προνοίας ἄρσις, ἄνταρσις Θεοῦ\". (Γρηγ. Θεολόγου)  Μετάφραση: \"Στο Θεό ανταρσία η αθέτηση της Πρόνοιας\".

Φοβερός λόγος!!!
Αυτό που δεν σου αρέσει στη ζωή σου δηλ., δέξου το ως ευλογία, ως τις κατάλληλες για σένα συνθήκες, διαφορετικά -αν το δεκτείς ως δυστυχία- είσαι επαναστάτης, βλάστημος του ονόματος της φιλανθρωπίας του Θεού.  Σωστά;  Διορθώστε με οι θεολόγοι.

[mistral]

Και μιάς και συζητάμε περί Θείας Πρόνοιας το παρακάτω είναι ontopic

ΕΛΕΓΕΝ ὁ ἀββᾶς Δουλᾶς ὁ μαθητὴς τοῦ ἀββᾶ Βισαρίωνος͵ ὅτι Ὁδευόντων ἡμῶν ποτε εἰς ὄχθαν τῆς θαλάσσης͵ ἐδίψησα καὶ εἶπον τῷ ἀββᾷ Βισαρίωνι· Ἀββᾶ͵ διψῶ πάνυ. Καὶ ποιήσας εὐχὴν ὁ γέρων͵ λέγει μοι· Πίε ἐκ τῆς θαλάσσης. Καὶ ἐγλυκάνθη τὸ ὕδωρ͵ καὶ ἔπιον. Ἐγὼ δὲ ἤντλησα εἰς τὸ ἀγγεῖον͵ μήποτε παρ΄ ἐκεῖ διψήσω. Καὶ ἰδὼν ὁ γέρων͵ λέγει μοι· Διατί ἤντλησας; Λέγω αὐτῷ· Συγχώρησόν μοι͵ μή ποτε παρ΄ ἐκεῖ διψήσω. Καὶ εἶπεν ὁ γέρων· Ὁ Θεὸς ὧδε καὶ πάντη Θεός.

[Iaspis]

Ωραίο mistral !
Θά τολμήσω νά απαντήσω : Καλό.
Αυτό πού μάς συμβαίνει είναι πάντα καλό, σταλμένο από τήν Πρόνοια καί τήν Αγάπη τού Θεού. Κι άν αυτή η Πρόνοια χρησιμοποιεί τά άλογα ζώα, ή τά στοιχεία τής φύσης (φωτιές, κατακλυσμό κλπ), ή τόν συνάνθρωπο μας, τότε ίσως σημαίνει πώς όχι μόνον ότι μάς συμβαίνει, μά καί ότι κάνουμε σκοπεύει στό καλό τής θείας Προνοίας Του, πού υπάρχει πίσω από τίς πράξεις μας, ακόμα κι άν αυτές δέν φαίνονται νά υπηρετούν τό καλό (όπως καί οι καταστροφικές φωτιές άλωστε).

Άν δέν παραπλανούμαι, τότε πού είναι τό κακό, πού υπάρχει, πότε υπάρχει, υπάρχει; Κι άν είναι ανύπαρκτο σημαίνει πώς καί εμείς καθ\' όσο ζούμε περνούμε από τήν ύπαρξη, στήν ανυπαρξία, καί αντιστρόφως, αναλόγως μέ τό εάν αθετούμε τήν Πρόνοια τού Θεού γινόμενοι αντάρτες, καί φοβούμενοι τήν σωτηρία μας, όπως λέει πιό πάνω ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος;

Κι όμως παραπλανάσαι φίλε μου! Χρειάσθηκαν μερικές μέρες, σκέψεως καί μελέτης, γιά νά συλλάβω τό μέγεθος τής «κοτσάνας» πού εξεστόμισα. Καί νά τά τεκμήρια τής αληθείας:

ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ
Ἔκδοσις ἀκριβὴς τῆς ὀρθοδόξου πίστεως

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 43. Για την Πρόνοια

»Μπορεί κανείς να κάνει πολύ ορθές σκέψεις για την πρόνοια του Θεού, και μάλιστα ότι είναι καλή. Να σκεφθεί, δηλαδή, ότι μόνον ο Θεός είναι από τη φύση του αγαθός και σοφός· και επειδή είναι αγαθός, προνοεί (διότι αυτός που δεν προνοεί δεν είναι αγαθός· απόδειξη αποτελεί ότι και οι άνθρωποι και τα ζώα προνοούν από τη φύση τους για τα παιδιά τους, ενώ αυτός που δεν τα φροντίζει κατηγορείται)· και επειδή (ο Θεός) είναι σοφός, φροντίζει για τα δημιουργήματα με τον καλύτερο τρόπο.
Πρέπει, λοιπόν, έχοντας στραμμένη την προσοχή μας σ' αυτά, όλα τα έργα της θείας πρόνοιας να τα θαυμάζουμε, να τα επαινούμε, να τα αποδεχόμαστε χωρίς να τα εξετάζουμε, ακόμη κι αν φαίνονται στους πολλούς άδικα· διότι η πρόνοια του Θεού μας είναι άγνωστη και ακατανόητη, και μόνον αυτός γνωρίζει τους λογισμούς, τις πράξεις μας και τα μέλλοντα. Και με όλα αυτά εννοώ όσα δεν εξαρτώνται από μας· όσα εξαρτώνται από μας, δεν είναι έργο της προνοίας του, αλλά της ελεύθερης βουλήσεώς μας.

Ο Αγαθός κατά βούλησιν Πατέρας προνοεί γιά τά παιδιά του μέ τόν καλύτερο τρόπο, οδηγώντας αυτά στήν αγαθότητά του κατ\' ανάγκην.
Αυτός είναι ο ορισμός τού καλού, πού προέρχεται αποκλειστικά καί μόνον από τόν Θεό.  

Και με όλα αυτά εννοώ όσα δεν εξαρτώνται από μας· όσα εξαρτώνται από μας, δεν είναι έργο της προνοίας του, αλλά της ελεύθερης βουλήσεώς μας.

Εδώ πλανημένε εαυτέ μου βρίσκεται η «ύπαρξη» τού κακού πού σέ αφανίζει. Στήν κακή χρήση τής προαίρεσης (ελεύθερης βούλησης). Διότι εκτός τής αγαθής Προνοίας τού Θεού πού φροντίζει (σάν καλό) γιά τήν σωτηρία μας, υπάρχει καί η ελεύθερη μας βούληση (προαίρεση) πού η κακή της χρήση μάς οδηγεί στήν φθορά καί τήν ανυπαρξία. Άρα προσοχή καί Προσευχή γιατί τό κακό καραδοκεί...
Νά καί οί αποδείξεις:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 40. Γι' αυτά που συμβαίνουν.

Απ' αυτά που συμβαίνουν, άλλα εξαρτώνται από μας και άλλα όχι. Από μας εξαρτώνται αυτά τα οποία εμείς είμαστε ελεύθεροι να κάνουμε ή όχι, δηλαδή όλα αυτά που εκτελούμε με τη θέλησή μας (διότι δεν θα λέγαμε ότι κάνουμε κάτι με τη θέλησή μας, αν η πράξη δεν εξαρτάται από μας)·

»Αυτά, λοιπόν, είναι εκείνα που εξαρτώνται από μας, τα οποία είναι εξίσου ενδεχόμενα να συμβούν, όπως να κινούμαστε ή όχι, να σπεύδουμε ή όχι, να επιθυμούμε τα μη απαραίτητα ή όχι, να λέμε ψέματα ή όχι, να δίνουμε ή όχι, να χαιρόμαστε για όσα πρέπει, αλλά και το ίδιο να μην χαιρόμαστε για όσα δεν πρέπει, και όλα τα παρόμοια, στα οποία υπάγονται τα έργα της αρετής και της κακίας. Διότι όλα αυτά εξαρτώνται από την ελευθερία μας.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 41. Για ποιό λόγο δημιουργηθήκαμε αυτεξούσιοι.  

Πρέπει να γνωρίζουμε ότι οι άγγελοι, επειδή είναι λογικοί, είναι αυτεξούσιοι, και σαν δημιουργήματα είναι μεταβλητοί. Και το απόδειξε αυτό ο Διάβολος, ο οποίος, αν και δημιουργήθηκε αγαθός από το Δημιουργό, με ελεύθερη απόφασή του εφεύρε την κακία· το ίδιο έκαναν και οι αγγελικές δυνάμεις που επαναστάτησαν μαζί του, δηλαδή οι δαίμονες, ενώ τα υπόλοιπα αγγελικά τάγματα έμειναν σταθερά στο αγαθό.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 42. Γι' αυτά που δεν εξαρτώνται από μας.

Απ' όσα δεν εξαρτώνται από μας, άλλα έχουν τις αρχές, δηλαδή την αιτία τους, σε μας, όπως οι αμοιβές των πράξεών μας στην παρούσα και μέλλουσα ζωή, ενώ τα υπόλοιπα εξαρτώνται από τη βουλή του Θεού. Η δημιουργία, δηλαδή, όλων ανήκει στο Θεό, ενώ η φθορά τους εισάχθηκε από τη δική μας κακία, για να τιμωρηθούμε και ωφεληθούμε. «Διότι ο Θεός δε δημιούρησε το θάνατο ούτε ευχαριστιέται από την απώλεια των ζωντανών». Ο θάνατος μάλλον προήλθε από τον άνθρωπο, και συγκεκριμένα από την παράβαση του Αδάμ· το ίδιο και οι υπόλοιπες τιμωρίες. Όλα όμως τα υπόλοιπα πρέπει να τα αποδώσουμε στο Θεό· διότι η δημιουργία μας είναι αποτέλεσμα της δημιουργικής του δυνάμεως· η διατήρησή μας ανήκει στην συντηρητική του δύναμη· η διακυβέρνηση και η σωτηρία μας ανήκει στην πρόνοιά του· και η απόλαυση των αιώνιων αγαθών στην αγαθότητά του, για εκείνους που διατηρούν το \"κατά φύσιν\", για το οποίο και μας έπλασε.

Συγχωρήστε με, η έπαρση καί η κενοδοξία μου μέ παρεκτρέπει...


ΥΓ:
Γιά κακή μου τύχη λείπει μέρες καί ο Ιωάννης. Αυτός δέν θά μού τήν χάριζε. Καί δικαίως...Πού είσαι ευλογημένε;

[mistral]

Πλανώμαι άρα υπάρχω  Άγιος Αυγουστίνος
(Fallor dum sum Λατινιστί )