Ένα πολύ αγαπημένο μου ποίημα από έναν πολύ αγαπημένο ποιητή...
ΠΟΥΣΙ
Επεσε το πούσι αποβραδίς
-- το καραβοφάναρο χαμένο --
κ\' έφτασες χωρίς να σε προσμένω
μές στην τιμονιέρα να με δείς.
Κάτασπρα φοράς κ\' έχεις βραχεί,
πλέκω σαλαμάστρα τα μαλλιά σου.
Κάτου στα νερά του Port Pegassu
βρέχει πάντα τέτοιαν εποχή.
Μας παραμονεύει ο θερμαστής
με τα δυό του πόδια στις καδένες.
Μην κοιτάς ποτέ σου τις αντένες
με την τρικυμία· θα ζαλιστείς.
Βλαστημά ο λοστρόμος τον καιρό
κ\' είν\' αλάργα τόσο η Τοκοπίλλα.
Από να φοβάμαι και να καρτερώ
κάλλιο περισκόπιο και τορπίλλα.
Φύγε! Εσέ σου πρέπει στέρεα γη.
Ηρθες να με δεις κι όμως δε μ\' είδες
έχω απ\' τα μεσάνυχτα πνιγεί
χίλια μίλια πέρ\' απ\' τις Εβρίδες.
Ευχαριστούμε πολύ!