Σύνθημα στην είσοδο του \'\'Αποστόλου Παύλου\'\' Ιωαννίνων

[staboz]

[Βασιλείου Μάριος]

Πολύ καλό! Ευχαριστούμε!

[Ξένια]

Δεν κερδίζεται, ίσως όμως σώζεται....

[Βασιλείου Μάριος]

Δεν κερδίζεται, ίσως όμως σώζεται....

Σε αυτό θα συμφωνήσω!

[βίκυ]

Ο κόσμος δηλαδή ΄σωζεται μόνο με προσευχές?

[Βασιλείου Μάριος]

Φυσικά και όχι μόνο με προσευχές!

[arhaggelos]

Ο κόσμος δηλαδή ΄σωζεται μόνο με προσευχές?

Γράφει η Καινή Διαθήκη για την Ανάσταση του Λαζάρου:

Λέγει ο Ιησούς, άρατε τον λίθον...
Ιω. ια\' 39

 Πρίν πραγματοποιήσει Ο Ιησούς την ανάσταση του Λαζάρου προτρέπει τους ανθρώπους να σηκώσουν τον λίθο που έφραζε τηνείσοδο του μνημείου, Αυτός κάνει το θαύμα αλλά περιμένει και απο τους ανθρώπους να πράξουν κάτι
Χρειάζεται λοιπόν και η ανθρώπινη προσπάθεια για να λάβουμε τη βοήθεια του Θεού, αλλιώς θα καταντούσαμε άβουλα όντα που θα περιμέναμε τη βοήθεια του θεού παθητικά.
Μπορεί να προσευχόμαστε για κάτι, π.χ. για να περάσουμε στις εξετάσεις του σχολείου, αλλά αν δεν διαβάσουμε, αν δεν ενδιαφερόμαστε οι ίδιοι πραγματικά, πως ζητάμε τη βοήθεια Του Θεού;
Χρειαζονται όμως και τα δύο
Προσευχή και Πράξη, Πράξη και Προσευχή

[Μαρκήσιος de Karampa]

Εδώ ταιριάζει απόλυτα και το αρχαιοελληνικό ρητό:\"Συν Αθηνά και χείρα κίνει\", το οποίο έχει ακριβώς την ίδια ερμηνεία με αυτήν που έδωσε από πάνω ο Αρχάγγελος.

[staboz]

Έι! Τί πάθατε; Σκεφθείτε λίγο βαθύτερα, πριν γράψετε...!
                            Στ.

[ρωμηός]

Δώστε και σεις μια βοήθεια!!!

[staboz]

Άνείχαμε συνειδητοποιήσει τί σημαίνει προσευχή, όλα τα προβλήματα του κόσμου θα είχαν λυθεί. Αλλά είναι πολύ λίγοι αυτοί που προσεύχονται αληθινά, γι᾿ αυτό δεν βρίσκει ο κόσμος το δρόμο του.
Θυμηθείτε αυτόν τον διάλογο (Γεν ιη΄):

 16  Ἐξαναστάντες δὲ ἐκεῖθεν οἱ ἄνδρες κατέβλεψαν ἐπὶ πρόσωπον Σοδόμων καὶ Γομόρρας.  Ἁβραὰμ δὲ συνεπορεύετο μετ  ᾿ αὐτῶν συμπροπέμπων αὐτούς. 17 ὁ δὲ Κύριος εἶπεν· οὐ μὴ κρύψω ἐγὼ ἀπὸ  Ἁβραὰμ τοῦ παιδός μου, ἃ ἐγὼ ποιῶ. 18  Ἁβραὰμ δὲ γινόμενος ἔσται εἰς ἔθνος μέγα καὶ πολύ, καὶ ἐνευλογηθήσονται ἐν αὐτῷ πάντα τὰ ἔθνη τῆς γῆς. 19 ᾔδειν γὰρ ὅτι συντάξει τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ καὶ τῷ οἴκῳ αὐτοῦ μετ  ᾿ αὐτόν, καὶ φυλάξουσι τὰς ὁδοὺς Κυρίου ποιεῖν δικαιοσύνην καὶ κρίσιν, ὅπως ἂν ἐπαγάγῃ Κύριος ἐπὶ  Ἁβραὰμ πάντα, ὅσα ἐλάλησε πρὸς αὐτόν. 20 εἶπε δὲ Κύριος· κραυγὴ Σοδόμων καὶ Γομόρρας πεπλήθυνται πρός με, καὶ αἱ ἁμαρτίαι αὐτῶν μεγάλαι σφόδρα. 21 καταβὰς οὖν ὄψομαι, εἰ κατὰ τὴν κραυγὴν αὐτῶν τὴν ἐρχομένην πρός με συντελοῦνται, εἰ δὲ μή, ἵνα γνῶ. 22 καὶ ἀποστρέψαντες ἐκεῖθεν οἱ ἄνδρες ἦλθον εἰς Σόδομα.  Ἁβραὰμ δὲ ἔτι ἦν ἑστηκὼς ἐναντίον Κυρίου. 23 καὶ ἐγγίσας  Ἁβραὰμ εἶπε· μὴ συναπολέσῃς δίκαιον μετὰ ἀσεβοῦς καὶ ἔσται ὁ δίκαιος ὡς ὁ ἀσεβής; 24 ἐὰν ὦσι πεντήκοντα δίκαιοι ἐν τῇ πόλει, ἀπολεῖς αὐτούς; οὐκ ἀνήσεις πάντα τὸν τόπον ἕνεκεν τῶν πεντήκοντα δικαίων, ἐὰν ὦσιν ἐν αὐτῇ; 25 μηδαμῶς σὺ ποιήσεις ὡς τὸ ρῆμα τοῦτο, τοῦ ἀποκτεῖναι δίκαιον μετὰ ἀσεβοῦς, καὶ ἔσται ὁ δίκαιος ὡς ὁ ἀσεβής. μηδαμῶς· ὁ κρίνων πᾶσαν τὴν γῆν, οὐ ποιήσεις κρίσιν; 26 εἶπε δὲ Κύριος· ἐὰν ὦσιν ἐν Σοδόμοις πεντήκοντα δίκαιοι ἐν τῇ πόλει, ἀφήσω ὅλην τὴν πόλιν καὶ πάντα τὸν τόπον δι  ᾿ αὐτούς. 27 καὶ ἀποκριθεὶς  Ἁβραὰμ εἶπε· νῦν ἠρξάμην λαλῆσαι πρὸς τὸν Κύριόν μου, ἐγὼ δέ εἰμι γῆ καὶ σποδός· 28 ἐὰν δὲ ἐλαττονωθῶσιν οἱ πεντήκοντα δίκαιοι εἰς τεσσαρακονταπέντε, ἀπολεῖς ἕνεκεν τῶν πέντε πᾶσαν τὴν πόλιν; καὶ εἶπεν· οὐ μὴ ἀπολέσω, ἐὰν εὕρω ἐκεῖ τεσσσαρακονταπέντε. 29 καὶ προσέθηκεν ἔτι λαλῆσαι πρὸς αὐτόν, καὶ εἶπεν· ἐὰν δὲ εὑρεθῶσιν ἐκεῖ τεσσαράκοντα; καὶ εἶπεν· οὐ μὴ ἀπολέσω ἕνεκεν τῶν τεσσαράκοντα. 30 καὶ εἶπε· μή τι κύριε, ἐὰν λαλήσω; ἐὰν δὲ εὑρεθῶσιν ἐκεῖ τριάκοντα; καὶ εἶπεν· οὐ μὴ ἀπολέσω ἕνεκεν τῶν τριάκοντα. 31 καὶ εἶπεν· ἐπειδὴ ἔχω λαλῆσαι πρὸς τὸν κύριον· ἐὰν δὲ εὑρεθῶσιν ἐκεῖ εἴκοσι; καὶ εἶπεν· οὐ μὴ ἀπολέσω, ἐὰν εὕρω ἐκεῖ εἴκοσι. 32 καὶ εἶπε· μήτι κύριε, ἐὰν λαλήσω ἔτι ἅπαξ· ἐὰν δὲ εὑρεθῶσιν ἐκεῖ δέκα; καὶ εἶπεν· οὐ μὴ ἀπολέσω ἕνεκεν τῶν δέκα. 33 ἀπῆλθε δὲ ὁ Κύριος, ὡς ἐπαύσατο λαλῶν τῷ  Ἁβραάμ, καὶ  Ἁβραὰμ ἀπέστρεψεν εἰς τὸν τόπον αὐτοῦ.


Θυμηθείτε και το κείμενο του αββά Βαρσανουφίου από την ενοτητα Οικολογία:
Ἀδελφοί, ἐν πένθει εἰμὶ καὶ ὀδυρμῷ διὰ τὴν ἐπικειμένην ὀργήν· καὶ γὰρ πάντα πράττομεν ἐναντία... καὶ ἐπερίσσευσεν ἡ παρανομία ἡμῶν πλέον τῶν ἀλλοεθνῶν. Καὶ εἰσὶ πολλοὶ οἱ παρακαλοῦντες τὴν φιλανθρωπίαν τοῦ Θεοῦ, παῦσαι τὴν ὀργὴν ἀπὸ τοῦ κόσμου καὶ οὐδεὶς φιλανθρωπότερος τοῦ Θεοῦ ἀλλ\' οὐ θέλει ἐλεῆσαι· ἀντιστήκει γὰρ τὸ πλῆθος τῶν ἐν τῷ κόσμῳ γινομένων ἁμαρτιῶν».*


* Ἀδελφοί, πενθῶ καὶ θρηνῶ γιὰ τὴν ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ποὺ σύντομα θὰ ξεσπάσει· διότι ὅλα τὰ κάνουμε ἀντίθετα πρὸς τὸ θέλημά του... καὶ ξεπέρασε ἡ παρανομία μας τοὺς ἀλλοεθνεῖς. Καὶ ἐνῶ εἶναι πολλοὶ αὐτοὶ ποὺ παρακαλοῦν τὴν φιλανθρωπία τοῦ Θεοῦ νὰ σταματήσει τὴν ὀργή του ἀπὸ τὸν κόσμο, καὶ μολονότι κανένας δὲν εἶναι πιὸ φιλάνθρωπος ἀπὸ τὸν Θεό, ἐν τούτοις δὲν θέλει νὰ ἐλεήσει. Διότι τοῦ προβάλλει ἀντίσταση τὸ πλῆθος τῶν ἁμαρτιῶν ποὺ διαπράττονται στὸν κόσμο.

[ρωμηός]

Χρειαζονται όμως και τα δύο
Προσευχή και Πράξη, Πράξη και Προσευχή

Και η προσευχή πράξη δεν είναι αδελφέ? Και ίσως είναι η πιο ενεργητική και ουσιώδης πράξη!

Εγώ πάντως από την αρχή, δεν κατάλαβα τη διαφοροποίηση των λέξεων που έκανε η Ξένια όταν είπε:

Δεν κερδίζεται, ίσως όμως σώζεται....

Εδώ τι ήθελες να τονίσεις Ξένια;

[staboz]

Το θέμα είναι πολύ βαθύτερο και έχει να κάνει με την ελευθερία του ανθρώπου. Δεν ευκαιρώ τώρα να το εξηγήσω. Άς μου το θυμίσει κάποιος, άν ενδιαφέρεται, μετά από δυό-τρείς εβδομάδες.
                              Στ.

[Μαρκήσιος de Karampa]

xenia έγραψε:

    Δεν κερδίζεται, ίσως όμως σώζεται....



Εδώ τι ήθελες να τονίσεις Ξένια;

Αλήθεια Xenia τί εννοούσες;Για εξήγησέ μας αν μπορείς.....

Άς μου το θυμίσει κάποιος, άν ενδιαφέρεται, μετά από δυό-τρείς εβδομάδες.

Όπως σχεδόν όλα τα θέματα έτσι και αυτό είναι αρκετά ενδιαφέρον!

[βίκυ]

ΚΑΙ ΕΔΩ ΕΚΚΡΕΜΟΥΝ ΚΑΠΟΙΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ.....

[staboz]

Δεν γνωρίζω με ποιά ακριβώς έννοια ειπώθηκε η φράση:

Δεν κερδίζεται, ίσως όμως σώζεται....

Όμως εγώ τη βρίσκω σωστή. Ο κόσμος, αν δεν μπορεί να κερδηθεί εις Χριστόν μόνο με προσευχές, θα μπορούσε όμως να σωθεί από ολοκληρωτική καταστροφή με την προσευχή, εφ᾿ όσον όμως υπήρχε κάποια τέτοια διάθεση. Γι᾿ αυτό έβαλα παραπάνω το κείμενο εκείνο στο οποίο παρουσιάζεται ο προσευχητικός διάλογος του Αβραάμ με τον Θεό, όπου ο Αβραάμ παρακαλεί τον Θεό να μην καταστρέψει τα Σόδομα και τα Γόμορα εφ᾿ όσον υπάρχουν εκεί κάποιο δίκαιοι. Και συμφώνησε ο Θεός ότι δεν θα τα καταστρέψει, αν υπήρχαν έστω και 10 δίκαιοι. Αλλά δεν βρέθηκαν ούτε 10!

Σε ποιό βαθμό επηρεάζουν οι προσευχές τις τύχες του κόσμου;

Ο όσιος Βαρσανούφιος λέγει ότι συχνά η δύναμη των προσευχών ανακόπτεται από την ανθρώπινη ασέβεια:
«Ἀδελφοί, ἐν πένθει εἰμὶ καὶ ὀδυρμῷ διὰ τὴν ἐπικειμένην ὀργήν· καὶ γὰρ πάντα πράττομεν ἐναντία... καὶ ἐπερίσσευσεν ἡ παρανομία ἡμῶν πλέον τῶν ἀλλοεθνῶν. Καὶ εἰσὶ πολλοὶ οἱ παρακαλοῦντες τὴν φιλανθρωπίαν τοῦ Θεοῦ, παῦσαι τὴν ὀργὴν ἀπὸ τοῦ κόσμου καὶ οὐδεὶς φιλανθρωπότερος τοῦ Θεοῦ ἀλλ\' οὐ θέλει ἐλεῆσαι· ἀντιστήκει γὰρ τὸ πλῆθος τῶν ἐν τῷ κόσμῳ γινομένων ἁμαρτιῶν».*

* Ἀδελφοί, πενθῶ καὶ θρηνῶ γιὰ τὴν ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ποὺ σύντομα θὰ ξεσπάσει· διότι ὅλα τὰ κάνουμε ἀντίθετα πρὸς τὸ θέλημά του... καὶ ξεπέρασε ἡ παρανομία μας τοὺς ἀλλοεθνεῖς. Καὶ ἐνῶ εἶναι πολλοὶ αὐτοὶ ποὺ παρακαλοῦν τὴν φιλανθρωπία τοῦ Θεοῦ νὰ σταματήσει τὴν ὀργή του ἀπὸ τὸν κόσμο, καὶ μολονότι κανένας δὲν εἶναι πιὸ φιλάνθρωπος ἀπὸ τὸν Θεό, ἐν τούτοις δὲν θέλει νὰ ἐλεήσει. Διότι τοῦ προβάλλει ἀντίσταση τὸ πλῆθος τῶν ἁμαρτιῶν ποὺ διαπράττονται στὸν κόσμο.

Όμως υπάρχουν και προσευχές ωρισμένων ανθρώπων που ξεπερνούν αυτό το εμπόδιο και επηρεάζουν σε μέγιστο βαθμό τις τύχες του κόσμου, διότι είναι αληθινές προσευχές. Κι αυτό διότι οι επίμονες αυτές προσευχές δίνουν τη δυνατότητα στον Θεό να επέμβει σε έναν χώρο απαγορευμένο γι Αυτόν, τον χώρο της ελευθερίας. Πιεζόμενος από τις προσευχές των αγίων αποκτάει το δικαίωμα να επέμβει στην ελευθερία των πλασμάτων του και να μεταβάλει την πορεία των γεγονότων. Αλλά το χάρισμα αυτό της υπέρ του κόσμου προσευχής είναι πολύ σπάνιο και δίδεται σε ελάχιστους, διότι απαιτεί τιτάνια προσπάθεια, δεδομένου ότι για λόγους δικαιοσύνης ο Θεός παραδίδει τον προσευχόμενο άνθρωπο στην εξουσία του διαβόλου και συνάπτεται τότε μεταξύ ανθρώπου και διαβόλου μάχη τρομερή, σώμα προς σώμα!

Ο όσιος Βαρσανούφιος αποκαλύπτει ότι στην εποχή του ο Θεός δεν επέτρεπε να καταστραφεί εξολοκλήρου ο κόσμος, εξαιτίας των θερμών προσευχών τριών ανθρώπων: \"Εισί δε τρείς άνδρες τέλειοι τω Θεώ, οίτινες υπερέβησαν το μέτρον της ανθρωπότητος και έλβον εξουσίαν του λύσαι και δήσαι και αφείναι αμαρτίας και κρατήσαι· και στήκουσιν εν τη θραύσει του μη υφέν εξολοθρεύσαι όλον τον κόσμον και διά των ευχών αυτών μετ᾿ ελέους παιδεύει... Εισί δε Ιωάννης εν Ρώμη και Ηλίας εν Κορίνθω και άλλος εν τη επαρχία Ιεροσολύμων και πιστεύω ότι ανύουσι το μέγα έλεος· ναι ανύουσιν\". Ο τρίτος, του οποίου δεν αναφέρει το όνομα, είναι ο ίδιος ο όσιος Βαρσανούφιος.

Μακάρι να βρεθούν τέτοιοι άνθρωποι και στην εποχή μας!
                                     Στ.