ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ!
ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΣΚΕΦΤΟΜΟΥΝ ΤΟ ΕΞΗΣ: ΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΕΙΝΑΙ ΔΕΙΓΜΑ ΕΓΩΙΣΜΟΥ;;;
ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ...
Τὸ πραγματικὸ παράπονο νομίζω πὼς δὲν εἶναι δείγμα ἐγωισμοῦ, ἀντιθέτως σὰν πόνος μὲ παράκληση εἶναι δείγμα ταπεινοφροσύνης.
Γιὰ τὰ «παράπονα» τῶν ἀνθρώπων ὅμως τὰ πράγματα ἀλλάζουν. Πολλὲς φορὲς αὐτὰ εἶναι ἐκδηλώσεις ἐγωισμοῦ καὶ ὑψηλοφροσύνης.
Τὸ παράπονο κατέχει τίς εὐαίσθητες ψυχὲς, ποὺ συμμετέχουν στὸ ἀνθρώπινο δρᾶμα συναισθανόμενες τὴν ἀνημπόρια, ἔχοντας τὴν ἐλπίδα στὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ.
Τὰ «παράπονα» ποὺ ἔχουν (κατέχουν) ὅμως οἱ ἄνθρωποι εἶναι κάτι ἄλλο μᾶλλον παρὰ παράπονο. Αὐτὰ δὲν εἶναι ἀπὸ τὸν Κύριο, εἶναι μᾶλλον γιὰ τὸν .... δήμαρχο.
Σόφος ὁ λαός, καὶ Σοφία ἡ Πίστη του!