Περὶ ματαιότητος...

[ρωμηός]

[ρωμηός]

[staboz]

ἢ πάντων κρατέουσα, Θεοῦ πίπτειν ἀπάνευθεν
παρὰ ἐξουσιάζοντας τὰ πάντα νὰ βρεθῶ μακρὰν τοῦ Θεοῦ

[ρωμηός]

«Μὴ θελήσωμεν ἔχειν ἄπερ κρατεῖν οὐ δυνάμεθα, μήτε μὴν ὡς αἰωνίοις προστεθῶμεν τοῖς πάντως παρερχομένοις»

«Ἂς μὴ θελήσουμε νὰ ἔχουμε αὐτὰ ποὺ δὲν μποροῦμε νὰ κρατήσουμε, οὔτε νὰ δεθοῦμε σὰ νὰ εἶναι αἰώνια ἀυτὰ ποὺ ὁπωσδήποτε παρέρχονται».

(Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ, Ἐπιστολὴ Α΄, Λόγος παραινετικὸς ἐν εἴδει ἐπιστολῆς, Πρὸς τὸν δοῦλον τοῦ Θεοῦ Κύριον Γεώργιον τὸν πανεύφυμον ἔπαρχον Ἀφρικῆς,  Φιλοκαλία, Ε.Π.Ε. τ. 15Β, σελ. 30).