QuoteΜη κρίνετε κατ\' όψιν, αλλά την δικαίαν κρίσιν κρίνατε.
«τοῦτον ἰδὼν ὁ ᾿Ιησοῦς κατακείμενον, καὶ γνοὺς ὅτι πολὺν ἤδη χρόνον ἔχει, λέγει αὐτῷ· θέλεις ὑγιὴς γενέσθαι; 7 ἀπεκρίθη αὐτῷ ὁ ἀσθενῶν· Κύριε, ἄνθρωπον οὐκ ἔχω, ἵνα ὅταν ταραχθῇ τὸ ὕδωρ, βάλῃ με εἰς τὴν κολυμβήθραν· ἐν ᾧ δὲ ἔρχομαι ἐγώ, ἄλλος πρὸ ἐμοῦ καταβαίνει. 8 λέγει αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· ἔγειρε, ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ περιπάτει. 9 καὶ εὐθέως ἐγένετο ὑγιὴς ὁ ἄνθρωπος, καὶ ἦρε τὸν κράβαττον αὐτοῦ καὶ περιεπάτει. ἦν δὲ σάββατον ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ. 10 ἔλεγον οὖν οἱ ᾿Ιουδαῖοι τῷ τεθεραπευμένῳ· σάββατόν ἐστιν· οὐκ ἔξεστί σοι ἆραι τὸν κράβαττον. 11 ἀπεκρίθη αὐτοῖς· ὁ ποιήσας με ὑγιῆ, ἐκεῖνός μοι εἶπεν· ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ περιπάτει. 12 ἠρώτησαν οὖν αὐτόν· τίς ἐστιν ὁ ἄνθρωπος ὁ εἰπών σοι, ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ περιπάτει; 13 ὁ δὲ ἰαθεὶς οὐκ ᾔδει τίς ἐστιν· ὁ γὰρ ᾿Ιησοῦς ἐξένευσεν ὄχλου ὄντος ἐν τῷ τόπῳ. 14 μετὰ ταῦτα εὑρίσκει αὐτὸν ὁ ᾿Ιησοῦς ἐν τῷ ἱερῷ καὶ εἶπεν αὐτῷ· ἴδε ὑγιὴς γέγονας· μηκέτι ἁμάρτανε, ἵνα μὴ χεῖρόν σοί τι γένηται.» (Ιωανν. 5, 6-15)
«ἐμοὶ χολᾶτε ὅτι ὅλον ἄνθρωπον ὑγιῆ ἐποίησα ἐν σαββάτῳ!
24 μὴ κρίνετε κατ\' ὄψιν, ἀλλὰ τὴν δικαίαν κρίσιν κρίνατε.» (Ιωανν. 23-24)
Η δικαία κρίση, δέν ανήκει στόν άνθρωπο. Ποτέ! Η δικαία κρίση ανήκει στόν Κύριο, καί αυτό μάς λέει η εντολή νομίζω: Νά κρίνετε δικαίως, δηλαδή νά αναγνωρίζετε, ότι η δίκαια κρίση ανήκει στόν Κύριο, πού μάς θεραπεύει (ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ περιπάτει), μάς νουθετεί καί μάς παιδεύει (ἴδε ὑγιὴς γέγονας· μηκέτι ἁμάρτανε, ἵνα μὴ χεῖρόν σοί τι γένηται). Η κατ\' όψιν κρίση πού δέν είναι δίκαια (ἔλεγον οὖν οἱ ᾿Ιουδαῖοι τῷ τεθεραπευμένῳ· σάββατόν ἐστιν·) ανήκει στόν άνθρωπο, πού δέν γνωρίζει ποιός είναι Εκείνος πού θεραπεύει τήν ψυχή του, από τά πάθη καί τήν αμαρτία (τίς ἐστιν ὁ ἄνθρωπος ὁ εἰπών σοι, ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ περιπάτει; 13 ὁ δὲ ἰαθεὶς οὐκ ᾔδει τίς ἐστιν·), καί κρίνοντας αποκόπτεται από τήν γνώση τού Θεού (ἐμοὶ χολᾶτε ὅτι ὅλον ἄνθρωπον ὑγιῆ ἐποίησα ἐν σαββάτῳ)!
«ΜΗ κρίνετε, ἵνα μὴ κριθῆτε·» (Ματθ. 7,1)
Αδελφέ μου Ανδρέα, νομίζω πώς καλά έκανες καί δέν φώναξες «Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω!». Δέν νομίζω ότι η «δειλία σού έκλεινε τό στόμα». Σκέψου το σέ παρακαλώ καί πές μου!
Χριστός Ανέστη!