...δεν μπορώ να καταλάβω τον ενθουσιασμό σας για το τραγούδι του Χατζηδάκι \"κεμάλ\".
Μπορεί να έχω πρόβλημα κατανοήσεως.
Βοηθείστε με!
Τί σας άρεσε; Το νόημα; Ότι δηλαδή ο κόσμος αλλάζει μόνο με φωτιά και μαχαίρι; Μήπως το καταλαβαίνω λάθος; Ρωτάω ειλικρινά!
Σας άρεσε η εκτέλεση από το κοριτσάκι, που πραγματικά τραγουδάει πολύ καλά; Εμένα και αυτή με απογοήτευσε ιδίως στο τέλος, όπου οι κινήσεις και τα λόγια του γίνονται τόσο επιτηδευμένα, ώστε σου προξενούν εμετό. Φυσικά κάποιοι το δίδαξαν να φερθεί έτσι. Αλλά αυτό ελάχιστα αλλάζει τα πράγματα.
Για το τραγούδι: Πολλές φορές εξαιτίας και μόνο της πανέμορφης μελωδίας θεωρώ ωραίο το τραγούδι (χωρίς να καταργήσω τελείως το ήθος των στίχων ως κριτήριο). Αντίθετα συμβαίνει να μην μπορώ να ακούσω ωραίους στίχους με αδιάφορη μελωδία. Αυτό με κάνει να γκρινιάζω και για τα χριστιανικά τραγούδια - Ξένια, εντάξει υπάρχουν και μερικά ωραία
-
Αυτή είναι η μυστική μαγική δύναμη της Μουσικής. Μιλάει κατευθείαν στην ψυχή (προκαλεί ανάταση, παρασύρει, αλλοιώνει...). Μεγάλο θέμα, μάλλον, αυτό, από την αρχαιότητα.
Για χάρη της μουσικής ανεχόμαστε στίχους με περιεχόμενο που δεν εγκρίνουμε ή ιδιαίτερα σκληρό όπως το περίφημο \"θα κάνω μάνες δίχως γυιούς, γυναίκες δίχως άνδρες, θα κάνω και μωρά παιδιά να κλαιν δίχως μανάδες!!!\"
Τώρα για την εκτέλεση: Το κορίτσι είχε μια θεατρικότητα, άλλωστε ηθοποιό προσπάθησαν να το κάνουν το καημένο. Και λέω καημένο, γιατί αυτό συνέπεια έχει να χάσει από την παιδική αφέλεια. Τουλάχιστον δεν θέλησαν να δείχνει γυναίκα κάτι που και αφύσικο και αηδιαστικό θα ήταν για την ηλικία του.
Καλά ίσως έχω δει πολύ πολύ πολύ χειρότερα, για πραγματική αηδία, από παιδιά-θαύματα ηθοποιούς και μάλιστα θυμάμαι ένα καημένο από το Τέξας, που το έδειχναν στις ειδήσεις μετά από την δολοφονία του και την κακοποίησή του από κάποιον διεστραμένο. Αφού οι γονείς του θεωρούσαν τιμή τους να βλέπουν το μικρό παιδάκι σαν γυναίκα-σταρ του χόλιγουντ, τα εισπράξανε. Τί φταίνε τα παιδιά;
