Έτσι έχει το πράγμα..
Ο άνθρωπος πριν κλείσει τα δεύτερα -άντα παραμένει νινί.
Επειδή το μυαλό δεν λέει να ξεκολήσει εύκολα ανάμεσα απ τα πόδια
Άντε να ανέβει λίγο μέχρι την καρδιά.. και πάλι προς τα κάτω προσβλέπει
Ε μετά από εκεί .. και συντρεχουσών και άλλων καταστάσεων ..
.. μπορεί σιγά σιγά να ξεκολλήσει ο νούς ανάμεσα απ τα πόδια.
Και μπορεί να ανέβει και λίγο παραπάνω..
Το λάθος έγκειται στο να βγάζει κάποιος συμπέρασμα για τα πάθη κάποιου που τείνει στα πρώτα -ήντα
κρίνοντας με βάση τα πάθη αυτού που δεν έχει φτάσει ακόμα τα πρώτα -άντα δλδ τα δικά του.
Και ως γνωστόν ο πρό των δεύτερον -άντα διακατέχεται συνήθως από περισσότερα σαρκικά πάθη
απ ότι αυτός που τείνει στα πρώτα -ήντα. Συνήθως όχι πάντα βέβαια. Υπάρχουν και εξαιρέσεις.
Και ως γνωστόν επίσης ο περισσότερον εμπαθής είναι αδύνατον να ελέγξει τον λιγότερο εμπαθή.
Διότι κατά την ορθήν τάξιν προηγείται ο ολιγότερον εμπαθής του περισσότερον εμπαθούς.
Και το κατώτερον οφείλει πάντα υπακοή εις το ολιγότερον κατώτερον ή άλλοιώς εις το ανώτερον.
και προφανώς αποτελεί αλλαζονεία το κατώτερον να επιζητεί έλεγχον επί του ανωτέρου.
Κατά τα πάθη η ιεράρχηση πάντα και ουχί κατά την ηλικίαν.
Είσαι νινί ακόμα.. είσαι νινί!
Αλλά με τα χρόνια.. με τις δεκαετίες.. σιγά σιγά.
Όλα γίνονται.. ακόμα και θαύματα πολλές φορές.
Αρκεί να μην αλλαζονεύουμε και να περνιόμαστε για πολύ έξυπνοι
ειδικά πριν κλείσουμε τα δεύτερα -άντα. Δεν είναι καλό αυτό.
Καθόλου καλό δεν είναι.
Να το προσέχω μέχρι να φτάσω τα σαράντα τουλάχιστον.. και μετά βέβαια..