Δεν το είχα ξανακούσει. Αρχοντικό!
Συγκρατημένο στην έκφραση και βαθύ το παράπονο της ξενητιάς. Παθούσα η γιαγιά; Σήμερα με την ηλεκτρονική παγκόσμια κοινωνία καταργήθηκε η απομόνωση της τοπικής απόστασης, τώρα έχουμε τον ξενητεμό της διπλανής πόρτας...
Quote from: ΙωάνναΔεν το είχα ξανακούσει. Αρχοντικό!
Συγκρατημένο στην έκφραση και βαθύ το παράπονο της ξενητιάς. Παθούσα η γιαγιά; Σήμερα με την ηλεκτρονική παγκόσμια κοινωνία καταργήθηκε η απομόνωση της τοπικής απόστασης, τώρα έχουμε τον ξενητεμό της διπλανής πόρτας...
Η γιαγιά μου (μάνα τού πατέρα μου), όπως καί η μάνα μου, ήταν ορφανές από μητέρα, καί άκουγαν μουσική μέ παράπονο. Αυτό πού είναι πράγματι περίεργη σύμπτωση, είναι ότι η νύφη μου (γυναίκα τού αδελφού μου, πού είναι ο πρωτότοκος), ήταν καί αυτή ορφανή από μητέρα. Έτσι παπούς, πατέρας καί γιός (3 γεννεές), πήραν τυχαία καί οι τρείς ορφανές από μάνα γυναίκες...Καί οι τρείς πάντως έγιναν σπουδαίες μητέρες.
Εκτιμάμε ό,τι χάνουμε, ε;
Quote from: ΙωάνναΕκτιμάμε ό,τι χάνουμε, ε;
Φυσικά...κι άν πρόκειται γιά τήν μάνα, αυτός ο άνθρωπος οικοδομείται πάνω στήν έλειψη. Η μάνα μου πηγαίνει πάντα όπου υπάρχει δυστυχία. Έτσι έμαθε από μικρή, έψαχνε, λέει, πάντα άλλα ορφανά κορίτσια γιά νά κάνει παρέα. Άλλος κόσμος...συναίσθηση...
Ευχαριστώ για την αφιέρωση, Δημήτριε!
Ωραίο το τραγούδι σου...
Ο Γκόγκας είναι διαδικτυακός φίλος στο YouTube.
Είμαστε άλλωστε και κοντοχωριανοί, παρότι σε διαφορετικούς Νομούς. Εκείνος από το Περιβόλι Γρεβενών, εγώ από το Δίστρατο της Κόνιτσας. Τα χωριά μας ανήκουν στα Βλαχοχώρια της Πίνδου.
Δες περισσότερα εδώ: http://www.youtube.com/user/staboz1
Και εδώ: http://www.distrato.com/index.php