News:

Η Συνευωχία ξανά στο Διαδίκτυο

Main Menu

Πίσω μη μ\'αφήνεις-Ρίτα Αντωνοπούλου

Started by quality, 15 March, 2009, 01:35:45 PM

Previous topic - Next topic

quality

[b]Τη ζωή μου μηδενίζω,πάει να πει πως ξαναρχίζω...[/b]

diabaths

Να βάλω κι αλλο ένα quality? Ελπιζω να μην σε πειράζει

:)
\"Στην καρδιά σου βάλαν φρένα
  Το μυαλό σου παίρνει βύσμα
  Για χιλιάδες σαν κι εσένα
  Θα αρκέσει μια μπρίζα. \"
                                   Ν. Άσιμος

quality

Καθόλου δε με πειράζει!Πολύ καλό,ευχαριστούμε!
[b]Τη ζωή μου μηδενίζω,πάει να πει πως ξαναρχίζω...[/b]

Ξένια

Πολύ ωραίος στίχος! Να πεθαίνεις για την Ελλάδα είναι άλλο και άλλο εκείνη να σε πεθαίνει!!!
Οι δυσκολίες της ζωής αντιμετωπίζονται με τρείς τρόπους: την ελπίδα, το όνειρο και το χιούμορ. (Καντ Ι.)

Iaspis

Quote from: XeniaΠολύ ωραίος στίχος! Να πεθαίνεις για την Ελλάδα είναι άλλο και άλλο εκείνη να σε πεθαίνει!!!
Τό πρώτο έχει υπάρξει, καί είναι ο ήρωας.
Τό άλλο ποιός είναι;
Τοῦ δὲ πλήθους τῶν πιστευσάντων ἦν ἡ καρδία καὶ ἡ ψυχὴ μία, καὶ οὐδὲ εἷς τι τῶν ὑπαρχόντων αὐτῷ ἔλεγεν ἴδιον εἶναι, ἀλλ᾿ ἦν αὐτοῖς ἅπαντα κοινά. (Πραξ. δ\', 32-33)

Ξένια

Το άλλο είναι ο κάθε Έλληνας πολίτης (ή και απλώς κάτοικος ενίοτε)...
Οι δυσκολίες της ζωής αντιμετωπίζονται με τρείς τρόπους: την ελπίδα, το όνειρο και το χιούμορ. (Καντ Ι.)

Iaspis

Μά πώς; Μέσα από αυτούς τούς πολίτες δέν αναδεικνύονται οι ήρωες, όταν έρθει η ώρα;
Τί δηλαδή αυτούς τούς έχει πεθάνει αυτό, γιά τό οποίο αυτοί δίνουν καί τήν ζωή τους; Δηλαδή η Ελλάδα;
Τοῦ δὲ πλήθους τῶν πιστευσάντων ἦν ἡ καρδία καὶ ἡ ψυχὴ μία, καὶ οὐδὲ εἷς τι τῶν ὑπαρχόντων αὐτῷ ἔλεγεν ἴδιον εἶναι, ἀλλ᾿ ἦν αὐτοῖς ἅπαντα κοινά. (Πραξ. δ\', 32-33)

Ξένια

Μπορείς σε παρακαλώ να μου πεις πόσα χρόνια λείπεις από την Ελλάδα??
Αυτὀ θα απαντήσει τα ερωτήματά σου.
Οι δυσκολίες της ζωής αντιμετωπίζονται με τρείς τρόπους: την ελπίδα, το όνειρο και το χιούμορ. (Καντ Ι.)

Iaspis

Quote from: XeniaΜπορείς σε παρακαλώ να μου πεις πόσα χρόνια λείπεις από την Ελλάδα??
Αυτὀ θα απαντήσει τα ερωτήματά σου.
Δέν τίθεται προσωπικά τό ζήτημα Ξένια. Φυσικά δέν μέ πειράζει, πού τό θέτεις έτσι, όμως αλλού είναι τό θέμα.

Δέν μπορώ νά καταλάβω άν αυτό τό στιχάκι, μιλάει γιά ένα ή γιά περισσότερα πράγματα ταυτοχρόνως, καί μάλλον ατόπως κατά τήν γνώμη μου. Δηλαδή πώς γίνεται τό ιδανικό γιά τό οποίο κάποιος πεθαίνει, κάποιον άλλον (ή μήπως εννοεί τόν ίδιο;) νά τόν πεθαίνει;

Θά μού φαινόταν πιό ταιριαστό άν έλεγε: Νά πεθαίνεις γιά τήν Ελλάδα είναι άλλο....κι άλλο εκείνη νά τήν πεθαίνεις. Παρόλο πού καί έτσι ακόμα, δέν έχει ιδιαίτερο νόημα αυτός ο στίχος.

ΥΓ: Γιά νά μήν αφήσω τήν ερώτησή σου αναπάντητη Ξένια, εγώ λείπω από τήν Ελλάδα 17 χρόνια, όμως τήν έχω μέσα μου ολοζώντανη, όπως καί νάχει....
Άσε πού η Ελλάδα δέν είναι θέμα τόπου καί χρόνου!
Τοῦ δὲ πλήθους τῶν πιστευσάντων ἦν ἡ καρδία καὶ ἡ ψυχὴ μία, καὶ οὐδὲ εἷς τι τῶν ὑπαρχόντων αὐτῷ ἔλεγεν ἴδιον εἶναι, ἀλλ᾿ ἦν αὐτοῖς ἅπαντα κοινά. (Πραξ. δ\', 32-33)

Ξένια

Ο στίχος είναι μια χαρά, έχει νόημα και αυτός που το έγραψε ξέρει γιατί το έγραψε.
17 χρόνια και κάτι παραπάνω είναι η ίδια η ζωή μου, οπότε δεν τα λες και λίγα...
Εγώ λοιπόν που ζω εδώ, σε αυτόν τον τόπο και αυτόν τον χρόνο, μπορώ να καταλάβω και τί θέλει να πει και γιατί το λέει.
Φυσικά θέλω να πιστεύω ότι όταν λέει ο στιχουργός Ελλάδα εννοεί τους ανθρώπους που την απαρτίζουν.
Που με τα λάθη τους όντως σε πεθαίνουν χωρίς κάν να προλάβεις να ζήσεις...
Για να μη σου πω ότι από δω και πέρα θα γεννιούνται άνθρωποι ζωντανοἰ νεκροί....
Αλλά δεν χάνω την ελπίδα μου... Μπορεί η κατάσταση να αλλάξει, και ευελπιστώ πως οι γεννιές που ἐρχονται δεν θα επαναλάβουν τα λάθη των πατέρων τους...
Οι δυσκολίες της ζωής αντιμετωπίζονται με τρείς τρόπους: την ελπίδα, το όνειρο και το χιούμορ. (Καντ Ι.)

Iaspis

Εγώ νομίζω πώς τήν λέξη Ελλάδα τήν χρησιμοποιεί μέ άλλο νόημα κάθε φορά.
 Διότι η Ελλάδα γιά τήν οποία πέθαναν οι ήρωες, δέν μπορεί νά ταυτίζεται μέ τήν Ελλάδα πού πεθαίνει τούς ανθρώπους.
Τήν πρώτη φορά εννοεί τό ιδανικό τής πατρίδας καί τήν δεύτερη;
Μάλλον (θά διακινδυνεύσω νά πώ), πώς εννοεί μία Ελλάδα πού πεθαίνει τά παιδιά της. Καί εδώ είναι τό θέμα πού θέλω νά θέσω.
Ποιά είναι αυτή η Ελλάδα; Είναι κι αυτό Ελλάδα ή είναι αυτό πού προδίδει τήν Ελλάδα; Εξάλου τό αντίθετο τού ήρωα είναι ο προδότης...

Η Ξένια, άν κατάλαβα καλά, μιλάει γιά κάποιους ανθρώπους πού αντιπροσωπεύουν αυτήν τήν Ελλάδα,  «που με τα λάθη τους όντως σε πεθαίνουν χωρίς κάν να προλάβεις να ζήσεις»· έγραψε πιό πάνω.
Εννοείς  π.χ. τούς πολιτικούς, ή τί άλλο;

Τέλος άν τό ζήτημα τό θέσουμε προσωπικώς, όχι όμως στόν άλλον, αλλά στόν εαυτό μας. Τί είναι αυτό μέσα μας πού γίνεται θυσία γιά τήν Ελλάδα, καί τί αυτό πού τήν προδίδει;
Τοῦ δὲ πλήθους τῶν πιστευσάντων ἦν ἡ καρδία καὶ ἡ ψυχὴ μία, καὶ οὐδὲ εἷς τι τῶν ὑπαρχόντων αὐτῷ ἔλεγεν ἴδιον εἶναι, ἀλλ᾿ ἦν αὐτοῖς ἅπαντα κοινά. (Πραξ. δ\', 32-33)

Ξένια

Εννοώ σίγουρα και τους πολιτικούς!
Αλλά δεν θεωρώ σωστό να ρίχνουμε όλα τα βάρη εκεί. Πολλές φορές
είναι και η ίδια η νοοτροπία του Έλληνα, του δημοσίου υπαλλήλου, του προϊσταμένου
του αέργου και του ανέργου, που χαλάει όλο το σύστημα. Βέβαια ο άνεργος είναι ο μόνος που δεν  φταίει..
Ξέρεις τί είναι όμως να είσαι στο άνθος της νιότης σου και αντί να σε πάρει το κράτος και να σε ξεζουμίσει στην κυριολεξία
παίρνοντας από σένα το μέγιστον της απόδοσής σου, να σε αφήνει άνεργο, ή να σε έχει μια έτσι μια γιουβέτσι χωρίς να  μπορείς να φτιάξεις τη ζωή σου, να κάνεις οικογένεια κλπ κλπ κλπ.... Είναι άπειρα τα θέματα και άπειρα τα λάθη σε αυτή τη χώρα. Έχεις δει να γεννά κανέναν ήρωα πλέον?? Ή μάλλον όχι,
θα σου πω, πλέον όποιος αντέχει σε αυτή την κατάσταση γίνεται ήρωας... Μας έκανε όλους ήρωες η Ελλαδίτσα μας... Έτσι τον δέχομαι και γω τον ηρωισμό που
προσφέρει....
Οι δυσκολίες της ζωής αντιμετωπίζονται με τρείς τρόπους: την ελπίδα, το όνειρο και το χιούμορ. (Καντ Ι.)

Iaspis

Ωραία! Εγώ καταλαβαίνω όλα αυτά πού λές, καί ιδιαιτέρως τό σημείο τής δυσαρέσκειας καί τής οργής ενός νέου πού θέλει νά φτιάξει τήν ζωή του, νά κάνει οικογένεια, νά έχει μία δουλειά κλπ, καί δέν τά καταφέρνει επειδή ζεί σέ μία χώρα όπου δέν τού παρέχονται οι ευκαιρίες, κλπ, κλπ. Οι νέοι τήν πληρώνουν πάντα, κυρίως γιατί είναι αγνοί, καί δέν φταίνε.Έχεις δίκαιο καί εσύ, καί όλοι οι αδικημένοι άνθρωποι.

Αυτή η χώρα όμως δέν είναι  η Ελλάδα τών ηρώων πού θυσιάστηκαν. Είναι κάτι άλλο πού χρειάζεται ατελείωτη, καί ίσως μάταιη συζήτηση.
Η Ελλάδα ούτε κανέναν πεθαίνει, ούτε καί κανένας μπορεί νά τήν πεθάνει. Αντιθέτως ζωοποιεί καί ανασταίνει τούς πάντες πού έρχονται σέ επαφή μαζί της. Κοίτα, πώς καί ο λόγος τού Θεού, μέσω Ελλάδας διαδόθηκε στόν κόσμο.

Φαίνεται μάλλον πώς είναι μεγάλη βάσανος η ευτυχία  νά γεννηθεί κάποιος Έλληνας.
Στόν σημερινό κόσμο θά έλεγα πώς είναι πανωλεθρίαμβος!
Τοῦ δὲ πλήθους τῶν πιστευσάντων ἦν ἡ καρδία καὶ ἡ ψυχὴ μία, καὶ οὐδὲ εἷς τι τῶν ὑπαρχόντων αὐτῷ ἔλεγεν ἴδιον εἶναι, ἀλλ᾿ ἦν αὐτοῖς ἅπαντα κοινά. (Πραξ. δ\', 32-33)

staboz

Δημητράκη, είσαι τελείως τρελλός!
Πανωλεθρίαμβος!!!
Με ενθουσίασες τόσο, που κάθησα και έγραψα ένα σχόλιο για το περιοδικό «Ο ΣΩΤΗΡ» με τον τίτλο αυτό: Πανωλεθρίαμβος!
Μερικές φορές μας βγάζεις την ψυχή για να καταλάβουμε αυτά που γράφεις... αλλά... χαλάλι σου!
Με τον πανωλεθρίαμβο πέρασες πολύ μπροστά!
Το σχόλιο εδώ: http://sinevohia.gr/forum/viewtopic.php?pid=12895#p12895
Ρωμ. ε΄6-10

Ξένια

Quote from: IaspisΑυτή η χώρα όμως δέν είναι  η Ελλάδα τών ηρώων πού θυσιάστηκαν.
Είναι κάτι άλλο πού χρειάζεται ατελείωτη, καί ίσως μάταιη συζήτηση.
Quote from: IaspisΚοίτα, πώς καί ο λόγος τού Θεού, μέσω Ελλάδας διαδόθηκε στόν κόσμο.
Εδώ είναι που συμφωνούμε! και με τα δύο! Έχει αλλάξει η Ελλάδα των ηρώων και των αγωνιστών. Αυτό είναι που λέω..
Ότι τώρα αγωνιστής είναι ο κάθε Έλληνας, απλώς οι εχθροί δεν είναι ούτε Τούρκοι ούτε Γερμανοί... Εμείς οι ίδιοι είμαστε οι εχθροί μας.
Εκεί που διαφωνούμε είναι ότι θεωρείς αυτή την πραγματικότητα αποκομένη από την Ελλάδα, ενώ για μένα αποτελεί συνέχεια όλο αυτό το σκηνικό...
Αποτελεί κατάντια...Πέρασαν χιλιάδες χρόνια από τον Περικλή, τον Σωκράτη κλπ κλπ κλπ... Τί δώσαμε οι επόμενες γεννιές στον πολιτισμό της Ελλάδας?
 Αλλά είπαμε, έχουμε τις ελπίδες μας στις γεννιές που έρχονται... Όσο για τον λόγο του θεού αλήθεια είναι. Και τους Εβραίους τους είχε παδιά Του, εκλεκτό λαό. Αλλά τα πήρε από αυτούς τα πρωτεία... Δεν είναι προσωπολήπτης...
Από κει και πέρα το κείμενο του κ.Σταύρου τα λέει όλα...
Οι δυσκολίες της ζωής αντιμετωπίζονται με τρείς τρόπους: την ελπίδα, το όνειρο και το χιούμορ. (Καντ Ι.)


Iaspis

Quote from: Xenia
Quote from: IaspisΑυτή η χώρα όμως δέν είναι  η Ελλάδα τών ηρώων πού θυσιάστηκαν.
Είναι κάτι άλλο πού χρειάζεται ατελείωτη, καί ίσως μάταιη συζήτηση.
Quote from: IaspisΚοίτα, πώς καί ο λόγος τού Θεού, μέσω Ελλάδας διαδόθηκε στόν κόσμο.
Εδώ είναι που συμφωνούμε! και με τα δύο! Έχει αλλάξει η Ελλάδα των ηρώων και των αγωνιστών. Αυτό είναι που λέω..
Ότι τώρα αγωνιστής είναι ο κάθε Έλληνας, απλώς οι εχθροί δεν είναι ούτε Τούρκοι ούτε Γερμανοί... Εμείς οι ίδιοι είμαστε οι εχθροί μας.
Εκεί που διαφωνούμε είναι ότι θεωρείς αυτή την πραγματικότητα αποκομένη από την Ελλάδα, ενώ για μένα αποτελεί συνέχεια όλο αυτό το σκηνικό...
Αποτελεί κατάντια...Πέρασαν χιλιάδες χρόνια από τον Περικλή, τον Σωκράτη κλπ κλπ κλπ... Τί δώσαμε οι επόμενες γεννιές στον πολιτισμό της Ελλάδας?
 Αλλά είπαμε, έχουμε τις ελπίδες μας στις γεννιές που έρχονται... Όσο για τον λόγο του θεού αλήθεια είναι. Και τους Εβραίους τους είχε παδιά Του, εκλεκτό λαό. Αλλά τα πήρε από αυτούς τα πρωτεία... Δεν είναι προσωπολήπτης...
Από κει και πέρα το κείμενο του κ.Σταύρου τα λέει όλα...
Εγώ δέν διαφωνώ πουθενά μαζί σου. Καταλαβαίνω, νομίζω, τί εννοείς. Ούτε αποκομένες είναι οι δυσκολίες μέ τόν τόπο καί τόν χρόνο πού ζει κάποιος.
Κοίτα τί ωραία τό έγραψε ο κ. Σταύρος, στήν παράθεση του στήν άλλη ενότητα:
«οἱ ἀληθινοὶ Ἕλληνες τὶς δυσκολίες ὀφείλουμε νὰ τὶς βλέπουμε ὡς εὐκαιρία καὶ ὄχι ὡς δυστυχία.»
Δώσε βάση στήν φράση «αληθινοί Έλληνες»....Αυτό είναι η Ελλάδα...όχι αυτό πού λένε (χρόνια τώρα) όλοι αυτοί οι δήθεν προοδευτικοί στίχοι τής αυτολύπησης πού μεμψιμερούν καί αγαλιάζονται μέ τήν δυστυχία καί τά προβλήματα, καί φθάνουν νά μήν μπορούν νά ζήσουν χωρίς αυτά! Άσε τό τζίρο πού έχει κάνει αυτού τού είδους η διαμαρτυρία. Χρηματηστήριο....

Έθεσα πιό πάνω ένα ερώτημα: Τί είναι αυτό μέσα μας πού γίνεται θυσία γιά τήν Ελλάδα, καί τί αυτό πού τήν προδίδει; Γιά δές το σέ σχέση μέ τήν ζωή σου, καί τήν ζωή οικείων σου ανθρώπων. Ίσως πάρεις μία απάντηση, πού σέ αφορά...

Είναι υπαρκτό καί πραγματικό τό πρόβλημα τού νέου, τού οικογενειάρχη, τού κάθε πολίτη πού δυσκολεύεται πλέον νά ζήσει, όπως καί πραγματικός είναι ο φαύλος κύκλος τής δήθεν αντιμετώπισης τών προβλημάτων, πού μόνο ελληνικός δέν είναι, γι αυτό καί δέν λύνει ποτέ τίποτα.
Κοίτα πώς ο κινέζος λύνει τά προβλήματά του κινέζικα, ο γερμανός γερμανικά, ο ρώσος ρώσικα, ο αμερικάνος αμερικάνικα...
Κοίτα τώρα καί τόν Έλληνα πού προσπαθεί νά λύση τά προβλήματά του πότε σάν κινέζος, πότε σάν γερμανός, πότε σάν ρώσος, πότε σάν αμερικάνος...καί ποτέ σάν Έλληνας. Αυτό λοιπόν δέν είναι Ελλάδα!

Φυσικά όχι όλοι οι Έλληνες, αλλά σίγουρα οι περισσότεροι, πού διαμορφώνουν καί τό κλίμα τών καλών καί τών κακών.
Κοίτα όμως  Ξένια, πώς η δική μας πίστη είναι η μοναδική πού υπερβαίνει αυτήν τήν διαρχία ενός καλού καί ενός κακού Θεού πού αντιπαλεύουν, καί μάς οδηγεί στήν μία καί μοναδική δημιουργική αρχή πού λύνει όλα τά προβλήματα διά τής αγαθότητος.
Αυτό είναι Ελλάδα!
Τοῦ δὲ πλήθους τῶν πιστευσάντων ἦν ἡ καρδία καὶ ἡ ψυχὴ μία, καὶ οὐδὲ εἷς τι τῶν ὑπαρχόντων αὐτῷ ἔλεγεν ἴδιον εἶναι, ἀλλ᾿ ἦν αὐτοῖς ἅπαντα κοινά. (Πραξ. δ\', 32-33)

Ιωάννα

Quote from: IaspisΕίναι υπαρκτό καί πραγματικό τό πρόβλημα τού νέου, τού οικογενειάρχη, τού κάθε πολίτη πού δυσκολεύεται πλέον νά ζήσει, όπως καί πραγματικός είναι ο φαύλος κύκλος τής δήθεν αντιμετώπισης τών προβλημάτων, πού μόνο ελληνικός δέν είναι, γι αυτό καί δέν λύνει ποτέ τίποτα.
Κοίτα πώς ο κινέζος λύνει τά προβλήματά του κινέζικα, ο γερμανός γερμανικά, ο ρώσος ρώσικα, ο αμερικάνος αμερικάνικα...
Κοίτα τώρα καί τόν Έλληνα πού προσπαθεί νά λύση τά προβλήματά του πότε σάν κινέζος, πότε σάν γερμανός, πότε σάν ρώσος, πότε σάν αμερικάνος...καί ποτέ σάν Έλληνας. Αυτό λοιπόν δέν είναι Ελλάδα!
το καλοκαίρι που μας πέρασε επισκέφτηκα την Κορέα.
λοιπόν, ένα θέμα που ανέλυσαν οι άνθρωποι της ορθόδοξης ιεραποστολής εκεί, ήταν την προσπάθεια των Κορεατών -που έχουν μία θαυμαστή  παράδοση- να αφομιώσουν τον αμερικάνικο τρόπο ζωής.  Αυτοί οι δύο τρόποι ζωής όμως έρχονται σε σύγκρουση. Οι άνθρωποι οδηγούνται σε αδιέξοδο και έτσι εξηγούν τα κύμματα αυτοκτονιών νέων ανθρώπων-η ανεργεία εκεί δεν έχει τα μεγάλα ποσοστά της ευρώπης.
Αναρωτιέμαι πόσο εύκολο είναι να κρατήσει μία χώρα την παράδοσή της, τον δικό της τρόπο σκέψης, αν δεν πιστεύει πια σ\' αυτόν.  Και αυτό είναι πρόβλημα... Πετάμε από το παράθυρο τα διαμάντια και μαζεύουμε ένα-ένα τα ευρώ.

Ξένια

Ας κρατήσουμε τον πανωλεθρίαμβο...
αυτής της σύνθετης λέξης της οποίας μέχρι τώρα βιώνουμε το πρώτο συνθετικό....
Οι δυσκολίες της ζωής αντιμετωπίζονται με τρείς τρόπους: την ελπίδα, το όνειρο και το χιούμορ. (Καντ Ι.)

Iaspis

Quote from: XeniaΑς κρατήσουμε τον πανωλεθρίαμβο...
αυτής της σύνθετης λέξης της οποίας μέχρι τώρα βιώνουμε το πρώτο συνθετικό....
Ο θρίαμβος καί προηγείται,  καί έπεται τής πανωλεθρίας...
Τοῦ δὲ πλήθους τῶν πιστευσάντων ἦν ἡ καρδία καὶ ἡ ψυχὴ μία, καὶ οὐδὲ εἷς τι τῶν ὑπαρχόντων αὐτῷ ἔλεγεν ἴδιον εἶναι, ἀλλ᾿ ἦν αὐτοῖς ἅπαντα κοινά. (Πραξ. δ\', 32-33)