«Γαστὴρ μέτρα φέρουσα ταχ' ἂν παθέεσσιν ἀνάσσῃ»
«Ἡ κοιλιὰ ποὺ ὑπακούει στὸ μέτρο μπορεῖ νὰ κυβερνᾶ τὰ πάθη»
(Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου, Ἔπη Εἰς Ἑτέρους, Ποίημα ΣΤ΄, Παραινετικὸν πρὸς Ὀλυμπιάδα, Ε.Π.Ε. τ. 11, σελ. 106)
Παθέεσσιν ἀνάσσῃ
Νὰ βασιλεύει ἐπὶ τῶν παθῶν!
«ὅσον τὸ σῶμα λεπτύνεται τοσοῦτον ἡ ψυχὴ θάλλει...
...οὐδὲν γὰρ ὅμοιον ἡσυχίας καὶ ἀσιτίας... ...ὀξυδορκίαν γὰρ παρέχουσι τοῖς ἔνδον ὄμμασιν»
«Ὅσο ἀδυνατίζει τὸ σῶμα, τόσο ἀκμάζει ἡ ψυχή...
...τίποτα ὅμοιο δὲν ὑπάρχει μὲ τὴν ἠσυχία καὶ τὴν νηστεία... διότι κάνουν ὀξυδερκεῖς τοὺς ἐσωτερικοὺς ὀφθαλμούς τῆς ψυχῆς».
(Ἀποφθέγματα Γερόντων, Περὶ τοῦ Ἀββᾶ Δανιήλ (3), Φιλοκαλία, Ε.Π.Ε. τ. 1, σελ. 196 & Περὶ τοῦ Ἀββᾶ Δουλᾶ (1), Φιλοκαλία, Ε.Π.Ε. τ. 1, σελ. 208).
Στὸν ἀντίποδα...
«Βασιλείου: Λίχνη γαστήρ, ἡ αεὶ ἀπαιτοῦσα καὶ μηδέποτε λήγουσα... Ὅταν ἐμπλησθῇ, περὶ ἐγκρατείας φιλοσοφεῖ· ὅταν διαπνευσθῇ, ἐπιλανθάνεται τῶν δογμάτων»«Τοῦ Μεγάλου Βασιλείου: Ἀχόρταγη εἶναι ἡ κοιλιά, ποὺ πάντοτε ἀπαιτεῖ καὶ ποτὲ δὲν σταματά. Σὰν εἶναι χορτάτη, φιλοσοφεί γιὰ τὴν ἐγκράτεια, ὅταν ὅμως χωνέψει, ξεχνᾶ τῖς φιλοσοφίες της» (Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ, Κεφάλαια Θεολογικά, ἤτοι Ἐκλογαὶ ἐκ διαφόρων βιβλίων τῶν τε καθ' ἡμᾶς καὶ τῶν θύραθεν, Λόγος ΚΖ΄ Περὶ ἀκρασίας καὶ γαστριμαργίας, Ε.Π.Ε. Φιλοκαλία τ. 15Ε, σελ. 242).