Ο Άγιος Γεώργιος ο Μεγαλομάρτυρας ο Τροπαιοφόρος

[Βασιλείου Μάριος]

\"]

Ο Άγιος Γεώργιος ο Μεγαλομάρτυρας ο Τροπαιοφόρος, προστάτης του Στρατού Ξηράς, εορτάζεται στις 23 Απριλίου κάθε χρόνο. Λόγω του ότι είναι χαρμόσυνο το τροπάριό του και μερικές φορές η εορτή του συμπίπτει με τη μέρα του Πάσχα ή λίγες μέρες πριν από αυτή, είναι δυνατό η εορτή του να μεταφερθεί μετά το Πάσχα.
Ο Άγιος Γεώργιος γεννήθηκε το 275 μ.Χ. στην Καππαδοκία, από χριστιανούς γονείς. Ο πατέρας του μαρτύρησε για το Χριστό. Ο Άγιος Γεώργιος, σε ηλικία 18 ετών, κατατάχτηκε στο ρωμαϊκό στρατό και, μέσω της προθυμίας του και της αγάπης του για την τελειότητα προάχθηκε σύντομα σε ανώτερα αξιώματα, φτάνοντας στον τίτλο του κόμη (συνταγματάρχη). Όταν ήταν 28 ετών, συνέπεσε να διενεργούνται οι λυσσαλέοι διωγμοί του Διοκλητιανόυ. Τότε, ο Άγιος Γεώργιος δε δίστασε να ομολογήσει τη χριστιανική του πίστη, προκαλώντας το αδυσώπητο μένος του Διοκλητιανόυ, ο οποίος τον υπέβαλε σε σειρά φρικτών βασανιστηρίων. Παρ' όλη τη φρικαλεότητά τους, τα βασανιστήρια δεν κατόρθωσαν να τον σκοτώσουν, μιας και ο Θεός με θαύματα τον κρατούσε στη ζωή, προσελκύοντας έτσι πολλούς ειδωλολάτρες στο Χριστιανισμό, συμπεριλαμβανομένης της συζύγου του Αυτοκράτορα, Αλεξάνδρας. Τελικά, ο Διοκλητιανός τον αποκεφάλισε στη Λύδδα (Νικομήδια) της Παλαιστίνης.
Ο Άγιος Γεώργιος θεωρείται προστάτης του Πεζικού και του Στρατού Ξηράς, ενώ είναι και ο προστάτης Άγιος της Αγγλίας, του προσκοπισμού και διαφόρων Ταγμάτων Αριστείας. Ως πολεμικός άγιος και ελευθερωτής συγκεντρώνει πολλές θαυμάσιες διηγήσεις και παραδόσεις, από τις οποίες η σπουδαιότερη είναι αυτή που μιλάει για το φόνο του δράκοντα και της σωτηρίας της βασιλοπούλας. Το θηρίο αυτό φυλούσε το νερό μιας πηγής κοντά στη Σιλήνα στη Λιβύη και το άφηνε να τρέχει μόνον όταν εύρισκε κάποιον άνθρωπο να φάει. Οι κάτοικοι της περιοχής όριζαν με κλήρο το θύμα του δράκοντα. Ολόκληροι στρατοί είχαν αντιταχθεί με αυτό το τέρας, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Ο κλήρος έφερε και την σειρά της βασιλοπούλας, την οποία έσωσε ο Άγιος Γεώργιος φονεύοντας τον δράκο.
Πρώτος τη βιογραφία του έγραψε ο Πάπας Γελάς στο Acta Sancti Georgii (496), ενώ ακολούθησε ο Άγιος Ανδρέας από την Κρήτη. Η συριακή Εκκλησία από τον 4o αιώνα τον κρατούσε σε μεγάλη εκτίμηση. Λόγω της ιπποτικής του συμπεριφοράς, ο Άγιος Γεώργιος έγινε δημοφιλής στην Ευρώπη κατά το 10o αιώνα, με αποτέλεσμα κατά το 15o αιώνα η γιορτή του να είναι ίση σε σημασία και δημοφιλία με αυτή των Χριστουγέννων. Στο Συμβούλιο της Οξφόρδης το 1222, η ημέρα του Αγίου Γεωργίου κηρύχθηκε επίσημη αργία και το 14o αιώνα έγινε προστάτης Άγιος της χώρας. Είναι επίσης ο προστάτης Άγιος της Μόσχας, της Αραγονίας, της Γεωργίας και της Καταλονιας, ενώ μέχρι το 18o αιώνα ήταν και της Πορτογαλίας. Ο Άγιος Γεώργιος, όντας προστάτης Άγιος της Αγγλίας και έφιππος, ήταν και ο προστάτης Άγιος των ιπποτών της Στρογγυλής Τράπεζας.