Ὁ θάνατος ἑνὸς βασιλιά!

Started by staboz, 19 October, 2009, 07:31:33 PM

Previous topic - Next topic

staboz

Κηδεύτηκε ἐπιτέλους στὶς 4 Σεπτεμβρίου (10 ἑβδομάδες μετὰ τὸν θάνατό του στὶς 25 Ἰουνίου) ὁ ὀνομαζόμενος βασιλιὰς τῆς πὸπ μουσικῆς Μάϊκλ Τζάκσον.
Μὲ ἑκατομμύρια μέχρι τρέλλας παθιασμένους θαυμαστὲς σὲ ὅλο τὸν κόσμο ὁ Τζάκσον ἀποτελοῦσε τὸ ἀπόλυτο ἴνδαλμα τῶν νέων καὶ προκαλοῦσε καταστάσεις μανίας στὶς ἐντυπωσιακὲς μουσικοχορευτικὲς ἐμφανίσεις του. Ἦταν ἀναμφισβήτητα ἱκανός. Ὅταν χόρευε, σχεδὸν δὲν πατοῦσε στὸ ἔδαφος, λένε· ἔμοιαζε νὰ ξεπερνάει τὴν ἕλξη τῆς βαρύτητας, καὶ ἡ φωνή του ἦταν ἕνα θαῦμα.
Ἡ μεγάλη του φήμη εἶχε ἐπισκιαστεῖ τὰ τελευταῖα χρόνια ἀπὸ τὶς ἀλλεπάλληλες ἐπεμβάσεις ποὺ εἶχε κάνει στὸ πρόσωπό του, προκειμένου ἀπὸ μαῦρος νὰ φαίνεται λευκός, καὶ κυρίως ἀπὸ τὶς δικαστικές του περιπέτειες γιὰ τὶς ἀμφιλεγόμενες σχέσεις του μὲ τὰ παιδιά.



Ἐξαιτίας τῶν πλαστικῶν ἐπεμβάσεων ἦταν ἀναγκασμένος νὰ παίρνει ἰσχυρὰ ἀνοσοκατασταλτικὰ φάρμακα, γιὰ νὰ μὴν ἀποβληθοῦν ἀπὸ τὸν ὀργανισμό του τὰ μοσχεύματα τοῦ προσώπου του. Θὰ πρέπει νὰ ὑπέφερε πολύ, δεδομένου ὅτι ἔπαιρνε καὶ ἰσχυρὰ παυσίπονα, ἐνῶ, καθὼς φαίνεται, ἡ τροφή του ἦταν ἐλάχιστη. Κατὰ τὴ νεκροψία στὸ στομάχι του βρέθηκαν μόνο φάρμακα.
Ὅμως ἡ τραγωδία αὐτοῦ τοῦ ἀνθρώπου ἦταν ἄλλη. Οὔτε ἡ παγκόσμια δόξα οὔτε ὁ ἀμύθητος πλοῦτος μποροῦσαν νὰ τὸν ἱκανοποιήσουν. Ἡ μαρτυρία τῆς νοσοκόμας του εἶναι τραγική. Εἶπε ὅτι αὐτὸς ποὺ ἀποτελοῦσε ὄνειρο καὶ ἴνδαλμα ἑκατοντάδων ἑκατομμυρίων νέων σὲ ὅλο τὸν κόσμο «ἦταν πρόθυμος νὰ πουλήσει ἀκόμη καὶ τὴν ψυχή του γιὰ λίγες ὧρες γαλήνης»!
Λίγες ὧρες γαλήνης!
Τί τραγικό!
Πόσο ἄδειος εἶναι ὁ ἄνθρωπος ὅταν ἐπιχειρεῖ νὰ εὐτυχήσει χωρὶς αὐτόν, τὸν Χριστό, ποὺ εἶναι ἡ πηγὴ τῆς χαρᾶς!
Καὶ ποιὰ ἀπίστευτη τραγωδία γιὰ ὅσους θαυμάζουν ἕναν ἀπόλυτα δυστυχισμένο ἄνθρωπο!
Πλούτη, ἀπολαύσεις, δόξα... τὸ ὄνειρο τόσων ἀνθρώπων.
Λίγες ὧρες γαλήνης!
Αὐτὸ εἶναι πραγματικὴ τραγωδία...
Ρωμ. ε΄6-10

Iaspis

Quote from: stabozΑὐτὸ εἶναι πραγματικὴ τραγωδία...
Αὐτὸ εἶναι καὶ ἡ πραγματικὴ τραγωδία  τοῦ γέννους τῶν ἁνθρώπων. Αὐτοκατάργηση χωρὶς ἐλπίδα, χωρὶς τὸν Θεὸ ποὺ μᾶς ἔπλασε βασιλεὶς-ὄχι τῆς πόπ- μὰ τῆς πλάσης ὀλόκληρης... Καὶ τὸ γέννος μας; Ἐπέλεξε τὴν βία καὶ τὸν πτωτικὸ βίο ἐνάντια στὸ ἴδιο του τὸ πρόσωπο, παραμορφώνοντὰς το, καὶ χρησιμοποίησε τὰ δῶρα τοῦ Θεοῦ  πρὸς μία βίαια καὶ ἀπέλπιδη διατήρηση τῆς παραμόρφωσῆς του. Ἡ φωτογραφία αὐτὴ τοῦ Jackson ἀφορὰ τὸν  ἄνθρωπο ποὺ βιώνει μία αὐτοκατάργηση χωρὶς ἐλπίδα, περνώντας ἀπὸ ὅλες τὶς θλιβερὲς ἀτομικές του προσπάθειες, νὰ «δημιουργήση» τὸ «πρόσωπο» ποὺ θεωρεῖ ὅτι τοῦ ταιριάζει, ὅτι τοῦ πηγαίνει καλύτερα ἀπὸ αὐτὸ ποὺ ἔχει· νὰ «δημιουργήση» τὸν κόσμο τὸν «δικὸ» του, τὴν «εὐτυχία» τῆς λήθης τοῦ μοιραῖου, τὸ ὁποῖο ὅμως στὸ τέλος ἔρχεται πάντα καὶ τον βρίσκει μὲ τὸ «στομάχι» γεμᾶτο μὲ τὰ χάπια τοῦ ἀτομισμοῦ, ποὺ προσπαθοῦν νὰ ἐμποδίσουν τὴν ἀποβολὴ τῶν «μοσχευμάτων» τῆς αὐτοθέωσης, ὅμως καταφέρνουν μόνον νά ἐπισπεύσουν τὸν θάνατο!
Ἡ φωτογραφία αὐτὴ τοῦ Jackson ἀφορὰ καὶ τὴν κάθε μας μοναδικὴ ἠμέρα, ὥρα καί στιγμή, πού κινεῖται γρήγορα ἀπὸ τὸ πρόσωπο τῆς φύσης μας σὲ αὐτό τῆς διαστρέβλωσης της. Διαστρέβλωση  ποὺ συμβαίνει ὅταν θεωροῦμε πώς τὰ δῶρα τῆς ἀγάπης τοῦ Κυρίου,...μᾶς ἀνήκουν, ἐνῶ στὰ ἀλήθεια εἶναι τὰ μέσα μὲ τὰ ὁποῖα θὰ πρέπει νὰ πλησιάσουμε καὶ νὰ ὀμοιάσουμε πρὸς τὸν Κύριο, καταργώντας τὸ ἀτομικὸ μας θέλημα. Αὐτοκατάργηση μὲ τὴν ἐλπίδα μας στὸν Σωτήρα! Ἐμπιστοσύνη στό θέλημα Του, πίστη στίς ἐντολὲς Του, ἀγάπη γιά τὴν πλάση καὶ τὸν Δημιουργὸ.

Θὰ γεννηθεῖ μέσα μας τὸ Πρόσωπο τοῦ Κυρίου, τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου,  πού θὰ σημάνει τὴν Σωτηρία μας, ἤ θὰ ψάχνουμε ἀτελεύτητα γιὰ τὰ πρόσωπα καὶ τὰ προσωπεία τῆς ἀπόγνωσης;
Ὁ Jackson ἀφορᾶ τὸν κάθε ἄνθρωπο. Ἀπλώς τὸ φαινόμενο (ἀπὸ κάθε ἄποψη)  πῆρε σάρκα καὶ ὀστά στὸν τραγικὸ Michael. Καὶ νὰ τὸ θλιβερὸ ἀποτέλεσμα ποὺ ἀποτυπώνεται στὴν φωτογραφία του. Ἡ εὐλογία τοῦ Θεοῦ στὴν ἀπομόνωση τῆς ζωῆς τοῦ ἀτόμου σέ ἀπόγνωση!
Ὁ Θεός νὰ ἀναπαύσει τὴν ψυχή του!

Αὐτοκατάργηση μὲ ἤ χωρὶς ἐλπίδα;
Τοῦ δὲ πλήθους τῶν πιστευσάντων ἦν ἡ καρδία καὶ ἡ ψυχὴ μία, καὶ οὐδὲ εἷς τι τῶν ὑπαρχόντων αὐτῷ ἔλεγεν ἴδιον εἶναι, ἀλλ᾿ ἦν αὐτοῖς ἅπαντα κοινά. (Πραξ. δ\', 32-33)