Ξένια μου! Μου τὰ μπερδεύεις.
Κατ΄ἀρχὴν, πρέπει νὰ ξεκαθαρίσεις γιὰ ποιὰ κατάσταση μιλᾶς. Μιλᾶς γιὰ τὴν μετὰ τὸν θάνατο μέση κατάσταση τῶν ψυχῶν, πρὶν τὴν Δευτέρα Παρουσία, ἤ γιὰ μετὰ τὴν ἀνάσταση καὶ τὴν Δευτέρα παρουσία ζωή;
Εἴπαμε ὅτι ἡ ψυχὴ μετὰ τὸν θάνατο δὲν ἀπολαμβάνει τελείως οὔτε τοῦ παραδείσου οὔτε τῆς κολάσεως ἀλλὰ προγεύεται αὐτῶν. Ὅταν ἡ ψυχὴ ἐνωθεῖ ξανὰ μὲ τὸ σῶμα κατὰ τὴν κοινὴ ἀνάσταση στὴν Δευτέρα Παρουσία τότε θὰ ἀπολαύσει τοῦ παραδείσου ἤ τῆς κολάσεως (πιστεύω κατέστει σαφὲς τὶ ἐννοοῦμε μὲ τὶς φράσεις παράδεισος καὶ κόλαση).
Στὸ προηγούμενο μήνυμά σου εἶπες ὅτι σοῦ ἔκανε ἐντύπωση αὐτὸ: «…ἀλλὰ μετὰ τὸν θάνατο ὑπάρχει τελειοποίηση τῆς μετάνοιας. Ὁ ἄνθρωπος καὶ μετὰ τὸν θάνατο δὲν μένει στάσιμος, ἀλλὰ τελειοποιείται καὶ προοδεύει μέχρι νὰ φθάσει στὴν θέωση. Ἀλλὰ ἀκόμη καὶ ἐὰν φθάσει συνεχίζει νὰ τελειοποιεῖται». Εἶπες, ὅτι σου ἔκανε ἐντύπωση γιατὶ ὑποτίθεται ὅτι εἴπαμε, ὅτι μετὰ τὸν θάνατο δὲν ἀλλάζει τίποτα. («Αφού είπαμε ότι μετά το θάνατο δεν αλλάζει τίποτα»).
Σοῦ ἀπάντησα ὅτι ἐγὼ δὲν εἶπα κάτι τέτοιο, στὴν ἀπολυτότητα τουλάχιστον ποὺ τὸ παρουσιάζεις ἐσὺ. Ὅντως γιὰ τὸν μὴ μετανοημένο, δὲν ἀλλάζει κάτι. Θὰ προγεύεται τὴν κόλαση στὴ μέση κατάσταση καὶ στὴν δευτέρα παρουσία, δηλαδὴ μετὰ τὴν κοινὴ ἀνάσταση θὰ ἔχει πλήρη πώρωση, θὰ βρίσκεται σὲ μὶα στατικὴ κατάσταση καὶ θὰ μετέχει τοῦ Θεοῦ ὡς πυρὸς. Αὐτὸ δὲν ἐπιδέχεται ἀμφισβήτηση.
Αὐτὸς ποὺ μετανόησε ὅμως, θὰ προοδεύει, στὴν μέση κατάσταση τῶν ψυχῶν ἀλλὰ καὶ μετὰ τὴν ἀνάσταση τῶν σωμάτων, στὴν μέθεξη τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ ποὺ θὰ εἶναι γι’αὐτὸν παράδεισος. Διότι, στὴν Ὀρθόδοξη παράδοση δὲν ὑπάρχει στασιμότητα καὶ εὐδαιμονία γιὰ τοὺς φίλους τοῦ Θεοῦ, δηλαδὴ τοὺς Ἁγίους.
«Όχι όταν είπα δεν αλλάζει τίποτα αναφερόμουν στην κατάταξη της ψυχής σε κόλαση ή παράδεισο».
Στὸ συγκεκριμένο, λέμε ἀκριβῶς τὰ ἴδια πράγματα. Ὁ παράδεισος καὶ ἡ κόλαση εἶναι δεδομένες καταστάσεις καὶ δὲν γίνεται νὰ μεταπηδήσει κάποιος ἀπὸ τὴν μία στὴν ἄλλη.
«Και όταν λεμε πρόωρα εννοούμε ανθρώπους πχ που έφυγαν πολύ νέοι σε κάποιο ατύχημα ας πούμε»;
Ἐννοῦμε ἀνθρώπους ὁποιασδήποτε ἡλικίας ποὺ μετανόησαν, ἀλλὰ λόγο τοῦ θανάτου ποὺ ἐπῆλθε, μὲ ὁποιοδήποτε τρόπο, δὲν πρόλαβαν νὰ θεραπευθοῦν τελείως καὶ νὰ ἀνέλθουν τὶς βαθμίδες τῆς πνευματικῆς ζωῆς.
«Όσο για αυτό: Γιὰ τοὺς ὑπολοίπους, δὲν ὑπάρχει οὐσιαστικὴ βοήθεια. έρχεται σε αντίθεση με κάτι που είχα ακούσει, ότι δηλαδή η προσευχή μας βοηθάει τους κολασμένους και σαν εικόνα μου είπαν, σκέψου να είναι δεμένος ο ένας με τον άλλον πλάτη με πλατη δύο κολασμένοι, οπότε όταν εσύ κάνεις προσευχή γυρίζουν και κοιτιούνται και αναπαύονται λίγο. Πιστεύω είναι συμβολικό αλλά κάποια αλήθεια θα αντιπροσωπεύει».
Πάλι λέμε τὰ ἵδια πράγματα. Ἔγραψα ὅτι δὲν ὑπάρχει οὐσιαστικὴ βοήθεια. Δηλαδὴ δὲν θὰ μεταπηδήσουν ἀπὸ τὴν κόλαση στὸν παράδεισο. Τὸ ὅτι μπορεῖ νὰ αἱσθάνονται κάποια πολὺ μικρὴ ἀνακούφιση ἀπὸ κάποια προσευχὴ ἤ μνημόνευση δὲν θὰ ἀλλὰζει κάτι στὴν κατάσταση τους. Ὁπότε καταλαβαίνεις ὅτι αὐτὰ ποὺ ἔγραψα δὲν ἔρχονται σὲ ἀντίθεση μὲ τὸ παράδειγμα ποὺ ἔθεσες. Μίλησα γιὰ οὐσιαστικὴ βοήθεια. Σκέψου ἕναν βαριὰ ἄρρωστο, ἐτοιμοθάνατο, ποὺ ψήνεται στὸν πυρετό. Κὶ ἐσὺ τοῦ βρέχεις τὰ χείλη ἤ τὸ μέτωπο μὲ μὶα μούσκεμη πετσέτα. Αὐτὸ ἐκείνη τὴ στιγμή, ποὺ τὸ κάνεις, θὰ τοῦ δίνει μία μικρὴ στιγμιαία ἀνακούφιση. Δὲν θὰ ἀλλάξει τὸ γεγονός ὅτι ψήνεται στὸν πυρετὸ καὶ θὰ πεθάνει. Ἔτσι καὶ οἱ μὴ μετανοημένοι ἵσως θὰ αἰσθάνονται κάποια μικρὴ παραμυθία, ἀλλὰ θὰ συνεχίζουν νὰ προγεύονται τὴν κόλαση.
Ἀλλοῦ γράφεις: «Θα υπάρχει στον παράδεισο λύπη»;
Βεβαίως καὶ ὄχι. «Ἔνθα οὔκ ἔστι πόνος οὔ λύπη οὔ στεναγμός...» ψέλνουμε στὴν ἀκολουθία τοῦ μνημοσύνου.
«Επίσης θα υπάρχει μνήμη; Δηλαδή εγώ θα θυμάμαι πχ ότι έχω έναν συγγενή αλλά πήγε στην κόλαση»;
Νομίζω πὼς, ναὶ θὰ ὑπάρχει μνήμη. Ἀλλὰ νομίζω πὼς δὲν θὰ ὑπάρχει λύπη, ὅπως καὶ γενικὰ δὲν θὰ ὑπάρχει λύπη, γιὰ τοὺς κολασμένους. Διότι ἐκτὸς τοῦ ὅτι θὰ πληρεῖ τὴν ὕπαρξη μας ὁ Θεὸς, θὰ γνωρίζουμε ὅτι καὶ ἡ κόλαση εἶναι ἕνα εἴδος σωτηρίας γιὰ τοὺς κολασμένους, ὅπως πολὺ ὡραῖα τὸ ἀνέλυσε καὶ ὁ Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος ἀλλὰ καὶ εἰδικότερα ὁ Ἅγιος Μάρκος ὁ Εὐγενικὸς στὴν Φερράρα-Φλωρεντία.
(Ἐννοεῖται πὼς ἐὰν κάπου, κάνω κάποιο λάθος, εἶμαι ἔτοιμος νὰ δεχθῶ διόρθωση).
