Oι 4 τρίχες ή πώς γίνεται ορθά το μυστήριο της εξομολόγησης Κοσμά του Αιτωλού.

Started by Ἰωάννης, 06 October, 2010, 01:50:11 PM

Previous topic - Next topic

Ἰωάννης

[font face=Times New Romanl][font size=3]Έλεγε ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός:

«Αδελφοί, αν θέλετε να ιατρεύσετε την ψυχή σας, τέσσερα πράγματα σας χρειάζονται!

Κάμνουμε μία συμφωνία;

Από τον καιρόν που εγεννηθήκατε έως τώρα, όσα αμαρτήματα επράξατε, να τα πάρω εγώ εις τον λαιμόν μου, αρκεί η ευγένειά σας να θελήσετε να σηκώσετε τέσσερες τρίχες! Σας είναι βαρύ και δύσκολον;

-Και τί θα τα κάμω εγώ τα αμαρτήματά σας;

-Έχω μίαν καταβόθρα και τα ρίχνω μέσα!

-Ποία είναι η καταβόθρα;

-Είναι η ευσπλαχνία του Χριστού μας.

Πρώτη τρίχα είναι:

Όταν θελήσετε να εξομολογηθείτε, το πρώτον θεμέλιον είναι, να συγχωράτε τους εχθρούς σας. Το κάμνετε; Επήρατε την πρώτην τρίχα!...

Δεύτερη τρίχα είναι:

Να εύρετε πνευματικόν καλόν, γραμματισμένον, ενάρετον, να εξομολογηθείτε τας αμαρτίας σας. Όταν κάνεις την αμαρτίαν, τότε πρέπει να εντρέπεσαι. Όταν εξομολογείσαι, πρέπει να μην έχεις καμμίαν εντροπήν. Όταν εξομολογείσθε, να λέγετε όλα σας τα αμαρτήματα καθαρά. Και πρώτον να ειπείς του πνευματικού σου: - «Πνευματικέ μου, θα κολασθώ διότι δεν αγαπώ τον Θεόν και τους αδελφούς μου

με όλην μου την καρδιάν, ωσάν τον εαυτόν μου». Το έκαμες; Εσήκωσες και την δευτέραν τρίχα.

Ή τρίτη τρίχα είναι:

σαν εξομολογηθείς, θα σε ερωτήσει ο πνευματικός:

-Διατί, παιδί μου, τα έκαμες όλα αυτά τα αμαρτήματα;

Πρόσεχε, μη κατηγορήσεις άλλον! Τον εαυτόν σου μόνον να κατηγορήσεις! Και να ειπείς: Τα έκαμα από κακήν μου προαίρεσιν. Εγώ φταίω.

Είναι βαρύ να κατηγορηθείς τον εαυτόν σου; Όχι; Λοιπόν, την επήρες και την τρίτην τρίχα.

Έχομεν την τετάρτην τρίχα.

Όταν ο πνευματικός σου δώσει ευλογίαν και αναχωρήσεις, να αποφασίσεις με στερεάν γνώμην και απόφασιν, καλύτερα να πεθάνεις, καλύτερα να χύσεις το αίμα σου σε μαρτύριο, παρά να ξαναπέσεις σε αμαρτίαν. Το κάνεις και αυτό;

Αν ναι, να εσήκωσες και την τέταρτη τρίχα.

Αυτά είναι τα ιατρικά σου, αδελφέ. Τόσο ελαφρά, σαν να σηκώνεις τέσσερες τρίχες!».
[/fonts][/fontf]

Ιωάννα

Πολὺ ὄμορφο, Γιάννη! στὰ παιδαγωγικὰ ἄρτιος ὁ ἅγιός μας...

Ἰωάννης

[font face=Times New Romanl][font size=3]Σε ευχαριστώ πολύ Ιωάννα μου για το σχόλιο σου.
Έτσι είναι! Οι άγιοι μας ήταν πάντα άρτιοι σε όλα τους!
Άσχετα άν εμείς θέλουμε σήμερα να τους διορθώσουμε και να τους πετάξουμε στην άκρη...[/fonts][/fontf]

Σωτήριος

Καλή σου ημέρα, εις το καινούργιο θέμα που αναρτήσατε  δεν διαβάζω, κάτι τετράγωνα βλέπω, εν τω μεταξύ δεν βλέπω και το σχόλιο που σας έκανα στο περί του νεοβαρλαάμισμού, θέμα σας και ανησυχώ μου αρέσει η εδώ συντροφιά και δεν θέλω να την χάσω, αν συμβαίνει το κάτι πείτε μου και θα διορθώσω αφού διορθώνεται. το e-mail μου το ξέρετε, θα σας ήμουν υπόχρεος και σε σας και στον έχοντα την ευθύνη της Συν Ευωχίας Ιδεών. Ευχαριστώ.

Ἰωάννης

[font face=Times New Romanl][font size=3]
Aγαπητέ μου κύριε Σωτήρη χαίρετε!
Δυστυχώς δεν γνωρίζω τί μπορεί να σας συμβαίνει διότι είμαι εντελώς άσχετος με τα της τεχνολογίας!
Αν θέλετε γράψτε ένα μήνυμα ή ένα e-mail στους υπευθύνους έτσι ώστε να σας βοηθήσουν!
Σας ευχαριστώ πολύ για την ενεργό συμμετοχή σας σε τόσο σπουδαία θεολογικά ζητήματα!
Επιτέλους πρέπει να ξυπνήσουμε όλοι μας και με μετάνοια, προσευχή, προσοχή και μελέτη να οπλιστούμε διότι οι καιροί είναι...
Η άγνοια είναι η μητέρα όλων των κακών κατά τους Πατέρας της Εκκλησίας !
Επιτέλους ας ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ!!!
[/fonts][/fontf]

Σωτήριος

Σε ευχαριστώ, ξέρεις φοβάμαι και εγώ, η νέα εποχή δουλεύει ασύδοτα επάνω μας, λίγο να φύγουμε από το πετραχήλι και χανόμαστε, γλιστρώντας σε πεταμένες μπανανόφλουδες και όπως λέγεις και συμφωνώ, προσευχή και επαγρύπνηση και μόνον μέσα από τον λόγο Του Άγιου Θεού, καθώς και στην Ιερά παράδοση. θέλω να ξέρεις σχολιάζω και στο Αντιαιρετικόν Εγκόλπιον με όνομα υιος ασωτος. Σε ευχαριστώ.

Iaspis

Δουλεύει ἀκοίμητα καὶ ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ πάνω μας, καὶ ἀποδεχόμαστε τὰ ἐλέη Της, ὅσο μετανοοῦμε, συγχωροῦμε, κι ἀγαποῦμε ὅλους τοὺς ἀδελφούς μας. Βαριὲς πράγματι οἱ 4 τρίχες τοῦ Ἀγίου Κοσμᾶ. Ἀς βοηθοῦμε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον γιὰ νὰ τὶς σηκώνουμε.
Τοῦ δὲ πλήθους τῶν πιστευσάντων ἦν ἡ καρδία καὶ ἡ ψυχὴ μία, καὶ οὐδὲ εἷς τι τῶν ὑπαρχόντων αὐτῷ ἔλεγεν ἴδιον εἶναι, ἀλλ᾿ ἦν αὐτοῖς ἅπαντα κοινά. (Πραξ. δ\', 32-33)