Το ΔΝΤ χτύπησε το παγκάρι και τα «τυχερά» των ναών

[petros]

Κάνω copy paste αυτό το κείμενο μόνο και μόνο επειδή συγχίστηκα- νευρίασα.

Η οικονομική στενότητα αποτυπώνεται και στα «μυστήρια» της Εκκλησίας. Η δισκοφορία στους ναούς, που γίνεται για ειδικούς σκοπούς, αποφέρει ελάχιστα, τα λεγόμενα «τυχερά» έχουν συρρικνωθεί, ενώ οι προσφορές των πιστών για την τέλεση μυστηρίων ή για εκκλησιαστικά έργα έχουν περιοριστεί δραματικά. Τη μεταπασχαλινή περίοδο οι ιερείς των περισσότερων ναών της χώρας ήρθαν αντιμέτωποι με «άδεια» παγκάρια. «Το ΔΝΤ χτύπησε και την πόρτα της Εκκλησίας», σχολιάζει στην «Κ» κληρικός της Αρχιεπισκοπής Αθηνών, που είδε τα πραγματικά έσοδα του ναού στον οποίο υπηρετεί, ενός από τους πλέον περιζήτητους για την τέλεση γάμων και βαπτίσεων, να κατρακυλούν περίπου 50% σε σχέση με πέρυσι. «Ολα τα έσοδα, χωρίς τα τυχερά, τον ίδιο μήνα, το 2009 άγγιζαν τα 8.000 ευρώ. Φέτος μόλις τις 4.000 ευρώ!».

Τις τελευταίες ημέρες τα μηνύματα που φτάνουν στο Συνοδικό Μέγαρο της Μονής Πετράκη από τις κατά τόπους μητροπόλεις είναι απογοητευτικά. Στις μητροπόλεις της Πελοποννήσου παρατηρείται μείωση των εσόδων των ναών κατά 30%, στη Μακεδονία κυμαίνεται από 25% μέχρι και 35%, ενώ αντίστοιχη πτώση σημειώνεται, σύμφωνα με κληρικούς, και στην Κεντρική Ελλάδα και τη Θράκη. Στους ναούς της ημιαυτόνομης Εκκλησίας της Κρήτης και των Δωδεκανήσων -που υπάγονται στο Οικουμενικό Πατριαρχείο- τα έσοδά τους εκτιμάται ότι έχουν μειωθεί κατά το 1/3 σε σχέση με το 2009. «Σε ό, τι αφορά το παγκάρι, που πολύ το μνημονεύουν οι υποστηρικτές της φορολόγησης της Εκκλησίας, αλλά αυτό δεν έχει όσα νομίζουν, πρέπει να σας πω ότι από την αρχή αυτής της κρίσεως και κυρίως το τελευταίο εξάμηνο έχει πτώση που έφτασε το 25%, ίσως και περισσότερο» δηλώνει στην «Κ» ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Ανθιμος και συνεχίζει: «Στην αρχή με την αλλαγή του νομίσματος σε ευρώ και μέχρι ο κόσμος να καταλάβει την αξία του, τα έσοδα αυξήθηκαν. Σύντομα όμως ισορρόπησε σε ένα καλό επίπεδο. Τώρα όμως με αυτή την κρίση μειώθηκαν αρκετά, και τα νομίσματα που πέφτουν είναι αυτά τα κιτρινωπά, τα τενεκεδένια ή του ενός ευρώ και σπάνια χαρτονόμισμα των 5 ευρώ. Και αυτό είναι μεγάλο πρόβλημα για τους ναούς, οι οποίοι έχουν να αντιμετωπίσουν τη συντήρηση και την πληρωμή του προσωπικού, αλλά και να κάνουν τη φιλανθρωπία τους».

«Είναι φανερή η δυσκολία και η ανησυχία των πιστών. Οχι απλώς είναι μετρημένοι στις προσφορές αλλά πολλαπλασιάστηκαν εκείνοι που διακριτικά ζητούν μια βοήθεια ή μια δουλειά», σημειώνει στην «Κ» στέλεχος της Ιεράς Συνόδου και προσθέτει: «Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος! Αυτό είναι το μήνυμα που έρχεται από παντού».

Χαρακτηριστικά, σε ναό κοντά στην Ακρόπολη, τον μήνα Φεβρουάριο τα έσοδα από το παγκάρι μειώθηκαν κατά 25% σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα της περασμένης χρονιάς. Συγκεκριμένα, συγκεντρώθηκαν περίπου 2.200 ευρώ έναντι 3.000 ευρώ το 2009. «Περιμέναμε το Πάσχα, μήπως η κατάσταση βελτιωθεί, όμως τα πράγματα πήγαν χειρότερα», δηλώνει στην «Κ» ένας εκ των κληρικών του ναού και εξηγεί: «Τη Μεγάλη Πέμπτη περιφέρεται δίσκος υπέρ του Παναγίου Τάφου. Αλλες χρονιές συγκεντρώναμε 800 με 900 ευρώ. Φέτος, ο δίσκος γέμισε με κίτρινα νομίσματα που όλα μαζί δεν συμπλήρωσαν τα 320 ευρώ». Σε έναν από τους μεγαλύτερους ναούς τής πρωτεύουσας οι ιερείς και οι επίτροποί του τον περασμένο μήνα μέτρησαν 1.200 ευρώ λιγότερα συγκριτικά με τον Μάρτιο του 2009, ενώ σε ναό των Αμπελοκήπων τα πραγματικά έσοδα μειώθηκαν κατά 3.000 ευρώ. Την ίδια στιγμή, σε ναό των Χανίων τα χρήματα που συγκεντρώθηκαν στο παγκάρι κατά τη Μεγάλη Εβδομάδα ήταν 3.400 ευρώ, περίπου 1.700 ευρώ λιγότερα από πέρυσι το Πάσχα, δηλώνει απελπισμένος ο ιερέας ναού. Μαζί με τα έσοδα του παγκαριού μειώθηκαν και τα «τυχερά», δηλαδή τα φιλοδωρήματα που δίνουν οι πιστοί για την τέλεση μυστηρίων, μνημοσύνων και τρισαγίων.

Τα τρισάγια

«Οταν χειροτονήθηκα, πριν από λίγα χρόνια, για κάθε ετήσιο ή τριετές μνημόσυνο προσέφεραν στους ιερείς από 150 έως 250 ευρώ. Τώρα με το ζόρι να δώσουν 100 ευρώ, και αυτό επειδή είμαστε τρεις παπάδες. Το κουτί των ιερέων πέρυσι μετά το πανηγύρι του ναού συγκέντρωσε 600 ευρώ, ενώ φέτος 350 ευρώ. Ολα μειώθηκαν», δηλώνει νεαρός κληρικός που υπηρετεί σε ναό του κέντρου.

«Μέχρι πέρυσι για ένα γάμο έδιναν 150 με 200 ευρώ, τα οποία μοιράζονταν οι κληρικοί, ο νεωκόρος, η καθαρίστρια. Τώρα αν δώσουν 50 ευρώ θα ζητήσουν και απόδειξη». «Για το ευχέλαιο πέρυσι έδιναν 50 ευρώ και φέτος μόλις 20 ευρώ. Για ένα τρισάγιο στο νεκροταφείο έδιναν 5 ευρώ, ενώ σήμερα το πολύ να δώσουν ένα νόμισμα των 2 ευρώ», υποστηρίζει ιερέας της Θεσσαλονίκης.
http://amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=2271

Μολονότι φαντάζομαι το άρθρο είχε σκοπό να πει κρίμα η Εκκλησία. Εγώ νευρίασα με αυτά που έκανα έντονα. Να γίνεται κάτι τέτοιο φαντάζομαι λίγο πολύ όλοι το περιμέναμε.  Να θεωρείται αυτονόητο δικαίωμα και μάλιστα να θεωρούνται ορισμένοι ιερείς αδικημένοι τώρα που η ταρίφα έχει πέσει και να ομολογείται δημόσια με περισσο θράσος αυτό το αίτημα... Τι να πώ... Στενοχωριέμαι.
Σας παρακαλώ πείτε μου είμαι πολύ ιδεαλιστής; Δε βαζω το δεξιό λογισμό; Πείτε μου τι;;;

[Iaspis]

Σκέψου ἀδελφὲ ἕνα μικρὸ φτωχὸ παιδάκι, μὲ λιγοστὲς παιδικὲς δυνάμεις, ἀνήσυχο καὶ κατατρεγμένο ἀπὸ τὸ ρεῦμα τῶν μεγάλων οἱ ὁποῖοι φαίνονται γίγαντες στὰ μάτια του. Σκέψου πώς εἶναι ἀπροστάτευτο καὶ ὀρφανὸ,  καὶ φοβισμένο κρύβεται γιατὶ φοβᾶται νὰ μὴν τοῦ κάνουν οἱ μεγάλοι κακὸ. Δὲς το σὲ ἀπόγνωση νὰ πεινάει καὶ νὰ διψάει καί νὰ τρέμει ἀπὸ τὸν παιδικὸ του φόβο καὶ νὰ σκέπτεται μὲ παιδικοὺς λυγμούς «τὶ θὰ γίνει; τὶ θὰ κάνω;»... καὶ ἒτσι μὲ αὐτὴν τὴν σκέψη νὰ ξεπροβάλλει δειλὰ δειλὰ ἀπὸ τὴν κρυψώνα του, ὑποδηλώνοντας τὴν παρουσία του στοὺς περαστικοὺς, τοὺς ὁποίους δὲν κοιτὰ εὐθέως διότι φοβᾶται μήπως τὸ βλάψουν, αλλὰ ἀφήνεται ἐκτεθειμένο ἐλπίζοντας στὴν στοργὴ τους , καὶ ξεπροβάλλει δειλὰ σὰν νὰ λέει «νάμαι, βοήθεια, εἶμαι παιδὶ» παρακαλώντας μέσα του  νὰ τὸ λυπηθοῦν καὶ νὰ τὸ περιθάλψουν. Καὶ ἒτσι κοιτᾶ μὲ τρόμο τούς περαστικούς ὅλον τὸν καιρὸ, καὶ ἐὰν αἰσθανθεῖ τὴν ἀγριάδα τους τρέχει νὰ κρυφτεῖ κι ἀς μὴ τὸ κυνηγᾶνε, γιατὶ ρίζωσε μὲ τὰ χρόνια μέσα του τὸ ...κυνήγι. Κι ἐὰν κάποιον δεῖ νὰ ἀδιαφορεῖ, πάλι δὲν πλησιάζει νὰ ζητήσει, γιατὶ φοβᾶται μἠπως ἡ ἀδιαφορία τῶν περαστικῶν γίνει ἒχθρα. Μὰ καὶ ἀκόμη ἐὰν κάποιος φιλικὰ τὸ κοιτάξει, ἡ ἀνησυχία δὲν φεῦγει ἀπὸ τὴν ψυχὴ του ποτὲ, γιατὶ ἒχει συνδεθεῖ ἀδιάρρηκτα μὲ τὴν ὕπαρξὴ του...καὶ ρίζωσε κι αὐτὴ μέσα του!

Ζεῖ λοιπὸν τὸ παιδάκι ἀπὸ τὴν ἐλεημοσύνη λιγοστῶν ἀνθρώπων ποὺ κατορθώνουν μὲ κόπο νὰ τὸ ζυγώσουν, μὲ τὴν ἂδολη προαίρεσὴ τους, καὶ νὰ τοῦ δώσουν αὐτὸ τὸ κάτι τι πού μποροῦν! Καὶ ἒτσι ἒμαθε νὰ λέει πόσα τοῦ ἒδωσε ὀ τάδε ἢ ὁ δείνα, καὶ ὅτι τὴν προηγούμενη φορὰ τοῦ ἒδωσαν κάτι παραπάνω, καὶ ὅτι δὲν τοῦ δίνουν πιὰ ὅλοι ὅσοι τοῦ ἒδιναν, ἀλλὰ λιγώτεροι καὶ μάλιστα λιγώτερα.... Καὶ ὅτι κάποιος ποὺ τοῦ ἒδωσε μιὰν ἂλλη φορὰ, σήμερα πέρασε καὶ δὲν τοῦ ἒδωσε...

Μποροῦμε λοιπὸν τώρα νὰ ποῦμε ὅτι αὐτὸ τὸ παιδάκι ἒχει θράσος, καὶ ὅτι μετράει τὰ τάληρα σὰν νὰ τὰ θεωρεῖ αυτονόητα; Ὂχι βέβαια!

Τώρα μένει ἀδελφὲ νὰ ἀποφασίσουμε ἐὰν μοιάζει ἡ Ἐκκλησία μὲ αὐτὸ τὸ παιδάκι, ἀφ´ ἑνὸς, καὶ... ἐὰν ἀκούγοντας τοὺς ἰερεῖς νὰ ὀμιλοῦν μᾶς ἒρχεται στὸν νοῦ ἡ Εκκλησία ἢ κάτι ἂλλο, ἀφ´ ἑτέρου.
Δὲν λέω ὅτι εἶναι καὶ τόσο εὒκολες αὐτὲς οἱ ἀποφάσεις...Πολὺ πιὸ δύσκολο εἶναι νὰ τὶς παίρνουμε κάθε (μά κάθε) φορά...

Καὶ κάτι γιὰ τὰ λεφτὰ. Λέγονται  ὅταν χρησιμεύουν χρήματα, ἐνῶ ὅταν σπαταλοῦνται γίνονται κρίματα! Σὲ κάθε ἂλλη περίπτωση ἡ αξία τους ταυτίζεται μέ τὴν ἀπαξία τους! \'Ομοιάζουν λίγο (;) μὲ τὴν ψυχὴ μας, γιὰ τὴν  ὁποῖα  ὑπάρχει εἲτε χρησιμότητα εἲτε σπατάλη!
Νὰ μὴν στεναχωριέσαι ἀδελφὲ!

[Ξένια]

Εγώ δεν πιστεύω ότι έχει γραφεί από ιερέα αυτό... Ο καθένας μπορεί να γράψει το οτιδήποτε και να το φορτώσει στον άλλον!

[Αρτέμης]

Ξένια ας μην εθελοτυφλούμε...Και οι ιερείς άνθρωποι είναι, φυσικά και μπορεί να είπαν αυτά τα πράματα. Επειδή έχω και πρόσφατη προσωπική πείρα από παρόμοια συμπεριφορά, πλέον δεν μου φαίνεται απίθανο να ειπώθηκαν αυτά τα πράματα.

[Ξένια]

Δεν είμαι διατεθιμένη να δίνω βάση σε αόριστες δηλώσεις του στυλ: \"....δηλώνει στην «Κ» ένας εκ των κληρικών του ναού\".
Τι θα πει αυτό? Θέλουμε όνομα συγκεκριμένο, αλλιώς... άει παίξτε!

[Iaspis]

Δὲν νομίζω ὅτι τὸ θέμα εἶναι ἄν τὸ εἶπε ἱερέας ἤ ὄχι...Θὰ μποροῦσε νὰ τὸ πεῖ ἐνδεχομένως κάποιος ἀπὸ τοὺς πολλοὺς ἱερεῖς ποὺ ὑπάρχουν.
Τὸ θέμα εἶναι πῶς τὸ ἀκοῦμε, καὶ ἄν σκανδαλιζόμαστε ἀπὸ αὐτὸ. Ἐγὼ νομίζω ὅτι δὲν πρέπει νὰ ἐπιζητοῦμε τὸ σκάνδαλο. Πάντα ὑπάρχει ἡ δυνατότητα μέσα μας νὰ ἀκούσουμε μὲ ἀγαθὴ προαίρεση, ποὺ διαλύει τὰ σκάνδαλα. Τὰ μεγαλύτερα σκάνδαλα δημιουργοῦνται μέσα μας πρωτίστως, ὅταν καὶ ὅσο ὑποδεχόμαστε τὰ λεγόμενα τῶν συνανθρώπων μὲ κακὴ προαίρεση, μὲ ἐγωισμὸ καὶ μὲ αἴσθημα αὐτοδικαίωσης.
Αὐτὴν τὴν ἀπάτη χρησιμοποιεῖ ὁ πονηρὸς ἐχθρὸς τῆς ψυχῆς μας γιὰ νὰ μᾶς διχάζει καὶ γιὰ νὰ μᾶς ἀποσπᾶ βἰαια ἀπὸ τὴν ἀδελφικὴ, ἀγαθὴ προαίρεση ποὺ συνάδει μὲ τὴν ἀνθρώπινη φύση!
Δὲν εἶναι κρίμα νὰ ἐνδίδουμε τόσο εὔκολα καὶ συχνὰ, δημιουργώντας τὴν συνήθεια τῆς διαμάχης καὶ τῆς διχόνοιας στὴν ζωὴ μας;
Ἀς σκεφτοῦμε λίγο περισσότερο....Ἔρχονται χρόνια ποὺ ἡ ἀγάπη καὶ ἡ ἀλληλοστήριξη θὰ πρέπει νὰ λειτουργήσουν μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων!

Ὁ Χριστὸς μιλᾶ! Αὐτὴ πρέπει νὰ εἶναι ἡ πρῶτη καλοπροαίρετη σκέψη! Κι ἄν μέσα μας κάτι δὲν ταιριάζει μὲ αὐτὸ, καλύτερα σιωπὴ καὶ τὰ αὐτιὰ μας ἀνοικτὰ, νὰ ἀκούσουμε αὐτοὺς ποὺ μᾶς ὀδηγοῦν. Κι ἄν αὐτοὶ σιωποῦν ἀς ρωτοῦμε, ἀς ἐπιμένουμε μέχρι νὰ πάρουμε ἀπάντηση. Ποτὲ ἕνας γνήσια πνευματικὸς ἄνθρωπος δὲν κατέληξε παρορμητικὰ στὴν κατάκριση, τὸν ἀφορισμὸ καὶ τὸν σκανδαλισμὸ! Μὰ κι ἄν ἀκόμη προέκυψε μέσα του ἡ διαφωνία, δὲν μιλᾶ μὰ προσεύχεται μέχρι νὰ λάβει ἀπάντηση ἀπὸ τὸν Λόγο τῆς ἀληθείας. Ἐτσι γίνονται οἱ ὀμολογίες, καὶ ὄχι μὲ διαμάχη καὶ σκάνδαλα!