Γιὰ νὰ μὴν ξεχνᾶμε τὶς ρίζες μας!
Αὐτὴ ἡ φωτογραφία ὑποθέτω πρέπει νὰ ἔχει τραβηχτεῖ γύρω στὸ 1923-5.
Ἀπὸ ἀριστερά:
[font size=3]Ὁ παπποὺς Δημήτρης, ὁ θεῖος Ἰωάννης, ἡ γιαγιὰ Ρόιδω, ἡ πρώτη σύζυγος τοῦ πατέρα Ζωή, ὁ πατέρας μου Νικόλας.[/fonts]Ὑπολογίζω τὴ χρονολογία ἀπὸ τὸ ὅτι ὁ πατέρας μου ἦταν στρατιώτης στὴ Μικρασιατικὴ καταστροφή. Ἐδῶ δὲν ὑπάρχει κάποιο μωρό, συνεπῶς εἶναι ἀκόμη νιόπαντρος. Μὲ δεδομένο ὅτι τὸ πρῶτο του παιδὶ πέθανε καὶ ὁ ἑπόμενος, ὁ μεγάλος ἀδελφός μου, εἶχε γεννηθεῖ τὸ 1928, ἡ παραπάνω χρονολόγηση μοῦ φαίνεται ἀρκετὰ πιθανή.
Τότε ἀκόμα φοροῦσαν φουστανέλλες!
Ἐγὼ στὸ χωριὸ πρόλαβα καὶ τὸν τελευταῖο κάτοικο ποὺ δὲν φραγκοφόρεσε ἀλλὰ μέχρι τὸν θάνατό του (τὴ δεκαετία τοῦ 1970) φοροῦσε φουστανέλλα! Ἦταν ὁ γερο-Αὐγέρης! Αἰωνία του ἡ μνήμη...
