Πες μου Θεέ μου... κοιμάσαι;
Ξύπνα!
Ο κόσμος Σ\' έχει ανάγκη...
Εκεί κάτω, ένα παιδί πεθαίνει..
Αλλού γίνεται πόλεμος...
Πιο κει, κάποιοι πεινούν...
Εκεί κάτω, ρίχνουν στη φυλακή φτωχούς κι αθώους...
Πες μου Θεέ μου... κοιμάσαι;
Όχι δεν κοιμάμαι.
Γιατί είμαι Εγώ το παιδί που πεθαίνει...
Είμαι Εγώ εκείνος που σκοτώνουν με τις βόμβες.
Είμαι Εγώ, εκείνος που φωνάζει απ\' την πείνα...
Είμαι Εγώ εκείνος που ρίχνουν στη φυλακή,
είμαι Εγώ...
Τότε πες μου Θεέ μου,
μήπως είμαι εγώ εκείνος που κοιμάται...;
Ξύνπησέ με!
Συγκινητικό!
Πράγματι.. Το έψαχνα καιρό, το είχα ακούσει πρώτη φορά στην κατασήνωση... και μάλιστα στην προσευχή!