News:

Η Συνευωχία ξανά στο Διαδίκτυο

Main Menu

Recent posts

#21
«Εἰς τὸ παμπεριεκτικὸν μυστήριον τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ καὶ ἕνα "Κύριε Ἐλέησον" εἶναι ἅγιον μυστήριον, ὅπως καὶ ἕν δάκρυον τῆς μετανοίας καὶ εἷς στεναγμὸς τῆς προσευχῆς...

...ὁ ἄνθρωπος ζῇ κυρίως καὶ πρωτίστως διὰ τῆς προσευχῆς. Ἡ προσευχὴ εἶναι ὁ χοράρχης ἐν τῇ χορῳδία τῶν ἀρετῶν
»



(Ἁγίου Ἰουστίνου Πόποβιτς, Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία καὶ Οἰκουμενισμός,  ἐκδ. Ἱερᾶς Μονῆς Ἀρχαγγέλων Τσέλιε, Βάλιεβο Σερβίας, [τυπογραφεῖον Μέλισσα] σελ. 103 & 122).
#22
«... τὸν ἐμὸν θηρεύω Θεὸν καὶ λαβεῖν ἐφίεμαι καὶ θεωρῆσαι ποθῶ καὶ τῆς καλῆς ταύτης οὐκ ἀφέξομαι θήρας»

«κηνυγάω τὸν Θεό μου καὶ ἔχω μεγάλη ἐπιθυμία νὰ τὸν πιάσω καὶ ποθῶ νὰ τὸν δῶ καὶ δὲν θὰ παραιτηθῶ ἀπὸ αὐτὸ τὸ καλὸ κηνύγι»

(Θεοδωρήτου Κύρου, Φιλόθεος Ἱστορία,  Κεφάλαιον ΙΓ΄ Μακεδόνιος, Ε.Π.Ε. Φιλοκαλία τ. 4, σελ. 270).
#23
«... τοῦτό ἐστι καθαρὰ λατρεία Θεοῦ, τὸ ὑποτετάχθαι, τὸ ὑπακούειν, τὸ αὐτοῦ κινοῦντος πάντα ποιεῖν...»

«Καθαρὴ λατρεία τοῦ Θεοῦ αὐτὸ εἶναι, τὸ νὰ ἔχουμε ὑπαταχθεῖ σ' Αὐτόν, νὰ Τὸν ὑπακοῦμε, κάθε τι ποὺ πράττουμε, νὰ τὸ κάνουμε σὰν νὰ ἐνεργεῖ Ἐκεῖνος μέσα μας»

(Νικολάου Καβάσιλα, Περὶ τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς, Λόγος Δ΄, Ε.Π.Ε. Φιλοκαλία τ. 22, σελ. 436).
#25
«Ἠρωτήθη γέρων ὑπό τινος ἀδελφοῦ∙

Διατὶ συνεχῶς κρίνω τοὺς ἀδελφούς;

Ἀπεκρίθη γέρων∙

Ὅτι οὕπω ἔγνωκας ἑαυτόν. Ὁ γὰρ ἑαυτὸν γινώσκων, τὰ τῶν ἀδελφῶν οὐ θεωρεῖ
»



«Ρωτήθηκε ἕνας γέροντας ἀπὸ κάποιον ἀδελφό:
Γιατὶ συνέχει κρίνω τοὺς αδελφούς;
Ὁ γέροντας τοῦ ἀποκρίθηκε:
Διότι ἀκόμη δὲν ἔχεις γνωρίσει τὸν ἑαυτό σου. Γιατὶ ἐκεῖνος ποὺ γνωρίζει καλὰ τὸν ἑαυτό του, δὲν προσέχει τὰ σφάλματα τῶν ἀδελφῶν του
»


(Ἰωάννου Μόσχου, Πνευματικὸς Λειμών,  Κεφάλαιον 144΄, Ε.Π.Ε. Φιλοκαλία τ. 2, σελ. 282).
#26
«καθ' ἡμέραν μὲν μεταλαμβάνειν τροφῆς, κόρον δὲ περιμεῖναι μηδέποτε· ἀληθὴς γὰρ νηστεία ἡ διηνεκὴς ἔνδεια»


«νὰ τρώει κανεὶς κάθε μέρα ἀλλὰ ποτὲ νὰ μὴν περιμένει τὸν κορεσμό, διότι πραγματικὴ νηστεία εἶναι ἡ συνεχὴς ἀνάγκη»

(Θεοδωρήτου Κύρου, Φιλόθεος Ἱστορία,  Κεφάλαιον Γ΄ Μαρκιανός, Ε.Π.Ε. Φιλοκαλία τ. 4, σελ. 108).
#27
"ὁδεύομεν γάρ, οὐκ οἰκοῦμεν"

(Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, Λόγος ΚΓ΄ εἰς τὴν πρὸς Ἐφεσίους)
#28
Ἀββᾶ Ὀλυμπίου· «κράτει γλώσσης καὶ κοιλίας, καὶ ὅπου κάθῃ, συνεχῶς λέγε, 'ὅτι ξένος εἰμί'»

«νὰ ἐξασκεῖς ἐγκράτεια στὸ στόμα καὶ στὴν κοιλιά καὶ ὅπου κάθεσαι νὰ λὲς συνεχῶς 'ξένος εἶμαι'»

(Ἰωάννου Μόσχου, Πνευματικὸς Λειμών,  Κεφάλαιον ΙΒ΄, Ε.Π.Ε. Φιλοκαλία τ. 2, σελ. 36).
#29
«ἀνίκητον γὰρ χρῆμα ἡ δικαία προσευχή, καὶ οὐδεὶς ὁσίως λιτανεύων ἀποτυγχάνει τοῦ σκοποῦ· οὐδὲ γὰρ περιλείπεται τόπος ἀποτεύγματι, εἰ μὴ μόνον ἔνθα ἂν τὸ τῆς πίστεως ὀκλάζη»

«διότι ἡ δικαία προσευχὴ εἶναι ἀκατανίκητο πράγμα καὶ κανεὶς προσευχόμενος ὁσίως δὲν ἀποτυγχάνει τοῦ σκοποῦ του, καθ' ὅσον δὲν παραμένει τόπος ἀποτυχίας παρὰ μόνον ὅπου ἡ πίστις ἀσθενεῖ»

(Μεγάλου Κωνσταντίνου, Κωνσταντῖνος Σεβαστὸς τῷ τῶν ἁγίων συλλόγῳ,  Εὐσεβίου Καισαρείας Ἱστορικὰ Δ΄, Ε.Π.Ε. τ. 4, σελ. 624).
#30
«Ὅσον ὁ ἔξω πάσχει ἄνθρωπος, τοσοῦτον ὁ ἔσω θάλλει»

«Ὁσο περισσότερο ὑποφέρει ὁ εξωτερικὸς ἄνθρωπος, τόσο ὁ ἐσωτερικὸς γίνεται πιο θαλλερός»

(Ἰωάννου Μόσχου, Πνευματικὸς Λειμών,  Κεφάλαιον Ι΄, Ε.Π.Ε. Φιλοκαλία τ. 2, σελ. 32).