Λέγουσι τινές περί του Ερωδιού....

[mistral]

Καθώς το όρνεον, το οποίον ονομάζεται Ερωδιός, κατ\' εκείνον τον καιρό
χαίρει και ευφραίνεται, ως λέγουσιν οι σοφοί, καθ\' όν απομακρυνθή εκ
των ανθρώπων, και κατοικήσει εις έρημον τόπον· ούτω και η ψυχή του
μοναχού, κατ\' εκείνον τον καιρόν δέχεται την ουράνιον χαράν, καθ\' όν
απομακρυνθή εκ των ανθρώπων, και κατοικήσει εις ησυχαστικόν τόπον
μέχρι της εξόδου αυτής.
Λέγεται περί του ορνέου, του καλουμένου Σειρήνος, ότι όστις ακούσει την
μελωδίαν της φωνής αυτού, αιχμαλωτίζεται υπ\' αυτής τοσούτον, ώστε λησμονεί
και την ιδίαν αυτού την ζωήν, και πίπτει και αποθνήσκει· παρόμοιόν τι
συμβαίνει και εις την ψυχήν· διότι όταν η ουράνιος γλυκύτης εμπέση εις
αυτήν, εκ της μελωδίας της γλυκύτητος των λόγων του Θεού τόσον αιχμαλωτίζεται,
ώστε λησμονεί και αυτήν την σωματικήν ζωήν και τας σωματικάς ορέξεις,
και υψούται όλη προς τον Θεόν.

                                                                          Αββάς Ισαάκ ο Σύρος.