\"Αλυσμονώ και χαίρομαι\" παραδοσιακό της ξενητειάς...

Started by Μαρκήσιος de Karampa, 25 September, 2007, 01:51:25 PM

Previous topic - Next topic

Μαρκήσιος de Karampa

Οι παρακάτω στίχοι είναι από ένα τραγούδι της ξενητειάς.
Συναντάται κυρίως στο βόρειο τμήμα της Ηπείρου όπου κυριαρχεί το πολυφωνικό τραγούδι.
Είναι χαρακτηριστικό ηπειρώτικο τραγούδι μιας και ο λόγος περί ξενητειάς, ένα πρόβλημα που ταλάνιζε γενιές και γενιές.



Αλησμονώ και χαίρομαι θυμιούμαι και δακρύζω
θυμήθηκα την ξενιτιά και θέλω να πηγαίνω.
Σήκου μάνα μ\' και ζύμωσε καθάριο παξιμάδι
να πάρ\' ο γιός στη στράτα του στης ξενιτιάς το δρόμο.

Με δάκρυ βάζει το νερό με πόνους το ζυμώνει
και με αναστενάγματα βάνει φωτιά στο φούρνο.
Άργησε φούρνε να καείς κι εσύ ψωμί να γένεις
για να διαβείν η συντροφιά κι ο γιος μου να μη φύγει, ή (για να περάσει ο κερατζής κι γιος μου ν \' απομείνει).
«Ἒπου Θεῷ, ὃρκῳ μἠ χρῶ, τέχνη χρῶ, ἐπί ρώμῃ μή καυχῶ, βίας μή ἒχου, εὐτυχίαν εὒχου, κακίας ἀπέχου, παιδείας ἀντέχου..»

βίκυ

Αχ, Μαρκήσιε, τέλειο!!
    Σ΄ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ...

arhaggelos