News:

Η Συνευωχία ξανά στο Διαδίκτυο

Main Menu

Recent posts

#31
«Τότε πῶς ἄκαυστος ἔξω,
ὅν ἐγὼ ρύπον συνῆξα;
Καλάμης γὰρ ἔσχον ἔργα.
»


«Τότε πῶς θὰ ἀποφύγω τὴ φωτιὰ
μὲ τόση ἀκαθαρσία ποὺ μάζεψα στὴ ζωή μου;
Διότι τὰ ἔργα μου εἶναι ἀπὸ ξερὰ καλάμια
».


Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου, Ἔπη Εἰς ἑτέρους, Ἐπιτάφιο ΡΚΘ΄, Ε.Π.Ε. τ. 11, σελ. 268
#32
:-)
#33
Γιὰ νὰ εἶναι κατανοητά:
Ὁ ἅγιος Γρηγόριος τὸ μεγάλο αὐτὸ ποίημά του (368 στίχων) τὸ ἀπευθύνει στὸν Ἑλλήνιο ποὺ ἦταν ἐφοριακός. Τοῦ περιγράφει τὴν αὐστηρὴ ζωὴ τῶν μοναχῶν καὶ τὸν παρακαλεῖ νὰ μὴν ἐπιβάλει βαρεῖς φόρους σ᾿ αὐτούς, διότι ἦταν φτωχοὶ καὶ ὅλη τους ἡ ζωὴ ἦταν στραμμένη στὸν οὐρανό.
#34
Ἄντε, λοιπόν...
#35
Τὸ πρωὶ δίνω ὑπόσχεση στὸν Θεό μου:
Τίποτα σκοτεινὸ οὔτε νὰ πράξω οὔτε νὰ ἐπικροτήσω,
μὰ ὅσο μπορῶ καλύτερα θὰ Σοῦ ἀφιερώσω τὴ μέρα,
μένοντας ἀκλόνητος καὶ κυρίαρχος τῶν παθῶν.
Ντρέπομαι τὰ γηρατειά, ἂν εἶμαι κακός,
καὶ τὴν τράπεζα ποὺ ἐγὼ εἶμαι παραστάτης της.
Αὐτὴ εἶναι ἡ διάθεση, Χριστέ μου. Σὺ δὲ εὐόδωσέ την.

#36
Ὄρθρος δίδωμι τῷ Θεῷ μου δεξιάς,
Μηδὲν σκοτῶδες ἢ δράσειν ἢ αἰνέσειν,
Ἀλλ᾽ ὡς μάλιστά σοι θύσειν τὴν ἡμέραν,
Μένων ἄσειστος, καὶ παθῶν αὐτοκράτωρ.
Αἰσχύνομαι τὸ γῆρας, ἂν κάκιστος ὦ,
Καὶ τὴν τράπεζαν ἧς παραστάτης ἐγώ.
Ὁρμὴ μὲν αὕτη, Χριστέ μου· σὺ δ᾽ εὐόδου.

#37
Ἆ! δὲν τὸ ἔβαλες σωστά...
Ἔπρεπε πρῶτα νὰ βάλεις τὴν πρωινὴ ὑπόσχεση...
#38
Ἀναπάντητο τὸ ἐρώτημα...
#39
Πόσο ἀνθρώπινος εἶσαι Θεολόγε!!!
#40
Ἆ! δύσκολο αὐτό...