μήπως η κεκλιμένη (δεν ξέρω αν το γράφω σωστά) στάση του Κυρίου παίζει κάποιο ρόλο;
Νομίζω πως παίζει κάποιο ρόλο...Η επιγραφή στο πάνω μέρος της αγιογραφείας λέει:
Ράβδος εκ της ρίζης Ιεσσαί
και άνθος εξ αυτής Χριστέ εκ της Παρθένου ανεβλάστησας,
εξ όρους ο αινετός κατασκίου δασέος,
ήλθες σαρκωθείς εξ απειράνδρου, ο άυλος και Θεός.
Δόξα τη δυνάμει σου Κύριε.
(Δ\' Ωδή του Κανόνα των Χριστουγέννων)
Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης ερμηνεύοντας αυτόν τον ύμνο στο Εορτοδρόμιόν του γράφει για την φράση του προφήτη Αββακούμ:
\"Βουνό πυκνόδεντρο και σκιερό είναι η Θεοτόκος. Και λέγεται μεν βουνό διότι όπως το βουνό και ο λόφος ούτε οργώνεται, ούτε καλλιεργείται, ούτε σπέρνεται από ανθρώπους, αλλά από μόνο του και χωρίς καλλιέργεια βλαστάνει τα υψηλά δέντρα και τα χαμόκλαδα και το χορτάρι, έτσι και η Θεοτόκος χωρίς σπορά και καλλιέργεια βλάστησε τον Κύριον μας Ιησού Χριστό,
σαν δέντρο μεν ψηλό για το ύψος της Θεότητος και σαν χαμόκλαδο για την ταπεινότητα της ανθρωπίνης φύσεως και σαν χόρτο γιατί τρέφει αυτούς που πιστεύουν σε Αυτόν. Και πυκνόδεντρο βουνό λέγεται διότι σίδηρος (πονηρός λογισμός) δεν ανέβηκε σε αυτήν, αυτός που δημιουργεί σκουριά (μολυσμό και φθορά σαρκικού πάθους), ούτε χέρι ανθρώπινο για να κόψει την παρθενία της. Όπως στο πυκνόδεντρο βουνό δεν μπαίνει τσεκούρι ούτε ανθρώπινο χέρι κόβει τα ξύλα του εξαιτίας της μεγάλης πυκνότητάς του.\"
Προφανώς καταδεικνύεται η ταπεινότητα με την κλίση του σώματος. Τρέφει στοργικά τους μαθητές (γιατί τρέφει αυτούς που πιστεύουν σε Αυτόν) δίδοντάς τους το σώμα του και το αίμα του.
