Τι φυλάξας τω Θεώ ευαρεστήσω;

Started by mistral, 05 December, 2008, 01:08:48 AM

Previous topic - Next topic

mistral

ΗΡΩΤΗΣΕ τις τὸν ἀββᾶν Ἀντώνιον͵ λέγων· Τί φυλάξας τῷ Θεῷ εὐαρεστήσω;
 καὶ ἀποκριθεὶς ὁ γέρων εἶπεν· ἃ ἐντέλλομαί σοι φύλαξον·
ὅπου δὲ ἂν ἀπέρχῃ͵ τὸν Θεὸν ἔχε πρὸ ὀφθαλμῶν σου πάντοτε·
καὶ ὅπερ ἂν πράττεις͵ ἔχε ἐκ τῶν ἁγίων Γραφῶν τὴν μαρτυρίαν·
καὶ ἐν οἵῳ δ΄ ἂν καθέζῃ τόπῳ͵ μὴ ταχέως κινοῦ.
Τὰ τρία ταῦτα φύλαξον͵ καὶ σώζῃ.
[b]«Θεέ μου, δώσε μου αγνότητα και εγκράτεια, αλλά όχι ακόμα.» [/b]  [i]Άγιος Αυγουστίνος[/i]
[i]Τα προσωπικά μηνύματα διαγράφονται [b]χωρίς να διαβαστούν.[/b]
Διαβάζω [b]μόνον[/b] παραθέσεις που επιλέγω και αγνοώ τις υπόλοιπες.[/i]

ρωμηός

Quote from: mistralΗΡΩΤΗΣΕ τις τὸν ἀββᾶν Ἀντώνιον͵ λέγων· Τί φυλάξας τῷ Θεῷ εὐαρεστήσω;
 καὶ ἀποκριθεὶς ὁ γέρων εἶπεν· ἃ ἐντέλλομαί σοι φύλαξον·
ὅπου δὲ ἂν ἀπέρχῃ͵ τὸν Θεὸν ἔχε πρὸ ὀφθαλμῶν σου πάντοτε·
καὶ ὅπερ ἂν πράττεις͵ ἔχε ἐκ τῶν ἁγίων Γραφῶν τὴν μαρτυρίαν·
καὶ ἐν οἵῳ δ΄ ἂν καθέζῃ τόπῳ͵ μὴ ταχέως κινοῦ.
Τὰ τρία ταῦτα φύλαξον͵ καὶ σώζῃ.
Το πρώτο είναι κορυφή. Μόνο αυτό να είχαμε στο νου μας, τον κόσμο όλο θα αλλάζαμε.
Το δεύτερο είναι λίγο, χμ...δύσκολο! Και αν το πάρουμε και κατά γράμμα \"σχιζοφρενικό\" (συγχωρέστε μου την έκφραση).
Το τρίτο μάλλον θέλει ερμηνεία...

mistral

Το δεύτερο για έναν λαϊκό άνθρωπο του Θεού σήμερα είναι λίγο ζόρι
Υποθέτω πως ο ερωτών τον αββά Αντώνιο ήταν μοναχός ή αναχωρητής ή κάτι τέτοιο
Και επειδή τους ασκητές τους έβαζε ο πονηρός τον λογισμό κάθε τόσο ναλλάξουν τόπο \"γιατί θα ήταν καλύτερα\"
λέει στο τρίτο ο αββάς Αντώνιος στον ερωτώντα ότι όπου εγκατασταθείς μην μετακινείσαι άυευ σοβαρής αιτίας.

Υπάρχει και μια ανάλογη ιστορία του αββά Αγάθωνος με τον συνασκητή του που τους πάλευε αυτός ο λογισμός 40 χρόνια
Και αυτοί τον χειμώνα λέγανε \"κάτσε νάρθει η άνοιξη και αλλάζουμε τόπο\", την άνοιξη λέγανε ¨κάτσε νάρθει το καλοκαίρι και αλλάζουμε τόπο\" και τα λοιπά και έτσι κορόϊδευαν τον λογισμό μέχρι που κοιμήθηκαν στο κελλί της μετανοίας τους.
Ηθικόν δίδαγμα: το άγριο δούλεμα του λογισμού είναι χρέος κάθε πιστού χριστιανού
[b]«Θεέ μου, δώσε μου αγνότητα και εγκράτεια, αλλά όχι ακόμα.» [/b]  [i]Άγιος Αυγουστίνος[/i]
[i]Τα προσωπικά μηνύματα διαγράφονται [b]χωρίς να διαβαστούν.[/b]
Διαβάζω [b]μόνον[/b] παραθέσεις που επιλέγω και αγνοώ τις υπόλοιπες.[/i]

ρωμηός

Οπότε μας μένει εμάς ουσιαστικά το πρώτο. Που είναι και το σημαντικότερο νομίζω. Αρκεί να μην κόβουμε και ράβουμε τον Χριστό στα μέτρα μας.

Άκουσα κάποτε κάποιον που έλεγε: Κάνε ότι θες, μόνο να αγαπάς το Χριστό και να μπορείς κάθε στιγμή να προσεύχεσαι.

Προφανώς για να είσαι κάθε στιγμή έτοιμος να προσευχηθείς στον Χριστό, τότε και χαλινό θα βάλεις στο στόμα σου, και δεν θα κατακρίνεις κανέναν και γενικότερα θα είσαι πιο προσεκτικός και συνεπής...

mistral

Quote from: ρωμηόςΆκουσα κάποτε κάποιον που έλεγε: Κάνε ότι θες, μόνο να αγαπάς το Χριστό και να μπορείς κάθε στιγμή να προσεύχεσαι.
Εγώ δεν λέω τέτοια κακά πράγματα πάντως...

Quote from: ρωμηόςΠροφανώς για να είσαι κάθε στιγμή έτοιμος να προσευχηθείς στον Χριστό, τότε και χαλινό θα βάλεις στο στόμα σου, και δεν θα κατακρίνεις κανέναν και γενικότερα θα είσαι πιο προσεκτικός και συνεπής...
Σίγουρα.
εγώ όμως δυσκολεύομαι αρκετά ειδικά με την κατάκριση.
ευχαριστώ πάντως που μου το τονίζεις για να προσέχω περισσότερο στο μέλλον :)
[b]«Θεέ μου, δώσε μου αγνότητα και εγκράτεια, αλλά όχι ακόμα.» [/b]  [i]Άγιος Αυγουστίνος[/i]
[i]Τα προσωπικά μηνύματα διαγράφονται [b]χωρίς να διαβαστούν.[/b]
Διαβάζω [b]μόνον[/b] παραθέσεις που επιλέγω και αγνοώ τις υπόλοιπες.[/i]

Iaspis

Quote from: mistralΗΡΩΤΗΣΕ τις τὸν ἀββᾶν Ἀντώνιον͵ λέγων· Τί φυλάξας τῷ Θεῷ εὐαρεστήσω;
 καὶ ἀποκριθεὶς ὁ γέρων εἶπεν· ἃ ἐντέλλομαί σοι φύλαξον·
ὅπου δὲ ἂν ἀπέρχῃ͵ τὸν Θεὸν ἔχε πρὸ ὀφθαλμῶν σου πάντοτε·
καὶ ὅπερ ἂν πράττεις͵ ἔχε ἐκ τῶν ἁγίων Γραφῶν τὴν μαρτυρίαν·
καὶ ἐν οἵῳ δ΄ ἂν καθέζῃ τόπῳ͵ μὴ ταχέως κινοῦ.
Τὰ τρία ταῦτα φύλαξον͵ καὶ σώζῃ.
Τό πρώτο είναι καί τό πιό δύσκολο, καί ίσως μόνον εν συντριβή καρδίας καί βαθειά μετάνοια τό κατορθώνει γιά λίγο κάποιος. Τήν ώρα πού κλαίει γιά τίς αμαρτίες του. Καί λίγο άν η ταπείνωση φύγει, φεύγει καί Εκείνος από τούς οφθαλμούς, καί γιά νά Τόν ακολουθήσει κάποιος πρέπει «οὐκ ἔχει ποῦ τὴν κεφαλὴν κλίνῃ».

Τό δεύτερο, ίσως αρχίζει από εκεί πού τελειώνει τό πρώτο.
«Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι, κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς.  ἄρατε τὸν ζυγόν μου ἐφ᾿ ὑμᾶς καὶ μάθετε ἀπ᾿ ἐμοῦ, ὅτι πρᾷός εἰμι καὶ ταπεινὸς τῇ καρδίᾳ, καὶ εὑρήσετε ἀνάπαυσιν ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν·»

Τό τρίτο μοιάζει νά καθιστά τόν πιστό αμετακίνητο στόν νοητό Παράδεισο εν Κυρίω, όπου κάθε γήινη κατοικία καί τόπος είναι ίδια!



Σκέφτομαι πώς τά λεγόμενα τών Αγίων μας, δέν είναι σημεία. Είναι ευθείες γραμμές, ή μάλλον ανηφόρες ώς τόν ουρανό...
Τοῦ δὲ πλήθους τῶν πιστευσάντων ἦν ἡ καρδία καὶ ἡ ψυχὴ μία, καὶ οὐδὲ εἷς τι τῶν ὑπαρχόντων αὐτῷ ἔλεγεν ἴδιον εἶναι, ἀλλ᾿ ἦν αὐτοῖς ἅπαντα κοινά. (Πραξ. δ\', 32-33)

Αρτέμης

Μήπως το τρίτο σημείο του αββά αναφέρεται όχι σε γεωγραφικό απαραίτητα τόπο αλλά γενικότερα σε περιβάλλον συναναστροφής?Δηλαδή,μήπως εννοεί πως αν βρούμε το σωστό δρόμο μέσα από κάποιες καταστάσεις να μην βιαστούμε να τις αποχωριστούμε για να δοκιμάσουμε κάτι καινούριο?
Ακόμα και τα χαλασμένα ρολόγια,2 φορές την μέρα δείχνουν την σωστή ώρα..

Iaspis

Τού Αββά Μάρκου
Τίποτε νά μήν σκέπτεσαι ή νά πράττης χωρίς σκοπόν, σύμφωνον μέ τό θέλημα τού Θεού. διότι εκείνος ο οποίος βαδίζει εις τήν ζωήν του χωρίς σκοπόν, ασφαλώς θά ματαιοπονήση.
Όταν ο νούς λησμονήση τόν κατά Θεόν σκοπόν τών πράξεων, τότε καί αυτό ακόμη τό ολοφάνερον έργον τής αρετής ουδεμίαν ωφέλειαν  επιφέρει.
Τοῦ δὲ πλήθους τῶν πιστευσάντων ἦν ἡ καρδία καὶ ἡ ψυχὴ μία, καὶ οὐδὲ εἷς τι τῶν ὑπαρχόντων αὐτῷ ἔλεγεν ἴδιον εἶναι, ἀλλ᾿ ἦν αὐτοῖς ἅπαντα κοινά. (Πραξ. δ\', 32-33)